Siya Siyabend - Ofsayt Osman

- ayrıldığını duydum, burayı senin için hazırladım müjgan.
- çok mesudum. ne yapacağımı, ne diyeceğimi bilemiyorum.
- bütün arzumuz, bütün isteğimiz bir çatı altında beraber olmaktı.
- ne güzel... tıpkı eski günlerdeki gibi...
- hatırladın demek... o sahil kahvesini, bu elli kuruşluk gazozu, kurduğumuz hayalleri unutmadın demek...
- nasıl unuturum?
- nasıl unutmazsın? sen ki hususi arabayla atlas yorgan, sırmalı fistan uğruna her şeyleri yıkıp gitmiş bir müjgansın.
- hüsnü...
- sen ki ardına dönüp bizlere bakmamıştın bir defa. sen ki kağıt paralardan kanat takıp o cehenneme uçmuş müjgansın. nasıl hatırlarsın? seni anlamayan, müjganlığının farkına varmayan o herif kanatlarını kesmeseydi gene de düşmezdin buralara.
- olanları unutalım artık...
- beni hatırladın nihayet. tanıdın. şimdi öbür tarafı unutursun tabii.
- yeter hüsnü...
- yeter tabii, yeter. şaka söylemiştim zaten. bak, şu eve bak... ilk gittiğin, hayran olduğun, dilinden düşüremediğin bir ev... o zaman böyle büyük, böyle bir masraflı ev düşünememiştik bile. hayalimizden çok daha zengin bir hakikat bu. şimdi paramız da var. her şeyimiz var. hadi, çık, koş, ara, bağır, çağır, hüsnü'yle müjgan da gelsinler buraya.
- anlamadım...
- ne sen o müjgan'sın, ne de ben o hüsnü'yüm. bizi ebediyen ayırdılar, kopardılar...
- gitme, bırakma beni!
- o müjgan için, o müjgan'la hüsnü'nün hayalleri, ümitleri, ufacık, fukara istekleri için sen de ağla benim gibi. o müjgan en büyük matemlere layık. ama sen... sen... daha ne istiyorsun benden?

Sadri Alışık - Ah Müjgan Ah - Final Sahnesi

Melih Cevdet Anday-Anı (martinneden edit)

İSMET ÖZEL-Göçtü Kervan Kaldık Dağlar Başında

-elem, denizkızını bildin mi sen? hani böyle çok güzel pırıl pırıl kuyruğu varmış da ondan yeryüzünde bizim gibi yürüyemezmiş
+biliyorum
-he işte böyle çoook derinlerde, böyle bi okyanusun taaa altında yaşarmış, beş küçük kardeş denizkızı. bunlar böyle yeryüzünü çok merak ediyorlarmış. bir gün dayanamamışlar, aile efradından izin isteyip yeryüzüne çıkmışlar, bizim yaşadığımız bu toprağa.
+ama ölürler, nefes alamazlar ki.
-e canım onlar da ölmeyecek kadar izin almışlar zaten. işte bu beş kardeşten en küçük olanı biraz haylazmış. demiş ki ablalarına, ben demiş geri dönmeyecem demiş. bu yeryüzünde yaşamak istiyorum ben demiş. neden bildin mi? çünkü bu deli kız, yeryüzünde bir prense aşık olmuş. çok aşık olmuş ama. ee n'olacak şimdi? n'apacaklar? aile efradı toplanmış, denizleraltının büyücüsüne gitmişler. ona durumu anlatmışlar. o da demiş ki, e demiş, tamam demiş.  ben demiş, bu kızın demiş, yürümesi için ona ayak veririm demiş. veririm ama onun sesini alırım demiş.
+hii.
-artık konuşamaz demiş. ee kalp kesiği bu kolay mı, elem hanım? efendime söyleyeyim kız tekrar çıkmış yukarı. tabii sesi yok. prensin yanına gitmiş. sonra prens tabi bunu anlamış, sesinin olmadığını. sonra n'apmış biliyon mu? ona böyle sevdalısı olaraktan değil de yani herhangi bir arkadaşıymış gibi davranmış. itin oğlu. prens işte, ne beklersin ki pastörizelerden? sonra toplanmışlar tekrar gitmişler denizleraltının büyücüsüne. denizleraltının büyücüsü de demiş ki, madem öyle demiş, sen bu hançeri al demiş, git o hayvan prensinin böğrüne sapla demiş, öldür onu. yoksa demiş, ölecek olan sensin.
+yapamaz ki. aşık ona.
-heh. işte yapmamış ki zaten. yapamaz ki. küçük deniz kızı son nefesini prense seni seviyorum diyerek vermiş. çünkü aşık dediğin kendinden geçer ama aşkından geçmez.


Şubat - Deli'nin Elem'e Masalı

Osman Sonant - Tahir Ile Zühre Meselesi

Olmak ya da olmamak, işte bütün mesele bu!
Düşüncemizin katlanması mı güzel
Zalim kaderin yumruklarına, oklarına
Yoksa diretip bela denizlerine karşı
Dur, yeter demesi mi?
Ölmek, uyumak sadece!
Düşünün ki uyumakla yalnız
Bitebilir bütün acıları yüreğin,
Çektiği bütün kahırlar insanoğlunun.
Uyumak, ama düş görebilirsin uykuda, o kötü.
Çünkü, o ölüm uykularında
Sıyrıldığımız zaman yaşamak kaygısından
Ne düşler görebilir insan, düşünmeli bunu.
Bu düşüncedir felaketleri yaşanır yapan.
Yoksa kim dayanabilir zamanın kırbacına?
Zorbanın kahrına, gururunun çiğnenmesine
Sevgisinin kepaze edilmesine
Kanunların bu kadar yavaş
Yüzsüzlüğün bu kadar çabuk yürümesine
Kötülere kul olmasına iyi insanın
Bir bıçak saplayıp göğsüne kurtulmak varken?
Kim ister bütün bunlara katlanmak
Ağır bir hayatın altında inleyip terlemek
Ölümden sonraki bir şeyden korkmasa
O kimsenin gidip de dönmediği bilinmez dünya
Ürkütmese yüreğini?
Bilmediğimiz belalara atılmaktansa
Çektiklerine razı etmese insanları?
Bilinç böyle korkak ediyor hepimizi:
Düşüncenin soluk ışığı bulandırıyor
Yürekten gelenin doğal rengini.
Ve nice büyük, yiğitçe atılışlar
Yollarını değiştirip bu yüzden
Bir iş, bir eylem olma gücünü yitiriyorlar.

Nadir Sarıbacak - Hamlet - Olmak ya da olmamak (Beş Kardeş)

ben mi sevdim sen mi yaktın kim mi durdu bu şarkılara?
yani ben acılardan yepyeni bir kahkaha yaratıyorum
yani ben acılardan yepyeni bir kırmızı gül.


Sadri Alışık - Ah Müjgan Ah - Final Sahnesi

hasanbeder

Recent comments

Vol Kan

Related tracks