Meshkatian

امشب همه غمهای عالم را خبر کن
بنشین و با من گریه سر کن، گریه سر کن
ای میهن، ای انبوه اندوهان دیرین
ای چون دل من، ای خموش گریه آگین
در پرده های اشک پنهان ،کرده بالین
ای میهن، ای داد
از آشیانت بوی خون می آورد باد
بر بال سرخ کشکرت پیغام شومی است
آنجا چه آمد بر سر آن سرو آزاد؟
ای میهن، ای غم
چنگ هزار آوای بارانهای ماتم
در سایه افکند کدامین ناربن ریخت
خون از گلوی مرغ عاشق؟
مرغی که می خواند
مرغی که می خواست
پرواز باشد…
ای میهن، ای پیر
بالنده ی افتاده، آزاد زمینگیر
خون می چکد اینجا هنوز از زخم دیرین تبرها،
ای میهن! (در) اینجا سینه ی من چون تو زخمی است،
در) اینجا، دمادم دارکوبی بر درخت پیر می کوبد)
دمادم

زنده یاد پرویز مشکاتیان - سرو آزاد

پرویز مشکاتیان- شعرخوانی

Tamana: Parviz Meshkatian santoor

قاصدک !هان چه خبر آوردی؟
ازکجا ، وز که خبرآوردی؟
خوش خبر باشی اما ،اما
گِرد بام ودر من بی ثمر می گردی .

انتظار خبری نیست مرا
نه ز یاری نه ز دریا و دیاری – باری
برو آنجا که بود چشمی وگوشی با کس
برو آنجا که تورا منتظرند .

قاصدک !
در دل من، همه کورند و کرند.
دست بردار از این در وطن خویش غریب
قاصد تجربه های همه تلخ

با دلم می گوید :
که دروغی تو،دروغ؛
که فریبی تو فریب.
قاصدک !هان،ولی ….آخر… ای وای!

با توام! آی ! کجا رفتی؟ آی…!
راستی آیا جایی خبری هست هنوز ؟
مانده خاکستر گرمی، جایی ؟
در اجاقی _ طمع شعله نمی بندم _ خُردک شَرری هست هنوز؟

قاصدک!
ابرهای همه عالم،
شب وروز
در دلم می گریند.
....


Meshkatian

Hatef Khosravani