Dialogue

مرا میبینی. استاد شجریان

Akhare Ghesse

فال من را بگیر و جانم را
من از این حال بی کسی سیرم
دستِ فردای قصه را رو کن
روشنم کن چگونه می میرم
حافظ از جام عشق خون می خورد
من هم از جام شوکران خوردم
او جهاندارِ مست ها می شد
من جهان را به دوش می بردم
مست و لایعقل از جهان بیزار
جامی از عشق و خون به دستانم
او خداوند می پرستان شد
من امیر القشون مستانم
حالِ خوبی نبود آدم ها
زیر رودِ کبود خوابیدم
هرچه چشمش سرِ جهان آورد
همه را توی خواب می دیدم
من فقط خواب عشق را دیدم
حس سرخورده ای که نفرین شد
هر کسی تا رسید چیزی گفت
هر پدر مُرده ابن سیرین شد
من به تعبیر خواب مشکوکم
هر کسی خواب عشق را دیده است
صبح فردای غرق در کابوس
رو به دستان قبله خوابیده است
مردم از رو به رو ،دَهن دیدند
مردم از پشت سر، سخن چیدند
آسمان ریسمانمان کم بود
هی نشستند و رشته ریسیدند
نانجیبیِ عشق در این است
مردِ مفلوک و مُرده می خواهد
نانجیبیِ عشق در این است
دامنِ دست خورده می خواهد
من به رفتار عشق مشکوکم
در دلِ مشتِ بسته اش چیزی ست
رویِ رویش شکوهِ شیراز است
پشتِ رویش قشونِ چنگیزی ست
من به رفتار عشق مشکوکم
مضربی از نیاز در ناز است
در نگاهش دو شاهِ تاتاری
پشتِ پلکش هزار سرباز است
مردِ از خود گذشته ای هستم
پایِ ناچارِ مانده در راهم
هم نمی دانم آنچه می خواهی
هم نمی دانم آنچه می خواهم
ناگزیر از بلندِ کوهستان
ناگریز از عمیقِ دریایم
اهل دنیای گیج در اما
گیجِ دنیای اهلِ آیایم
سهروردی منم که در چشمت
شیخِ اشراق و نورِِ غم دیدم
هم قلندر شدم که در کشفت
سر به راه تو سر تراشیدم
خانِ والای خانه آبادم
زندگی کن مرا،خیابان را
این چنین مردِ داستان باشی
می کُشی خوش نویسِ تهران را
مرگِ شعبانِ جعفری هستم
امتدادِ هزاردستانم
لشکرم یک جهان شش انگشتی ست
من امیر القشون مستانم
قلبم اندازه ی جهانم شد
شهرِ افسرده ای درونم بود
خونِ انگورهای تَفتیده
قطره قطره جای خونم بود
شهرِ افسرده ای درونم بود
خالی از لحظه های ویرانی
جاده ها از سکوت آبستن
شهرِ تنهای واقعا خالی
توی تنهاییِ خودم بودم
یک نفر آمد و سلامی کرد
توی این شهرِ خالی از مردم
یک نفر داشت کودتا می کرد
یک نفر داشت زیر خاکستر
آتشی تازه دست و پا می کرد
من به تنهاییِ خودم مومن
یک نفر داشت کودتا می کرد
یک نفر مثل من پُر از خود شد
یک نفر مثل زن پُر از زن شد
از همان جاده ای که آمد رفت
رفت و اندوهِ برنگشتن شد
کار و بارِ غزل که راکد بود
کار و بارِ ترانه هم خونی ست
آسمان در غزل که بارانی ست
آسمون تو ترانه بارونی ست
دست و پاتو بکِش،برو گمشو
این پسر زندگی نمی فهمه
واسه مردای گرگ دونه بریز
این خر از کُره گی نمی فهمه
تو سرش غیرِ شعر چیزی نیست
مُرده شورِ کتاب و شعراشو
می گه دنیا همش غم انگیزه
گُه بگیرن تمومِ دنیاشو
گُه بگیرن منو،برو بانو
واسه مردای زندگی زن شو
واسه من لای جرز،اتاق خوابه
گاوِ مردای گاوآهن شو
من کنار تو ریز می مانم
تو کنارم درشت خواهی شد
من نجیبانه بوسه خواهم زد
نانجیبانه مشت خواهی شد
اقتضای طبیعتت این است
به وجود آمدی که زن باشی
به وجود آمدی بسوزانی
دوزخی پشتِ پیرهن باشی
به وجود آمدم که داغت را
پشتِ دستان خود نگه دارم
مثل دنیای بعد از اسکندر
تختِ جمشیدِ بعد از آوارم
تختِ جمشیدِ بعد از آوارم
سر ستون های من ترَک خوردند
بعدِ بارانِ تیر باریدن
هرچه بود و نبود را بردند
شعرِ آتش به جان نفهمیدی
ماجرا مثل روز روشن بود
قاتل روزهای سرسبزم
بدتر از این همه تبر،زن بود
قبله ی تاک های مسمومم
ناخداوندِ مِی پرستانم
لشکرم رو به خمره می رقصند
من امیر القشون مستانم
چشم و هم چشمِ من خیابانی ست
که تو را باشکوه می سازد
که مرا مثل کاه می بیند
که تو را مثل کوه می سازد
مثل کوهی درشت و محکم باش
مثل فاتح نگاه خواهم کرد
آنقَدَر اَنگِ ننگ خواهم زد
دامنت را سیاه خواهم کرد
روی دستان خویش می مانی
پای این قصدِ شوم خواهی مُرد
که رکَب از تو خورده باشم
این آرزو را به گور خواهی برد
سر بچرخان و باز جادو کن
مالِ دنیای خر شدن هستم
بوسه ها را به جان من انداز
مردِ این جنگِ تن به تن هستم
چشم و لب های نیمه بازت را
ماهِ غرقابِ نور می بوسم
من زمینی،تو آسمانی را
از همین راه دور می بوسم
این که اَلابرَه دو چشمت شد
زیر پای هزار اَلفینم
هم خودم قاضیَم،خودم حکمم
هم هلاکیده ی اَبابیلم
پشتمان طرحِ نقشه هایی است
پشتِ هر طرح،دست در کار است
تا دهان مفت و گوش ها مفتند
پشتمان حرفِ مفت بسیاراست

عــلیـرضـا آذر «

مــدارِ مـربّـع _ عـلیــرضــا آذر

اجرای خصوصی شاهین نجفی از آهنگ همزبونم باش حمیرا. 

به یاد مهدی. برادرم که عاشق این آهنگ بود.

Singles

نکنه خدا نکرده نکنی یادم؟ (به یاد مهدی)

مجید سالاری-خاطره

در انتهای شب| پارسا پیروز فر- هدی زین العابدین

جوادی! حالیته؟

اینجوری نه، ماهی پونصد نه، ایران نه. کانادا

آدم تو بغل مادرش فقط تنها نیست

ما هممون پیکانیم

Kamancheh: Saeed Eslami
Vocal: Nava Jangouk

Qashqai Lullaby

پاپیون فیلمی سینمایی در ژانر درام، جنایی و سرگذشت‌نامه‌ای به کارگردانی فرانکلین شافنر است. این فیلم محصول سال ۱۹۷۳ فرانسه و آمریکاست و بر اساس رمانی واقعی از آنری شاریر به همین نام و با بازی استیو مک کوئین و داستین هافمن ساخته شده‌است. این فیلم در رشته بهترین موسیقی متن نامزد جایزه اسکار شد. جری گلدسمیت موسیقی متن این فیلم را ساخته است. «پاپیون» در زبان فرانسوی به معنی پروانه است و شاریر (استیو مکوئین) پروانه‌ای را روی سینه خود خالکوبی کرده وآن را به عنوان نام مستعار خود انتخاب کرده بود و عنوان فیلم هم به همین معنی اشاره دارد.

پاپیون (استیو مک کوئین) فردی است که به اتهام قتل در دادگاهی در فرانسه محاکمه شده و برای گذراندن دوران محکومیت باید به گویان فرانسه برود ولی خود او منکر هرگونه دخالت در قتل است و مدعی است که برای او پاپوش درست کرده‌اند. در طول مسیر وی با لوئیس دگا (داستین هافمن) آشنا می‌شود. دگا به دلیل جعل کردن اوراق قرضه ملی فرانسه برای دوران محکومیت راهی گویان است. دگا به طریقی مقدار زیادی پول را با خود حمل می‌کند و اکثر زندانیان همراه آنان این موضوع را می‌دانند. دگا ناچار می‌شود پیشنهاد پاپیون مبنی بر مراقبت از وی را بپذیرد و در مقابل هزینه فرار او را متقبل شود. این، سرآغاز آشنایی این دو است. در نهایت پس از سال‌ها تلاش و سه بار فرار نافرجام پاپیون موفق به فرار می‌شود ولی دگا با او نمی‌رود.


دوبله
منوچهر اسماعیلی در نقش پاپیون با بازی استیو مک‌کوئین
ناصر طهماسب در نقش لوئیس دگا با بازی داستین هافمن
خسرو خسروشاهی راوی

آهای حرومزاده‌ها! من هنوز زنده‌ام

در سال ۱۳۵۵ سایپا اقدام به واردات خودروی رنو ۵ به صورت ساخته شده از فرانسه به ایران کرد البته ۴ سال قبل از سال ۵۵ دانشجویانی که در فرنگ تحصیل می‌کردند تعدادی رنو ۵ به کشور وارد کردند. اما از سال ۱۳۵۶ سایپا شروع به مونتاژ این خودروی کوچک فرانسوی کرد . بیشتر مدلهای سالهای ۵۵ و ۵۶ را گونه سه درب رنو ۵ تشکیل می‌داد که بهترین و با کیفیت‌ترین مدل‌های تولید شده رنو ۵ در ایران بودند . از سال ۵۶ گونه ۵ درب این خودرو هاچ‌بک نیز به سبد محصولات اضافه شد.
رنو ۵ در سطح جهان به عنوان یک خودروی ارزان قیمت و محبوب جوانان جهان مطرح بوده و دارای رکوردی در حد ۵/۵ میلیون دستگاه فروش تا سال ۱۹۸۴ در بازارهای جهانی می‌باشد و جز پرُفروش ترین خودروی هاچ‌بک و کوچک در ایران نیز بوده است.

وای رنو

رفت و نوای غم ز طنین ترانه من نشنود
رفت و کلامی هم دل من دگر از غم او نسرود

شد سپری عمری خبر از مه رفته من نرسید
بین به پیامی هم گره از دل خسته من نگشود

نیمه شبان تنها، در دل این صحرا گمشده خود را می‌جویم
من که هم‌آوازم با سخن سازم راز جدایی‌ها می‌گویم

در خلوت شبها تنها منم
حیران به راهی نا پیدا منم

افتاده‌ای از پا در راه او
دلداده‌ای مست و رسوا منم
بی‌پروا منم، بی‌پروا منم

من کی‌ام؟ آهی مانده به لب‌ها، آتش عشقی در دل شب‌ها راه گریزم می‌بندد
خسته و تنها ماه و ثریا بر شب تارم می‌خندد

آدم تو بغل مادرش فقط تنها نیست

Hesam Shams

Recent comments

Ramtin Khani

Javad

bartox

majboraminjabasham

Related tracks