**********
هوا آن سوی ِ چشمانم بارانیست سکوتم تحفه ی ِ رنجی
پنهانی ست
به شمع آغشته میماند خورشیدم فراز ِ تپه ای ماهی
پیدا نیست
صدایی از درون با من می گوید شروع ِ فصل ِ بیرحم ِ
تنهایی ست
.
پر میزند بر بامم سیاه ِ کلاغ و شب
به ویرانه ها میماند
خانه بی چراغ و تب
میسوزدم میکوبد به در دست ِ سرد ِ باد
جز رفتنت
تصویری نمی آورم بیاد
.
.
.
هوا آن سوی ِ چشمانم بارانیست سکوتم تحفه ی ِ رنجی
پنهانی ست
هوا را پنجه میسایم میبینی نفس اطراف ِ.دستانم
پیدا نیست
صدایی از درون با من می گوید شروع ِ فصل ِ بیرحم ِ
تنهایی ست
.
پر میزند بر بامم سیاه ِ کلاغ و شب
به ویرانه ها میماند
خانه بی چراغ و تب
میسوزدم میکوبد به در دست ِ سرد ِ باد
جز رفتنت
تصویری نمی آورم بیاد

chartar -  Kalaagh

از آسمانم، ماتم ببارد.... هراسِ ِ بی‌ تو ماندنم ادامه دارد

نمی‌نویسم ترانه بی‌ تو.....چگونه پر کشد خیالِ واژه بی‌ تو؟

به لب رسیده جان! کجایی؟ کجایی؟ که برده طاقتم جدایی

باران تویی! به خاکِ من بزن

بازا ببین! که بی‌ مه‌ِ تو من هوای پر زدن ندارم!

باران تویی! به خاکِ من بزن

بازا ببین! که در ر‌هِ تو من نفس بریده در گذارم!

مگر ندانی....چو از تو دورم بیراهه‌ای خموش و تار، بی‌ عبورم؟

نمی‌توانم....دگر برویم که من اسیرِ این خزانِ تو به تویم

به لب رسیده جان! کجایی؟ کجایی؟ رهی نمانده تا رهایی

باران تویی! به خاکِ من بزن

بازا ببین! که بی‌ مه‌ِ تو من هوای پر زدن ندارم!

باران تویی! به خاکِ من بزن

بازا ببین! که در ر‌هِ تو من نفس بریده در گذارم!

باران تویی! به خاکِ من بزن

بازا ببین! که بی‌ مه‌ِ تو من هوای پر زدن ندارم

chartar -  Baaraan Toee

***********
تنها ؛ تویی تو که می تپی به نبض این رهایی
تو فارق از وفور سایه هایی
باز آ که جز تو جهان من حقیقتی ندارد
تو می روی که ابر غم ببارد
به سمت ماندن ات راهی نمیشوی چرا
آشوبم آرامشم تویی
به هر ترانه ای سر میکشم تویی
سحر اضافه کن به فهم آسمام
آشوبم آرامشم تویی
به هر ترانه ای سر میکشم تویی
بیا که بی تو من غم تو صد خزانم

بگذار بگویم که از سراب این آب بریدم
من از عطش ترانه آفریدم
به سمت ماندنت راهی نمی شوی چرا
گاهی ستاره هدیه کن به مشت پوچ شب ها
شمرده تر بگو با من حروف رفتنت
تا من بگیرم از دلت همه بهانه ها را
آشوبم آرامشم تویی
به هر ترانه ای سر میکشم تویی
سحر اضافه کن به فهم آسمانم
آشوبم آرامشم تویی
به هر ترانه ای سر میکشم تویی
بیا که بی تو من غم تو صد خزانم

chartar -  Ashoobam

حقیقت نه به رنگ است و نه بو،
نه به های است و نه هو،
نه به این است و نه او،
نه به جام است و سبو

نه مرادم نه مریدم ،
نه پیامم نه کلامم،
نه سلامم نه علیکم،
نه سپیدم نه سیاهم.

نه چنانم که تو گویی 
نه چنینم که تو خوانی
و نه آنگونه که گفتند و شنیدی
نه سمائم نه زمینم
نه به زنجیر کسی بسته‌ام و بردۀ دینم

نه سرابم
نه برای دل تنهایی تو جام شرابم 
نه گرفتار و اسیرم 
نه حقیرم
نه فرستادۀ پیرم
نه به هر خانقه و مسجد و میخانه فقیرم
نه جهنم نه بهشتم
چُنین است سرشتم

به تو سربسته و در پرده بگویم
تا کسی نشنود این راز گهربار جهان را

آنچه گفتند و سُرودند تو آنی 
خودِ تو جان ِ جهانی

تو ندانی که خود آن نقطۀ عشقی
تو خودت باغ بهشتی

نه سرابم
نه برای دل تنهایی تو جام شرابم 
نه گرفتار و اسیرم 
نه حقیرم
نه فرستادۀ پیرم
نه به هر خانقه و مسجد و میخانه فقیرم
نه جهنم نه بهشتم
چُنین است سرشتم

به تو سوگند
که این راز شنیدی و نترسیدی و بیدار شدی 
تا بر در ِخانۀ متروک هرکس ننشینی
و به‌ جز روشنی شعشعۀ پرتو ِ خود
هیچ نبینی
و گل وصل نچینی
نه که جُزئی
نه که چون آب در اندام سَبوئی 
خود ِ اویی , خود اویی
به‌خودآی

Be Khod Ai (Ft Mohammad Tiam)

ساقیا در ساغر هستی شراب ناب نیست 
و آنچه در جام شفق بینی بجز خوناب نیست 

جلوه صبح و شکرخند گل و آوای چنگ
دلگشا باشد ولی چون صحبت احباب نیست 

زندگی خوشتر بود در پرده وهم خیال 
صبح روشن را صفای سایه مهتاب نیست 

گر ترا با ما تعلق نیست ما را شوق هست 
ور ترا بی ما صبوری هست ما را تاب نیست

Tasnif Saghar Hasti

دوتا چشمام دوتا سرباز مغرورن
که مدت هاست از معشوقشون دورن
دوتا سرباز که چندتا تنها
توی دلشوره هاشون رخت میشورن
دوتا دستام دوتا چاقوی بی دسته
دوتا قفل بزرگ دست و پا بسته
دوتا پارو دوتا پاروی بی قایق
دوتا کشتی با ده تا لنگر خسته..
 
گلو خلوت ترین پس کوچه ی بن بست
سرم سرکش ترین فواره ی میدون
یه فنجون قهوه تو غمگین ترین کافه
یه عابر تو خیابونای سرگردون
چشامو بستمو وا کردمو دیدم
یکی از بال ِ بستم آسمون ساخته
یکی دفتر شده افتاده رو سینم
یکی از استخونام نردبون ساخته
سرم چندتا کتاب رنگ و رو رفته
یه بالون با طناب از گلو پاره
به اعدامی که امیدش به دنیا نیست
ولی دنیا براش جذابیت داره..
نه دنیا از سرم خیلی زیادی بود
نه پیشونی نوشتم گود کن باشن
بهر طبعی شکلک در نیاوردم
فقط میخواستم شکل خودم باشم
گلومو پاره کردم اما این مردم
بهم گفتن که دیوونست عاشق نیست
کسی باور نکرد این آدم بی شکل
به غیر از عشق با چیزی موافق نیست

Parooye Bi Ghayegh

Desiree

Naro - mehdi rezvan

یه کبوتر دنبال یه گنبده
گنبدی اندازه ی خستگیاش
گنبدی که از گذشته های دور
حسرت اون همنشین بوده باهاش
یه کبوتر با پرِ غرق به خون
دنبال گنبدی از آرامشه
گنبدی که مثل مادری صبور
تن خستشو به آغوش بکشه
خسته از سنگ کمون بچه ها
خسته از سایه شاهین رو سرش
میگذره از برهوت تشنگی
با یه عالم خستگی توی پرش
آسمون منو به گنبد برسون
خسته ام خسته ام از زخم زبون
آسمون منو به گنبد برسون
منو راه بده به باغ کهکشون

من همون کبوترم زخمی و تلخ
دنبال یه گنبدم واسه پناه
دیگه هر منظره ای شکل سراب
دیگه هر راه درستی اشتباه
تو همون گنبد امنی واسه من
که ازم در به دری رو میگیره
روی شونه های امن تو همه
غما و غصه ها پاییون میگیره
زخمام از غبار تو مرهم میشن
پیش تو تازه میشه بال و پرم
برای به تو رسیدن تا ابد
رو به سمت آرزوهام میبرم
آسمون منو به گنبد برسون
خسته ام خسته ام از زخم زبون
آسمون منو به گنبد برسون
منو راه بده به باغ کهکشون




Hessam Kia

Popular tracks