عهدیه - خاطر خواه

ترانه سرا : هما میر افشار 
آهنگ ساز : حبیب الله بدیعی
------

به شهر و دیاری ببر تو مــرا		که نور خــدا باشه و منو تو
نباشه به دلها نشونه ی غم	امید و صفا باشه و من و تو
بریم اونجا که عشق و مستی خطا نباشه
تو سینه ها جای محبت ریا نباشه
به غیر خـــــــدا که مهربونه		نمیخوام دلـــــه دیگه بدونه
تو باوفایی تو باصفایی
از این خسته دل پــروا مکن		مرا بیش از این رسـوا مکن
الهی بمونی با مهربونــــی		جدایی نگیری قدرم بدونی
که دنیا نداره وفائی
بمون بـر ســــر پیمون من           تو بازی نکن با جــــون من
که دنیا سـرابه نقش بر آبه         دو روزه جوونی مثل حبابه
نیرزه به یکدم جدایی
به شهر و دیاری ببر تو مــرا		که نور خــدا باشه و منو تو
نباشه به دلها نشونه ی غم	امید و صفا باشه و من و تو
بریم اونجا که عشق و مستی خطا نباشه
تو سینه ها جای محبت ریا نباشه
به غیر خدا که مهربونه
نمیخوام دله دیگه بدونه
تو باوفایی تو باصفایی




Mahasti - Elahi Bemouni مهستی - الهی بمونی

دوسِت دارم
ترانه سُرا :شهرام وفایی
آهنگساز : امیرآرام
تنظیم کننده ی ارکستر : محمد شمس
خواننده : شاهرخ
پالایش صدای نسخه ی تبدیل شده از نوارهای کاست : رضا سیف

نسخه ی پالایش شده ی ترانه ی « دوسِت دارم » باصدای شاهرخ

پوران با نام اصلی «فرح‌دخت عبّاسی طاقانی» متولد 1312 در دههٔ ۳۰ یکی از مشهورترین خوانندگانی ایران بود و این شهرت خود را تا اواسط دههٔ ۵۰ همچنان حفظ کرد. با نام «بانوی ناشناس» و سپس «بانو شاپوری» (نام خانوادگی همسر اول) و بعد از آن با نام مستعار «پوران» پا در وادی هنر گذاشت او خواهرزادهٔ بانو روح بخش دیگر خواننده ایرانی آن دوران است. پس از طی تحصیلات در دبیرستان اسدی و هنرستان عالی موسیقی با نام بانو ناشناس در صفحهٔ گرامافون می‌خواند که پس از آشنایی و ازدواج با همسر اول خود نام خانوادگی او را به عنوان نام مستعار خود برگزید. بعد از جدایی عباس شاپوری (ویولون‌نواز و آهنگساز) به همسری حبیب روشن زاده (مفسر ورزشی تلویزیون) در آمد که این ازدواج دوم نیز منجر به طلاق شد. دو فرزند به نام‌های امید و آرزو روشن زاده از او باقی مانده‌است. پوران در سال ۱۳۶۹ زمانی که برای دیدن نوه اش به ایران آمده بود به علت ابتلا به بیماری سرطان درگذشت و در امامزاده طاهر کرج به خاک سپرده شد.

زندگی راستی چه زود میگذره ... آدم از فردای خود بی خبره ... زندگی راستی چه زود میگذره ... آدم از فردای خود بی خبره ... گاهی از مدرسه و کیف و کتاب گفتی برام ... گاهی از شیطونیهای بی حساب گفتی برام ... گاهی از مردم بی عاطفه نالیدی واسم ... گاهی از عاشقی و رنج و عذاب گفتی برام ... زندگی راستی چه زود میگذره ... آدم از فردای خود بی خبره ... زندگی راستی چه زود میگذره ... آدم از فردای خود بی خبره ... کاشکی میشد که بخندم همیشه ... چه کنم دست خودم نیست نمیشه ... دیگه اون روزهای زیبا نمیاد ... دیگه اون خنده به لبها نمیاد ... زندگی راستی چه زود میگذره ... آدم از فردای خود بی خبره ... زندگی راستی چه زود میگذره ... آدم از فردای خود بی خبره ... گاهی از مدرسه و کیف و کتاب گفتی برام ... گاهی از شیطونیهای بی حساب گفتی برام ... گاهی از مردم بی عاطفه نالیدی واسم ... گاهی از عاشقی و رنج و عذاب گفتی برام ... زندگی راستی چه زود میگذره ... آدم از فردای خود بی خبره ... زندگی راستی چه زود میگذره ... آدم از فردای خود بی خبره ... زندگی راستی چه زود میگذره ... آدم از فردای خود بی خبره

زندگی زود میگذره - پوران

» شاعر : هما میر افشار
» آهنگ ساز : فرید زولاند
» تنظیم : فرید زولاند
	
» خواننده : ستار
» آلبوم : ستاره بازی
» آهنگ : پنجره

وقتی شب سر می رسه
سیاهی از سر میگیره
قاب هر پنجره عکس
تورو در بر میگیره
این که میزنه به در
تو این نواد رهگذر
توئی نه باد رهگذر

این که رسیده از سفر
مثل هر شب خدا
عطر تو داره هوا
صاحب خانه تویی
خانه کوچک ما

بجز تو عشق را باور نکردم
از آتش رو به خاکستر نکردم
شقایق وار بر آتش نشستم
شقایق را ولی پرپر نکردم
همه جای جهان جان جهانی
زبان ناتوانم را زبانی
کجا باید بدنبالت بگردم
تو هر جای زمینی و زمانی
تو هر جای زمینی و زمانی

مثل هر شب خدا
عطر تو داره هوا
صاحب خانه تویی
خانه کوچک ما

بجز تو عشق را باور نکردم
از آتش رو به خاکستر نکردم
شقایق وار بر آتش نشستم
شقایق را ولی پرپر نکردم
همه جای جهان جان جهانی
زبان ناتوانم را زبانی
کجا باید بدنبالت بگردم
تو هر جای زمینی و زمانی
تو هر جای زمینی و زمانی

مثل هر شب خدا
عطر تو داره هوا
صاحب خانه تویی
خانه کوچک ما
وقتی شب سر می رسه
سیاهی از سر میگیره
قاب هر پنجره عکس
تورو در بر میگیره


پنجره  ستار

ایران...ایران  با آوای گرم زنده یاد مازیار

مرا به خانه ام ببر كه شهر شهر يار نيست 
اگرچه خانه خانه نيست
سكوت نعره ميزند ...

DARIUSH PARASTAN/مرا به خانه ام ببر

فریاد، مازیار


آپلود شده توسط پیج تصنیف و آوازهای ایرانی فیسبوک
>>>www.facebook.com/tasnifvaavazha<<<

 اشک من خودتو نگه دار
نیا پایین منو رسوا می کنی
آخه غم تو میون جمعی
چرا تنهامنو پیدا می کنی

می شکنی منو با نگاهیپیش مردم
آخه ای چشم سیاه
خون قلب منو هر شبجای باده
توی مینا می کنی
خون قلب منو هر شبجای باده
توی مینا می کنی

می ریزه رو بالش من
هر شب این اشکای لرزون
بی تو من غمگین و تنها
من پریشوندل پریشون

مستی ام رو تا سحر
پیمونه ام می بینه و بس
غنچه های اشکمو
دست غمت می چینه و بس

اشک منخودتو نگه دار
نیا پایین منو رسوا می کنی
آخه غم تو میون جمعی
چرا تنها منو پیدا می کنی

می شکنی منو با نگاهتپیش مردم
آخه ای چشم سیاه
خون قلب منو هر شبجای باده
توی مینا می کنی
خون قلب منو هر شب ، جای باده
توی مینا می کنی

می ریزه رو بالش من
هر شب این اشکای لرزون
بی تو من غمگین و تنها
من پریشوندل پریشون

مستی ام رو تا سحر
پیمونه ام می بینه و بس
غنچه های اشکمو
دست غمت می چینه و بس

اشک منخودتو نگه دار
نیا پایین منو رسوا می کنی
آخه غم تو میون جمعی
چرا تنها منو پیدا می کنی 

گلپا- اشک من

این تصنیف زیبا ساخته ی علی اکبر شیدا آهنگ ساز و خواننده ی معروف زمان ناصر الدین شاه است که در دستگاه همایون ساخته شده

کیه کیه در میزنه- با صدای پوران

موزیک پاپ قدیمی/www.facebook.com

نسخه ی پالایش شده ی ترانه ی « دوسِت دارم » باصدای شاهرخ

Hosein Assaran

Recent comments

Hamid Mir

میثم ولی زاده

bab00x

Amir65

Related tracks