روی ِ اين دريای ِ تند و تيره و سنگين

دریای جهل ، دریای ظلم ، دریای ستم ، دریای بی عدالتی ، دریای ... آی آدمها 🥲

برای بیداری..  شعری عجیب، نفیسی هم که عالی..

برای همه زندانیان سیاسی 

ای کاش
با من می ماندی
روزی هزار بار
من را به نام می خواندی
ای کاش
می گشودیم آرام
ای کاش
جلگه های تنم را
آهنگ عاشقانه می دادی
آنگاه
 آن عاشقانه را
از بر می خواندی
ای کاش...
                                           فرخ تمیمی


نگار بوبان - روزی هزار بار

The story of my life!

آی آدمها ، که بر ساحل نشسته شاد و خندانيد ،
يک نفر در آب دارد می‌سپارد جان
يک نفر دارد که دست و پای دائم می‌زند
روی ِ اين دريای ِ تند و تيره و سنگين که می‌دانيد ،
آن زمان که مست هستيد
از خيال ِ دست يابيدن به دشمن ،
آن زمان که پيش ِ خود بيهوده پنداريد
که گرفتستيد دست ِ ناتوان را
تا توانائی ِ بهتر را پديد آريد ،
آن زمان که تنگ می‌بنديد
بر کمرهاتان کمربند ...
در چه هنگامی بگويم ؟
يک نفر در آب دارد می‌کند بيهوده جان ، قربان .
آی آدمها که بر ساحل بساط ِ دلگشا داريد ،
نان به سفره جامه تان بر تن ،
يک نفر در آب می‌خواند شما را
موج ِ سنگين را به دست ِ خسته می‌کوبد ،
باز می‌دارد دهان با چشم ِ از وحشت دريده
سايه‌هاتان را ز راه ِ دور ديده ،
آب را بلعيده در گود ِ کبود و هر زمان بيتابی‌اش افزون .
می‌کند زين آبها بيرون
گاه سر ، گه پا ،
آی آدمها !
او ز راه ِ مرگ   اين کهنه جهان را بازمی‌پايد ،
می‌زند فرياد و امّيد ِ کمک دارد .
آی آدمها که روی ِ ساحل ِ آرام در کار ِ تماشائيد !
موج می‌کوبد به روی ِ ساحل ِ خاموش ،
پخش می‌گردد چنان مستی به جای افتاده . بس مدهوش
می‌رود ، نعره‌زنان اين بانگ باز از دور می‌آيد ،
آی آدمها !
و صدای ِ باد هر دم دلگزاتر ،
در صدای ِ باد بانگ ِ او رهاتر ،
از ميان ِ آبهای ِ دور و نزديک
باز در گوش اين نداها ،
آی آدمها !


27 آذر 1320

آی آدمها ! | نيما يوشيج | سهیل نفیسی

delbar Mashup
The combination of sound tracks:
Sad Romance - Thao Nguyen Xanh
Dast Benah Bar Delam(Sazo_Avaz)-homayoun shajarian

از پروژه ی ارغنون

delbar (mashup)

شتاب کردم که آفتاب بیاید
نیامد
دویدم از پیِ دیوانه‌ای که گیسوانِ بلوطش را به سِحرِ گرمِ مرمرِ لُمبرهایش می ریخت
که آفتاب بیاید
نیامد
به روی کاغذ و دیوار و سنگ و خاک نوشتم که تا نوشته بخوانند
که آفتاب بیاید
نیامد
چو گرگ زوزه کشیدم، چو پوزه در شکمِ روزگارِ خویش دویدم، دریدم
شبانه روز دریدم، دریدم
که آفتاب بیاید
نیامد
چه عهدِ شومِ غریبی! زمانه صاحبِ سگ؛ من سگش
چو راندم از درِ خانه ز پشت بامِ وفاداری درون خانه پریدم که آفتاب بیاید
نیامد
کشیده‌ها به رُخانم زدم به خلوتِ پستو
چو آمدم به خیابان
دو گونه را چُنان گدازه‌ی پولاد سوی خلق گرفتم که آفتاب بیاید
نیامد
اگرچه هق هقم از خواب، خوابِ تلخ برآشفت خوابِ خسته و شیرین بچه‌های جهان را
ولی گریستن نتوانستم
نه پیشِ دوست نه در حضور غریبه نه کنجِ خلوتِ خود گریستن نتوانستم
که آفتاب بیاید
نیامد.

"رضا براهنی"

رضا براهنی ـ که آفتاب بیاید، نیامد.mp3

Golnar & Mahan - Negaaram
دانلود: https://t.me/MusicKhaane/482
گلنار شهیار و ماهان میرعرب - نگارم
از آلبوم درخت
@GoliShahyar
|
نقد مجله کادانس در مورد آلبوم درخت از گلنار و ماهان:
ما ایرانی‌ها به دلیل موقعیت ژئوپولیتیک سرزمین‌مان (و دلایل دیگر) میزبان و پذیرای فرهنگ‌های مختلفی بوده‌ایم. هنر ایرانی همواره عناصری از فرهنگ‌های اقوام دیگر را وام گرفته و متقابلا به هنر اقوام دیگر رخنه کرده است. آلبوم «درخت» سومین اثر مشترک #گلنار_شهیار و #ماهان_میرعرب (با همراهی امیر وَحْبا) پس از «چوب» و «سرنگ» نماینده‌ای از چنین رویکردِ پذیرایی است. آنچه در آلبوم درخت می‌شنویم سنتزی است همگن و همنوا از ملودی‌های اتنیک ایران، هارمونی‌های جز و کلاسیک، نغمه‌های سازی/آوازی غرب آفریقا به ویژه مالی و غنا، ریتم‌های لاتین، ادبیات نو و کهن ایران. ماهان میرعرب موسیقی بومی ایران و هارمونی‌های جز را به خوبی می‌شناسد و با تکنیک خود پلی میان این دو می‌زند. گلنار شهیار هم با صدایی صاف و تمیز خود، خوانشی درست، پر احساس و متنوع را ارائه می‌دهد. قطعاتی از این آلبوم با همراهی موزیسین‌های نامداری چون اِرکان اوگور و آلِیْن پِرز ضبط شده‌اند. در مجموع «درخت» تجربه موسیقایی و شنیداری روشن و رنگارنگی را به ارمغان می‌آورد که با عنوان فرعی «صدای معاصر ایران» منتشر شده‌است اما گلنار و ماهان بنا به توضیح خودشان نام درخت را برگزیده‌اند؛ چرا که درخت هم ریشه‌های عمیقی در زمین دارد و هم رو به آسمان رشد می‌کند.
#سینا_چراغی

Derakht

Golnar & Mahan - Negaaram | گلنار  و ماهان  - نگارم

کاری از حامد طاری
@Haataari
کاور برگرفته از کتاب شعر "تاسیان" است
دانلود: t.me/haataarii/14
|
هوشنگ ابتهاج: یه شعر نسبتا کوتاهی است به اسم تاسیان، در ولایت ما گیلان این کلمه (تاسیان) هنوز زنده است و به کار میره. وقتی که عزیزی از خونه به سفر میره یا از دنیا میره، به اون اولین غروبی که جای اون خویشاوند یا مهمان خالیه میگن تاسیان

خانه دل تنگ غروبی خفه بود 
 مثل امروز که تنگ است دلم 
 پدرم گفت چراغ 
 و شب از شب پر شد 
 من به خود گفتم یک روز گذشت 
 مادرم آه کشید 
 زود بر‌خواهد گشت 
ابری آهسته به چشمم لغزید
و سپس خوابم برد 
 که گُمان داشت که هست این همه درد 
 در کمین دل آن کودک خُرد؟
 آری آن روز چو می‌رفت کسی
داشتم آمدنش را باور 
من نمی‌دانستم 
 معنی هرگز را
 تو چرا بازنگشتی دیگر؟

 آه ای واژه‌ی شوم
 خو نکرده ست دلم با تو هنوز 
 من پس از این همه سال 
 چشم دارم در راه 
که بیایند عزیزانم . . . آه

این شعر یک حالت سیال داره میان دوران بچگی و امروز. یک چیز ساده‌ای بدون آرایش‌های معمول شاعرانه است و فقط همون حالت تاسیان رو می‌خواد بگه
|

هـ . الف . سایه | تاسیان

Shadi Yousefian: Vocals
Mohsen Namjoo: Vocals 
Ardalan Payvar: Keys, Organ
Lyrics by Khosro Kiyanrad 
Music + Arrangement by Ardalan Payvar
Mixed and Mastered by Peyman Salimi (Justaudio Productions)

Ba Raftanet (Feat. Mohsen Namjoo)

Ba Raftanet (feat. Mohsen Namjoo) |  با رفتنت

Circle Band -گروه دايره 

Song : Say It (بگو)
Based on Rumi's Poetry 
Music , Guitars & Vocal : Shahab Baradaran
Basoon: Peter Lutek
Keys : Saman Shahi
Back Vocal : Maryam Nosrati
Bass , Percussion : Richard Uglow

Remixed and Remastered by Peter Lutek @Lutek Studio Toronto , Canada 2018

جز من اگرت عاشق شيداست، بگو  
ور ميل دلت به جانب ماست، بگو  
ور هيچ مرا در دل تو، جاست، بگو
گر هست، بگو، نيست، بگو راست بگو 

گر هیچ ترا میل سوی ماست بگو
ورنه که رهی عاشق و تنها است بگو
گر هیچ مرا در دل تو جاست بگو
گر هست بگو نیست بگو راست بگو

ای توبه‌ام شکسته از تو کجا گریزم
ای در دلم نشسته از تو کجا گریزم
ای نور هر دو دیده بی‌تو چگونه بینم
وی گردنم ببسته از تو کجا گریزم
~مولانا

Say It - بگو

باور 
سیاوش کسرایی-Korzenyowski

باور نمی کند دل من مرگ خویش را 

نه نه من این یقین را 
باور نمی کنم 
تا همدم من است نفسهای زندگی 
من با خیال مرگ دمی سر نمی کنم 
آخر چگونه گل خس و خاشاک می شود 
آخر چگونه این همه رویای نو نهال 
نگشوده گل هنوز 
ننشسته در بهار 
می پژمرد به جان من و خاک می شود 
در من چه وعده هاست 
در من چه هجرهاست 
در من چه دست ها به دعا مانده روز و شب 
اینها چه می شود ؟
باور کنم که آن همه عشاق بی شمار 
آواره از دیار 
در کوره راه ها همه خاموش می شوند 
باور کنم که دخترکان سفید بخت 
بالای بام ها و کنار دریچه ها 
بی وصل و نامراد 
چشم انتظار یار سیه پوش می شوند 
باور کنم که دل 
روزی نمی تپد 
بی آن که سر کشد گل عصیانی اش ز خاک 
نفرین بر این دروغ 
دروغ هراسناک 
پل می کشد به ساحل اینده شعر من 
تا رهروان سرخوشی از آن گذر کنند 
پیغام من به بوسه لب ها و دست ها 
پرواز می کند 
باشد که عاشقان به چنین پیک دوستی 
یک ره نظر کنند 
در کاوش پیاپی لب ها و دستهاست 
کاین نقش آدمی 
بر لوحه زمان 
جاوید می شود 
وین ذره ذره گرمی خاموش وار ما 
یک روز بی گمان 
سر می زند ز جایی و خورشید می شود 
تا دوست داری ام 
تا دوست دارمت 
تا اشک ما به گونه هم می چکد ز مهر 
تا هست در زمانه یکی جان دوستدار 
کی مرگ می تواند 
نام مرا بروبد از یاد روزگار 
بسیار گل که از کف من برده است باد 
اما من غمین گلهای یاد کس را پر پر نمی کنم 
من مرگ هیچ عزیزی را 
باور نمی کنم 
می ریزد عاقبت 
یک روز برگ من 
یک روز چشم من هم در خواب می شود 
زین خواب چشم هیچ کسی را گریز نیست 
اما درون باغ 
همواره عطر باور من در هوا پر است

باور-سیاوش کسرایی

موزیک نوید اربابیان
خواننده فرزانه فقیهی

آی آدمها ! | نيما يوشيج | سهیل نفیسی

Hossein Dehbashi

Recent comments

Stpnuk

Pouya_ProPhoto

Reza Arpeggio

Mona Hodaie

Related tracks