در صبح پر از خالی خوكرده به تکرار
در ظهر کسالتزدهٔ خيره به دیوار
در تنگ غروبِ به غم آلودهٔ بیمار
در هر شب بیحوصله که میشود آوار
كويار
كويار؟
کو یار که بیدار کند خواب و خیالم
با شوق پریدن بتپد در پر و بالم
در ترس…
روز جهانی رقصه و میرقصم با این قطعهی ناب. 😍💙💃💃💃
کویار❤️😍👌
فکر کردم تلویزیون روشن کردم !!
چقدر دلنشین بود