ما دلشدگان خسرو شیرین پناهیم 
ما کشته آن مهرخ خورشید کلاهیم
ما از دو جهان، غیر تو ای عشق نخواهیم
صد شور نهان با ما، تاب و تب جان با ما
در این سربی سامان، غمهای جهان با ما
با ساز و نی، با جام می، با یاد وی 
شوری دگر اندازیم در میکده جان

mohammad reza shajarian - delshodegan

ما برای پرسیدن نام گلی ناشناس
چه سفر ها کرده ایم
چه سفر ها کرده ایم
ما برای بوسیدن خاک سر قله ها
چه خطرها کرده ایم
چه خطرها کرده ایم
ما برای آنکه ایران خانه خوبان شود
رنج دوران برده ایم
رنج دوران برده ایم
ما برای آنکه ایران گوهری تابان شود
خون دل ها خورده ایم
خون دل ها خورده ایم

ما برای بوییدن بوی گل نسترن
چه سفر ها کرده ایم
چه سفر ها کرده ایم
ما برای نوشیدن شورابه های کویر
چه خطرها کرده ایم
چه خطرها کرده ایم
ما برای خواندن این قصه عشق به خاک
رنج دوران برده ایم
رنج دوران برده ایم
ما برای جاودانه ماندن این عشق پاک
خون دل ها خورده ایم
خون دل ها خورده ایم

Mohammad Noori - Safar Barayeh Vatan

شیرینە سەوزە دانەی هەناری
[ای دختر شیرین سبزه رو که همچون دانه‌ی انار شیرینی]
کیژە جوانەکەی نێو کوردەواری
[ای بانوی سرزمین و دیار کردستان که سرشاری از زیبایی]
پێم بڵێ له‌سه‌ر چی له من بێزاری
[بگو چرا ازمن بیزاری]
کیژه کورده‌که‌ی شیرینتر له مانگ
[ای بانوی کرد زیباتر از ماه]
په‌ری ناگا پێت به بڕۆ و برژانگ
[پری هم زیبایی مژه و ابروانت را ندارد]
پڕچی ده‌رێژت به وێنه‌ی ڕه‌ش مار
[سیاه زنجیر گیسوانت همانند مار سیاه]
به سه‌ر ناو شانتا هاتونته خوار
[بر شانه هایت ریخته اند]
شیرینە سەوزە دانەی هەناری
[ای دختر شیرین سبزه رو که همچون دانه‌ی انار شیرینی]
کیژە جوانەکەی نێو کوردەواری
[ای بانوی سرزمین و دیار کردستان که سرشاری از زیبایی]
پێم بڵێ له‌سه‌ر چی له من بێزاری
[بگو چرا ازمن بیزاری]
چه‌ند شاران گه‌ڕام چه‌ند خاکه‌ساری
[به چندین شهر و دیار رفتم]
بووم به شوانه‌که‌ی حه‌ق نادیاری
[اهمانند چوپانی رنج بر باد و ناشناس]
به بۆنه‌ی تووه له‌م شاره وێڵم
[به خاطر توست سرگشته و آواره ی این شهر و دیارم]
که‌ی دڵم دێڵێ تۆ به جێ بێڵم
[مگر دلم می‌گذارد تو را تنها گذارم]
شیرینە سەوزە دانەی هەناری
[ای دختر شیرین سبزه رو که همچون دانه‌ی انار شیرینی]
کیژە جوانەکەی نێو کوردەواری
[ای بانوی سرزمین و دیار کردستان که سرشاری از زیبایی]
پێم بڵێ له‌سه‌ر چی له من بێزاری
[بگو چرا ازمن بیزاری]

Shirin Sozeh | MusicGraphy.ir

Homayoun Shajarian - Shirin Sozeh (همایون شجریان - شیرین سوزه)

از خون جوانان وطن لاله دمیده نام هفتمین و مشهورترین تصنیف از مجموعه سروده‌های عارف قزوینی است این تصنیف با نام‌های «راز دل» و «هنگام می» نیز شناخته شده‌است.
مشهورترین اجرای این اثر، مربوط به سال ۱۳۵۱ و با صدای محمدرضا شجریان و همکاری گروه شیدا است. در سال ۱۳۵۸ این اثر با 
تنظیم متفاوتی از فرامرز پایور و صدای محمدرضا شجریان بازخوانی گردید.
#محمد رضا شجريان

از خون جوانان وطن لاله دمیده

Man Hamanam

Hootan Honarmand - Man Hamanam (I am the one) / هوتن هنرمند - من همانم

چشمها را باید شست - سهراب - یلدای1390

www.bestmusik.org

To Bekhan مرضيه

 
شکوه 
=====

به شکوه گفتم برم ز دل‌ یاد روی تو آرزوی تو 
به خنده گفتا نرنجم از خلق و خوی تو یاد روی تو

ولی‌ ز من دل‌ چو برکنی، حدیث خود بر که افکنی؟ 
هر کجا روی وصله ی منی، ساغر وفا از چه بشکنی؟

گذشتم از او به خیره سری، گرفته ر‌ه مه دگری 
گذشتم از او به خیره سری، گرفته ر‌ه مه دگری

کنون چه کنم با خطای دلم، گرم برود آشنای دلم 
کنون چه کنم با خطای دلم، گرم برود آشنای دلم

به جز ر‌ه او، نه راه دگر، دگر نکنم، خطای دگر 
به جز ر‌ه او، نه راه دگر، دگر نکنم، خطای دگر

به شکوه گفتم برم ز دل‌ یاد روی تو آرزوی تو 
به خنده گفتا نرنجم از خلق و خوی تو یاد روی تو

ولی‌ ز من دل‌ چو برکنی، حدیث خود بر که افکنی؟ 
هر کجا روی وصله ی منی، ساغر وفا از چه بشکنی؟

هر کجا روی وصله ی منی، ساغر وفا از چه بشکنی؟ 
هر کجا روی وصله ی منی، ساغر وفا از چه بشکنی؟...

نخفته ام به خیالی 
نخفته ام به خیالی که می پزد دل من 
خمار صد شبه دارم 
خمار صد شبه دارم، شرابخانه کجاست؟ 


Mohsen Namjoo Shekveh

Naser vahdati - aha bogoo

حرمت نگه دار
شاعر: حسین پناهی
با صدای: حسین پناهی
--------------------------
 
حرمت نگه دار
دلم
گلم
که این اشک ، خون بهای عمر رفته من است
میراث من!
نه به قید قرعه
نه به حکم عرف
یک جا سند زده ام همه را به حرمت چشمانت
به نام تو
مهر و موم شده با آتش سیگار متبرک ملعون!
کتیبه خوان خطوط قبایل دور
این ٬ این سرگذشت کودکی است
که به سرانگشت پا
هرگز دستش به شاخه هیچ آرزو یی نرسیده است
هرشب گرسنه می خوابید
چند و چرا نمی شناخت دلش
گرسنگی شرط بقا بود به آئین قبیله مهربانش
پس گریه کن مرا به طراوت
به دلی که میگریست بر اسب باژگون کتاب دروغ تاریخش
و آواز می خواند ریاضیات را
در سمفونی باشکوه جدول ضرب با همکلاسیها
دودوتا چارتا چارچارتا...
در یازده سالگی پا به دنیای شگفت کفش نهاد
با سرتراشیده و کت بلندی که از زانوانش می گذشت
با بوی کنده بدسوز و نفت و عرقهای کهنه
آری دلم
گلم
این اشکها خون بهای عمر رفته من است
دلم گلم
این اشکها خون بهای عمر رفته من است
میراث من
حکایت آدمی که جادوی کتاب مسخ و مسحورش کرده است
.تا بدانم و بدانم و بدانم
به وار
وانهادم مهر مادری ام را
گهواره ام را به تمامی
و سیاه شد در فراموشی ٬ سگ سفید امنیتم
و کبوترانم را از یاد بردم
و می رفتم و می رفتم و می رفتم
تا بدانم تا بدانم تا بدانم
از صفحه ای به صفحه ای
از چهره ای به چهره ای
از روزی به روزی
از شهری به شهری
زیر آسمان وطنی که در آن فقط
مرگ را به مساوات تقسیم میکردند
سند زده ام یک جا
همه را به حرمت چشمان تو
مهر و موم شده با آتش سیگار متبرک ملعون
که می ترکاند یکی یکی حفره های ریه هایم را
تا شمارش معکوس آغاز شده باشد
بر این مقصود بی مقصد
از کلامی به کلامی
و یکی یکی مَردم
بر این مقصود بی مقصد
کفایت می کرد مرا حرمت آویشن
مرا مهتاب
مرا لبخند
و آویشن حرمت چشمان تو بود ٬ نبود؟
پس دل گره زدم به ضریح اندیشه ای
که آویشن را می سرود
مسیح به جُلجُتا بر صلیب نمی شد!
و تیر باران نمی شد لورکا
در گرانادا
در شب های سبز کاجها و مهتاب
آری یکی یکی می مُردم به بیداری
از صفحه ای به صفحه ای
تا دل گره بزنم به ضریح هر اندیشه ای که آویشن را می سرود
پس رسوب کردم با جیب های پر از سنگ
به ته رودخانه "اوُوز" همراه با ویرجینیا وُولف
تا بار دیگر مرده باشم بر این مقصود بی مقصد
حرمت نگه دار دلم گلم
دلم
اشکهایی را که خونبهای عمر رفته ام بود.
داد خود را به بیدادگاه خود آورده ام ! همین
نه ٬ نه
به کفر من نترس
نترس کافر نمی شوم هرگز
زیرا به نمی دانم های خود ایمان دارم
انسان و بی تضاد؟!
خمره های منقوش در حجره های میراث
عرفان لایت با طعم نعنا
شک دارم به ترانه ای که
زندانی و زندانبان همزمان زمزمه میکنند!!
پس ادامه می دهم
سرگذشت مردی را که هیچ کس نبود
با این همه
تو گوئی اگر نمی بود
جهان قادر به حفظ تعادل خود نبود
چون آن درخت که زیر باران ایستاده است..
نگاهش کن
چون آن کلاغ
چون آن خانه
چون آن سایه
ما گلچین تقدیر و تصادفیم
استوای بود و نبود
به روزگار طوفان موج و نور و رنگ
در اشکال گرفتار آمدم
مستطیل های جادو
مربع های جادو
من در همین پنجره معصومیت آدم را گریه کرده ام
دیوانگی های دیگران را دیوانه شده ام
عرفات در استادیوم فوتبال
در کابینه شارون از جنون گاوی گفتم
در همین پنجره گَله به چرا بردم
پادشاهی کردم با سر تراشیده و قدرت اداره دو زن
سر شانه نکردم که عیالوار بودم و فقیر
زلف به چپ و راست خواباندم
تا دل ببرم از دختر عمویم
از دیوار راست بالا رفتم
به معجزه کودکی
با قورباغه ای در جیبم
حراج کردم همه رازهایم را یک جا
دلقک شدم با دماغ پینوکیو
و بوته گَونی به جای موهایم
آری گلم
دلم
حرمت نگه دار
که این اشکها خون بهای عمر رفته من است
سرگذشت کسی که هیچ کس نبود
و همیشه گریه می کرد
بی مجال اندیشه به بغض های خود
تا کی مرا گریه کند؟ تا کی ؟!
و به کدام مرام بمیرد
آری گلم
دلم
ورق بزن مرا
و به آفتاب فردا بیاندیش که برای تو طلوع می کند
با سلام
و عطر آویشن..

حسین پناهی

Hormat Negahdar - Hossein panahi

دايه دايه- رضا سقايي   http://tinyurl.com/2eoapa4

با ما بی وفا تو که نبودی ... دور از دل ما تو که نبودی

mohammad reza shajarian - delshodegan

Iman.Soul

Related tracks