Name: Minaab | Ali Samadpour, Hossein Kamani by Intimate-Sentiments in Zaryaab
Duration: 3 min 59 s
Description: https://open.spotify.com/track/58dU2q7A1QoxWPSqEcHU3F?si=fe49b8387ace4d6c

Zaryaab

https://open.spotify.com/album/70yHECuVwioAlQCMC9a7QJ?si=ZWQWOEsjQASVwIrSyJdnfw

Wateresque

Do-zarbi-Ye Dashti | Siamak Jahangiri -  دو ضربی دشتی | سیامک جهانگیری

https://open.spotify.com/album/4WiHVapQR7fo2YttLCJeHA?si=PP9vjN7qQ4KSqFm74cxIAw

Divertimento

Soraan | Ahmad pejman - سوران | احمد پژمان

https://open.spotify.com/track/69ehFtd3g4LvmXWWDLsib3?si=8b49b6e0782c4aee

dornadeon/ final

Bride  |Mehrdad Mehdi & Aso Kohzadi

https://open.spotify.com/track/3N5JDmqVeBP1FPVbkbRWZH?si=210a82c22e8c4efd

The Last Tomorrow

Echo | Hamid Khabazi

https://open.spotify.com/track/58dU2q7A1QoxWPSqEcHU3F?si=fe49b8387ace4d6c

Talfiq (Morphosis)

Minaab | Ali Samadpour, Hossein Kamani

https://open.spotify.com/track/6lTdvo5VSBawH1giisoqMx?si=51601be9fe2945fb

This Was the Tale and the Night Goes On‌…

Kurdish Lullaby | Diane Vocal Ensemble

تار امید انارکی- تنبک جلیل یزدانی

ضربی بداهه در شوشتری- تار امید انارکی- تنبک جلیل یزدانی

افسوس
آواز ؛ مجتبی عسگری
آهنگساز ؛ امیرعباس ستایشگر

افسوس ؛ مجتبی عسگری

His radif is considered to be the main source of contemporary Persian classical music as taught in conservatories and universities in Iran.

Synopsis of his life 
Mirzá Abdollah received his first musical instruction from his older brother Mirzá Hasan. He, in turn, taught tar to his younger brother, Mirzá Hossein Gholi, until he became old enough to study with Gholam Hossein. Despite Gholam Hossein’s unwillingness to teach, the two younger brothers were eager to learn to the point that they would secretly sit outside the door when their cousin was playing in order to learn the melodies. Their mother finally persuaded Gholam Hossein to teach them. They subsequently were to become the successors of Ali Akbar Farahani and Gholam Hossein.

Mirza Abdollah learned music only with great effort and difficulty because of the secretive manner of the musicians of his time, and their jealousy of their skills. As a result, he resolved that whatever music he heard he would learn well, that he would memorize the dastgahs completely and without error, and that whatever he learned he would teach freely to his own students so that Persian music would be passed on to future generations. He eventually became a musician at the court of Nasiru’d-Din Shah and remained such until his death in 1918.

Notable students 
Seyyed Hossein Khalifih 
Dr. Mihdi Sulhi 
Mihdi Gholi Hidayat 
Esmail Ghahremani 
Ali Naqi Vaziri 
Abolhasan Saba 
Haji Aqa Muhammad Irani Mujarrad

Notability as a musician 
Mirza Abdollah’s contribution to Persian music is so important that Haji Aqa Muhammad Irani Mujarrad referred to him as the book of Persian music. Music was Mirzá Abdollah’s life profession, and he became an important musician in the court of Nasiru’d-Din Shah. He organized the classical radif, some say with the help of Seyyed Ahmad. Tsuge states that: “The radif which we practice today in Iran (or rather Tehran) is generally known as the one of the Mirzá Abdollah school.”

His open and generous nature, and his willingness to teach, transformed the image of music from a secret and jealously guarded tradition to an art available to all who desired to participate in its performance, expansion and development.

Origin of his title 
Ahmad Ibadi, one of Mirzá Abdollah's sons, related a story of how his father was given the title Mirzá. One day in one of the buildings of the palace of the shah, some courtiers were eating lunch. After lunch they played ás, a card game. Mirzá Abdollah sat and played the setar for himself. Nasiru’d-Din Shah could not sleep and came into the garden. He went over to that building and heard the setar, put his foot on the door sill, and listened intently. Mirzá Abdollah did not see the shah as he played. The gamers noticed, and all got up flustered. Then Nasiru’d-Din Shah signaled them to sit down and said, “Mirzá Abdollah, do you have a handkerchief in your pocket?” “Yes.” “Put it down in front of you.” Then the Shah ordered gold and silver coins to be put in the handkerchief.

میرزا عبدالله فراهانی فرزند آقاعلی‌اکبر خان فراهانی، نوازنده تار ، از استادان موسیقی ایران ، کسی که ردیف موسیقی ایرانی را به نظم درآورد. احمد عبادی نوازنده بزرگ سه‌تار فرزند او است.

زندگی‌نامه 
میرزا عبدالله دومین فرزند آقای علی اکبر فراهانی اولین آموزشهای خود را نزد برادر بزرگترش میرزا حسن گذراند و پس از آن نزد پسر عمو و ناپدریش آقا غلامحسین آموزشهای خود رو تکمیل کرد و به برادر کوچکتر خود آقا حسینقلی هم آموخت. بزرگانی چون سید حسین خلیفه ، مهدیقلی هدایت، مهدی خان صلحی، فرصت شیرازی، اسماعیل قهرمانی، سید مهدی دبیری، حاج آقا مجرد ایرانی، ابوالحسن صبا و فرزندش احمد عبادی همگی از محضر این استاد بهره بردند. وی با تجدید نظر در دستگاه‌های دوازده گانه موسیقی ملی ایران و ادغام بعضی از آنها با هم ، هفت دستگاه کامل و مجزا پدید آورد که این هفت دستگاه توسط سه تن از شاگردانش به نامهای میرزا نصیر، فرصت شیرازی و مهدیقلی هدایت طی هفت سال نت نویسی شد. میرزا عبدالله در تهران در محله امامزاده یحیی کلاس درسی ترتیب داد که جوانان و متجددین دورش جمع شدند .

ولی بر اثر تحریکات، مخالفان به خانه اش ریختند و با شکستن وسائل تعلیم بساط درسش را تعطیل کردند. با این حال تا دم مرگ دست از تعلیم نکشید و دربستر بیماری با سه تار قطعاتی به‌عنوان یادگار به شاگردان برجسته خود تعلیم می‌داد. ابتکار ساختن برخی قطعات ضربی از اوست که در قطعات مجلسی توام با آواز پس از اجرای چند گوشه، برای تنوع قطعه ضربی می‌نواخت. مضراب ریز و تک مضرابها در ساز او در تعادل و جملات موسیقی او منظم است و در همراهی با آواز پس از خاتمه یک بیت توسط خواننده او خود گوشه جدیدی را شروع کرده‌است وخواننده را هدایت می‌کند. در حفظ وزن قطعه دقیق بوده و غالبا نوازندگی خود را با قطعه تند رنگ مانندی پایان می‌داد. رنگهای او متنوع است و با آنکه آثار ضبط شده از او مربوط به حدود ۶۵ سالگی بوده ولی پنجه او روان و قطعات را راحت اجرا کرده است.

البته ایشان در نواختن تار هم استاد بوده ولی شهرت ایشان بیشتر در نواختن سه تار است. از وی چهار فرزند به نامهان مولود ، ملوک، جواد و احمد عبادی به یادگار گذاشت که همه آنها با موسیقی مانوس بودند، وی در سال ۱۲۷۹هجری شمسی(۱۹۱۸م) درتهران و در سن ۷۵ سالگی درگذشت.

Dashti: 4. Hajiâni - حاجیانی

A lunatic falls in love with the moon. Not wanting to lose sight of it, he travels the world day and night. Aligholi realizes this tale by using traditional and folklore musical textures blended with mystic instruments of Iran such as tanbour, kamancheh and daf.

Gypsy Moon - Part02

Summoning strange spirits, a voice from outside

Banjo from Session on 08102025

Mahjoubi - Bayat Tork | محجوبی - بیات ترک

اگر چیزی بنوازم/نواختم، تمامش از همان‌موقع است، می‌دانم صدایی به نت‌هایم اضافه نشد، و هرچه هست ته‌مانده همان‌موقع‌ها است.

تا پیدا شوند شاید، تمام تارها

دسامبر ۲۰۲۰ میلادی
موسیقی متن برنامه، موسیقی فیلم «پستچی»، روایتی از زندگی پابلو نرودا در تبعید است.

گفت‌وگو با دکتر احمد کریمی حکّاک دربارهٔ «سرود اعتراض و شعرهای دیگر

The Intimate Sentiments is the title of a collection we are going to release from now on, each as an independent CD. The artists of this series are some sort of selected musicians whom we have asked to produce simple but impossible works; works within the scope of no order, no boundaries. In fact, the aim is to create a work of deeply personal musical expression and taste of the artist without the intention of attracting the audience.
Each time, the result was a big surprise to us. Each new recording had its own artistic expression which reflected the innermost layers and potential capabilities of the music of our time.
We hope that these contemporary musical ‘autobiographies’ bring a breath of fresh air to our music.

Minaab | Ali Samadpour, Hossein Kamani

Intimate-Sentiments

Related tracks