دوستی برایم گفت که وقتی انقلاب شد من و بچه ها از ایران آمدیم بیرون
شوهرم نیامد...  برای خودش سرگرمی داشت!!! هرازگاهی می آمد اینور دنیا دیدن ما و برمی گشت به زندگی اش درایران.  به هیچکس در آمریکا ازروابط بین خودمان نگفته بودم...  اطرافیانم خیال می کردند همه چی آرومه ...
بعد ازمدتها ازم خواست که برگردم ایران ...به این امید که بتوانیم با هم زندگی کنیم
رفتــــم...   دیدم  اون هنوزهمان عادتهای قدیم اش را دارد اما مــــن    مـــــن قدیمی نیستم

من و تو بـا هم و اما چه جداییم من و تو       دستامون تو دست هم فاصله داریم من و تو
همه از قصۀ عشق ما دوتا پرسیدن          مـات و مبهوب بدنبال جوابیـــم من و تو 
                                 تو بگو کجای کاریــــم من و تو 
همه می گن چه نجیب و با وفاییم من و تو      دوتا دلدادۀ بی چون و چراییم من وتو 
تو بدنبال هوس منم پی عشق دیگـــــــه         نمیــدونن که تو فکر جداییــــم من و تو 
                                 تو بگو کجای کاریـــم من و تو
 گشتم و گشتم و گشتم  ترو پیدا کردم                 به خیالم که دوای دل تنــــها کردم
چند تا آرزو رو از کنج دلم کنار زدم            به چه سختی واسه تو دوباره جا وا کردم 
اما دیدم که خیلی جای دل تنگ شده               دل دیونه به تنهایی ها پابــــــــــــند شده
بعد این همه جدایی چه جوری برگردم              تو همونی که بودی فقط دلت تنگ شده
نامه اومد که باید حرف خودم باشه و بس      نامه دادم که یک عمریه همین بوده و بس
اما من مــــن قدیمی نیستم.... طاقتم تموم شده... افتادم اینجا ازنفس
آمریکا 1994

My Man

Ba Ham O Tanha

Together But Alone باهم و تنها

دیالوگ های ماندگار سینمای ایران

تاریخ معاصر موسیقی دستگاهی ایران، قسمت چهارم
مجری و تهیه کننده : محمدرضا لطفی
این قسمت چگونگی تاسیس مرکز حفظ و اشاعه موسیقی ایران و نقش دکتر صفوت 

تاریخ معاصر موسیقی دستگاهی ایران ، قسمت چهارم

Bedrood - Persian Music

Ghonchehaye Narenj

6. Six Doors (شش در) 
Lyrics by Khaghani

Vocal: Maliheh Moradi
Composed by: Ehsan Matoori 

MUSICIANS: 
Ehsan Matoori – santoor (tracks 4, 9)
Hossein Behroozinia – oud (track 5)
Azad Mirzapour – oud (track 3)
Hamid Behrouzinia – tar (track 5)
Pasha Hanjani – ney (tracks 1, 2, 4, 7, 8)
Homayoun Nasiri – percussion (tracks 3, 8)
Mohammad Shabani – percussion (tracks 1, 2, 9)
Hamidreza Yousefi – percussion (track 5)
Behnam Abolghasem – piano (track 6)
Pouring Pourshirazi † – double bass (track 8)
Mike Block – cello (track 3)
Mehrdad Alemi – cello (tracks 1, 2, 4, 5, 7, 8)
Aidin Ahmadinejad – cello (track 9)
Sohrab Bahremandi – viola (tracks 1, 2, 7)
Meisam Marvasti – viola (tracks 4, 8)
Hailey Walterman – viola and violin (track 9)
Milad Alemi – violin (tracks 1, 2, 4, 7, 8)
Ali Jafaripoyan – violin (tracks 1, 2, 4, 7, 8)
Dara Daraei – bass (tracks 1, 2, 4, 7) 
Yahya Alkhansa – drums (track 6)

An ARC Music production

Vocals on all tracks by Maliheh Moradi
All compositions by Ehsan Matoori, arranged by Ehsan Matoori and Ali Montazeri.

Recorded at Neek Music Studio, Tehran, Iran, Parsian Sound City Studio, Tehran, Iran and Parsi Studio, LA, USA. | Produced by Ehsan Matoori, Rad Arts | Musical director: Ehsan Matoori | 
Tracks 1, 2, 3, 5, 6, 7, 8 engineered by Pouyan Ramezani & Hami Haghighi | Track 4 engineered by Pouyan Ramezani | Track 9 engineered by Pouyan Ramezani & Hamed PourSaei | Mixed and master by Pouyan Ramezani | Liner notes by Ehsan Matoori & Sarah Wanstall | Product design by Sahar Nayebi | Typesetting by Sarah Wanstall.

℗ 2024, ARC Music Productions International Ltd.
© 2024, ARC Music Productions International Ltd.

6. Six Doors

His radif is considered to be the main source of contemporary Persian classical music as taught in conservatories and universities in Iran. 

Synopsis of his life 
Mirzá Abdollah received his first musical instruction from his older brother Mirzá Hasan. He, in turn, taught tar to his younger brother, Mirzá Hossein Gholi, until he became old enough to study with Gholam Hossein. Despite Gholam Hossein’s unwillingness to teach, the two younger brothers were eager to learn to the point that they would secretly sit outside the door when their cousin was playing in order to learn the melodies. Their mother finally persuaded Gholam Hossein to teach them. They subsequently were to become the successors of Ali Akbar Farahani and Gholam Hossein. 

Mirza Abdollah learned music only with great effort and difficulty because of the secretive manner of the musicians of his time, and their jealousy of their skills. As a result, he resolved that whatever music he heard he would learn well, that he would memorize the dastgahs completely and without error, and that whatever he learned he would teach freely to his own students so that Persian music would be passed on to future generations. He eventually became a musician at the court of Nasiru’d-Din Shah and remained such until his death in 1918. 

Notable students 
Seyyed Hossein Khalifih 
Dr. Mihdi Sulhi 
Mihdi Gholi Hidayat 
Esmail Ghahremani 
Ali Naqi Vaziri 
Abolhasan Saba 
Haji Aqa Muhammad Irani Mujarrad 

Notability as a musician 
Mirza Abdollah’s contribution to Persian music is so important that Haji Aqa Muhammad Irani Mujarrad referred to him as the book of Persian music. Music was Mirzá Abdollah’s life profession, and he became an important musician in the court of Nasiru’d-Din Shah. He organized the classical radif, some say with the help of Seyyed Ahmad. Tsuge states that: “The radif which we practice today in Iran (or rather Tehran) is generally known as the one of the Mirzá Abdollah school.” 

His open and generous nature, and his willingness to teach, transformed the image of music from a secret and jealously guarded tradition to an art available to all who desired to participate in its performance, expansion and development.

Origin of his title 
Ahmad Ibadi, one of Mirzá Abdollah's sons, related a story of how his father was given the title Mirzá. One day in one of the buildings of the palace of the shah, some courtiers were eating lunch. After lunch they played ás, a card game. Mirzá Abdollah sat and played the setar for himself. Nasiru’d-Din Shah could not sleep and came into the garden. He went over to that building and heard the setar, put his foot on the door sill, and listened intently. Mirzá Abdollah did not see the shah as he played. The gamers noticed, and all got up flustered. Then Nasiru’d-Din Shah signaled them to sit down and said, “Mirzá Abdollah, do you have a handkerchief in your pocket?” “Yes.” “Put it down in front of you.” Then the Shah ordered gold and silver coins to be put in the handkerchief.


میرزا عبدالله فراهانی فرزند آقاعلی‌اکبر خان فراهانی، نوازنده تار ، از استادان موسیقی ایران ، کسی که ردیف موسیقی ایرانی را به نظم درآورد. احمد عبادی نوازنده بزرگ سه‌تار فرزند او است. 

زندگی‌نامه 
میرزا عبدالله دومین فرزند آقای علی اکبر فراهانی اولین آموزشهای خود را نزد برادر بزرگترش میرزا حسن گذراند و پس از آن نزد پسر عمو و ناپدریش آقا غلامحسین آموزشهای خود رو تکمیل کرد و به برادر کوچکتر خود آقا حسینقلی هم آموخت. بزرگانی چون سید حسین خلیفه ، مهدیقلی هدایت، مهدی خان صلحی، فرصت شیرازی، اسماعیل قهرمانی، سید مهدی دبیری، حاج آقا مجرد ایرانی، ابوالحسن صبا و فرزندش احمد عبادی همگی از محضر این استاد بهره بردند. وی با تجدید نظر در دستگاه‌های دوازده گانه موسیقی ملی ایران و ادغام بعضی از آنها با هم ، هفت دستگاه کامل و مجزا پدید آورد که این هفت دستگاه توسط سه تن از شاگردانش به نامهای میرزا نصیر، فرصت شیرازی و مهدیقلی هدایت طی هفت سال نت نویسی شد. میرزا عبدالله در تهران در محله امامزاده یحیی کلاس درسی ترتیب داد که جوانان و متجددین دورش جمع شدند . 

ولی بر اثر تحریکات، مخالفان به خانه اش ریختند و با شکستن وسائل تعلیم بساط درسش را تعطیل کردند. با این حال تا دم مرگ دست از تعلیم نکشید و دربستر بیماری با سه تار قطعاتی به‌عنوان یادگار به شاگردان برجسته خود تعلیم می‌داد. ابتکار ساختن برخی قطعات ضربی از اوست که در قطعات مجلسی توام با آواز پس از اجرای چند گوشه، برای تنوع قطعه ضربی می‌نواخت. مضراب ریز و تک مضرابها در ساز او در تعادل و جملات موسیقی او منظم است و در همراهی با آواز پس از خاتمه یک بیت توسط خواننده او خود گوشه جدیدی را شروع کرده‌است وخواننده را هدایت می‌کند. در حفظ وزن قطعه دقیق بوده و غالبا نوازندگی خود را با قطعه تند رنگ مانندی پایان می‌داد. رنگهای او متنوع است و با آنکه آثار ضبط شده از او مربوط به حدود ۶۵ سالگی بوده ولی پنجه او روان و قطعات را راحت اجرا کرده است. 

البته ایشان در نواختن تار هم استاد بوده ولی شهرت ایشان بیشتر در نواختن سه تار است. از وی چهار فرزند به نامهان مولود ، ملوک، جواد و احمد عبادی به یادگار گذاشت که همه آنها با موسیقی مانوس بودند، وی در سال ۱۲۷۹هجری شمسی(۱۹۱۸م) درتهران و در سن ۷۵ سالگی درگذشت.

Shur: 9. Zirkesh-e Salmak - زیرکش سلمک

Prediction - Masoud Shoari & Dershan Anand

غوغای عشق‌بازان یکی از آلبوم‌های مشترک محمدرضا شجریان و همایون شجریان است که درسال ۱۳۸۵ در دستگاه شور و افشاری اجرا و در مرداد ۱۳۸۶ منتشر شد آهنگ‌های این آلبوم توسط گروه آوا به سرپرستی سعید فرجپوری اجرا شد. این آلبوم به صورت زنده نیز در سال ۱۳۸۶ در بخشی از یک کنسرت برگزار شده و اثر تصویری در مجموعهٔ کنسرت محمدرضا شجریان و گروه آوا منتشر شده است.

Ghoghaye Eshgh Bazan

Raghse Parvaneh [WikiSeda]

هفت‌شنبه عنوان برنامه علی همدانی است که هر شنبه از رادیوی فارسی بی‌بی‌سی پخش می‌شود.‏‏‏‏‏‏
در برنامه این هفته هفت شنبه، ترانه‌های تازه‌ای می‌شنویم از گوگوش، بهنام بانی و هنگامه. یادی هم می‌کنیم از یک ترانه پاییزی از ابی. 
چشم‌انداز بامدادی رادیو بی‌بی‌سی از ساعت ۷ تا ۹ بامداد هر روز بر روی این امواج و فرکانس‌های رادیویی و ماهواره‌ای پخش می‌شود.
برای شنیدن سایر مطالب رادیوی بی‌بی‌سی، به صفحه رادیو مراجعه کنید یا برنامه‌های ما را بر روی ساوند کلاود بشنوید.

هفت‌شنبه ١١ آبان ١٣٩٨: گوگوش از درد دلش می‌گوید

رادیو بندر تهران | قسمت چهلم، آرزو | دهم مرداد ۱۳۹۹
‌‌‌‌
‌‌این قسمت با حمایت «نشر خوب» منتشر می‌شود.
‌‌‌‌صفحه اینستاگرامشان:
www.instagram.com/khoobpub
صفحه توییترشان:
https://twitter.com/nashrekhoob
‌
همچنین می‌توانید تمام عنوانین منتشر توسط این نشر را با ده درصد تخفیف از سایت ایشان تهیه کنید. ارسال کتاب‌ها برای مخاطبین رادیو بندرتهران رایگان است.
سایت نشر خوب:
www.khoobb.com
کد تخفیف: bandaretehran
‌‌‌‌
برای از حمایت از ما، اگر داخل ایران هستید از طریق لینک زیر:
www.hamibash.com/bandaretehran
و اگر خارج از ایران هستید از طریق لینک زیر:
www.paypal.me/payhamrah
اقدام کنید.
‌‌‌‌‌‌‌‌
چند روز پیش به مادرم گفتم در جست‌وجوی فرمول جدیدی برای خوشبختی‌ام تا بتوانم آن چیزی را حفظ کنم که در حال از دست‌دادنش هستم. فکر می‌کنم با به دست آوردن این فرمول بتوانم به تمام آرزوهایم برسم چون من می‌خواهم به تمام آرزوهایم برسم. من می‌دانم خواستن یک چیز و نرسیدن بهش چه حسی دارد. این را هم می‌دانم هر سال که می‌گذرد کار از این هم وخیم‌تر می‌شود اما باز هم می‌خواهم ادامه بدهم. بعضی موقع‌ها اطمینان دارم دیگر وقتی برایم باقی نمانده است اما می‌خواهم باز هم ادامه بدهم. مثل آن‌جایی که بتمن، نه، بروس وین در آن زندان زیرزمینی در حبس است و او تلاش می‌کند و تلاش می‌کند و تلاش می‌کند تا از آن دیواره‌ی عظیم در آن ناکجازندان رها شود. می‌آید زیر آن دیواره‌ی عظیم می‌ایستد که شبیه تونلی عمودی است و ته‌ش نور است و روشنایی است. و بعد در آن تلاش نهایی که آرام‌آرام تنه‌ی دیوار را در آغوش می‌گیرد و بالا می‌رود و به آن چیزی می‌رسد که در انجیل از زبان یهوه می‌خوانم «پاداشی عظیم». من می‌خواهم به تمام آرزوهایم برسم. در «هشت نفرت‌انگیز»، جودی برمی‌گردد و به دارودسته‌اش می‌گوید «کاری که ما این‌جا می‌کنیم صبر کردنه.» آن بیرون، دشت را سراسر برف گرفته. پیش از بهار است.
 ‌‌‌
در این قسمت آثاری از علی بزرگیان به همراه یادداشت‌هایی از وبلاگ‌‌های «نیم کاسه» و «بعد از همه چیز» را می‌شنوید و در نهایت قسمتی از نامه به عشق تریاکی تقدیم خواهد شد.
‌‌‌‌‌
موسیقی‌های استفاده شده در این قسمت:
Wish - Ali Mowlavi
Shab - Arman Garshasbi
Bagdat - Ayla Celik
Az Pisham Naro - Bomrani Band
Khial-E-Khosh - Alireza Ghorbani
Del-E-Sheyda - Mohammad Reza Shajarian & Sajad Afsharian
Cho Pirahan - Poliver Ensemble
Kash Man Jaye To boodam - Aida Khalili
‌

Prediction - Masoud Shoari & Dershan Anand

Jamil H

Related tracks