Name: ماهی و جفتش/ابراهیم گلستان.MP3 by Joan Nahid/ ژوان ناهید
Duration: 5 min 13 s
Description: "ماهی و جفتش" داستانی از ابراهیم گلستان

ببین عزیز دلم شما که می فرمایید ابراهیم گلستان رو می شناسید ایمیل ایشون رو دارید لطف کنید به من بدید ؟

"ماهی و جفتش" داستانی از ابراهیم گلستان

ماهی و جفتش/ابراهیم گلستان.MP3

داستان"خواب خون" از مجموعه داستان سنگر و قمقمه های خالی نوشته ی بهرام صادقی، انتشارات زمان

خواب خون/بهرام صادقی.MP3

برنامه رادیویی چشم‌انداز بامدادی بی‌بی‌سی فارسی، هر روز صبح از ساعت ۷ تا ۹ صبح به وقت تهران، از سایت فارسی بی‌بی‌سی، فرکانس‌های پخش ماهواره‌ای تلویزیون فارسی بی‌بی‌سی، فرکانس رادیویی ۱۱۷۲۷ عمودی بر روی ماهواره هاتبرد، و نیز امواج کوتاه و متوسط رادیویی پخش می‌شود.

چشم‌انداز بامدادی ۶ مارس ۲۰۲۳ / ۱۵ اسفند ۱۴۰۱

Mohammad Reza Lotfi
Koln Concert
Improvisation In Dastgah-e Mahur

Arghavan

مجموعه آثار صادق هدایت

Sadegh Hedayat - Vagh Vagh Sahab (1)

AHMAD SHAMLOU . ETEFAGH / احمد شاملو ،  اتفاق

مویه‌های زاگرس نمونه‌هایی است از آواهای سوگ در فرهنگ اقوام کُرد، لُر و لَک که در کرمانشاه، لرستان، ایلام، بختیاری و کهگیلویه و بویراحمد ساکن‌اند. سوگ‌آواها در مناطق مختلف ایران از تقدس و اهمیت ویژه‌ای برخوردارند و به همین دلیل همواره در طول تاریخ، از لحاظ فرم و شکل ملودیک کمتر دستخوش تغییر شده و خصوصاً در مناطقی چون زاگرس میانی و جنوب زاگرس بسیار بکر و دست‌نخورده‌تر مانده‌اند. آواهای سوگ به لحاظ نغمگی تنوع چشمگیری دارند و مثلاً در ایل بختیاری هر تیره آواز خاص خود را دارد و در سوگ هرکس، با هر ویژگی‌های فردی، شعر و ملودی خاصی را می‌خوانند. این سی‌دی شامل ۲۷ نمونه‌ی سوگ‌آوا در 
میان اقوام زاگرس‌نشین است که بیش از هفتاد هنرمند آنها را اجرا کرده‌اند.
گردآوری و متن: پیمان بزرگ نیا
Zâgros Lamentations:
Examples of Kurdish, Lori and Laki Laments
(Kermânshah,  Ilâm, Lorestân, Bakhtiyâri,  Kohgiluye and Boyer Ahmad)
Owing to their ancient history and rich cultural background,  different ethnic groups in Iran have their own specific customs and rituals when it comes to mourning ceremonies, as in other cultural and ritualistic occasions. These mourning ceremonies are considered to be rituals that are the result of collective emotions which reflect the Iranians’ sorrow and grief, mourning for their loved ones, heros, and saints. These ceremonies prove their deepest love and affection, particularly for the distinguished figures in their family, tribe, or region. Moreover, they are considered to be opportunities to express their tribal and national artistic flair for music along with their passionate feelings.
The laments are known to be sacred and of particular value in different areas in Iran. Therefore, they have been prone to minimum change through time in terms of musical and melodic form. In some areas, specifically in mid and south Zâgros, the laments have remained almost intact. Like the other Iranian folk music repertoires, the abovementioned laments of Zâgros are dying, leaving only few narrator of this particular genre of music behind. Among the Bakhtiyâris there is a wide range of melodically different laments. Each family has its own song and they sing specific songs with specific melodies while mourning for figures with particular personality traits. Among the Kurds, Laks, and Lors of Lorestân,  women sing murs, which is a pretty remarkable and unique song that is called zhan dang by the Lors of Lorestân and Laks. Despite the gradual demise of this type of music, even in the virgin and intact lands of Kurds and Lors, one can most assuredly claim that mur, hure, seru and domdâl are the most ancient and original types of music still being performed.
The main lament singers of the tribe are women, though murs are often performed by men as well. The Lors hold their mourning ceremonies elegantly, filled with distinctive rites. In the past, some of their mourning ceremonies tended to last for weeks or even months. The way of performing the ceremony and even the type of music selected for it depended very much on the status of the deceased. Whenever someone young or a brave man passed away, women sang seru while scratching their faces and cutting their hair locks. Moreover, the immediate family of the deceased would wear black for two or three years. Cutting hair locks is called palkanun by the Lors. 
Listening to the recordings of these ceremonies  from north to south of Zâgros helps one to recognize the similarities they share in terms of the songs and the instrumental melodies. For some tribes, however, the living conditions and centuries of moving from a place to another have caused some minor diffrences in their music. These songs and melodies are performed in different regions with different names. Mur is the name given to them by the Kurds, Laks, and Lors of Lorestân.  While Bakhtiyâris call them gugeriv, domdâl, seru and khungeriv. In Kohgiluyeh and Boyer Ahmad they are known as  ghamune and sharve.


Heyrâ (Lorestân Laki)/ ZAGROS LAMENTATIONS

راه فرسود نوشته یودورا ولتی

کلاف سردرگم. بهرام صادقی

Mohammad Hossein Yegâneh, Dotâr and Vocals
Publish Year : 2002
The Music of Northern Khorâsân  
Compiled by H. Ardalan and M. Lotfi
M. CD. 92

Mohammad Hossein Yeganeh, Dotar and Vocals

Incha bel/Mohammad Hossein Yeganeh, Dotar and Vocals

منصور اوجی، دومین شاعر شب اول را جلال سرفراز برای شعرخوانی دعوت می‌کند. اوجی هرچند در ابتدا اعلام می‌کند ده شعر کوتاه خواهد خواند، در نهایت هشت شعر را به نام‌های «منصور منم، منم منم، منصور»، «سرود عمر چه کوتاه است»، «در جوهر هر شراب شک کردیم»، «گفتند: تا شراب شبی سر کن»، «چه فاصله است بر این خاک؟»، «این رقص»، «هرچه شقایق است و گل» و «هوای باغ نکردیم» به ترتیب می‌خواند. نام او در کتاب ده شبِ ناصر موذن به عنوان سومین شاعر شب اول آمده است.

ماهی و جفتش/ابراهیم گلستان.MP3

Joan Nahid/ ژوان ناهید

Recent comments

ashraf nouri

Related tracks