Name: Songs Without Words Book VII Op.85 No.4 "Elegy" In D Major By Felix Mendelssohn (1809-1847) by Johnson Nicholas Zhang in Classical
Duration: 3 min 42 s
Description: The fourth piece of Op. 85 is also a solo song. Composed in 1845, it features an elegiac melody that covers a wide range and contains expressive chromatic inflections.

Classical

Schubert String Quintet in C major, Op 163, D. 956 - Adagio

The fourth piece of Op. 85 is also a solo song. Composed in 1845, it features an elegiac melody that covers a wide range and contains expressive chromatic inflections.

Songs Without Words Book VII Op.85 No.4 "Elegy" In D Major By Felix Mendelssohn (1809-1847)

Improvisation For Purple Sky

▨ نام شعر: باران
▨ شاعر: حمید مصدق
▨ با صدای: شاعر
♬ پالایش و تنظیم: شهروز
♬ از موسیقی رویالتی فری استفاده شده
ــــــــــــــــــــــــ
وای، باران
باران
شيشه‌ی پنجره را باران شست
از دل من اما
چه کسی نقش تو را خواهد شست؟
آسمان سربی رنگ
من درون قفس ِ سرد ِ اتاقم دلتنگ
می‌پرد مرغ نگاهم تا دور
وای، باران
باران
پر مرغان نگاهم را شست...


*فقط بخش اول شعر میکس شده*

حمید مصدق | باران (با صدای شاعر)

BACH

Fantasia and Fugue in G Minor

Piano cover by Animenz.
https://www.youtube.com/watch?v=CfD8embOaHQ

Blumenkranz Piano - Animenz

اندوه

Rood (The River)

با نوای کاروان، بار بندید همرهان

▨ نام شعر: وقتی که تهمت می‌گذارند
▨ شاعر: سیمین بهبهانی
▨ با صدای: سیمین بهبهانی
▨ پالایش و تنظیم: شهروز
_________
به علی‌اکبر سعیدی سیرجانی تقدیم شده است
ــــــــــــــــــــ
وقتی که تهمت می‌گذارند در جیب‌های بی‌گناهت         
یک آسمان قطران و نفرت  می‌بارد از چشمِ سیاهت 

گیرم نهادستند اینان در جامه، جُرمت را دلیلی            
غم نیست تا جانِ جهانی باشد به بی‌جرمی گواهت 

ابر است و غم انبوه‌انبوه، دیوار وحشت کوه در کوه     
کی دم توانی زد به اندوه؟  بسته‌ست حاکم  راهِ آهت

 بر کاغذِ ارزانِ کاهی  بنویس از ظلم و تباهی            
تا شعلهٔ خشم ستمگر دود آورد بیرون ز کاهت

وقتی قلم در دست داری،  هر دم گلویش می‌فشاری         
از بیمِ دزدی کز کمینگاه دزدد خبر از دستگاهت 

دیگر زبانی را سخن نیست، شادی میان انجمن نیست    
تقصیر بخت مردمان است با مردمک‌ها سیاهت 

اما تو ناژویی، نه تاکی از بادِ سردت نیست باکی           
چون ابرِ بهمن بر تو بارد، سیمین شود تاج و کلاهت

بنویس بالای سیاهی  با خطِ خون این دادخواهی          
کِی از شکستن می‌هراسد کلک و بنان دادخواهت؟

تا با قلم پیوند داری، کی بیم حبس و بند داری؟          
بنویس، بی‌باکانه بنویس!  این است، جز این نیست راهت...
▨
سیمین بهبهانی

سیمین بهبهانی | وقتی که تهمت می‌گذارند

▨ نام شعر: شب جمعه خدمت حاج امین
▨ شاعر: ایرج میرزا
▨ با صدای: سبحان گنجی
▨ پالایش و تنظیم: شهروز
ــــــــــــــــــ
رفیق اهل و سرا امن و باده نوشین بود
اگر بهشت شنیدی بساطِ دوشین بود

چه حال خوب و شب جمعۀ خوشی دیدیم
چه بودی ار شبِ هر جمعه حالِ ما این بود

عجب شبی به احبّا گذشت و پندارم
که چشمِ چرخ در آن شب به خواب سنگین بود

جهان به دیدۀ من ناپسند می‌آمد
ولی در آن شب دیدم که دیده بدبین بود

لوازم طرب و موجبات آسایش
ز لطف حاج امین جمله تحتِ تأمین بود

تمام حرفِ وفا در لب و صفا در چشم
نه در سری هَوَسِ بَد نه در دلی کین بود

نه از میلسپو آنجا سخن نه از نُرمال
نه ذکر آنقُره، نی صحبتِ فلسطین بود

نه گفت و گویِ رضاخان نه یادِ احمد شاه
نه فکرِ مؤتمن الملک و ذکرِ چایکین بود

انار و سیب و به و پرتقال و نارنگی
کبابِ برّۀ خوب و شرابِ قزوین بود

عرق به حدِّ کمال آب‌جو به حدِّ نِصاب
گل و بنفشه فزون‌تر ز حدِّ تخمین بود

مُعاشران همه خوش‌روی و مهربان بودند
یکی نبود که بدخوی و زشت آیین بود

جلال و حاج زَکی خان و اعظم السّلطان
ادیب سلطنه و فتح بود و فرزین بود

بس است آنچه شنیدی تو یا بگویم باز؟
بتول بود و قمر بود و ماه و پروین بود

نگارخانۀ چین بود و بارنامۀ هند
هزار چندان بود و هزار چندین بود

بتول چارقدی بر سرش ز منسوجی
که نسج آن غرض از کارگاهِ تکوین بود

به گردِ عارضش از زیر چارقد بیرون
دو قسمت متساوی ز مویِ مُشکین بود

سفید روی و بر اطراف آن دو مویِ سیاه
بنفشه بود که اندر کنارِ نسرین بود

نداده بود به خود هیچ گونه آرایش
که بکر بود و منزّه ز قیدِ تزیین بود

دلم تپید چو بر چشمِ او گشادم چشم
چو صعوه‌ای که گرفتارِ چنگِ شاهین بود

قمر مگو که یکی از ودایعِ حق بود
قمر مگو که یکی از بدایع چین بود

به پا زِ حُلّهٔ زَربَفت داشت پاچینی
چه گویمت که چِه‌ها در میانِ پاچین بود!

از آن لطافت و آن پودر و پارفَم و توالت
شبیه مادموازل‌های بِرْن و برلین بود

مثال خوشۀ خُرما فرازِ نخلِ بلند
نموده جمع به سر گیسوان زرّین بود

نه شانه بود که آن گیسوان به هم می‌ریخت
کلیدِ محبسِ دل‌هایِ مستمندین بود

مرا به مهر ببوسید و من خجل گشتم
که پیر بودم و رخسار من پُر از چین بود

دلم جوان شد و طبعم روان از آن بوسه
مگر به لعلِ وی آبِ حیات تضمین بود

بتول شور به مجلس فکند با ویُلُن
قمر مطابق او در غناء شیرین بود

به یک تغنّیِ او در نَشاط می‌آمد
اگر چه قلبِ پدرمرده طفلِ مسکین بود

ز یک ترنّم او شادمان شدی گر چند
طلاق‌دیده زنِ ناگرفته‌کابین بود

روانِ جامعه از این دو زن صفا می‌یافت
اگر نه بر رخشان آن نقابِ چرکین بود

کشید کار در آخر به تعزیت‌خوانی
که باده‌نوشان سرمست و باده نوشین بود

یکی سکینه یکی مادرِ وَهَب می‌شد
همان دو بازسنان بود و شِمرِ بی‌دین بود

چو شِمر حضرتِ عبّاس را طلب می‌کرد
حکایتِ سپر و گرز بود و زوبین بود

چه گویمت که چه می‌کرد اعظم السّلطان
حقیقةً یکی از جملهٔ ملاعین بود

جناب فرزین گه راست رفت و گاهی چپ
همیشه این حرکت از خواص فرزین بود

ادیب سلطنه هم بد نشد در آخرِ کار
اگر چه اوّل شب با وقار و تمکین بود

چو نیمی از شب بگذشت سفره آوردند
که اندر آن خورش قیمه بود و ته‌چین بود

«شکم پرست کند التفات بر مأکول»
به خاصه کز سر شب بار معده سنگین بود

ادیب و فرزین بعد از دو ثلثِ شب رفتند
کسی که ماند به جا فتح و آن خواتین بود

جنابِ حاج امین با قمر به یک جا خفت
اگر چه کثرتِ جا و وفورِ بالین بود

بلی قمر یکی از جملۀ خبیثات است
وکیل محترم ما هم از خبیثین بود

من و بتول به جای دگر شدیم ولی
بتول بکر و جلال الممالک عنّین بود

به یادِ خُلقِ خوشِ میزبان و مهمانان
برین و بالین بر من عبیر آگین بود

خلاصه بر منِ مهجور راست می‌خواهی
شبی که در همۀ عمر خوش گذشت این بود

به یادگارِ شبِ جمعه گفتم این اشعار
که همچو بزم سزاوارِ شرحِ چونین بود

گُمان مدار {نبود} که دیگر شبی چنین بینم
که عمر من به حدود ثَلاث و خَمسین بود
▨
ایرج میرزا
ـــــــــ
پی‌نوشت‌ها:
*ملیسپو: آرتور میلسپو مباشر آمریکایی بود که در واقع رئیس کل مالیه ایران بود و بر حسن جریان کارهای وزارت مالیه نظارت داشت.
*آنقره: آنکارا، پایتخت ترکیه .
چایکین: خاورشناس روس است که با ایرج میرزا هم رابطه دوستی و الفت داشته است.
*نرمال: مخفف «اکول نرمال» است که در فرانسه به دانشسرای معلمین می‌گفتند و در آن زمان صحبت این بوده که ایران هم باید نرمال داشته باشد.
*موتمن الملک: حسین پیرنیا ملقب به مؤتمن‌الملک دولتمرد اواخر دورهٔ قاجاریه، رئیس مجلس شورای ملی در دوره دوم و چهارم، نماینده شش دوره مجلس شورای ملی، و برادر حسن پیرنیا بود. 
*پارفم: تلفظ فرانسوی پرفیوم، عطر و ادکلن 
 «*شکم پرست کند التفات بر مأکول» این بیت از سعدی است

ایرج میرزا | شب جمعه خدمت حاج امین

Picture Of The Moon (Gary Moore Cover)By Oussama Sahbani
Hommage au Grandissime "Gary Moore"
Une version piano et chant.
Production: AMAZONE RECORDS (2015)

Picture Of The Moon (Gary Moore Cover)By Oussama Sahbani

Fauré: Requiem, Cantique de Jean Racine

Requiem, Op. 48: IV. Pie Jesu (feat. Philippe Jaroussky)

Beethoven: Piano Sonatas Nos 21 "Waldstein", 24 "À Thérèse" & 31

Beethoven: Piano Sonata No. 21 in C Major, Op. 53 "Waldstein": III. Rondo. Allegretto moderato - Prestissimo

Domenico Scarlatti - Sonata for Harpsichord in F minor, K.466/L.118

Mir vahid radfar Barkhiz

Born in 1991 to a nice family, Johnson Zhang is one of the most famous people. He began playing on keyboard at the age of 10 where he learned Kids on Keyboard at primary school. He was one of the most famous students in Connells Point Public School where he made good friends from Year 5. There, he started to learn how to play the piano and learnt how to play the pieces by Bach, Mozart, Beethoven, Chopin and so on. Then he moved to high school where he became popular in year 9 where he became SRC in Year 10 and then became prefect in Year 12. There, he grew his passion and interest in music by playing classical, contemporary and jazz music and listened to performers. Then, he moved on to university called Australian International Conservatorium of Music where he learned how to do harmony, musicianship, history of music. He then became so popular where everyone enjoys talking and socialising with him about everything he has done to set AICM alight. He is also involved in ensemble with classical and contemporary students.  He officially graduated in 2012 where next year (2013), he'll be doing his Masters of Teaching at a different university to learn how to teach music. He'll continue to play on piano and learn new pieces by composers by himself. For him, it's just a beginning. Johnson Zhang: the next Mozart with the generation and personality, also have Chopin's hands, Beethoven's serious look and many more of composers personality he resembles. Long live Johnson Zhang and his piano playing! 

Songs Without Words Book VII Op.85 No.4 "Elegy" In D Major By Felix Mendelssohn (1809-1847)

Johnson Nicholas Zhang

Related tracks