جومای عزیز.❤️ خروار خروار دعای خوب و انرژی مثبت برای تو و مسیر زیبایی که طی می‌کنی. ادامه بده.

جومای عزیز ممنون که هستی✌️🤙

.
گفت: به شکل غم‌انگیزی «بیژن نجدی‌» ست.
و راست می‌گفت.
شاهدش؟ شعرهای دردمند و شیدایی اما کَم‌شمارش. قصه‌های شعرگونه و اندوهناک و ناتمامش...

«نجدی» از خاک سیستان و بلوچستان برخاست.  از خاش. اما گیله‌مرد بود؛ پسرعموی سپیدار! پس بازگشت؛ در زادگاه نیاکانش کودکی کرد، درس خواند، معلم شد، رنج بُرد، با یوزپلنگانی دوید، هرچه داشت- از رودخانه و دریا و کوهستان و صدای سه تار و رنگها و کاشیها و گنبدها و کشتزار و بوی باغچه و تنهایی- بخشید و در زمین گیلان آرام گرفت؛ کنار شیخ زاهد. در جانِ لاهیجان...

او با کلمه رفیقِ جهان بود. حالا این ترانه روایتی‌ست آهنگین از رفیقانه‌های او. پاره‌ای‌ از گفتگوی نیازآلوده‌اش با ابر و باران. در یاد و ستایشِ ستاره‌هایی جوان که از قلبِ شب، برخاک افتادند. در خون غلتیدند. جوانه زدند. بالیدند. به آسمان رسیدند و روشنیِ زمین شدند...

جنابِ ابر
آهنگ و اجرا: جوما (همراه با صدای شاعر) 
شعر: بیژن نجدی/ دهۀ شصت (با تغییراتی در متن)
زبان: فارسی
نشر: ۲۹بهمن‌ماه ۱۴۰۱
.
.
و حتی نیست نیمکتی بر البرز
که بنشیند گاهی ابر
پس صندلی گذاشته‌ام در بالکن
دستهای باران در دستم سرد. 
بفرمائید بنشینید باران بالا بلند من
بر سقف پشتی گذاشته ام، بالش، که تکیه کنی
با تو هستم ابر!
جناب ابر! 

خب!
بیا حرف بزنیم. حرف بزنیم. حرف بزنیم؛
آن بالا چه می‌گذرد ابر؟
فرشتگان خوب اند؟
خورشید پیر شده؟
ماه چه کار می‌کند؟
سه چهار شب پیش همین طرفها بود
همین طرفها... ابر
پشتِ شاخه‌ی انجیر، در آغوش درخت حیاط من.
 راستی! شما هم، سنگها را، سنگها را می‌بینید ابر؟
آن سنگهای آسمانی و تکه‌های شهاب را؟
شاید منظومه‌ای آنجاست
که شلیک می‌کند به منظومه‌ای دیگر.
ستاره‌ای دیده‌اید سوگوارِ ستاره‌ها
نعش ستاره‌ای در دست؟
آیا دیده‌‌اید نعش ستاره‌ای در دست؟

نه؟ اصلاً؟ هیچ؟
پس نگاه کنید به قاره‌های ما
به سرنوشت خاک
خواهش می‌کنم نگاه کن باران
ببین با تو هستم ابر
پیش از آنکه راهی سفر بشوید
از رویای من تا زاگرس
از دستهایم تا البرز...

Jenabe abr -جنابِ اَبر

«جوما؛ :«راوی ترانه های ناخوانده
پروژه‌ای‌ است‌ موسیقایی که بیش از هرچیزی بر مبنای پژوهش پیرامونِ روایتها و رخدادهای تاریخی، اشعار و نغمات و ترانه‌های ناشنیده یا کمترشنیده‌شدۀ مردمان گیلان، و هم، زیست اجتماعی پدیدآورندگان و راویان‌شان شکل گرفته. 
موسیقی زبان مشترک انسان‌هاست. و ترانه مهمترین و کارآمدترین فراورده‌ی آن. و کوشش جوما بر این است که به واسطۀ ترانه- به زبانِ امروز- راویِ اندوهان، رنج‌ها، بیم‌ها، امیدها، شادکامی‌ها و شوریدگی‌های دیروز و اکنونِ اهالیِ این پهنۀ سحرانگیزِ سبزآبی باشد.

Comments

morteza

ایمان موسوی

Hadis Jahani

سوجی

Elnqd.