"Σε οποιονδήποτε τηλεφωνικό κατάλογο και αν κοίταξα, δεν υπήρχε αριθμός για να καλέσω. Τα αντικείμενα δεν έχουν αριθμούς επικοινωνίας ή διευθύνσεις που να διαμένουν. Ή βρίσκονται παντού ή δεν μπορούν να κουνηθούν από εκεί που είναι. Υπομένοντας, επιμένοντας, χωρίς την αίσθηση του χρόνου να τα βαραίνει, να τα φθείρει. Έτσι λένε. Έτσι ζουν τριγύρω μας. Με αυτό το σκεπτικό μας περιβάλλουν, μας χειρίζονται, μας χτίζουν και μας ρίχνουν. Και ας μας λιώνει ο ήλιος μέσα στο παλιό κασετόφωνο του αυτοκινήτου, και ας χτυπά η αλμύρα το πλαστικό μας περίβλημα και ρυπαίνουμε τα ύδατα με την ίδια μας την στάση. Εγώ θα επιμείνω να σε ψάχνω, όπου και αν σε μεταφύτεψαν ή σε έχτισαν ή σε γκρέμισαν ή σε καλούπωσαν σε διαφορετικής διαλογής μπουκάλι ή κούκλα ή κυκλοφορείς μέσα σε καλώδια σε χάλκινες οδούς σε τοίχους ohm. Και αν πλέον δεν είσαι κεραία ή σίδερο μπαλκονιού. Και αν δεν έχω στόμα ή χέρια ή μάτια. Ο χρόνος νιώθω να με φθείρει."

Χάλκινες Λεωφόροι

Λιμάνι

Έργο Ανεκπλήρωτο

Η ζωή μου
ανάμεσα στα κτίρια
Δεν είναι ανθρώπινη
Είναι ηλεκτροφόρα
Ηλεκτρισμένη
Ηλεκτρική
Περνάει μέσα από χαλκό
Και φωτίζει
Και φωτίζεται
Από τις κίτρινες λάμπες του δρόμου
Πάνω στα γκρι και λευκά κτήρια
Τα τετραώροφα
Τα πενταόροφα
Αυτά με τα ρετιρέ
Με τα δώματα
Με τις κεραίες
που φαίνονται ισχνά μπροστά στον Ηλιο
Πίσω από τον ήχο
Μέσα από το τούβλο
Ενδιαμέσως του σιδήρου
Περιμετρικά του γυαλιού
Της τζαμαρίας
Αποδομείται και εισπνέεται
μέσα από τα ξύλινα κουφώματα
Στην σκόνη πάνω στο παρκέ του υπνοδωματίου
Πάνω στο μωσαϊκό της κουζίνας
Πάνω στο μάρμαρο του σαλονιού
Αντηχεί στο γυμνό σκυρόδεμα
Υγροποιείται και εισβάλει μέσα στο τσιμέντο
Το όμορφο
Το δυνατό
Το αδιαπέραστο
Και περιμένει μέχρι μια έκρηξη θεαματική
Να με νερώσει πλάι τους.
Να λιώσω
μαζί με το τσιμέντο και το σίδερο.
Να μείνω εδώ
αιώνια.

Εν Ζωή Κονίαμα

Αναφορά εν πτήσει
εναέριας διαδρομής ματαίωση
σε μεγάφωνα πολυκατοικιών.
Άνδρες που πνίγονται.
Σάρκα σπαταλημένη.
Αδύναμοι μύες.
Σε μπετά ανίκητα
αεικίνητα.
Για νέες γενιές αυθύπαρκτα.
Βόμβοι τζιτζικιών.
Μελισσών.
Μεταλλικών παραπετασμάτων.
Και εσύ κινείσαι ηρωικά
ανάμεσα στην φρίκη
ανάμεσα σε κτήνη
επισκιασμένος από αιωρήματα
μαγνητικά πεδία της έλξης
του έρωτα
της ένωσης.
Ήρθες ξανά βραχνιάζοντας.
"Σαν οπάλιο μισογκρίζο,
που θυμίζει δυο μάτια γκρίζα".
Σε ραδιοφωνικούς σταθμούς
σε κιλοχερτζ άγνωστα
μετά την ανάγνωση της βίβλου.
Και έζησες όσο έπρεπε
όσο ευχαριστήθηκες.

Και αν οι κύβοι δεν νιώθουν πόνο
Σαν μίτρα ένιωσα κενή.

Μίτρα

Μητρόπολη
έναστρη
από φώτα.
Ταχύτητες
φωτός
μέσα από καλώδια.
Αντανακλάσεις
των led
μέσα από λαμαρίνες.
Βαδίζουν
οι άνθρωποι
από μια αρχή
σε ένα τέλος.
Μια πρόσκρουση
μετωπική.
Περιτριγυρίζεσαι
από κώδικες
πρόσβασης.
Μια οθόνη 
σε φωτίζει
φωτοστέφανο
αιώνιο
Και ονειρεύεσαι
μια 'μέρα
ξεκούραστη
ξέγνοιαστη
και ας την έζησες
και ας την ξέχασες.

Έναστρη Μητρόπολη

Ενδιαμέσως

↑Μια στιγμή απογοήτευσης
↑μιας ιδέας λεπτού σιγή
↓και ένας αιώνας φωτός με πλένει
↓με καθαρίζει από το στίγμα.

↑Θρύψαλα ατυχημάτων
↑σε θάλασσες ασφάλτου
↓σημεία που φιλίθηκες
↓μέρη που αγαπήθηκες,

↑πρόσωπα ανθρώπων άγνωστα
↑σε γραφεία, σχολεία, παιδικές χαρές
↓και οι λεωφορειογραμμές πληθαίνουν
↓με ανάσες αγνώστων.

↑Και γέμισε η άσφαλτος μνήμες
↑από ταξίδια, βόλτες, δάκρυα
↓Από τις αποστάσεις που διένυσες
↓για να καταναλώσεις ώρες.

↑και κύλισε η βροχή
↑ανάμεσα από το χαλίκι και την πίσσα
↓και λησμόνησα τους πάντες
↓για λίγες ώρες νεκρής ελευθερίας.

↑Και πέρασαν φθινόπωρα και καλοκαίρια
↓αφουγκράζοντας τους ήχους του ρεύματος
↓↓στις γραμμές των τρόλεϊ
↓↓↓στις όχθες των ποταμών της πίσσας.

↑Ουρλιάζουν τα φλεγόμενα οχήματα
↓ελάχιστα ακούγεται η φωνή σου
↓↓η απόσταση ανάμεσα στα σώματα
↓↓↓μετατρέπεται σε κτήνος.

↑Λάμπει η αποκάλυψη ολόκληρη
↓από τα χείλη του τρελού στην στάση
↓↓και οι εκρήξεις της σιωπής
↓↓↓καλύφθηκαν με άσφαλτο.

Ασφαλτοδρομία

Σηκώσανε νέα γέφυρα χτες
μια άλλη την γυαλίσαν'
με αμμοβολή
Ένας ήχος λεπτός
ανεξίτηλος
Πάλλεται ανάμεσα από αυτοκίνητα
από δέντρα εξωτικά
Φύονται στις τσιμεντένιες λεωφόρους.

Όσα ηλιοβασιλέματα και αν είδα
οι γέφυρες, οι γυάλινοι πύργοι
τα εξωτικά φυτά
Ομόρφαιναν το κόκκινο

Και όποιος περπάτησε εδώ
με το κεφάλι κάτω
δεν είδε
δεν γνώρισε
το μεγαλείο των κτιρίων.

Γέφυρες

Γέφυρες (Reworked by Blakaut)

Εν Ζωή Κονίαμα Remixed By Alpha Sekt

Εν Ζωή Κονίαμα (Alpha Sect Remix)

Ιπποδάμεια θλίψης
Με μπρούτζινες κόγχες
Χείλη που λείπουν
Νύχτες Ντροπής

Ιπποδάμεια Έρις
γυμνόστηθη Θλίψης
Οι μύες συσπώνται
Και το κτήνος ηχεί

Ιπποδάμεια Θλίψης
Πεφωτισμένη βροχή
Και το σώμα νεκρό
Μαρμάρινο λευκό

Ιπποδάμεια Έρις
Στην αγκαλιά της σιωπής
Του Θησέως η σάρκα
γροθιά μεταλλική


Νεκρικη σιγή
Η αγάπη που σβήνει
Τα μάτια θυμάμαι
Το χέρι αφήνει
Ο αέρας παρασέρνει
Τις ανάσες των ξένων
Και η φτώχεια ενδότερη
την σάρκα υμνεί
Νεκρικη Σιγή
Ιπποδάμεια Θλίψης
Νεκρική ΣΙγή
Ιπποδάμεια θλίψης

Ιπποδάμεια Θλίψης

Λεβιάθαν

From our new album 37°59′05″N 23°45′39″E﻿ / ﻿37.984587°N 23.760874°E

Available for pre-order on digital and pro-dubed cassette tape. Follow the link below. 

https://pyrgosathenon.bandcamp.com/album/37-59-05-n-23-45-39-e-37984587-n-23760874-e



Ξένο Δέρμα

Έρως

Δίσκος Επανεγγραφής

Ηλεκτρονικά κύματα

Ανθρωπομορφισμός

Ποίηση πόλης

Επαφή/Contact: pyrgosathenon@gmail.com

Πύργος Αθηνών

Popular tracks