Цветот што секогаш геда кон сонцето има повеќе од едноставна историја и патувачко искуство кое не можете да го замислите. За неговото потекло и опстанок низ вековите може да се направи холивудски филм. Ова е неговата приказна проследена со фантастични фотографии. Сончогледот потекнува од Северна Америка, но потоа ќе патува во Стариот свет и назад и повторно ќе се врати, за да стане растението кое го знаеме денес. 
Се смета дека сончогледот бил „припитомен“ дури и пред пченката од страна на Чероките и другите нативни Индијански племиња. Тој станал многу важен дел од нивната исхрана и добар извор на масти, така компензирајќи го недостатокот од нив поради исхраната со сурово месо. Исто така, и Ацтеките го култивирале сончогледот, па дури и го обожувале. Тие правеле венци за глава од сончогледови лисја во нивните обреди кон богот на Сонцето. Неговото минато носи и поголеми тајни. Сепак, никој не би претпоставил какви сè не патувања ќе издржи билката на Сонцето.


СОНчогледот

Морам да напоменам дека темата на денешниот дневен ред произлезе од лични и персонални извори. Мислам... не мислам... моментот кога веќе запишани порвторно се преиспитувате на теренот... шо сакам да бидам кога ќе пораснам. И, да вервам дека голем процент од вас, нас студентите, веќе запишани, можи и надежни или  ненадежни во  нашите моментално несудени професии, сте се прашале за... дали ова шо го учам навистина го сакам? Ги преиспитуате вашите желби, инспирации, мислења... повторно отварате страници за факутлети... и автоматски се ви е каша попара, па го отварате прашањето.. која е суштината на вашето постоење. А одговорот на тоа би било секако... за да на 20 години, или повеќе, се запрашате шо сакате да прајте во живтот, зашто сте дошле до клучната точка кога треба да го направите тоа. Судбина ќе речам јас.

Амбиции, професии...промашувања и погодоци

И да... матурантите. Впрочем не знам која е еуфоријата со матурата денес. Или лани... И вака и така секој мора да заврши средно, значи сите ЌЕ. Толку радост луѓето  не прат за дипломските, кои според мене имаат веќе друга тежина. Сепак факултет завршваш. Се разбираме, веќе АКАДЕМСКИ граѓани. Моментот кога помина една од зезнатите фази во живејачката и се спремаш за другата - да се снајдиш на пазарот на трудот. 

Katj