سخنرانی واقعا فوق العاده و عالی و پرمغز 

شب شعر گوته

کمانچه: چکاد فشارکی/ابوعطا/ مرداد هزار و چهارصد/ ضبط:باقر زینالی/ استودیو هورآهنگ

کارگاه نمایش یکی از مهم‌ترین مراکز فرهنگی ایران بود و صحنه‌ی تئاتر مدرن ایران را از اسفندماه سال ۱۳۴۸ دگرگون کرد. همراهی با تئاتر دنیا و رویکردهای مدرنیستی، کمک به نویسندگان، بازیگران، کارگردانان، و طراحان برای خودآزمایی‌ها و تجربه‌هایی به دور از محدودیت‌های متداول حرفه‌ی نمایش. گروهی از جوانان تحصیل‌کرده و بازگشته از غرب بانی یکی از مهم‌ترین جریان‌های تئاتر ایران شدند. در این شماره از پادکست رادیونیست از داستان‌ها، اختلاف‌ها و رفاقت‌های یک گروه تاریخ‌ساز تئاتری می‌شنوید.



حامی مالی این اپیزود: پادکست ویکی‌پز

مالک و صاحب امتیاز پادکست: کانون تبلیغاتی اوژن (رضا میکاییل‌زاده)

تهیه‌کننده: رامیار منوچهرزاده

کارگردان: نگین فیروزی

دستیار کارگردان: امیربهادر بیات

نویسنده و پژوهشگر: معراج قنبری

دستیار پژوهش: نگار گروسی

گویندگان متن: نگین فیروزی و کاویان اسمعیلی

 تدوینگر: فرزانه رضایی

ساخت و تنظیم موسیقی: محمد برزیده و آیدین انزابی‌پور

طراحی و ساخت هویت بصری پادکست: استودیو ملی

موشن‌ گرافیک و طراحی گرافیک: نرگس فداکار

انتشار و پشتیبانی شبکه‌های اجتماعی: محمد حدادی و حسین دیده‌بان



Website: https://radionist.com/

Instagram: https://instagram.com/radio.nist

Telegram: https://t.me/https://t.me/radionistpodcast

Twitter/X: https://twitter.com/radionist_

اپیزود بیست‌و‌هفتم: کارگاه نمایش

لبانت 
به ظرافت شعر
شهوانی ترین بوسه ها را به شرمی چنان مبدل می کند
که جاندار غار نشین از آن سود می جوید
تا به صورت انسان دراید

و گونه هایت 
با دو شیار مّورب
که غرور ترا هدایت می کنند و 
سرنوشت مرا
که شب را تحمل کرده ام
بی آن که به انتظار صبح
مسلح بوده باشم،
و بکارتی سر بلند را
از روسپیخانه های داد و ستد
سر به مهر باز آورده م 

هرگز کسی این گونه فجیع به کشتن خود برنخاست
که من به زندگی نشستم!

و چشمانت راز آتش است 

و عشقت پیروزی آدمی ست
هنگامی که به جنگ تقدیر می شتابد 

و آغوشت
اندک جائی برای زیستن
اندک جائی برای مردن
و گریز از شهر
که به هزار انگشت
به وقاحت
پاکی آسمان را متهم می کند 
کوه با نخستین سنگ ها آغاز می شود
و انسان با نخستین درد 

در من زندانی ستمگری بود
که به آواز زنجیرش خو نمی کرد -
من با نخستین نگاه تو آغاز شدم 

توفان ها
در رقص عظیم تو
به شکوهمندی 
نی لبکی می نوازند،
و ترانه رگ هایت
آفتاب همیشه را طالع می کند 

بگذار چنان از خواب بر ایم
که کوچه های شهر 
حضور مرا دریابند 
دستانت آشتی است
ودوستانی که یاری می دهند 
تا دشمنی
از یاد برده شود 
پیشانیت ایینه ای بلند است
تابناک و بلند،
که خواهران هفتگانه در آن می نگرند
تا به زیبایی خویش دست یابند 

دو پرنده بی طاقت در سینه ات آوازمی خوانند 
تابستان از کدامین راه فرا خواهد رسید
تا عطش
آب ها را گوارا تر کند؟

تا در آیینه پدیدار آئی
عمری دراز در آن نگریستم
من برکه ها ودریا ها را گریستم
ای پری وار درقالب آدمی
که پیکرت جزدر خلواره ناراستی نمی سوزد!
حضورت بهشتی است
که گریز از جهنم را توجیه می کند،
دریائی که مرا در خود غرق می کند
تا از همه گناهان ودروغ
شسته شوم 
وسپیده دم با دستهایت بیدارمی شود

Ahmad shamloo-Ayda dar Ayene

ضربی اصفهان
سه تار حسین اینانلو
تمبک سعید جلالیان
آلبوم موسیقی پرسه
ناشر آواخورشید

سه تار:حسین اینانلو-تمبک:سعید جلالیان-آلبوم پرسه-ضربی اصفهان

گیله مردان و گیله زنان در فیسبوک
http://www.facebook.com/Gilemard.Gilezan


سنگ صبور | با صدای سعید تحویلداری

کلام: سعدی | آهنگساز: گروه آوا | آلبوم: آهنگ وفا

هشیار کسی باید کز عشق بپرهیزد

وین طبع که من دارم با عقل نیامیزد

آن کس که دلی دارد آراسته معنی

گر هر دو جهان باشد در پای یکی ریزد

گر سیل عقاب آید شوریده نیندیشد

ور تیر بلا بارد دیوانه نپرهیزد

آخر نه منم تنها در بادیه سودا

عشق لب شیرینت بس شور برانگیزد

بی بخت چه فن سازم تا برخورم از وصلت

بی‌مایه زبون باشد هر چند که بستیزد

فضل است اگرم خوانی عدل است اگرم رانی

قدر تو نداند آن کز زجر تو بگریزد

تا دل به تو پیوستم راه همه دربستم

جایی که تو بنشینی بس فتنه که برخیزد

سعدی نظر از رویت کوته نکند هرگز

ور روی بگردانی در دامنت آویزد

telegram.me/Goo_she

Hoshyar Kasi Bayad/هشیار کسی باید /محمدرضا شجریان

آواز کودکان کار جمعیت امام علی در راه اردو
Music: L'orchestra Cinematique - Taboo Mailn Theme

آواز کودکان کار

آلبوم سروچمان

ای که مهجوری عشاق روا می‌داری
عاشقان را ز بر خویش جدا می‌داری

تشنه بادیه را هم به زلالی دریاب
به امیدی که در این ره به خدا می‌داری

دل ببردی و بحل کردمت ای جان لیکن
به از این دار نگاهش که مرا می‌داری

ساغر ما که حریفان دگر می‌نوشند
ما تحمل نکنیم ار تو روا می‌داری

ای مگس عرصه‌ی سیمرغ نه جولانگه توست
عرض خود می‌بری و زحمت ما می‌داری

تو به تقصیر خود افتادی از این در محروم
از که می‌نالی و فریاد چرا می‌داری

حافظ از پادشهان پایه به خدمت طلبند
سعی نابرده چه امید عطا می‌داری

 #حافظ

Sarve Chaman _ Live In Karlsruhe

ساز و آواز استاد شجریان - زنده در کارلسروهه

شب اول از شب‌های نویسندگان و شاعران ایران در ۱۸ مهر ۱۳۵۶ با بیان‌نامه‌ی کانون نویسندگان ایران آغاز می‌شود که آن را رحمت‌الله مقدم مراغه‌ای، عضو هیات دبیران موقت کانون نویسندگان ایران می‌خواند. مجری‌گری شب اول را اسلام کاظمیه بر عهده دارد.

Ten Nights of Poetry 1

شب اول | بیان‌نامه‌ی کانون نویسندگان ایران | با صدای رحمت‌الله مقدم مراغه‌ای

در فایل دوم از شب اول هاینس بکر، مدیر انستیتو گوته در ایران از سوی خودش پیامی برای خوش‌آمدگویی به شرکت‌کننده‌گان می‌خواند. ابتدا به زبان آلمانی و سپس چنان‌که اسلام کاظمیه می‌گوید «با لحن شیرینی که فارسی حرف می‌زنند» به فارسی.

شب اول | خوش‌آمدگویی هاینس بکر | رییس انستیتو گوته

سیمین دانشور که اسلام کاظمیه او را چنین معرفی می‌کند: «هم خودش خانم سیمین دانشوره برای ما و هم یادگار جلال آل‌احمد» در شب اول با موضوع «مسائل هنر معاصر» سخنرانی می‌کند.

شب اول | سخنرانی سیمین دانشور | مسائل هنر معاصر

سیاوش مطهری اولین شاعر از میان شاعران است که در شب اول شعر می‌خواند. مطهری در این شب به ترتیب شعرهای «تو، ای بزرگ قبایل»، «با کاروان حُله»، «در این شرابسالی»، «در انتظار دیرترین میعاد» و «غزلک ۳» را می‌خواند. در کتاب ده شبِ ناصر موذن نام او به عنوان چهارمین شاعر شب اول ثبت شده، ترتیب شعرها رعایت نشده و علاوه بر شعرهایی که مطهری آنها را در شب اول خوانده شعری به نام «تو، عاشقانه‌ترین...» از او در این کتاب منتشر شده که مطهری آن را در شب‌های نویسندگان و شاعران ایران نخوانده است.

شب اول | شعرخوانی سیاوش مطهری

منصور اوجی، دومین شاعر شب اول را جلال سرفراز برای شعرخوانی دعوت می‌کند. اوجی هرچند در ابتدا اعلام می‌کند ده شعر کوتاه خواهد خواند، در نهایت هشت شعر را به نام‌های «منصور منم، منم منم، منصور»، «سرود عمر چه کوتاه است»، «در جوهر هر شراب شک کردیم»، «گفتند: تا شراب شبی سر کن»، «چه فاصله است بر این خاک؟»، «این رقص»، «هرچه شقایق است و گل» و «هوای باغ نکردیم» به ترتیب می‌خواند. نام او در کتاب ده شبِ ناصر موذن به عنوان سومین شاعر شب اول آمده است.

شب اول | شعرخوانی منصور اوجی

دستگاه : شور - گوینده : روشنک

شب اول | سخنرانی سیمین دانشور | مسائل هنر معاصر

khoroos

Recent comments

parvaz

val mz

Related tracks