حضرت حافظ گنجینه اشعار زیبا را به ایران هدیه داده اند و سپاس از هنرمندان شریف برای اجرای زیبای آن ها

To watch the complete performance please join my YOUTUBE channel.
https://linktr.ee/zibashirazi
برای دیدن اجرای کامل به کانال یوتیوب مراجعه کنید. https://linktr.ee/zibashirazi

"This is Your Life"

اولین مهاجرت و شروع دوباره

قاب آرزوهای مرده - Framed Dead Wishes

بداهه نوازی در آواز دشتی
 
آواز : مجتبی فضیلت خواه
 
سه تار : سهیل اخلاقی

شعر : سایه

چه فکر می کنی

که بادبان شکسته، زورق به گل نشسته ای است زندگی

که در این خراب ریخته

که رنگ عافیت از او گریخته

به بن رسیده، راه بسته ایست زندگی

چه سهمناک بود سیل ِ حادثه

که همچو اژدها دهان گشود

زمین و  آسمان ز هم گسیخت

ستاره خوشه خوشه ریخت

و آفتاب

در کبود دره های آب غرق شد

هوا بد است

تو با کدام باد می روی

چه ابر تیره ای گرفته سینه ی تو را

که با هزار سال بارش ِ شبانه روز هم

دل ِ تو وا نمی شود

تو از هزاره های دور آمدی

در این درازنای خون فشان

به هر قدم نشان ِ نقش پای توست

در این درشت نای دیو لاخ

ز هر طرف طنین ِ گام های ره گشای توست

بلند و پست این گشاده دامگاه ِ ننگ و نام

به خون نوشته نامه ی وقای توست

به گوش بیستون هنوز

صدای تیشه های توست

چه تازیانه ها که با تن ِ تو ناب ِ عشق آزمود

چه دارها که از تو گشت سربلند

رهی که کوی قامت ِ‌ بلند عشق

که استوار ماند در هجوم هر گزند

نگه کن، هنوز آن بلند ِ دور

آن سپیده، آن شکوفه زار انفجار نور

کهربای آرزوست

سپیده ای که جان ِ آدمی هماره در هوای اوست

به بوی یک نفس در آن زلال دم زدن

سزد اگر هزار بار بیفتی از نشیب ِ راه و باز

رو نهی بدان فرار

چه فکر می کنی

جهان چو آبگینه ی شکسته ایست

که سرو راست هم درو

شکسته می نماید

چنان نشسته کوه

در کمین ِ‌ این غروب

که راه

بسته می نماید

زمان ِ بی کرانه را با شمار گام ِ‌ عمر ما مسنج

به پای او دمی ست این درنگ ِ درد و رنج

بسان ِ رود که در نشیب دره سر به سنگ می زند

دونده باش

امید هیچ معجزی، ز مرده نیست

زنده باش


بداهه نوازی سه تار و آواز در مایه دشتی

ساز و آواز : استاد ناصر مسعودی و شعر زنده یاد شیون فومنی و سنتور رضا فدایی . دستگاه شور .استودیو بل .صدابردار ایرج فهیمی

ساز و آواز : استاد ناصر مسعودی و شعر زنده یاد شیون فومنی و سنتور رضا فدایی . دستگاه شور

The River Between Laughter and Sorrow is an experimental hybrid work for voices and chamber ensemble, staged in two contrasting acts. It weaves together elements of folk balladry, comic opera, lyrical chanson, and reflective classical writing.

Rather than presenting itself as a “traditional opera,” this piece explores lyrical manipulation and thematic transitions — the way words, tone, and setting shift meaning as they move from lightheartedness to despair, from public chaos to private reflection. The comic patter of a pub-side encounter collides with the weight of lament, and the result is less about adherence to form than about the experience of transition itself.

Listeners may recognize familiar genres — folk, chamber classical, operatic aria, even pub song — but the work deliberately resists categorization. It is a study in transformation, asking how laughter dissolves into sorrow, and how musical language can both mirror and blur that journey.

1. Between Laughter & Sorrow – Act I Scene 1 – Listener’s Opening • Folk Opera

The Phantom of the Opera Symphonic Final Serenade Duet & A Theatrical Classic Music Nr 07 (Soundtrack & Film Music) Soprano by ALIA & Tenor by ALIO of Turkish Symphony Orchestra

Composer & Lyrics & Music by Ali OKUR Medya Konya PR Music · 

The Phantom of the Opera Symphonic Final Serenade Duet & A Theatrical Classic Music YD 0007

مرغ سحر نام تصنیف مشهوری است که نخستین بار با صدای ملوک ضرابی و بعد با صدای قمرالملوک وزیری اجرا شد. شعر تصنیف مرغ سحر را ملک‌الشعرای بهار سرود و آهنگ آن، در دستگاه ماهور، از مرتضی نی‌داوود است. یکی از محبوب‌ترین اجراهای این تصنیف از محمدرضا شجریان است که اغلب به خواست مردم در کنسرت‌های شجریان به گوش می‌رسد.

    بند اول

مرغ سحر ناله سرکن، داغ مرا تازه تر کن

ز آه شرربار این قفس را بَرشِکَنُ و زیر و زِبَر کن


بلبل پَر بسته ز کنج قفس درآ، نغمهٔ آزادی نوع بشر سُرا

وَز نفسی عرصهٔ این خاک توده را پر شرر کن


ظلم ظالم، جور صیاد آشیانم داده بر باد

ای خدا، ای فـلک، ای طبیعت، شام تاریک ما را سحر کن


نوبهار است، گل به بار است، ابر چشمم، ژاله‌بار است

این قفس، چون دلم، تنگ و تار است


شعله فکن در قفس ای آه آتشین

دست طبیعت گل عمر مرا مچین


جانب عاشق نِگَه‌ ای تازه گل از این، بیشتر کن

مرغ بیدل شرح هجران مختصر، مختصر کن


    بند دوم

عمر حقیقت به سر شد، عهد و وفا بی اثر شد

ناله عاشق، ناز معشوق، هر دو دروغ و بی ثمر شد


راستی و مهر و محبت فسانه شد

قول و شرافت همگی از میانه شد


از پی دزدی، وطن و دین بهانه شد

دیده تر کن!


جور مالک، ظلم ارباب، زارع از غم گشته بی تاب

ساغر اغنیا پر می‌ناب، جام ما پر ز خون جگر شد


ای دل تنگ ناله سر کن، از مساوات صرف نظر کن

ساقی گلچهره بده آب آتشین، پردهٔ دلکش بزن ای یار دلنشین


ناله بر آر از قفس ای بلبل حزین

کز غم تو، سینه من، پر شرر شد، پر شرر شد

1-Shajariyan Homayoon-Morghe Sahar

[www.ahangha.net]

حامد نیک پی و رضا روحانی - خواب و خیال

آخرین جرعهٔ این جام- علی‌رضا قربانی
شعر: فریدون مشیری
آهنگ: مهیار علی‌زاده
-------------

همه مي‌پرسند...
چيست در زمزمه مبهم آب؟
چيست در همهمه دلكش برگ؟
چيست در بازي آن ابر سپيد؟
روي اين آبیِ آرامِ بلند
كه ترا می‌برد اين‌گونه به ژرفایِ خيال
چيست در خلوت خاموش كبوترها؟
چيست در كوشش بی حاصل موج؟
چيست در خنده جام؟
كه تو چندين ساعت
مات و مبهوت به آن می‌نگری؟
نه به ابر
نه به آب
نه به برگ
نه به اين آبیِ آرامِ بلند
نه به اين خلوتِ خاموش كبوترها
نه به اين آتش سوزنده كه لغزيده به جام
من به اين جمله نمی‌انديشم
من مناجات درختان را هنگام سحر
رقص عطر گل يخ را با باد
نفس پاك شقايق را در سينهٔ كوه
صحبت چلچله ها را با صبح
بغض پاينده هستي را در گندم‌زار
گردش رنگ و طراوت را در گونه‌ گل
همه را می‌شنوم
می‌بينم
من به اين جمله نمی‌انديشم
به تو می‌انديشم
اي سراپا همه خوبي
تك و تنها به تو می‌انديشم
همه وقت...
همه جا...
من به هر حال كه باشم به تو می‌انديشم
تو بدان اين را، تنها تو بدان
تو بيا
تو بمان با من، تنها تو بمان
جاي مهتاب به تاريكیِ شب‌ها تو بتاب
من فدایِ تو، به جایِ همه گل‌ها تو بخند
اينك اين من كه به پایِ تو درافتاده‌ام باز
ريسمانی كن از آن مویِ دراز
تو بگير
تو ببند
تو بخواه
پاسخ چلچله‌ها را تو بگو
قصهٔ ابر هوا را تو بخوان
تو بمان با من تنها تو بمان
در دل ساغر هستي تو بجوش
من همين يك نفس از جرعه جانم باقی‌ست
آخرين جرعهٔ اين جامِ تهی را تو بنوش

آخرین جرعهٔ این جام- علی‌رضا قربانی

نویسنده و گوینده: بنفشه طاهریان 
موسیقی : Bruno Sanfilippo

جای شکرش باقی است

 دوتار : عزیز تنها
نوروزخوان: حسین لشگری
موسیقی تربت جام

حامد نیک پی و رضا روحانی - خواب و خیال

Kianian

Recent comments

kamran. ahoora

Related tracks