Altyapı: Kaan Hami Yangın

v1 
Yâ muhammed yâ ali, Zülfikardan kalemim 
Cemevinden yâr eli, püripaktır selâmım 
Can evimden vurma beni, zülme karşı gelirim 
Hüsnü yârin gül cemalden bahtiyârdır hasebim 

Şairane gezerim, yoktur cihanda bana devlet 
Çünki siyasetçi zorbasını dinü millet adam etmez 
Yıkılsın kasru beyzalar, dünyadaki husumetler 
Tüm mülk allahındır çünkü allah onla zulüm etmez 

Durumlar böyledir, başlatma huzurdan sözedip 
İşte böyle kapatılıyor tüm sorunların üzeri 
elbet kusurlar düzelir, fakat bu zulümden düzeni 
yıkmalıyız, yoksa hep birlikte bu uçurumdan düşeriz 

Aldım padişahın yazdığı fermanı elinden 
Yunus oldum batıp çıktım deryayı geçip ben 
Kansızlara küfrettim kerbelaya acımdan 
Ve bir derdim var benim bin dermana değişmem 

v2 
Ey erenler! 
Ta ezelden var o rızkına kast edenler 
Kalk yerinden. 
Sözünü kuşan, aklını bilen. 
Boşuna mı baş koydu Hak benim ben! diyen? 
Cenk biter ve yıkılır hayatta zulmedenler. 

Çoğaldı zillet, nas'a eyleme minnet. 
Neyin varsa pay et, bunla olunur server elbet. 
Hayber'de Şah'ıma Merdan yad mı mihnet? 
Zakirin eline saz olayım dinlesin millet 

İnsanı yaşat ki yaşayan tek bir devlet kalmasın 
Derdim odur ki Ebuzer'in kılıcı pas tutmasın 
Lakin bir candan canana deyü kan akmasın 
Doğ yüreğim Kisra'nın sarayı tekrar çatlasın 

Eş'are dokurum men fer ilen eza'ya uzanıp 
Ervaha okurum bunu uzayan feza'ya yakınım 
Ey sultanım canımın cananı duy beni 
Dolandım durdum cihanı hudey hudey deyi

Seni Ben Alnından Sevinç Büsbütün

01- Bir Derdim Var

Altyapı: Enstrumentalist

v1 
İşlenilmesi ve affı muhakkak bir günah taşıyor sakallarımdan, ah! 
Yalnızım diyebilen şairler gördük, evli. 
Fanusu tıkayan bir kum tanesiyim, yok yerim. 
Dönemem yüzümü yarına 
Ellerim matah bir sırra tamah etti 
Hangi ismin eksik Allah'ım ? 

İnsanlar aynı anda konuşuyorlar, neden? 
İnsanlar aynı hazda kalabalık be hep. 
Her suçlamayı kabul eden bir yürek nasıl dayanır buna? 
Bakar durur yola, susup varır sona, gene de şakaklarına dayanır güneş. 

Kimine kardeş kimine kalleşlik eder, etsin, olsun. 
Batmışken diyorsun, tam olsun. 
Fakat bir kez olsun dostum onu bile tamamlayamıyorsun, 
bu son olsun! 

Çünkü ağlamak ciddiyet ister 
İhanete uğramak şans 
Ölmek? Ölmek pek çok şey isteyebilir 
ama en azından yaşamış olmak gerek. 
Duydun mu? 
Hadi, durma, sen de, dene. 

NAKARAT 
Vardık deryâya 
o kızıl vicdâna 
Kallavi tabutlarla 
Karıştık mânâlara 

v2 
Gülümsese de şimdilik yalanlara suratlar 
Herkes katil olacak bak, bayatlayacak kurallar 
Allah'ım beni iyileştir de hayat falan uzatma 
O bahsettiğin huzur var ya hayal kadar uzakta 

Kurduğumuz hayaller de beş dakikayı bulmaz 
Ne yani öldük diye enkaz mıyız burada? 
Söyledim ya, ölü bir adamı oynuyorum gezegende 
Arada güleceğim tutsa da tek yaptığım susmak 

Ölüme doğru binip gidin, hastaneler pek iyi değil 
O kadar kefenin içine siyah yakışmayacak dedik de mi? 
Dünyanız delik deşik, içinde birkaç garip kişi 
Bir de tutunamayan arkadaşlarımız var, tıpkı benim gibi 

Hayat senin olsun dostum, bol bol gül ve ağla 
Münasebetsiz beni hor gördüyse hatta 
Şimdi bu adam son dörtlükte patlar 
Ve ardından atlar on dördüncü kattan!

NAKARAT 
Vardık deryâya 
o kızıl vicdâna 
Kallavi tabutlarla 
Karıştık mânâlara

02- Ölemiyorum düet. Furkan

v1 
Bu boktan, çekiç örse vurmaktan vazgeçtiği zaman kurtulacağım. 
Baştan alalım hadi. Kaç oktav vuracak ki kalbin tav olacak buna? 
Sok kafana buna layığım. 
Çok sene geçti hala dağınığım. 
Zannettiğin gibi konu değil müzik, hayatımı nasıl yaşayacağım. 

Yaptığım her şey kendime bir uçurum bulmam içindi, kimsenin bilmediği. 
Hiç ölümü tanımamış insanlar varken benim anlatmam, benim öğretmem gerekirdi, diye düşünürdüm. 
Çözmezler etrafıma üşüşür, hep bir ağızdan suratıma gülüşürdü. 
Ve ben o uçuruma tutamaz düşürürdüm sesimi. 

Nefesin kesilir, hey! 
Abes herifin tekiyim epeydir. 
Küçük matematik insanı olmaktan böylesi delilik yeğdir 
Üzerime istediğin gömleği giydir. 
Benim gözümde mavidir hepsinin rengi. 
Hadi beni durdurmayı deneyin. 
Hedefime çekilirim peyderpey. 

Söyle aşşağılık seni buraya kadar okay mi? 
A pardon unutmuşum beynine damsız girilemiyor değil mi? 
O halde şöyle deneyelim: 
Cimbom mu, fener mi; sever mi, sevmez mi; bunlardan anlarsın değil mi? 

NAKARAT 
Gelecek günler için, 
Olsa da hepsi haşin, 
Bir serçe kadar ürksem, 
Püskürse de ateşim yahut bir kızgın dağınki kadar; 

Tadılacak son mevsim, 
Gidilecek son şehir, 
Yazılacak bir şiir muhakkak bulunur 
çünkü yaşamak (x3) benim içimde var! 

v2 
Benim içimde var yaşamak. 
Bunu anlamamak için pek çok şiarımı harcamış da olsam şimdiye dek, 
Bir intiharla ölmeyecek kadar bahtiyarım bu gün. 
Ne bizarım ne inkar. 
Ne teneşir ne taht ne boynu zincir beni paklar artık. 

Her adım ılgım idi attığım. 
Soyadım gibi saklıydım. 
Yarınım dolanırdı ayaklarıma. 
Dağılıp dururdum kitaplarıma. 
Elime bir kağıt bir de kalem alıp, hırsıma kanıp hayata zıt tutardım zabıt. 
Dört yılım, içim dışım, yazım kışım zehir zıkkım; yazık! 

Ve nemelazım bre yemişim aşkını 
Koparmadığım için hiç içi boş lakırdı 
Baktığım her kadın sıkılgandı sıradanlığını taştığı 
Şimdi sormam lazım, onuncu köyü mesken bilen bir emsal var mı, 
Hem kısa çöpü uzuna eşitleyen? Tez hemhal olalım, gel. 

Gel ki bende sır, bende sitem, ben katre minnet bırakmayasın. 
Çözülmeden yumruğum, bakmadan şaşkın, bir ömrü aşkın 
Haklı kavgalara barışkın olsak dahi hayli yaşlı 
Yapışık kalplerle aynı şarkıyı şakıyıp beraber bağıralım. Haydi! 

NAKARAT 
Gelecek günler için, 
Olsa da hepsi haşin, 
Bir serçe kadar ürksem, 
Püskürse de ateşim yahut bir kızgın dağınki kadar; 

v3 
Çünkü o dilime türkü, 
bölükpörçük uykumun yanına ilişen düşkünü olduğum öykü, 
Gelecek günler için ki minik bir kuşun ötüşü yahut bir dağın püskürüşü olacaksa da 
gayet de hazırım gördüm 
Ve dönüp dedim ki kendime dimdik 

Mucize senin imkansıza ne dediğinle ve neyi gerçekten istediğinle ilgilidir 
Ve korkma, sev, zincirini çocuk 
Unut memnun olmayı, boşalsın kalabalık gördüğün şehir 
İnanman yeterli muhakkak bulunur bil her zaman yazılacak bir şiir 

Hatırla toprağı iyi, üzerinde çıplak ayak yürüyüp hissetmeyi 
Mırıldanan rüzgarı dinlemeyi 
Kendini farklı dünyalarda hayal etmeyi 
Tadılacak son mevsim ona doğru gittiğini bilsin 
şimdi dilediğin bahçeyi 
hak etmeye başlayabilirsin deyip 

Kırdım iki günümün tuttuğu lades kemiğini 
ayakkaplarıma kimliğimi astar ettim 
Havluyu omzuma eldivenleri çıkarıp ringe attım 
Ve işte hazırım artık 
Göze alıyorum her şeyi 
Dünya benim evim 
Hazırım göğe yükselebilirim 
Çünkü bilmekteyim ki:

NAKARAT 
Gelecek günler için, 
Olsa da hepsi haşin, 
Bir serçe kadar ürksem, 
Püskürse de ateşim yahut bir kızgın dağınki kadar;

04- Yaşamak Benim İçimde Var

v1 
Ağlayamadıklarımın çokluğuyla başladı bu 
Önceleri yavaştı zaman sonra popüler oldu  
Ağzımda biriken tutku: suskunluk  
Vücut buldu seküler korku geldi iki soluğumun ortasında durdu  
Anlaşılması namümkün cümleler mi söylüyorum ? 
Kulaklığının ucuna dayadığım görünmez namlu 
Ancak açıklamaya yetecek kadar sıkar kurşun 

Birileri hep güldü çünkü.  
Birileri arkasını döndü ve gitti.   
Dirileri gömdü birileri.  
Deliye döndüm. İnime girdim  
Bu yüzden tanımaz birbirini iki günüm  bir türlü. 

Ne yapayım yani yaşadığımı söylediğim gibi yaşadıysam.  
Şimdi söylemekten öteye geçemiyorum ya.  
Üzgünsem, gözüm dönmüşse, ölmüşsem ya da her nasılsam  
Daha de öyle olmalıyım. Tek çıkar yol bu.  

Ben ilkeler bahçıvanı  
Ellerim yarık nasıl nasır  
Geceler canım civanım  
Lirizm kokar bahçem  
Hiç bitmez baharım 

NAKARAT 
Boyunlarımız dolansın 
Libasım, giy beni 
Cezalarımız ortak 
Kısasım, bil beni 
Kanatlarımı yakansın 
İflasım, bul beni 
Dinime sükûn çöktü 
Judasım, gör beni 

v2 
Yaz yağmuru bu, bana verin ağustosumu 
Yaz yağmuru şair, duygu kat avuç dolusu 
Gece ölçüleri var bende, sen aruz tonusun 
şakaklarıma işleyen.. barut kokusu 

Kendimden uzaklaşma seansları be aslanım 
hayattan rengi alın, geriye beyaz kalır 
öyle şiirleri boynuma bağlıyorum ki yazmadım 
seni kırmak istemedim, ağlıyor mu siyahların? 

Yağmur olur bi an adım, kızkardeşlerim doğar 
sizi de yaşıyorum arada, hiç vazgeçmedim şu an 
birazcık nefes alayım, hicran hep gelir boğar 
insanlara öyle gülerim ki, hiç intihar etmedim sanar 

pişman olursun kafanda yer alan efkarla 
düzgünken kaybedip aramak enkazda... 
ve bana ben lazım, hep ama hep lazım 
gözümü boyayın, elinizde ne kadar renk varsa

NAKARAT 
Boyunlarımız dolansın 
Libasım, giy beni 
Cezalarımız ortak 
Kısasım, bil beni 
Kanatlarımı yakansın 
İflasım, bul beni 
Dinime sükûn çöktü 
Judasım, gör beni

07- Libas düet. Furkan

Altyapı: Aytek

Direndiğim gün elimi yüzüme götürmüştüm 
Yağmur yağıyordu. Perde 1 – yağmur yağar 
O şarkı çalıyordu – Fletta ofan af mrrr 
Basit zaaflar hiç çekinmeden büyük felaketlere yol açabilir 

Tanrı da böyle işler - Top sakallı yaşlı bir edebiyatçı da. 
Bir gün aynı şarkı çalar - Ve her şey boktanlaşır 
Hey hafifmeşrep yağmurlar! Islanıyor saçlarım 
Bu yağmurların piyanolarla bir ilgisi olmalı 

Bu yağmurların tanrıyla bir ilgisi var 
Bu kısır döngü, ah, ümitsiz termodinamik! 
Çünkü onun toplumları karıştıran bir yüzü var 
Ve beni bir türlü çekemeyecek şiirsevmez herkesliği 

Artık saçlarım dökülmesin, otobüsleri karıştırmayayım 
Yoksa hasta olacağım, yağmurlar - Hasta olacağım tanrım. 
Hasta öleceğim, sonum bu, Bu yağmurla sevişirken korunmalı mı?
Fakat bu denize şemsiyeyle girmek gibi olurdu 

Kahrolası halüsinatif yağmurlar! - Perde 2 – Oldum olası ben. 
Çünkü tüm hastalıklar kapitalisttir, ilaçlar kadar kapitalist 
Çektiğimiz tüm acılar işte bundan 
Artık şüphe duymayayım yalnızlığımdan 

Şu gökyüzünün ardında çok daha yüce bir şey var 
Şu güneş denen çemberin ve ay denen kağıdın 
İşte! yıldızların ardında utangaç bir Tanrı var 
Bizimle tartışacak kadar rahat ve lüks değil hayatı 

Ki hududumuz çizilmediyse onunki gibi 
Ya da güzel bir kadının vücudu gibi 
Siyasî sınırlarımız da kabul görmez devletçe 
Çünkü kahrolası güzellik özgürlüğün kendisinde 

Artık delinmesin kum saatim, dakik çalsın alarmım! 
Yağmurlar, ne kadar da safsınız... 
O kadar safsınız ki, sizi yalayabilirim 
Mürekkebiniz bana dermanlar çizsin 
Çünkü en güzel derdimdir ıslanışım 
Finita la comedia! Elimi yüzümden almışım. 

Hayat çok kısa! 
Gidip biraz daha uyumalıyım.

11- Ân

v1 
Ve o gün geldiğinde yarim 
inancın ve duygun ters yüz olduğunda  yani 
her şeyin mahvolduğunu düşündüğün  
ve hatta en kötüsü Allah kahretsin, dediğin ânda 

Cevabı çoktan verilmiş sorular sıralandığında
ve çoktan alınmış kararlar sürüklediğinde seni
duymak isteyeceksin belki dur diyecek bir sesi
ruhunu dinle, orada bulacaksındır aradığını

Çünkü yıllar yılı sığındığım tek yer orası
şu an inanılası zor şekilde çok derindeyim
dudaklarım ne yapsam bükük, bu şarkıyı söylemekteyim
anlamanı da beklemekteyim, sade sevmeni değil

Görüyorum saçların nasıl darmadağın
görüyorum gözlerinde karanlık bir mağara
görüyorum yüzün bir tüyün salınarak yere düşüşü
mavi hiç bu kadar çocuk bu denli soluk olmamıştı

Sevinçten de ağlayacaksın yarim, inan
ki o vakit demirden çelik çelikten de gemiler yapılacak
dünü unut demiyorum ama bil bunun yarını da var
sanıyor musun ki yağmur ancak denize yağar

Tamam, kabul, bunları söylemek hakkını nereden buldum
doğru. Fakat bilemez mi insan doğalı çok oldu bu günün güneşi 
her ân'ın bir öncesi varken anlamamak bunu ne mümkün
zaman günü sürekli eder sürgün

NAKARAT 
Hatırla bunun için ertelemiştik uçurumları  
Bırakma sen tökezlersen yıkılır dünya 
Sabırla bekleyip öperek söndür mumları 
Şafaktır karanlığın en koyu anının ardı 

Ne zaman kaybolursa umudun 
Açıp bu mektubu oku 

v2 
Ben ki çocukluğu ortadan bükülmüş 
hafızası kitaplar ve gençlik aptallıklarıyla çürümüş  
anlamlar ve yeni güneşler aramakla mükellef bilirim kedimi 
bin düş arasında sürdürdüğüm döğüşe rağmen  

Bazen kaçarım her şeyden Oblomovlaşırım bazen  
gene de unutmamaktayım ki söz vermiştik o hâlde  
kurumayacağız kalmayıncaya dek tatmadığımız hazan  
ve sen tarihin gördüğü en haklı direnç, en içten lütfen 

Belki aç kalkacağımız sabahlar  
belki kaç kereler yağmalanmış baharlar 
belki sanatı ayaklar altında hem de hiç olmadığı kadar 
belki devleti hâlâ ayakta hâlâ zulmeder göreceğiz  

Yine de biz yaşamı bir  
yeni doğmuş çocuğun ağlayışındaki haklılıkla seveceğiz 
bağrımıza basacağız koklayıp ah öpeceğiz onu 
bizim direncimiz: sevgili derdimiz bu.  

Dünyamız farklı aynı olsa da kul 
kusur bizim diyelim e mi? Onlara bırakalım huzuru  
saçların tek başına yeteri kadar sulh 
parmakların hükmetsin sultama gülüşün milisler doğursun 

Nazım'ı düşün, İsa'yı, Yusuf'u, Muhammed'i  
bütün büyük o insanları düşün dertleri ne idi ? 
şu yazdıklarıma ihanet edecek olan benimdir belki 
o zaman ne olur bırakıp gitme beni, tut kendime getir olur mu?  

NAKARAT 

"Bu satırları, bu kehaneti, bu mısraları haklı çıkartma. 
Bir çiçek solduğu yerden boy vermez tekrar.  
Belki henüz görmedik o günleri. Belki henüz karşılaşmadık bile. Ama bir gün tanışacak ve  göreceğiz ve tüm bunlar şu günden sana yazılmış olacak. O gün geldiğinde yarim, diyeceğim sana, yarim sana bir mektup var!"

12- Mektup Var

v1 
Kalk, perdeyi aç pencereden sark 
Güneşle yıka yüzünü, bir sigara yak 
Kaldırıp başını bak mavinin çalımına 
Bir mısra seçip oku tam şu ana uygun 
İçinde terk edilmiş şehirler ve gurbet olsun

Bizim harcımız değilse de yalnızlığa dil uzatmak 
Bazı sabahlara uyanmak görüyorsun ya zor azizim 
Hele de yoksa sıcak ekmek kokusu evi dolduran 
Vermiyor işte kalbe Kıbrıs'ta hayat huzur falan

Gir mutfağa kahveni koy sade, yudumla 
Hazırlan, çık kapıdan 
Düşünme bugünü yarınının tut kolundan 
Eğ başını yürü şimdi 
Dediği gibi İsmet Özel'in 
Bizim 'çün dokunaklı bir şarkı değil ki yaşamak

İşte durak, birazdan Lemar servisi 
Yaldızlı diplomalar, samimiyetsiz telaş 
Bir saat sohbet edecek kimse yoksa 
En arkaya oturup ki boşsa eğer kitap okumaya başla yavaş yavaş

Okulu geçelim, orası tam bir felaket 
Arkadaşlar da olmasa insana işletir cinayet 
Dersler biter nihayet, kurtuluruz 
Dönebiliriz artık inimize, ah, ne memnunuz!

Gece güneşi çağırır, bir beni-ademi düşler 
Oturup masa başına hadi bakalım geçir saatler 
Biraz Adam Hurst biraz Rimbaud ile lirikler 
Ve yatma vakti 
Sabah kalkıp bu şarkıyı yeniden yaşayacaksın

(Çünkü... ee... tarih tekerrürden. Felek de bu yüzden çember ya zaten.)

v2 
Sabah uyandım, çünkü kural varsa uyarsın 
Içim dışıma çıktı, belki şu anlık 
Bu yaşta saçım sakala karışmış, bi temizlik çabası 
Kahvaltıları sevmem çünkü kahve onun verilmiş sadakası

Yüksekte evim, çünkü sabah küfretmek iyi 
Arada düşünüyorum var mıdır hayatın zulmetmediği 
Birazcık gülümsesem şaşırıyorum cennette miyim diye 
Var mıdır bu zulme katlanan kuvvetli biri

Ah, neler geldi başıma, günlerdir uyuyorum 
Arada otobüsü kaçırıyorum, ürperti duyuyorum 
Duyan da sanacak ki sanki gülpembe yaşıyorum 
Bu dünya zenginlerin dünyası, biliyorum

Sadece yürümem için mi biçimlenmiş herbir yol? 
Peki dinlenen insanların niçin kendi derdi yok? 
Onlara birer birer izin vermiş sanki o 
Tembel miyim Allah'ım yoksa içimden mi gelmiyor?

Kimim ben ve nerede o aradığım tatlı huzur? 
Bütün yetilerimi çekip aldı benden sanki okul 
Sabah alarmla kalkacaksam akşam huzurlu yatmıyorum 
Kafamda hikâyeler dolanır, fakat artık yazmıyorum

Daha samimi geliyor bana kampüsteki köpekler, 
Yollardaki insanlardan, kahretsin, peki neden ben böyleyim? 
Inan bana bilmiyorum, 
Saat üç, hadi yat artık, yarın beni bekler...

(Neden mi ters yöne yürüyorum? Çünkü hayat o yönde akmıyor.)

13- Öz-günüm

v1 
Beni ay korkutur çünkü yıldız kalmamış 
Taşralardan şehirlere yol olduğu için 
Sıtmalı bir kızdır, elbet bunu onaylar 
Anneler çocuklarını çingenelere verir 

Eşya yalnızdır sen de öylesin Yunus 
Yaşamak için uygun tarihi de belirtmiştik oysa 
Bir sinemakarası senin gözlerin avuçlarıma 
Kuşkulu ve dalgınım elverişli bu aralar 

Her insan bir yuva yapar ve bir yuva yıkar 
Hayat maddiyat ve ciddiyet değildir dostlarım 
Mıknatıslar yüze de bölünseler mıknatıstırlar 
Bana talihimden farklı grevler yaşat 

Mukadderat - Sevdiğim bir hanımevladıdır. 
Silahlar bizden daha ayrıntılı dostlarım 
Örülü saçlar bizden daha ay... 

Pencerelerim beşinci duvar lambalarımın karası 
Rabbim bağışla beni cehennemin en dibine 
Neden öyle ağlıyorsun tohmekecek gibi 
Mıknatıslar kurnazdır kuşkulu ve hemzemin 

Şimdi sen çokgörülmüş bir kızsın 
Bir zavallı şair diretmeli bu konuda 
Arılar kuş olarak yazılmalıdır artık 
Ben öldüğümde vagonlar sahip çıkacak bana 

Çünkü kazıyamayacaklar beni şu çağın teknolojisiyle 
Raylarla birleşen otların asfaltından 
Cehennem, köpek maması, do notası, Makine! 

v2 
Merhaba şehrin insanı, kadim kehkeşanı ile gece  
Kaç zamandır üzerime inanılmaz tahakkümler uygulamakta  
Senin gülmeye kaypak ve hep ağlamaya korkak yanın  
Çünkü devasa fabrika bacaların ve mümkünatı yok asla basıp gidemez cılız bacakalarınla tıkalı kulakların var 

Ah nice zamandır yüzüme ağır hasar çarpan hiç ifade görmedim  
Geri sar filmimi  
Dünya ıslakken daha güzeldir dostlarım 
Bu yüzden bana yeni baş ağrılarıyla saldırın 

Bilirim anlatamam 
Beni bırakmazsan dilencilerin avuçlarına 
Mıknatıslar yüze de bölünseler duygusuzdurlar,  
Ağlıyorsan eğer  
ay çekilir inine, durulur sular  
Çek beni kendine  
Karaşın, yüzük, pankart!

14- mıkNatıS

v1
Bir isyan bayrağı gibi güzel ve haklı
güzel ve nazlı
güzel ve mağrur
dalgalanır da durur cihanın orta yerinde
memleketim kardeşlerim memleketimiz
Ve bakın gene de tek dişi kalmış bir canavar artık her yanımızda 
Sağında solunda hatta en başımızda 
Aşımızda bile gözü var dağımızda taşımızda
Mümkün mü edebilmek buna cesaret, aşılmaz bir umudumuz var   
Ama düzen hâlâ aynı güzel hâlâ yalnız 
Tüten bir tek ocak var mı bayındır? “Korkarım” hayır
Elbet sonlanır yarın bu kahır 
Sormayın nasıl (nasıl?) hatırlayıp Anadolunun zayıflamış sesini  
Bakabilmek, dedi Anadolu 72 millete tek nazarla 
Gidebilmek, dedi Anadolu geldiğimiz gibi gene üryan olaraktan
Çıkabilmek, dedi Anadolu ferman zulümse bizim olan dağlara
Ve döğüşmek, dedi Anadolu yeni bir alem için
Bir kez olsun azınlık olduğu duygusunu hissedebilenler 
Kaderi kanunlar ve hisse senetleriyle riske girenler 
Dikenli telleri gören, dehşetle kırbaç seslerini duyanlar 
Yani bizler
Yani ibadet edercesine at binenlerin
Toprağın saçlarını ören ellerin büyüttüğü çocuklar
Vurdukça, topluca, aşkla yüreğimiz
Ve Kurd braye mıne bîn zılmêda kardeşler, göreceğiz
Bu ülkeyi özgürleştirecek, hürriyeti biz getireceğiz!  


NAKARAT
Dörtnala gelip Uzak Asya'dan
Akdeniz'e bir kısrak başı gibi uzanan
  bu memleket, bizim.
-Uzanan bu memleket-

Bilekler kan içinde, dişler kenetli, ayaklar çıplak
ve ipek bir halıya benziyen toprak,
  bu cehennem, bu cennet bizim.


v2
Bu hasret bizim, bu cennet bizim, memleket bizim
Asya'dan Avrupa'ya uzanmış, bir şiiri neşreder gibi
Köroğlu gibi korkusuz, Yunus gibi yort savul!
Çok utangaç ve çok cesur âşıklarıyla cezbeder bizi

Bu yüzden sığmamış tohum toprağa ve yeşermiş
Bir sazınan sözünen toprak yağmuru aşermiş
Sığmamış özümüz Kitaba ve şiirlere, gürlemiş,
Toprağımız eşindikçe ellerimiz aşınmış

Özgürlük taşınmış şu göğsümüzden içre
Yaratandan miras kalan bir dağ özlemiyken ülkem,
-Ki ben, (Dostlarından dinledim bu türküyü)-
Çalınmış hürriyet, ey anadolu, Türkiyem!

Şimdi sere serpe uzanmışsın uzunca ovaların ile
Azimle taşın bağrını yarmış karınca yuvaları gibi
Toprağında çiftçi ve işçimiz, eğdirmeden başını
Sinende analarımız, zulme değdirmeden zülfünü

Ve o nazlı yârimiz, ah gül nakışlı gocukları
Şayet olursa yârdan gayri her şeyiyle ortaklaşa,
Ve hür atılmış adımları, düşman etmez gardaşları:
Batıda güneş yürekli, doğuda kar bakışlı çocukları

Öyleyse hâlâ neyi saklıyoruz biz bu yurttan?
Niye hâlâ eller cepte, adımlar sessiz ve bir kambur sırtımızda?
Madem her gece kalbimizden sökülüyor şafak inkisarla
Doğup doğrulalım, böyle çıkarız yarınlara ancak


NAKARAT

NAKARAT 2
Yaşamak bir ağaç gibi tek ve hür
ve bir orman gibi kardeşçesine,
  bu hasret bizim...
-Bu cennet, bu cehennem bizim
Bu davet bizim.-


Söz, prodüksiyon, altyapı: KvL
Nakarat: Nâzım Hikmet “Davet”

Çılgına Çevirmeliyiz Canavarı

02- Bu Memleket Bizim

04- Kalbi Dolu Put

v1
A sevgilim, bugünler kötü günler 
Tütünümden süzülürken gökyüzüne üzüntüyle düşündüm de 
Bütün her şey
İnandığımız bütün herkes niçin böyle söyle lütfen 
küçülürler gözümüzde 
 
Göğsümüzde hıyanete sebatla yer yok!
Çünkü Onlar sorguda değil, değil işkencede
Çözülürken şirketlere, ve malum yerlere
Ki biz demiştik ki son sözümüzde:

İnsan taş taşır ama onuruyla yaşar 
Onların bizim umudumuzu kırmaya ne hakları var lan 
Warner Bros'la (fuck) ve Ay Yapım'la film 
Ah sevgilim sevgilim sevgilim 

Dur daha bu ne ki bitmedi 
Sözleri hedefe kitlenir biri vardı ya hani ağbi belledik dinledik
ve gördük
Önce 9 milyon dolar alana yergi 
Sonra zaman geçti ve onun kanalında boy verdi

Sıkma canını dersin iyi de 
Öteki İslam Tarihi'nde 
isyan olarak yer verir bir diğeri de
Sırtı emperyale dayalı bir örgüte 

Ve dünya sevgilim kocaman dünya 
Daha ne tuhaflıklara gebe bilsen kocayan dünya 
Sırtından kanayan dünya gittikçe kararan dünya
Bir gülüp bin ağlayan dünya 
Bak, bakma veya

Şili’de işte on dört bin silah eritilir 
On dört kere on dört bin tane üretir bir başkası 
Yerle yeksan edilir Che'nin BM konuşması 
Devrim Sarayı’nda ağırlanarak Amerikan başkanı

Gerçi ne acınası olmaz ya devrimin sarayı  
İşte görelim nemiz varsa deşelim yarayı 
Yolundan döneni geçelim, vur beni alnacımdan
Beni bir dert sahibi kıl, sun beni çarmıhıma


NAKARAT
Ağlamak, abdesti bozmaz mıydı be şeyhim?
Ağlamak, abdesti bozmaz mıydı be şeyhim?
Sana bir gülü olmamanın biyolojisinden soruyorum:
Kapitalizm, abdesti bozmaz mıydı be şeyhim?


v2
Sevgilim, sen aklını parçalarken vicdanınla
Düşünürken biçare, anlarken seni kandırmışlar
O şairler, yazarlar, bilirsin, ozanlar
Yalan söyler ve yalan bir dil oyunudur yalnızca

Ve şiir bu oyuna hakim tek cevher
İhanetse pahada hafif, yükte ağır mücevher
Bilirsin, Türkiye'de yıllardır vakidir
Bankalara satar telif haklarını şairler

Sevgilim, film afişleri de anlatamaz derdimizi
Bağımsız yönetmenler sağlayınca sponsor
En kapitalist film şirketinin logosu ve afili isimlerle anlatması biraz zor

O kült, o hırkalar da teminatı olur sömürünün
Ayak uydurur, buna gönüllüysen ünlüsün
Akılcı mantıkla Aristo'ya varmıştı ya İbn Rüşd
Aristo da köleciliğe varmıştı, bir düşün

Sevgilim, sen düşünürken daha iyi bir geleceği
Aza kanaat ederek, bazen aç geçirerek bir geceyi
Onlar, eşitlik getireceğim diyen toprak ağaları
Ve bir yemeğe 600 lira verenlerle fotoğraf çektirir

Üstelik milletvekilidir bunlar, sevgilim
Yani bizden aldığıyla geçinir
Sen kendin dikmeye çalışırken elbiselerini
Onlar bir başörtüsüne binlerce lira verebilir

İhanet, sevgilim, işte reklâm panolarında
Anarşist takılan oyuncuların banka reklâmlarında 
Daha büyük havuzu olan bir villa alabilmek için
Korsana hayır diyen yüzlerce aydın palavrasında

Bunları söylemek bile her haliyle bayat
Yalana doyduk, karnımız tok diyemiyorum fakat yine de sorarım:
Hiç mi çelişmiyor hiç mi Allah'ım
Matbaayla toprak
Sermayeyle sanat?


NAKARAT

Söz, prodüksiyon, altyapı: KvL
Nakarat: Ah Muhsin Ünlü

06- Sevgilim

v1
Varsa sığmayan yüreği bedenine 
Göğün altında bile kapkara semtler 
Tenekeden ve çileden çatılmış evler 
Biz devletin üvey evlatlarıyız

İşte tam da burada dövülecek çelik 
Sıkılacak yumruk açıkça anarşi 
Eşitleyecek rezidansları tam da kıçımızın kenarına

Kalk, çat kaşlarını karayağız gardaşım 
Bir şeyi olmayan gözlerinde kan taşır 
Ölmeden dirilmek yaraşır bize 
Biz mülksüzler değil miyiz?

Ölümü unutturdu kapitalizm bu çağa 
Halkın boğazına dayadı bıçağı 
Parayla birlikte 
o güzelim kitapları da kahrolası bankalar bastı

Kaçalım göz yummaktan ve susmaktan 
Kan kusmakta sultanlar, reisler ve başkanlar, 
Fesli şapşallar 
Kafamızı siktiler yıllarca

Sakın ha yakınıp amaca mani olacak 
şeylere fırsat verme 
Ne sağ ne sol vardır Türkiye'de 
Tek millettir yoksullar

Ve din; o saray ve bezirgan avukatı
Ve bir sihirbazlar ordusu dolu
Vekil seçtiğimiz kravatlı katil 
Vakit çok geç değil hiç bir zaman

Allah bizden umut kesmedi henüz 
Ezilen ve yoksul gelecek başa 
Almak için değil dağıtmak için 
Öyleyse korkmamalı yaşamaktan


NAKARAT
Koyun beni hak aşkına yanayım
Dönen dönsün ben dönmezem yolumdan
Yolumdan dönüp mahrum mu kalayım
Dönen dönsün ben dönmezem yolumdan

Kadılar müftüler fetva yazarsa
İşte kemend, işte boynum asarsa
İşte hançer, işte kellem keserse
Dönen dönsün ben dönmezem yolumdan

Ulu mahşer günü olur divan kurulur
Suçlu, suçsuz gelir orada dirilir
Piri olmayanlar anda bilinir
Dönen dönsün ben dönmezem yolumdan

Pir Sultan'ım arşa çıkar ünümüz
O da bizim ulumuzdur pirimiz
Hakka teslim olsun garip canımız
Dönen dönsün ben dönmezem yolumdan


v2
Mezhebi geniş, meşrebi hafif bir ülke burası
Her yeri hapis 
Bizse sokaktaki en cepleri delik kimseleriz 
Biz serserileriz

Almışken hegemonya devleti esir
Bizden başka kim zapt edebilir bu sokakları 
Bizden başka kim, söyle,
Bu halka sevgiyle renk verebilir?

Kapkara zehir yayılır saraydan 
Muktedir için çalınır sirenler 
Bizi bekler geceleri zevk perileri 
Ansızın sokaklarda sesleri gelir

Bekleyin bizi
Denk gelebilirsiniz her an her yerde cismimiz ile 
Biz terk edilmişizdir, es geçilmişizdir 
Yine de pes etmemiş, cenk etmişizdir

Pek tedirginsiniz mülk edinmişler!
Bankalar içindeki kör beyinsizler.
Ölmeden ölenler, ölmeden dirilin 
Ve tüm öcünüzü alın o "söz verenler"den

Fakat henüz mahallede karanlık pusmadı 
Salyalarını akıtır tahakküm kurtları 
En haklı isyan celâli hortladı 
Ağzındaki taşlar ile ebâbil kuşları

Pekâlâ susmayız belalar gelirse 
Üstümüze o aşağılık ekâbir beyinlerden 
Kalk ve al hakkını o kâfir cebinden 
Vefasız heriften, tasasız meclisten

Şaşırma kardeşim, o korkak bakanın yüzünden asılır onlarca adam 
Yurtlar yıkılır 
Ve zenginler elbet birbirlerinin suç ortaklarıdır.


NAKARAT


Söz, prodüksiyon, altyapı: KvL
Nakarat: Pir Sultan Abdal “Dönen Dönsün Ben Dönmezem Yolumdan”

09- Dönmezem Yolumdan

Ah biz ağlamaklı, salya sümük akıtan biz
Habire mızmızlanan, habire ah eden biz
Bizi böyle sızlatan bir aşüfte mi
Yoksa esir düştük de haberimiz mi yok?

Sahi nedir bu meyusiyetin müsebbibi? Şöyle söyliyim:
Ufacık bir dünyamız var, bencil ve pek tekin değil
Misal: sütü bozuk bir kızı mutlu etmek hayaliyle
Ya da tuttuğumuz o takımın kombine biletleriyle yaşıyoruz

Fakat biz inatla bunları tekrar ederken,
O takım başkanının bizden sorulacak her rezilliği
Ya da Hacca gidip finans sağlayacağız bir monarşiğe,
Gidip Taylandlı bebelere kaysın diye

Ve o kız için girip durduğumuz kozmetik yeri
Biraz daha arttıracak yeryüzünde kapitalizmini
Yahut verdiğin verginin saraylarda bir akşam yemeği,
Olmasına yine çıkartmayacağız seslerimizi?

"Sesini Kaybeden Şehir" demişti Nâzım Hikmet
Onun hayaliyle elbet değişti bazı şeyler
Fakat o bile yapamadı, karşı gelmek şöyle dursun,
Sovyet denen işgalcilere razı geldi

Zira onlar tehdit etmeseydi bu ülkeyi işgalle
Girmeyecektik asla NATO denen emperyal birliğe
Ve en büyük ihracatçı olacaktık pek çok şeyde
Şimdiyse biz neredeyiz, Sovyet nerede?

Biz, mütedeyyin kesim, zaten biliyorduk böyle olacağını
Bu yüzden hiçbir zaman sevemedik onu
Dilimizden düşmedi hiç vatan, millet, Sakarya
Sonra gittik hırsızlara oy verdik, hani bir gün akar ya,

devlet denen o musluktan bizim de ceplerimize
Sonra baktık devir değişti, iktidardı seslerimizi duyan o kitle
Böylece Sovyet bayrağını biz reddettik
Seçtik bu kez BOP EŞBAŞKANI'nı

Seçtik çünkü kapımızı çaldı milletvekilleri
Seçtik çünkü cebimiz gördü üç beş kuruş para
Sonra jiplere biner olduk yandaş adamlarla
Her birimiz iphone aldık, en son model hem de

Fakat o telefon bile köle bir işçinin emeğinden
Bizim gibiler hiç emin olabilir mi ki ne dediğinden?
Biz ağlamaklılar, mızmız halk, töre beyinler!
Derebeyler, köle 'bey'ler, körebeler! (Haydi, artık)

Başka yol yok! Artık fabrikalar kuruldu Çin'de
Tayland'da kerhaneler ve Amerika'nın içinde bankalar
Öyleyse ne bekliyorsunuz donmuş biçimde
Siz de kapın yakanızı, yaka kartınızı ve sonra:

Sabah sekiz akşam on sekiz vardiya
Hafta sonu pub ya da bar ve seviş doyasıya
Geberip gidince de şeriata göre tafsilat yaptırırız mirasımızı,
Aferin ulan!


NAKARAT
Adaam sen ne diyorsun, hata ediyorsun
Ölüm ha hışır gelmiş elyafı sûn'i yorganda
Adaam sen ne diyorsun, hata ediyorsun
Ha ıslık çalarak, idaresi örfî yağlı urganda


Söz, prodüksiyon, altyapı: KvL
Nakarat: İsmet Özel “Sûrî Mantık”

10- Ağlamaklılar

v1
Sıkıldım moruk sıkıldım 
Yazmaya yeni başladığım her sayfayı hınçla yırtıp atmaktan 
Beğenmiyorum damarlarımı da 
Çünkü her sabah bir başka renkte akmakta kan 
Az kaldı lan de mi?

Sonumu biliyorum, gerçek de düş de asla değişmeyecek 
Bir gün gelip delip geçecek göğsümü mahşer
Gök ketum, yıldızların söndüğü vahşet 
Üçüncü sayfasında neşredecek bir körkütük manşet

Üzgünüm anne
Ne acı ne zevk ne okul ne bahar kokusu 
Hiçbirini hak ettiğimi düşünmüyorum doğrusu 
Çünkü asla hak etmez sahne dolusu duygusuz
Bir tek seyirciyi gösterimi hatta bir tek oyunu

Tahammül ve teveccühüm yok dünyaya 
Ve çoğu zaman insanlara katlanmam gereken birer yaratık olarak bakıyorum 
Bu mu aşk bu mu sevgi ya bir devrimcinin kalbi?
Nasıl böyle hislere sahip? 

Sazendelik peşinde geceleri gündüzün karmanyolacı
Karışık mı benim aklım, kalp ve ruhum sanmam çok açık 
Rexapin, depakin, selectra bunlar mı ilacım?
Hayır, gök mavi, güneş ışıl ışıl, durma dışarı çık

Ve kaç gecedir ruhumu eşer Kafka ve Nietzsche 
Sığ beyinler arasında sen derinlik içe içe gençliğini hiç et,
Diyerek şikayet edip gizliden böbürlenmek içerimden 

Sonrasında o sığ dediklerimle gülüp geçen bir ikiyüzlülük 
Hem de ne çok kere 
Ah bu çelişki cenderesinde kutsal kanaviçe 
Ah bu pişmanlık bu işkeceler bu idam mangası haklı gene  

Çılgına döndüm bu gece bir canavarım demek ben de 
Saçacağım şeceremden haşyetim sökülmese de 
Basacağım toprak, dalacağım gök
Ve yazacağım söz bu sayede
dile gelip şöyle diyecek:

Bırakın beni, kalmadı artık hiçbir kıymeti benim için bitişin o lanet kıyametin
Nefret ettim kendimden nefret ettim bu gece 
Bırakın beni hiç olmadığım kadar bir başıma  


NAKARAT
Eylemem ölsem de kızbi ihtiyar,
Doğruyu söyler gezer bir şairim.
Bir güzel mazmun bulunca, Eşraf’a,
Kendimi hicveylemezsem kafirim.


v2
Başkalarına korkusuzca doğrulttuğum beretta
Neden ellerimde titriyor namlunun ucundaki ben olunca
Canavarca bir tereddüt, ıslah olmuyorsa o canavar
Çılgına çevirmeliyim onu bu akşam aynı silâhla 

Adî bir yalnızlık, budur her şeyin başlangıcı
Sahipsiz kalmıştım, kendimi toplum dışı saydığım için
Zevklerimiz, fikirlerimiz aynı olamazdı artık
Önce özgür olduğumu hissettim, karşı koyamazdım buna

Sonra yozlaştım kirli düşüncelerle, saklasam da
Onun için hâlâ nefret ediyorum birinin bana adım atmasından
Çünkü içimdeki o canavar her konuşmasında,
Kibrimi görüp daha da ateşliyor onu

Sonrasında bitip tükenmeyen bir çelişki,
Derinlik yoksunu bir gevşeklik, ve şimdi
Esiri olduğum bu sefillik en üst derecede belirgin
Yenildim diyemeyeceğim ama basbayağı yanıldım

Zira şimdi ben de dünyanın içine sıçan o ahmaklarından biriyim, bir ağlamaklı,
daha da korkunç!
Böyleyken nasıl olur da güneşli günlere inanabilirim
Silaha sarılıp öldüremezsem o canavarı, daha da beterim bu akşam

Daha kasvetli odam,
Boynumda yüksek notlarla diktiğim beyaz lanet bir yaka
Ailem kahrolur, biliyorum, vazgeçtiğim zaman
Bu yüzden devam etmeliyim canıma tak ettiği kadar

Çelişki dolu bir kuyudayım, toplum attı beni buraya, küçükken
Çıktım fakat özledim orayı
Bu sefer kendim indim bir delinin ipiyle, kaldım orada
Çünkü yoktu bende Muhammed'in saflığı, Yusuf'un masumluğu

Şimdi çalışıyorum bir evrak daha imzalamak için
Kıyameti yaklaştıracak bir evrak daha,
Peki niçin, kuyuya düşen o çocuk niçin ölmedi?
Çünkü Rabbi onu öldürmedi, görsün istedi.

Rabbim bağışla beni, bir anlam buldum tekliğime
Rabbim bağışla beni, hiçlik bulaştı her yerime
Rabbim bağışla beni, umut verdim katilime
Rabbim bağışla beni cehennemin en dibine.


NAKARAT


Söz, prodüksiyon, altyapı: KvL
Nakarat: Şair Eşref

11- Bırakın Beni

v1
Vakit kara bir gece
keyifsiz yaşlı bir gemi 
Dalgalar ve deniz 
Bir tabutu taşıyor gibi 
İçimde garip bir his 
Yıldızların bizi takip eden birer minik narin peri olduğuna dair

Saçlarımı kokluyor rüzgar 
İnliyor gök, bir cigara parlatıyorum memleket karası
Yarası olanların rotasını ay ışıldatır 
Öyle gidelim ki bu kancık asır katiyen bulamasın bizi

Üçüncü sayfalardan komuoyu o gam yurdu 
Koca şehirde nefes alacak tek bir yer bulamıyordum
Babam soruyordu kim olmak istediğimi 
Ona öfkelendiren toplumsal cevaplar sıralıyordum

Korkuyordum çalışmaktan koca göbekli insanlar için 
Daha iyiydi çeliğe versem şekil elimde çekiç 
Yahut sallasam orak gün boyu buğday başları biçip 
Başımda güneş, güneşli başımdan geçirseydim yalnızca şiir

Türkiye'de düşleri gerçekleştirmek güç hep neden
Fikirlerini anlatsan insanlar gülüp geçer 
Bir sonumuz olduğunu bilmenin sesi gene de güven verir 
Yalnızsın, elde değil ki gücenmemek

Rimbaud gibi göç etmeden, yapamazsın dedi yüreğim 
Öyleyse sorma niçin şimdi bu gemideyim
Ölüm ne taraf söyleyin de dümeni o yöne çevireyim 
Vakit kara bir gece 
Dalgalar ve deniz


NAKARAT
Akşamlar / ağlatıyor! / Ağladım, / çok ağladım!

Akşamlar ağlatıyor! Ağladım, çok ağladım!
Ay ışığı insafsız, güneşim acımasız:
Buruk aşklar uğruna uyuşuk, esrik kaldım,
N’olur bu gemi batsın! Beni de alsın deniz!
Bilirim nasıl döğer kıyıları dalgalar,
Şafağın güvercinler gibi coştuğu anı,
Akıntı ne, hortum ne, gökler nasıl çatırdar,
Ben gerçekte yaşadım düşlerde yaşananı
Ala gözlü, cırlak kuşlar çığlıklar atarak,
Dışkı yağmurlarıyla ada yakın diyordu,
Boğulanları suda uykuya bırakarak
Yelkenleri şişirmiş, gemim ilerliyordu!

Gecenin içinde bir gemi süzülür
Geminin içinde bir adam görünür

v2
Gecenin ölüsündeyim, kamaramda bu şarkı çalıyor.
Böylece kafamın içindeki sesler beni uyarmış oluyor.
Korkunç şimşekler çaksa vicdanım susar mı sanıyon?
Gök karanlık, deniz zifiri, ben daha fazla karanlık arıyom.

Baktıkça beni iyice dibine çekiyor hırçın dalgalar.
Bu aynı ülkeme bakmak gibi bir şey, kızgın amcalar,
Bağırıp duruyorlar, asıl mühim olana çıt çıkartmadan.
Ve kolayca çekip gidebiliyorlar iz bırakmadan.

Hiçbir mankafa memnun kalamaz bu hayattan.
Mecbur olduğun şeyler menfur ya da pek siktiriboktan.
Hayat sana hiç ismini sormaz, hatta bilmez kim kimi kollar.
Bir sürü aptal it sürüsü var, kâdiri mutlak gaydırı gubbak (hoop)

Halimiz ortada yani aslanım, bari bu durumdan kendini kurtar.
Her biri kurtlarla yatıp kalkar, aklını kullan, kaç buralardan.
Tolstoy gibi, rembo gibi, leutremont ya da zerdüşt gibi.
Hayat bunlar gibi berduş bir tip, cennetse tabii bir düş gibi.

Hayat elbette keltoş biri, göbekli ve sarhoş, ama gel gör ki,
Hiç patron da değil, hatta gayet mâkul biri,
Şimdi bilemiyorum aslanım, sence de bu gemiden sarkmalı mı?

Yelkenlerim baston gibi, belki de bu gemide kaybolduğum içindir ki,
Şu an bilinmeyene doğru meylediyorum
Karanlığın dibini boylamalı mı? Şimdilik seyrediyorum
Epeyi geriyorum ortamı, meteliğimiz olmadığından
Özgürsek, içine girecek bi deliğimiz olmadığından mı? 


NAKARAT


Söz, prodüksiyon, altyapı: KvL
Nakarat: Arthur Rimbaud “Le Bateau Ivre”

12- Gemi

v1
Dağlar ve sürgün, kelepçe ve bileğim
Kavuşsa da kemend ve boynum hançer ve ciğerim 
Gene de durmadan atılan bir militan slogan gibi yüreğim haykırsın:
“Biz geberene dek rahat yok size!”

Bir beden ve üç baş, ey canavar görüyorum:
İktidar, Din ve İktisat
Yani sırası ile Firavun, Bel'am Baura ve Karun
Dün vardın bugün de varsın, yarın daha da korkunç

Çünkü cehaletle besleniyorsun, korku ya da menfaatle 
Beladır, zordur sana sorgulayan bir beyin ve 
Son bulacak ömrünü bile yokluklara rağmen 
teveccühten uzak sürdüren herkes

Fakat suçtur sana karşı gelmek, susturdular çok geçmeden öyle olanı gördük 
Hep böyleydin bildik
Bir zamanlar hilafettin şimdi demokrasi oldun
Sen Azam'ı hapsettin, Nazım'ı sürgün

Şimdi meclistesin ve 550 tanesin
Bütün bir memlekette 110 bin camisin 
Şirket, senet, repo ve faizsin
Vasfınız bir: istersin istersin istersin,

Hep daha çok ve hep daha da çoğunu
Direnen sanatın, bilimin, aşk, inanç ve felsefenin 
zayıflıyorsa günden güne o mavi soluğu 
Gülü tarife hacet var mı? Suçluyuz çoğumuz!

Yavrun küçük canavarlar çünkü her tarafta 
Onlar şehrin insanı, para düşkünü ve maganda 
Onlar ümidin de düşmanı, yeşeren dalın da 
Sana tapınarak yaşıyorlar buna yaşamak denirse 

Bütün canavarlar işte bakın ve görün
Sizin karşınızda durdukça varım ve hürüm
Sılamdır kıyam gününe adanmış bir ömür
La ilahe illallah ve Lehül Mülktür gücüm


NAKARAT
Çılgına çevirmeliyiz canavarı! (8 defa)

v2
Hey canavar, dünyanın en tuhaf mahlûku
Her şey senle başlar, sen yarattın mağdurluğu
Vicdan ve sağduyun yok, inkâr et lan bunu
Hey ağlamaklı canavar, intihar et daha iyi

Hey alkış sahibi, alkışladın canavarları
Başta hepsi senin gibiydi, aciz ve yapayalnız
Sayende dönüştüler, şimdi hepsi bir tanrı
Kimi mitingde, kimi tv'de, senin verdiğin o güçle

Beyaz yakalı yaptın oğlunu, plaza düşkünü
O da hiç bakmadı arka sokaklara soğuk bir kış günü
Oğlun beyaz yakalı, kızın al cübbeli
Ve inancı kalp ile değil, noter ile tasdik edilmiş bir savcı

Oy verdin bir diğerine, mülkiyet sapkınına
Dini diline dolayarak çok mutludur o
Milliyetçidir de, bağırır Türkiye aşkını, bak
Sözlerini kanıtlayacak bir yoksulluğu yok

O değil miydi asgari ücrete ağzını açmayan?
O değil miydi kendi maaşına gece yarısı zam yapan?
Kandın galûbelâ şaşkını, Kerbela kaçkınına
Adem'e emanet olanı Kabil'den devralan

Kredi kartı aldın, paraya yaltaklandı sarhoş
Unutma ki bir başkasının borcudur her banknot
Hey borçlu köle, hey canım insan
Özgürlüğün de giderse eğer neyin kalır insan?

Hey ihtiyacını bilmeyen kendinibilmez
Bir rehber, bir nutuk, kanun ve lider arayan
Hey balıkavıyla övünen balık
İşte sensin, yani gördüğüm en acayip mahlûk

Siyasetçi, din adamı, banker, şehrin insanı
Sen yarattın bu düzeni, alkışlarınla
Kalk ve bırak ağlamaklı halini ve sen de
Çıldırt canavarları, eğer çıldırdıysan


NAKARAT


KONUŞMA
Evi terk edip, şarkıyı ve kalbi
Teslim olduk isyanımıza
Çünkü dönebilmek, orada olmadığımızı, 
orada bir yer olduğunu,
orayı terk ettiğimizi yani anlamakla başlar.

Bugün kardeşim, gel çılgına çevir bizimle canavarı 
Alkışlar, çığırından çıkışlar, deklanşör sesleri ve tezahüratlar arasında 
Yerden bir taş al, muhalefet bir gözle yaklaş iktidara 
Sokağa çık ve bir gününü, aç, parasız, susarak ve 
anlamaya çalışarak geçir insanları ve bu dünyayı 
Gel bizimle çılgına çevir bugün canavarı
Yerden bir taş al, dinini yani vicdanını sorgula 
Bir gün için daha iyi bir dünya adına kendini unut 
sadece bir gününü başkaları için yaşa 
Gel! Çünkü beraber çılgına çevirmeliyiz canavarı


Söz, prodüksiyon, altyapı: KvL

13- Çılgına Çevirmeliyiz Canavarı

BİRİNCİ BAP: BİRAZ DA SİZ ŞAİR OLUN

01- Biraz da Siz Şair Olun
02- Tiren
03- Garip Kuş
04- Aldırış Ediyorum
05- Hükmünden Sual
06- Yaşayanlar
07- Çocuksun ve Sol Elin Şişmiş
08- Dağ Evi
09- Olacak Olana Ağıt
10- Sahibim Değilim
11- Hançeremde Bir Nefes

Altyapı ve Prodüksiyon: kvl

Albümü indirmek için:
https://yadi.sk/d/gnB5cXVnnRpoAg

devletli nesnedir aşk

01- Biraz da Siz Şair Olun (Birinci Bap)

TİREN

GİRİŞ
Gidiyoruz vakit tamam ses duyuldu
Gidiyoruz sâdık kaldığımız eminliği ile
Gidiyoruz burnumuzda tüten diyara
Gidiyoruz orası burada olmayanlarla dolu bir yer
Gidiyoruz şimdiye kadar tanımadıklarımızla
Gidiyoruz el sıkışmadan, uzlaşmadan
Gidiyoruz bu dünya bizler için bir cehennem
Ve sizler için de öyle olmasını ümîd ediyoruz.

V1
Gidiyoruz tamam da biz kimiz ve gittiğimiz yer neresi
Kara yelesiyle kapkara şu katarın işte lacivert velvelesi
Götürüyor bizi yararak ovayı bir bıçak gibi besmelesiz
Terk mi kaçış mı yoksa hicret mi bu gidiş gelgelelim

Gittiğimiz yerde belki de bekliyor bizi le spleen de Paris
Belki de Divân-ı Kebir, Yunus’un cönkü veyahut Hassan Bin Sâbit
Belki de bekliyor bizi milyar kere milyar adet sipahi
Fakat derûni ahenk değil; o, taşın kendisi ve edâsı

Camda bir yüzsün sen yapayalnızlaşan elâsın 
Raylarda bir çift göz, seni böyle resmetmeye ne lâzım
Bir mahpusluğun kelepçesinde şu vagonun hengâmesi
40 kişilikse de yapısı 80 memet yüklü tasası 

Değerdir velhâsıl ne halkın zevkidir ne de vicdânı
Dünyanın En Güzel Arabistanı’dır, Elhân-ı Şitâ’dır
“Sözüm odun olsun
hakikât olsun tek.” diyen Akif’in selâmı
Garip’tir, alışılmış bağdaştırmaya belâdır.

Gidiyoruz işte varmaya değil gitmeğe niyet alıp
Kelimede eriyip gidiyoruz, yol olup yoldaş olup
Ne yanımız maşrık neresi mağrip bilmesek de
Gidiyoruz gidemesek de 
Hâmid’in zikrettiği gibi “Gâlip sayılır bu yolda mağlup.”

Evler ev değil, tanımıyor olmalı artık yollar seni
Dudaktan kağıda seğirtti su, bir tren neşet etti
Seçtik seçenekler arasında olmayanı
Gençtik, öfkelendik, sevdik ve böyle neşelendik.

NAKARAT
Bu tiren bir şiir
Bu şiir bir gidiş 
Bu gidiş bir koku
Bu koku bir ömür    
Bu ömür bir ölüm         
Bu ölüm bir doğum               
Bu doğum bir bir bir              
Tekrarla ey Bilal                 
Tekrarla ey Bilal tekrarla                                        
Koşup yetişsin bu tirene
Belâya hazır olan

V2
Gidiyoruz bezirgânız, Çin'den Maçin'e
Gidiyoruz meta'ımızdan alana satarak
Gidiyoruz sert basan bir ayak yumuşak bir kalple
Gidiyoruz uzaklara yükseklere derinlere
(Gidiyoruz) kavrayıp belinden o kızı
Gidiyoruz tutunarak bir vagona
Gidiyoruz sarkarak ötekinden
Gidiyoruz ayağımızı attığımız ırmak
Arkada bıraktığımız koku
Şehirden çıktığımız anda
İzlenmeye değer bir insan ya da cin tarafından izlenecek bir iz olsun diye.
"İnsan ziyandadır" (ziyandadır)
Eksik alıp fazla satsak bile kârdayız biz
Sebebi aşk değilse niye bu diyarlardayız
Gam yükünü nasıl taşısın bu tiren rayları
Dargın hafsalamız ve gönlümüz paramparçadır
Ya ne yüzden böyle memleket kokuyor garlar?
Kimimiz vatan hainliğine devam ediyor hâlâ?
Cenneti özlüyor aşkla?
"İnsan zindandadır."
Ölünce kurtulur ancak
Bu uzun yolculukta sımsıkı dost olmak var
Bir kuple hoş sohbet var
İşiten çok duyan az
Elimizde bir sûret var: yârin sûreti
Bu yolda varıncaya dek ona
Güzel öyküler toplamak vazifemiz
(Gidiyoruz)
Karasevdasını alan koşup yetişsin bu tirene

NAKARAT


Altyapı ve Prodüksiyon: kvl

Albümü indirmek için:
https://yadi.sk/d/gnB5cXVnnRpoAg

02- Tiren

GARİP KUŞ

Günler uzuyor bütün bir kış garip kuş
Sakalların uzuyor sakalların tırnakların değil
Bahçenin bakışına aldırmayıp bohçanı hazırlıyorsun
Çünkü şu günlerde telsizler memnun ve radarlar

Kanatların uzuyor garip kuş, kanatların ve gözlerin
Bohçanı hazırlıyorsun bahçen kalmalı
Rahmet okuyorken sen hantal bedenine hayret
Görmedin mi yüreğin çoktan bitirip işini havalandı

Gök daha anlamlı, yer bambaşka bir yer artık
Şu bulutlar, bunlar işte, bütün şimdi mi aralandı
Güneş, kabaran toprak, garip kuş sana şakımak  
Vur kanatlarını dans et vur  sana dans etmek kaldı

Demek günün hiç bilmediği bir saat bu
Fevkâlbeşer bir çaba iyi de kim sanar ki
Bahar gelmek istediğinde ona ne direnir
Gam boşa
Derken hatırına Vietnam ve Kamboçya
ve sen.

Uçuyorsun
üzerinlerinde zamanın damgasını taşıyan
alınlar üzerinde
başlarını kaldırmış sana bakıyorlar sürü sepet
kaşları yok kirpikleri
senin hakkında konuşuyor ödleri sesleri kısık
uçuyorsun ya inançlı ve hür
terörist olmasın bu diyorlar
büyüyor ağzında taşıdığın misket
koltuğundaki kitap 
büyüyüp bomba oluyor onların gözünde
açıyorsun ağzını ya kollarını
kaçıyorlar köşe bucak 
üstelik fırsatını bulunca haklı çıkmak
ve kendilerine benzetmek için seni
bir suç yerleştirmek istiyorlar cebine 
fırsatını bulunca ham hum şaralop 
sen secdedeyken garip kuş 
sonun karakol 
ve sen.

İşte görüyorsun
ihtiyacın berraklığını bulandırıyor
unutulan doğurmanın zevki
kara haberler dinliyorlar
önlerinde büyük parlak akşam sinileri
dizlerini dövüyor elleri
dizleri minderleri
türk'ün aklı geçince mideden
kapanıyor samsung
açılıyor yüklük
iniyor yorgan döşek fakat
düşünmüyor kimse çok geç olmadığını
düşünmüyorlar yemek yemeyi bile
başka bir şey hâline getirdiklerini
ve sen.

İşte gördün
Bayraklar dağıtıldı cuma çıkışlarında
Günlük olmayan bu görüntüler ayetler, philip morris, belâ ve niyaz
Erkence dağıldılar günün sonunda
Yalnız bir çocuk kaldı yalnız bir çocuk ve sen

Çocuğun elinde kanıyla uyuşan bir bayrak
Tepesinde sen paytak, park, ana, akran, okul, kahvaltı
Yurdundan uzakta bir çocuk ve saydam
Gözlerinde büyüyen ikdam, kavga ve inhidam

Ve sonra sen garip kuş uçtun ya ne oldu?
Hâlini soran, önüne bir parça ekmek koyan mı oldu?
Uçtun ya gördün, bahçesiz, bohçan boş, gördün ya ne oldu?
Bir tenezzül doğurdun, bir silah doğruldu

NAKARAT
Telsizler memnun garip kuş telsizler memnun telsizler
Bedelini ödeyerek öpüşen kimse kalmamış gibi
Radarlar memnun garip kuş radarlar memnun radarlar
Bir kuşu kimse ciddiye almıyor demek

ÇIKIŞ
Gök delenler gâvur edilen toprak
ovalar, tepeler, deniz, ada, deniz çöl
belli, zor zanaat
bulduğunda seni tekrar
aramaya başlatacak olanı aramak
bahçeni özlüyorsun bahçen de seni
sakalların ağarıyor karanlık değil
uçmak diyorsun haysiyet ister
haysiyet hassasiyet
bir yere doğru
ve sen
garip kuş.


Altyapı ve Prodüksiyon: kvl

Albümü indirmek için:
https://yadi.sk/d/gnB5cXVnnRpoAg

03- Garip Kuş

ALDIRIŞ EDİYORUM

NAKARAT
Ne diye okşadı suyu Ay'ın elleri
Ne diye kalktı göçtü hey Afşar illeri
Ne diye sırtlamış bir tohum bir dağı,
Şehvetle tırnaklar pulluk kara toprağı
Cahil, secdeye kapandı kıyam vaktinde
Bıçak kalbe dayandı da yandı ne diye

Aklımız acıdan tel örgülere takıldı
Geçerken içinden gönlün
Gönülde akıl, hapistir şimdi
Bir bombayı okşarız
Günden güne büyür

V1
Hançeremde bir ateş, saçlar ellerimi yoldu
Nasıl oldu bu bilmem apansız
Uykumun tam ortasına bir uçak düştü
Aldırma dedi akıl seni aldırırım dedim sus
Sen değilsin mevzubahis
Seni var eden özden önce söz vardı

Orada rasyonel adamlar
Allah'ı rasyonel arıyorlar
Demek rasyonel sevişiyor bunlar 
Rasyonel karılarıyla
Bakıyorlar göğe rasyonel
Ölçüp biçiyorlar çiçeği
Koklarken burunları bir bebeği bile 
Rasyonel çalışıyor rasyonel

Feleği yelek diye geçirsem sırtıma
Şiiri dekont diye koysam önüne
Merminin borsası, ölümün reposu
Kiloya vurulmaz aşk, ne diyorsun?

Eleği geçtim elenen neydi
Pınarın içinde sadece su
Suya saygıyla eğilmiş çünkü
Ciğeri nasıl yanmış bir geyik
Biliyor bildiğimizi sandığımızı
Kendi açmazımızı yarattığımızı
Boş verdim boş, kafalarınızı
Asıl elleriniz ayaklarınız nasıl
İtiyor musunuz bir öksüzü
Doyuruyor musunuz bir yoksulu
Nefret ediyor musunuz futboldan?
Ne alâkası var bunlarla?
Alâk işte soru
Alâk işte cevap

Hançeremde bir nefes, saçlar ellerimi yordu
Nasıl oldu bu bilmem apansız
Uykumun tam üstüne bir uçak düştü
Aldır dedi acım, aldırdım acım susma konuş

NAKARAT

V2
Saatimde bir güneş, bileklerim yanıyordu
Yavaşladı ân, yavaşladığı an aklım kaçacak delik arıyordu
O vakitler eski tâlimlerden kalma bir delik yüreğimde.
Sokuldu iyice aklım
-Aklımı kaçıracağım sandım-
Al bunu dedi, al sok koynuna
Bir parça aldırışsızlık uzattı.
Kurudu bunu gören yara (yara)
Yandı o vakit kalbim
Kalbim,
oyuncak değil, oyunun kendisiydi
İmtihandaydım sanki o an
Bir kâğıt - Soru'nun kendisiydim
Rasyonel cevaplar istiyordular.

Anlat yüreğim, dilini biliyorum
Onlar hesaba katmadı seni
Formüllerde yok senin adın
Çünkü inkâr ettin 2+2'yi

Diyorlar ki,
Âdem bir başka kadından oldu
İsa bir ocak sıfırda doğdu
Zaten melek de Hızır da yoktu
Dünya bir parça atomdan oldu
Her şey kaos, bilimsel olgu
Çiçekler bu yüzden koktu, bebekler doğdu, ağaçlar suskun
Aşk yok, o zaten libidoydu
Yoksa ne yüzden parlasın güneş parıl parıl?
Harlasın ateş, nedir tanım?
Yürek mi yanmış, yaz bir reçete
Hasat mı yanmış, verin tohum
Bir anne, elinde bebeği
Git tart ölç hadi nedir gereği?
Herkes bekçi, elinde eleği
Eleği eleyecek olan ne peki?
Alâk işte soru
Alâk işte cevap

Anlat yüreğim, dilini biliyorum.


Altyapı ve Prodüksiyon: kvl

Albümü indirmek için:
https://yadi.sk/d/gnB5cXVnnRpoAg

04- Aldırış Ediyorum

HÜKMÜNDEN SUAL

V1
Kızının uykusunda kanepede uyuyan şu gencin
Ağzından yükselen nefesin
Dünyaya neler ettiğini bir anlatabilen çıksa da
Hiç bilmediğimiz tefsirler
Ve çam kokularına yazılmış yeni kimlikler çıkarsak
Ve topraktan ve taştan ve ağaçtan çatılmış damlar altından
Ormanlara uyansak
Üç saat sevişsek günde üç saat çalışsak
Ah bu hasrete gebe kalsam da şiirle çoğalsam.

Söyledim mi hangi zaman nereden de dedim
Bu orman bu lacivert bu dipsiz sunuşta şimdi
Suyun dibine kazıklama yazık ruhlar
Suyun sesi suyun yaktığı ölü her yerdedir
Bu orman bu yangın bu dilsiz kuytuda şimdi
Ay hâlesi ruhlar suyla dans eyledi
Suyun serin hortumlu tadı ağzımda şimdi
Çocukluğumun şırıltısı o gri cönkten gelir
Ve annemin sesi ve annemin sesi
Ve kaçışan ömürcekler domates köklerinden
Eziyet etme yazıktır o minik dilsiz dostlarına
Söyle bir geyik şimdi nasıl varsın gözlerime?

Başların salt kitaplara eğilmesini istemek
Ve bir de karıncalara dikkat edip onları ezmemek
Sümesiye teori, her yanımız izm, ne gerek
Bunlar bize kafi yeni bir dünyayı inşa etmek için

Fakat ne mümkün, biz bile bizden olana derken eğil
Seğiren bir göz gibi iradesiz ve de sefil
Çünkü biz evet biz hem de isteyerek
Turkcell ile bağlandık hayata ah Orhan Veli ile değil

Odun ateşine dedi le poète Paul Eluard inanan
Birkaç kişiden ikisiydik biz ormanı özleyen
Birkaç kişiden ikisiydik biz
Birkaç

Yaşatmak - Paul Eluard

Düşleyip okşayan gökyüzünü
Karanlıkta yaşayan birkaç kişiydi onlar
Birkaç kişiydi onlar ormanı seven
Odun ateşine inanan
Çiçeklerin uzak kokusuyla esriktiler
Çıplak arzular yorgan gibi örterdi onları
Ölçülü bir soluk
Ve
Yaz içinde daha güçlü bir yaz gibi büyüyen
Doğal yaşamın o hiçlik tutkusu vardı
Yüreklerinde

Bir başka zamanı
Uzaktan selâmlayarak gelen zamanın umudu
Ve
Çölden daha dirençli sevdalar vardı
Yüreklerinde

Azıcık azıcık bir uyku
Gelecek güneşlere taşıyordu onları
Yaşamak var olmaktır bunu biliyorlardı
Karanlık gereksinimlerinden doğuyordu aydınlık

Birkaç kişiydi onlar
Birden çoğaldılar
Bütün zamanlarda böyledir bu. 


V2
İmdi sizler kıvrılmışken soru işaretleri gibi karınızla/kocanızla ergonomik yatağınızda
Başlıbaşına bir cevap teşkil ediyor her sözünüz
Başlıbaşına bir soru doğuruyorsunuz yattığınızda
Bir soruyla başladı hayat, bir soruyla kalacaksınız muhatap
Yem olunca, asfalt boca ettiğiniz böceklere
Cevap veriyorsunuz her şeye, ne çok biliyorsunuz böyle siz
Atlıyorsunuz tepelerden düşüyorsunuz şehirlere
Kapılarınız açılmıyor denizlere
Sahil günleri günübirlik intiharlara koşuyorsunuz ormanlara
Yanmış et kokusu şüpheye sokuyor geyikleri
Ağaçlar durup düşünüyor bu mu sevda dedikleri:
Sekiz saat çalışmak günde, beş dakka sevişmek
ceplerinize cevaplarınızı doluşturarak
Kafalarınızı tokuşturarak, ellerinizi ayaklarınızı
Mevsimlere diş bileyip, avuçları ovuşturarak
Şimdi üzgünüm büyüyü bozduğum için
Efsunlu kulaklarınızı kanattığım için
Baktığım için gözlerinize baktığım için
Çok uyuyup az hayal kurduğunuz için

Ve bolca cevap verip, hiç sormadığınız için
Soruyor musunuz niçin (niçin)

İşte tepelere kurulduğunda bu şehir tekrar
Yapıldığında atların toynaklarını incitmeyecek yollar
Sulandığında harp zamanı siper olacak dağlar
Ve dağ bülbüllerini beslediğimizde ellerimizle tekrar

Gök yerine bir başkasına su için avuç açmak
Hüküm giydiğinde mahkemelerde 
ve hatta barınaklar zehirlediğinde toprağı
Kafalarından tutup kopartmak onları
Meşru müdafa sayıldığında yeni baştan

TV izleyen birinin şahitliğini zayıf saymak
Karara bağlandığında kadılar tarafından
Aklandığında çarşılar pazarlar bağ bostan
Ve yalnız bir ırmağa su içmek için rüku etmek

Gelene dek o gün
Bir avuç biz
Havayla, çiçekle, gökle çoğalan biz
Siz zannederken, siz.
Peşine düşülmemiş cevaplar
İki sual arasında çirkin, uyuşuk, aşağılık bir cevap
Mesuliyetini unutmuş bir cevap
Cevap cevap cevap
Soruyor musunuz?


Altyapı ve Prodüksiyon: kvl

Albümü indirmek için:
https://yadi.sk/d/gnB5cXVnnRpoAg

05- Hükmünden Sual

YAŞAYANLAR

V1
Yaşıyoruz yaşanacak ne varsa 
Taşıyor kalbimiz güneşin dağlardan taşırdığı bir sabahla 
Sabır yok ve elbette aşk da 
Bitmeyen -ah- aile kavgaları, kitap ve günahlardan hangine sövsek
Bize nasıl bir havayı soluduğumuzu
Ve özgür olmadığımızı kakışlamakta 

Yaşıyoruz bilmem niye 
Biri anlatsın bana yaşayacak ne varsa 
Çevirip sorsun niye yaşadığını bilmeksizin yaşayan bir yaşayana 
Yoksa karışmam barışamaz
Yaşamakla yeşeren ağaçlar gökle
Ânı yaşa diyeceksen sus
Anılarla yaşayanların saatleri dönmez

Böyleyim ne diyim
Çünkü çok uzaktan bile gelse silah sesleri
Belirir bütün kabzalarda bilirim şu garip parmaklarımın izleri
Bir çocuk ağlıyor dünyanın bilmediğim bir yerinde suç benim
Suç benim çünkü suçluyum
Birazdan öleceğim derdim de

Allahtan kurumayı bekler iki gömlek ve bir pantolonum
Allahtan sabaha da az kaldı ve ben yorulduğunu bilen bir yorgunum
Yoksa yok tavandan sarkmaktan çekincesi bu çamaşır ipinin
Sizi gidi yaşayanlar ne de çok seversiniz intiharlı cümlelerin hepini

NAKARAT
Sizi gidi yaşayanlar siz şairlere ilham, katillere umut verdiniz
Sizi gidi yaşayanlar yaşanacak ne varsa artık onları unut derdiniz
Sizi gidi yaşayanlar sizin gibi olmayan herkese bir hudut çizdiniz
Silâhı gizleyip bir daha ölmeyecek katillerin içine huzur serptiniz
Sizi gidi yaşayanlar siz şairlere ilham, katillere umut verdiniz
Sizi gidi yaşayanlar sizin elinizdeydi bu kabza bu tetik halbuki
Sizi gidi yaşayanlar çocuk öldü, çiçek soldu, sizse susup kaldınız
Kusursuz deyip kusru gizleyip usülsüzlüklerinize isim verdiniz

V2
Bak yaşamakta bir köpek
Bir parça ekmek için dil döker
Attığın tekme için kin gütmez
Kaldığı yerden yine yaşar gider
Bak yaşamakta bir güvercin
Uçabiliyor özgürce ne güzel değil mi?
(Niçin?) Kırıntı bulmak ve sevişmek için bir başka güvercinle sürekli tabii ki
Bak yaşamakta bir sinek, tuvalette
Müdürle işçinin aynı anda girdiği
Bir fabrikadaki tuvalette
"Pisliğe sonra da bize konuyorlar" diye yakınıyor müdür
Ah bu sinekler"
"Hayvan aç, aç" diyor işçi (hah) gülerekten
Bak yaşamakta hayvan çiftliğindeki domuzlar
Yaşamak buysa
Yaşıyor yaşaması emredilen, ölmesi emredilene dek en yeniden
Benimse bakmayın sakın ellerime, silâh, kaşık, kalem var el yerine
Karşımdaysa vurulmayı bekleyen bir kadın, gözlerini yumuyor giderek
Sonra yine orada çöpe gidecek bir yemek, sonra boş bir kâğıt, bir emek?

Bak yaşamakta bir beşer (bak, bak, bak, bak) kin güder eğer fazla bakarsan
Bakma
Bomboş kâğıtlar okuyor
Sonra ağzını yemeğine değil yemeğini ağzına götürüyor, amma yok annesinin tembihi aklında
Ağlıyor yemekler arkasından (cık cık cık)

Şimdi diyelim ki karaladım kâğıtları, yanıtladım soruları, misal bir şarkı yazdım
Hadi diyelim ki daldırdım kaşığı, yiyeceğim kadar yedim, kalanını da attım
Diyelim ki tetiğe de bastım, gözüm kapalı, kalbimde bir mühür, kararlı
Sizi gidi yaşayanlar, ne de çok seversiniz arabesk şarkıları

NAKARAT

ÇIKIŞ
Sizi gidi yaşayanlar siz şairlere ilham, katillere umut verdiniz
Sizi gidi yaşayanlar sizin elinizdeydi bu kabza bu tetik halbuki
Sizi gidi yaşayanlar çocuk öldü, çiçek soldu, sizse susup kaldınız


Altyapı ve Prodüksiyon: kvl

Albümü indirmek için:
https://yadi.sk/d/gnB5cXVnnRpoAg

06- Yaşayanlar

DAĞ EVİ

Yüklüğü aç döşeği indir çarşafı ser yorganı ört uzan yüksel
Yalnızlığın matah bir şey olduğunu sanan aptallara ve
Yalnızlıktan şikayet edip duran o mızmız ağızların tümüne küfret

Düşün düşünebilirsen bir dağ içinde dağ evinde
Dudaklarının cahili bütün o sahici kulakları düşün lütfen
İşte diktiyse seni bu hicaz dikti pencere önüne
İşte nasıl ettiyse
Camın soğuğu ile çatlayan alnının arasına yumruğunu senin
Bu cerbeze sıkıştırdı
Devlet sana zaten kıştı
Son kuş sürüsü de uçtu
Sobada çatırdayan odun
Bir bercestenle tutuştu
Bir şeyler değişti
Bir şeyler eşikte

Şimdi ne alıkoyacak seni dağlara bakmaktan
Dağlar içinde bir dağ evinden
Şu tavana hayretler çizen ateşin hâresi mi
Arzulu bir kol olup da dolanacak ha belinden
Daha neler
Susma, bağır derim ben, daha derinden
Kopması şehrin vadisine düşecek bir çığın gayesiyle bağır yeniden
Geçmiyor madem badireler, madem geçmiyor şairin sözü
Geçsin de kuvveden faaliyete kar saflığının cazibesi
Geçip gömsün tarihe dek
Hastalıklı bu çağ denilen yüzyılımızın vadesini
Geçsin kahredici kan emici utancı yerine
Yüreğinden bir anne gibi ayın gümüş hâlesi de
Düşün ki bir yâren olup düş düşüncenin hânesine

Çaresine de bak düşünmeyenin, düşün bütün insanlar adına
Nisanlar yanılan yağmuru çorağa bakıp da suçlamaz asla 
Ve yeminli bir bulutsun sen, göğü yeniden sağ ellerinle
Dağlar içinde, camın önünde bir dağ evinde

Madem bunca laf ettin kalktın
Harladın ateşi, güneşi ta camdan dağların ardına attın
Akşamı ettin, kitabı kapattın
Kahredip bilendin, belki de bilinmeze çattın
Sevindin belki de, belki de var yürek dolusu gerçekten sevinmeye hakkın

Ama sen sevinirken bir daha düşün
Düşünürken bir daha üşüt
Sevinirken bir daha düşün
Düşünürken bıçağını getir
Sevinirken Rachel'ı düşün
Sevinirken Malcolm'ı düşün
Sevinirken Fanon'u düşün
Sevinirken Cündeb'i düşün

Tam zamanı yak sigaranı
Lanet olası yak da düşün
Aciz herif pakla bütün vicdanını
Bakma öyle utan
İsimlerini zikrettiğin 
Ve yürekten sevdiğin şu insanları sen saymadın sanki demin

Zehrini zıkkımlarken düşün
Kim para kazanıyor bundan düşün
Mülkiyet hırsızlıktır düşün
Şehvetin belki de bir puttur düşün

Düşün ki oğlun bir namussuz kurşunla ensesinden vuruldu
Ve mezarına eksik konuldu kızın
Şehrin göbeğinde patlayan anket sonucunun akabinde
Bulamadılar yüzüğünü ve gülümseyen gül yüzünü

Taşıyorsun sanki bir kör ile göz göze gelmenin mümkününü
Ya da sendin o sanki sen attın bir nehre bütün mülkünü dün
Yaşıyorsun işte cümle zamanı; aç, yorgun ama öyle berrak
Çünkü evet şu an olup biten her şey olacak olanın çünküsüdür
Şimdi şu dağ evininin türküsünü dağın tepesine de çıkarsan
Açsan önünde durduğun camı, dibine de bıraksan kendini dağın
Kim duyar seni
Belki anlamsız belki de korkak derler
Hâlbuki bilmezler her insan elbet bir kere intihar eder
Kimi hayatından vazgeçip de hayallerinde
Kimi de hayallerinden vazgeçip hayatın orta yerinde

Nedir ki hayal, şimdi meselâ nerdesin sen, sen kimsin?
Bir dağ evinin, kelimenin, şarkının, cümlenin içinde misin?
Nedir ki hayat, gerçek nedir, bunu dinleyenlerin esefi mi?
Siktir et esini, şerefini, falanca yanı eksik filan çok denilir
Harcama nefesini, hesabını iyi bilir onlar, çoktan bilanço kesilir
Özlemini duyduğuna seni tek kavurşturabilecek mahşer yeridir
Zaten hayat, tam o pozu yakalamışken araya birinin girmesi
Tam sen dönüp giderken beriden gelen denklanşör sesidir

Aslında bir dağ evi yok, kanepedesin, ama yüklük gene var
Dağlar içinde de değilsin, etrafın bütün beton canavar
Ne çıkar, gene de söz, gene de uykusuz, gene de beklentisiz
Sızıyor kan ve seni dağlar içinde bir dağ evine hasret kılıyor
Yüklüğü aç döşeği indir çarşafı ser yorganı ört uzan yüksel


Altyapı ve Prodüksiyon: kvl

Albümü indirmek için:
https://yadi.sk/d/gnB5cXVnnRpoAg

08- Dağ Evi

Altyapı ve Prodüksiyon: kvl

Albümü indirmek için:
https://yadi.sk/d/gnB5cXVnnRpoAg

09- Olacak Olana Ağıt

SAHİBİM DEĞİLİM

Aynalar geceleri biraz daha armadilyo
Hey, sen! Söndür şu ışıkları
çocuklar uyuyamıyor.

Nasıl bilirdiniz rahmetliyi dediklerinde
O benim ana’sonumdu diyeceğim belki de
Kızacağım, kızaracağım
Eski bir pikapta takılmış bulacağım kalbimi karışık
Aklım ise battı batıracak çıkacak karşıma takılmış
Sakil bir şatın revnak bordasında

Yine ağlayacağım işte
Size ne
Malihülyalar mâli hülyalara karışmışken ağlamak ne
Yeter! Götürün artık cesedi
Bana gümüş sürahileri getirin
Kaldırın pikabı ve
Aklımı da salıverin gitsin

Geceleri uyumak zor
Hey, sen! Kır şu aynaları
Çocuklar ölüyor.


Albümü indirmek için:
https://yadi.sk/d/gnB5cXVnnRpoAg

10- Sahibim Değilim

HANÇEREMDE BİR NEFES

V1
Onlar çöplerde gezen martılar
Biz vurgunuz denizlere
Yürüseler de varamazlar farkına
Biz sürgünüz o dağlara
(Onlar) eve gitmeyen yollar yaptılar
Bizimse yerimiz yurdumuz ortada
Cennet ile evimiz arasında bir yerdeyiz
Onlar evinin yolunu bulamaz
Bir kır çiçeği dalı eğilmiş ağaç
Gördük mü şiir söyleriz
Kördüğüm oluverir yüreklerimiz
Bir çağıl ırmak görmeyiverelim
Çarşaf çarşaf fırtınalar kopar içimizde bizim
Yılkı atlar koşar gönlümüzde
Onlar hayattan bezmiş
Gözlerinde fer yok, sohbetleri tatsız
Kurban olmamışlar hiç hayatlarında
İkrar vermemişler
Söz namus dememişler
Olmamış hemhâl, yenilmemiş kalbine onlar
Gönlü olmayanın ne yüreği ne kalbi ne sadrı olur
Ne yüreği ne kalbi? Mezarlık, onların olduğu caddeler tabutla dolu
Onlar, yaşamaktan yüzleri kararmışlar
Biz, öleceğiz ümidiyle kanat çırpan, içi içine sığamayan o kuşlar
Her gece aynada sayarken kemiklerimizi
Onların kirli rakamlar var dillerinde
Hiç yoktan ne vakittir ki görseler bizleri uzaktan bile
Ruhlarını yokluyorlar alelacele, cüzdanlarını yoklar gibi
Ondandır ki anlayamaz onlar bizi.
Ölümüz şehit, dirimiz gazi, hapsimiz halvet, sürgünümüz hicret,
Onların ölüleri leş, dirileri ölü, mahpusu yok ki sürgünü olsun
(Biz) dağları severiz dağlar da bizi
Zulüm onlarınsa dağlar da bizim
Kaç gece görmüşler dağlarda bizi
Yol olmuş izimiz dağlarda bizim
Baba mirasıdır bize cennet, çıkılır yola, varılır elbet
Anamızın ak sütü gibi haktır bize cehennem, yanarız er geç
Burnumuzda tütüyorken yâr, dağlarda tüten duman gibi
Ha hançeri elinde, ki lütuftur kesse şah damarımı
Ha hançereme üflese taze bir nefes, öpse ağzımdan

NAKARAT
Onlar kötü bile olamazken biz can veriyoruz amentümüz için
Biz can veriyoruz kardeşlerimize, biz can meclisinden geliyoruz
İşte o vakitten beri hazırız her belâya,
Bir yanımız Hira bir yanımız Kerbelâdır

V2
Bu dünyanın insanları olmamakla övünmek hakkımız anlayamaz onlar
Bir yürek taşıdıklarından bihaber sevgisiz çünkü şiirsiz onlar
Kendimiz için istediğimizden fazlasını gene onlar için isteyen bizken
Bir çiçeğin ya bir bebeğin ve bir ekmeğin kokusunu duyamaz onlar

Neyi seçti isek biz oyuz -ne kanı- onlar bir soy biz bir soyuz
Gözleriz gözetiriz göğe bakınca yükseliriz toprağız suyuz
Ana ve atalarımız varken yetim ve öksüz büyüyen bizler
Bir deniz görmeyegörelim bir orman bir dağ kıra kavuşan doruyuz

Yaşayacak ve öleceğiz elbet fakat ölüm onlar için bir son
Vermediler sürekli aldılar o ki bir dikili ağaçları bile yok
Çünkü hatırladık olanca hayatı doğmakla geçer hani bir ağacın
Hiç ölmez görün ölmez bir ağaç görün öldürülmeden önce

Siz önce önce sabahın ilk güneşi sizi
Siz önce yalnız gecedeki sızı
Siz önce annenizin sallanan dizi
Siz önce toprağın buyurgan yüzü
Siz önce ozanın şairin sözü
Siz önce vatanın küllisi cüzü
Siz önce gözümüz, amentümüz
Sizi nasıl görüyorsa öyle bir görün

NAKARAT


Altyapı ve Prodüksiyon: kvl

Albümü indirmek için:
https://yadi.sk/d/gnB5cXVnnRpoAg

11- Hançeremde Bir Nefes

İKİNCİ BAP: KONUŞMAYI ÖZLÜYORUZ

12- Bir Diyeceğimiz Var, Konuşmayı Özlüyoruz


BİR DİYECEĞİMİZ VAR, KONUŞMAYI ÖZLÜYORUZ

- Konser iptal kardeşim, parti iptal
Çünkü ezberlediğimiz şarkıları unuttuk
Kaç çeşit makam, hangi enstruman, hangi vezin
Oysa demin zikretmiştim, unutuverdim işte, neydi adı?
Heh! "Seni ben alnından sevinç büsbütün", yarım kalmış gibi bu isim

+ Yarım olur mu canım, unuttun mu o kadim musikîyi, hani repartuarın senin, nerede kenar mahallen?
Et terk, terk, terk et bu betere giden vasatı
"ÇÇC", bak işte, hatırlıyorsun yavaştan 

- Hey sen, sen, sen hey! Terk ettiğin yetmiyor mu?
Ebu Kubeys sırtlarından dön gel, gel, gel dön

+ Yazık, şairler kadar cesur değilsin sen

- Yazık şairler kadar cesur değilim, ben, evet

+ Hey sen, vadilerde gezinip peşine adam takan
Yapmadığı şeyleri diline dolayıp habire atıp tutan
Köpeksi filozof musun, künyende ne yazıyor bak bakayım
Yoksa Platon'un şerh düştüğü âmâ şair misin

- Ne o'yum ne öteki! Başka bir yerden gelmiş olmalıyım
Ben buyum, değil öteki. Başka diyardan geldim buralara
Başka bir yâr idi koynumdaki, karşıki dağlara çıktığım vakit
"Biraz da sen şair ol" dedin, hele söyle, sen oldun mu ki?

+ Şairsen buyur anlat, hâlimden ölen anlar, sıkıysa konuş hele
Fakat olacaksa bir rahibenin ilâhisi, yahut bir garip havlama
Kapat çeneni kapat, kır kılıncını, dön evine, kır dizini, ölmeyi bekle
Tabii evin hâlâ yerli yerindeyse

Konser iptal kardeşim, parti iptal
Çünkü konuşmayı özlüyoruz, vaktimiz dar
Yollar dargın.
Ahdimiz var

- Verdik ikrar:

+ Dert mi bize öç

- Dert olmaz mı


Altyapı ve Prodüksiyon: kvl

Albümü indirmek için:
https://yadi.sk/d/gnB5cXVnnRpoAg

12- Bir Diyeceğimiz Var, Konuşmayı Özlüyoruz (İkinci Bap)

ÜÇÜNCÜ BAP: DERT Mİ BİZE ÖÇ DERT OLMAZ MI

13- Dert mi Bize Öç Dert Olmaz mı
14- Münacaat
15- Naat
16- Dünyanın Geri Kalanına
17- Susmak
18- Cenazene Geç Kalma yahut Yaşadığın Hayatın Yasını Tutma
19- Neme Yetmez
20- İsyan
21- Şeytan Olmalı
22- Kapanan Göz Tekrar Açıldığında

Altyapı ve Prodüksiyon: kvl

Albümü indirmek için:
https://yadi.sk/d/gnB5cXVnnRpoAg

13- Dert mi Bize Öç Dert Olmaz mı (Üçüncü Bap)

MÜNACAAT

V1
Rabbim! İnancım,
garbı ve şarkı teşmil eden şiirim ve şarkım 
bana kibir, şöhret ve ekmek getirmesin 
diye bana biraz olsun merhamet eyle. 
Heybem dert, çile ve eylemle dolsun. 
Yalnızlık ve mülksüzlük yoldaşım olsun.
Boşu boşuna oluşuna matem tutmayacağım 
bir ölümle son bulsun hayatım ne olur.
Ey ilahi! Sade sana sığınırım. 
Sade senden dilerim. Sade sana el açarım.
Beni bir başkasına râm kılma 
eğilirsem alçalırım senden başkasına. 
Seni tanıdığım için insandan, şu gökten, şu balçık, şu ruhtan
şuur ve işraktan başka aşk tanımam.
Böylesine keskince kaş çatılan bir dünyada
Korkuyorum, korkuyorum taşlaşmaktan
Donmaktan, korkuyorum, sabit kalmaktan
Kendimden, korkuyorum, memnun olmaktan  
Evet korkuyorum tassuba düşmekten ötürü
Çünkü yolda kaybolmak yolu kaybetmekten kötüdür

NAKARAT
Allah'ım kurt kuş dünyasıdır dünyan
Seher vaktinin feryadıdır dünyam
Senin dünyanda mahkumum, kulum;
Benim dünyamda ise saltanatın var senin!

V2
Doğrudur Rabbim, sen bugünlerde bir yanlışlık gibisin, bir pürüz belki
Doğrudur Rabbim, ben bugünlerde seni düşünüyorum, Endülüslerde
Doğrudur Rabbim, o bugünlerde sana kırgın, isyankâr, hem ümitsiz de
N'olursun Rabbim, beni ilminle donat, zihnimi genişlet ki geçsin bugünler de

Bana öyle bir söz söylet ki, öylesine derinden
Sesim anlamını bulsun, bu körpe bedenimden taşsın da mermi olup kâfirin kafasına
Dank etsin, belki olur müminin yarasına merhem bu mermiler, derman o derdime
Yanmayayım diye vebalimden, bildir vebalimi
Din gününde verilebilir kıl bu hesabımı
Tövbe edecek kadar cesur kıl beni, Rabbülalemin,
Nefsimin bozulmasına, göğsümün daralmasına,
hayretimin azalmasına mani ol
Kalbimin paslanmasına, kibrimin şahlanmasına
Avucumun açılmasına başkasına, mani ol
En güzel ayetlerine nazar ettim
Uyumadım güneş batmadan
Gün ışımadan uyandım
Bahşet ki Allah'ım bu imânı
Başkalarına faydam olsun, dolsun ihsanla isyanım (çünkü)


Doğrudur Rabbim, sen bugünlerde bir yanlışlık gibisin, bir pürüz belki
Doğrudur Rabbim, ben bugünlerde seni düşünüyorum dalgın, Endülüslerde
Doğrudur Rabbim, o bugünlerde sana kırgın, isyankâr, hem ümitsiz de
N'olursun Rabbim, beni ilminle donat, zihnimi genişlet ki geçsin bugünler de

NAKARAT


Altyapı ve Prodüksiyon: kvl

Albümü indirmek için:
https://yadi.sk/d/gnB5cXVnnRpoAg

14- Münacaat

NAAT

V1
Hey adam, senin ruhun ve vicdanın bize
Hey adam, senin sunduğun bu İslâmın bize
Hey adam, senin kurduğun o cemaatin bize
Dosdoğru yol iken, başka yollar aradık kendimize 

Dediğin gibi, insanlar çoğaldı ama ensâr kendi hali üzere kaldı
Zuhur etti köle efendi ilişki düzeni artık
Düzelir sandık, kötüden betere gitti güzel insanlık
Düzene uyalım, sonra İslâm içgüdüsü güderiz sandık

Adına devletler kuruldu, cinayetler işlendi
İnsanlardaki sevgin suiistimalle kirlendi
Başka kitaplara dadandık, suizanla iş yaptık
Dünya uçuruma doğru gidiyor bir ihtimal umut var mı

Dininin yarısı gider zenginin karşısında eğer ayağa kalkarsan dedin
Şimdi ekmek yok itaat etmeyene
Kendi için istediğini kardeşi için istemeyenin imanı olmaz dedin
Şimdi ekmek yok kazık atmayana

Adam, sen ki şu hayatta iki kişinin elini öptün
Biri kadındı diğeri işçi, gel gör ki şimdi
En mazlum insanlar bunlar, ah bu nasıl iştir?
Nasıl bu karşı çıktığın üç soytarı şimdi sahibi dinin:

Sihirbazlar, kodamanlar ve de din adamları?
Buyruğuna soktular birkaç senet imzalattırıp bizi
Sıradan bir din gibi, evet, İslâm var hâlâ
Çoğaldık ama ne yokuz ne dediğim kadar varız

Kurduğun o eşsiz komün garip geldi garip gidiyor
Parçalandı cemaatin, halef geldi selef gidiyor
Harem geldi selâm gidiyor, kitap verdin kalem siliyor
Hak ile bâtıl ayrılmıştı, şimdi tekrar iç içe giriyor

Git gide siniyor insanlar ya bir yalana ya da küfre
Dünya işlerine battık, çıkabilirsek ne kadar üste o kadar iyi
Suçluyuz... Korkuyoruz el ele vermeye
Ve içimiz el vermiyor suçluyu ele vermeye

NAKARAT
Hey adam, umut var, her zaman umut var
Çünkü biliyoruz ki sonuna kadar cihat var
Vazgeçmedik o şiardan, bir avuç insan kadar da
Olsak, inan, bu davaya devam edicez inatla ve sebatla

(Çünkü) umut var, her zaman umut var
Çünkü biliyoruz ki sonuna kadar cihat var
Vazgeçmedik o şiardan, bir avuç insan kadar da
Olsak, inan, bu duaya devam edicez sebatla

V2
Ey sen adam!
senden sonra
yani senin Allah'a vefa etmenden sonrasını kastediyorum
kavganın ve aşkın bin türlüsüyle kurduğun
yetimin güldüğü ve açın doyduğu
bir eline ayı diğerine güneşi verseler bile vermediğin
o güzelim komünler komünü cennet düzenin
devretmeden ah henüz onuncu senesini
tutup kestiler nefesini
devam etti her seferinde
hatırlattıklarını silmeye çalışanların çabası
şirketlerin geliri, kansızlığın mayası
üç kuruşa köle ol ve onunla aya sığ
yarılsın yarılacaksa şimdi ortadan ikiye ay asıl

Amansız bir deli, meczup, müneccim ya da şairdin
tam da bunları reddettiğin için müşriklerin kafasında
değişen bir şey yok, aynı ağızlar farklı laflar
ya sapık diyorlar sana şimdi ya da kurnaz ve sahtekâr.

Bilimle yolunu bulduğunu söyleyenler bile
seni, karşında durduklarından dinlediler ve duydular
seni anlamsız kıldılar
oysa toprağın içine seni
iki zırhından biri rehinken koydular.

Yani sen arkanda ne para ne  pul
ne bir köle ne bir put ne ona kul
ne bir saray ne bir burç
ne bir şan ne bir oğul
ne bir aşksız yurt bıraktın
çünkü ey nebi gul innema ene beşerum mislüküm

Ne yemişse fakir komşun sen de öyle yedin
nasıl giyinmişse kardeşinlerin sen de öyle giyindin
35'inden 40'ına dek Nur Dağ'ının etekleri
derdine dert arayışına şahit tuttu geceleri

Ey sen adam!
başka bir gözle bakmıştın ya sen bize
bir de şimdi görsen ah görsen şu hâlimizi
bütün dünlerimiz eşit hepsi her bir yarınımıza
ne verebiliriz halkımıza, vatanımıza, yârimize

NAKARAT

ÇIKIŞ
(Bir çocuğun ağzından)
Mesela: Bugün bir olay yaşadım, örnek olsun
Babam işçi, annem evhanımı, tonla borcumuz var
Evimizi icra ettiler, önce sordum niçin? Düzen buymuş
Olmaz olsun böyle düzen öl de kurtul
Diye geçirdik içimizden, gidebileceğimiz bi köy de yoktu
Sonra ihaleyle sattılar evimizi, bir mafya aldı
Daha pahalıya satacaklarmış, öyle duydum
Hey Allah'ın elçisi (hey Adam), bugün böyle oldu.


Altyapı ve Prodüksiyon: kvl

Albümü indirmek için:
https://yadi.sk/d/gnB5cXVnnRpoAg

15- Naat

DÜNYANIN GERİ KALANINA

İmdi irden çıkub gelsem
Tozu dumana katub ne
Varsa önümde kılınçtan
Geçirüb koşarak gelsem

Birden bir hay û huy ile
Secdeden de sonra hemen
Dalar gibi bûthaneye
Yalınayak koşub gelsem

Bir baş’mış gibi öfkeyle
Dutub aklımı saçundan
Geçerek aralarundan
Gelsem, insanlarun, gelsem

Yir û gök kim hududdur da
Ancak vahşî hayevâna
Dört duvaridur Ka’be ya
Allâh’un evünden gelsem

Kıpkızıl kanı pîr û pak
Bir süte çeviren doğum
Pespenbe beyni gri küle
Çev’ren ölüm gibi gelsem

Duyar gibi oluyorum
Otuz beşten girü her subh:
“Yolun düşmesün,” ey gönlüm
“Ya sen düş yollara” gelsem

Gelsem kûy-i cihâna ki
Kuy-i Yusufdur ora hem
Gelsem Hûv-i canâna ki
Hûy-i Mushafdur ora hem

Gelsem sûr-i kıyâmet ki
Sûr-i vuslatdur bana hem
Görsem sûrî kıyâfet ki
Sûre-i Sad’dur bana hem

Gelsem gelürüm ben elbet
Gelmek ne ki sen olurum
İnsanum hem yevmü'd-dîne
Cümle vesilen olurum

Omuzlaruma kuş konmuş
N’ideyim adım intikâm
Düzâha gidmez ins û can
Ancak orayı fethider

Her gice tam ortasında
Salondaki halının hem
Televizyon izleyüb hem
Tüfengimi temizlerüm


Altyapı ve Prodüksiyon: kvl

Albümü indirmek için:
https://yadi.sk/d/gnB5cXVnnRpoAg

16- Dünyanın Geri Kalanına

SUSMAK

Yarım kalmış şarkı, düş, kitap, sarı, gece, acı, heves, kavga ve direnç 
bütün bunların arasında bir ben ve gönül denen şu elem yurdu 
dönmekte dünya, dönmekte dünya üzerinde çirkin şeyler: 
apoletler meselâ, para, haber ve smokinler
ve patavatsız sarhoş müthiş ruhsuz et yığını
neyse ne, der içimden bir şerh elbet bu da bir şey
meselâ yalnız kalmak için kâfi, diş biletecek kadar taciz
ses etmeğe değer ama "Nasıl?" sorusuna arayış
vay bu kanayış bu içli yakarış bu kara kış ortasında
neye yarayacağını bilmeden
adımlarımdan daha tez, çok daha tez dağlara varmış 
anadan üryan bir haykırış koparmışım
sonrası çığ
sonra çığ 
son: çığ.

Susmak - İki el ve bütün gözlerimle susmak
Susmak - Bir yemini yerini getirircesine susmak
Susmak - Bir cenaze evinin ağırlığı ile susmak
Susmak - Suçlanan bir masumun onuruyla susmak
Susmak - Bir yoksul babanın keder ve acziyetiyle
Susmak - Bir yetimin yuttuğu ağlayışıyla
Susmak - O büyük çağrı gayrı işitilinceye
Susmak - Gerçeği sezip ona ulaşıncaya dek susmak
Susmak - Belki de susan olmadığı için susmak 
Susmak - Anlayan biri belki çıkar diyerek susmak
Susmak - Hem artık ne beklenebilir ki cümle laftan
Susmak - En iyi ihtimâl, en soğuk intikam
Susmak - Güle dair bir neden yok nasıl olsun
Susmak - Gül açar çünkü açar niyesi niye
Susmak - İşkencede işkenceciye susmak
Susmak - Giden dönüp bakmasın diye susmak
Susmak - Konuşuyorsan koşmuyorsun demektir
Susmak - Kime ne etti ki bana ne etsin
Susmak - Tövbeyi tazelemektir, emektir
Susmak - Daha gelmedi mi bana gelen üşüme sana
Susmak - Hak edilen bir şey değilse ya nedir
Susmak - Ebu Kubeys sırtalarına beklenen bu can a benim
Susmak - Tüm neslimin acısı ruhumda topyekün
Susmak - Hisset, düşün: Kün feyekün

Önce inandım kendime ama geç olmadı yetemediğimi görmem
Önce niyet ettiğim gitmek düşüncesi tatmin etmedi beni
Sonra yaşamı niye teptiğimi söyle dedim hadi söyle dedim hadi söyle
Böyle böyle aradım işte böyle böyle bulduğumu sandım

Bekledim şehre bir gelen olur, dudaklarıma da bir soran
Susmayı anlatacak ve susup kalacaktım hani yok yol tepen
Demek vay beni kendi yankısını dinlemek zorunda bırakan ses
Kesilsin, sussun o hâlde; ne söylenen olsun ne de söyleyen

Çünkü insan eşrefi mahlukattır demedi babam bana
Benden sonra başladı sigaraya ve benden sonra da bıraktı
Baktım sayfalar bomboş bomboş ve kapkara
Bir oğlan çocuğu işte yüzünü tükürmüş gidiyor yerlere

Ulusalcılar tanıdım, faşistlerden farksız
Faşistler tanıdım, komünistlerin aynı
Otorite karşıtları var bir de, kime neye karşılar belli değil
Bir dost tanıdım kimseye benzemiyor adı susmak neyleyeyim

İnsanlar mı, onlar mutlu olmanın aptalları
İnsanlar mı, onlar yürüyen kalın bağırsaklar
İnsanlar mı, onlar kim onlar, hani neredeler?
İnsanlar mı, şimdiye dek bir tane ekleyen oldu mu derde dert?

Sustum çünkü susmayı bir öç, bir karaşın söz bildim
Zaten bir şey diyen kimesne yok, sadece hayvan böğürtüleri
Çatsam devlet derslerine, çatsam öyle bir gemi direği
Varlığın ortasına dikilen bir zafer bayrağı gibi

Ve yükselse cümle derya, kopup bulsa tufan yolu
Geliyor gün, yakındır, yakınmamızın da elbet sonu
Yahut çekilse cümle sular ve hatırlansa o tek sual
“Bir sabah sular kurudu, kim getirebilir suyunuzu?”


Altyapı ve Prodüksiyon: kvl

Albümü indirmek için:
https://yadi.sk/d/gnB5cXVnnRpoAg

17- Susmak

resmi hesap değildir, rahatça ve indirmeden dinleyebilmeniz için kurulmuştur.

Kiliseler ve Liseler

Popular tracks