class

www.facebook.com/shamlou23
در قلمرو شعر 


فردا تمام را سخن از او بود. ــ
گفتند:
«ــ بر زمینه‌ی تاریکِ آسمان
    تنها
        سیاهی شنلش نقش بسته است،

    و تا زمانِ درازی
    جز جِنْگ جِنْگِ لُختِ رکابش بر آهنِ سَگَکِ تَنگِ اسب
    و تیک و تاکِ رو به افولِ سُمَش به سنگ
    نشنیده گوشِ شبْ‌بیداران
                                   آوازی.»

 

تنها، یکی دو تنی گفتند:
«ــ از هیبتِ سکوتِ به‌ناهنگام در شگفت،
    از پشتِ قابِ پنجره در کوچه دیده‌یم،
    انبوهِ ظلمتی متفکر را
                             که می‌گذشته است
    و اسبِ خسته‌یی را از دنبال
                                     می‌کشیده است
    و سگ‌ها
    احساسِ رازناکِ حضوری غریب را
    تا دیرگاه در شبِ پاییزی
                                لاییده‌اند؛
    زیرا چنان سکوتِ شگرفی با او بر دشت نقش بسته‌ست
    کآوازِ رویِشِ نگرانِ جوانه‌ها بر توسه‌های آن سویِ تالاب
    چون غریو
    در گوش‌ها نشسته‌ست!»

 

□

 

یادش به خیر مادرم!
از پیش
در جهد بود دایم، تا پایه‌کَن کند
دیوارِ اندُهی که، یقین داشت
                                 در دلم
مرگش به جای خالی‌اش احداث می‌کند. ــ

 

خندید و
         آنچنان که تو گفتی من نیستم مخاطبِ او
                                                           گفت:
«ــ می‌دانی؟
    این جور وقت‌هاست
    که مرگ، زلّه، در نهایتِ نفرت
    از پوچیِ وظیفه‌ی شرم‌آورش
    ملال
        احساس می‌کند!»


shamlou.org 


احمد شاملو، در شب " فردا تمام  سخن از او بود "  دشنه در دیس



آن روز در این وادی پاتاوه گشادیم
که مرده‌یی اینجا در خاک نهادیم.

چراغش به پُفی مُرد و
ظلمت به جانش درنشست
اما
چشم‌اندازِ جهان
همچنان شناور ماند
در روزِ جهان.

 

مُردِ‌گان
در شبِ خویش
از مشاهده بی‌بهره می‌مانند
اما بندِ نافِ پیوند
هم از آن‌دست
به جای است. ــ
یکی واگَرد و به دیروز نگاهی کن:
آن سوی فرداها بود که جهان به آینده پا نهاد

 


شاملو، آن روزدراین وادی " به یادِ زنده‌ی جاودان مرتضا کیوان " درآستانه



به جُستجوی تو
بر درگاهِ کوه می‌گریم،
در آستانه‌ی دریا و علف.

به جُستجوی تو
در معبرِ بادها می‌گریم
در چارراهِ فصول،
در چارچوبِ شکسته‌ی پنجره‌یی
که آسمانِ ابرآلوده را
قابی کهنه می‌گیرد.


به انتظارِ تصویرِ تو
این دفترِ خالی
تا چند
تا چند
ورق خواهد خورد؟

جریانِ باد را پذیرفتن
و عشق را
که خواهرِ مرگ است. ــ

و جاودانگی
رازش را
با تو در میان نهاد.


پس به هیأتِ گنجی درآمدی:
بایسته و آزانگیز
گنجی از آن‌دست
که تملکِ خاک را و دیاران را
از اینسان
دلپذیر کرده است!


نامت سپیده‌دمی‌ست که بر پیشانی‌ِ آسمان می‌گذرد
ــ متبرک باد نامِ تو! ــ


و ما همچنان
دوره می‌کنیم
شب را و روز را
هنوز را…




شاملو، مرثیه " در خاموشی فروغ فرخزاد " مرثیه های خاک

عاشقانه
ترانه های کوچک غربت
- احمد شاملو
موسیقی: Your Soul by Ibrahim Maalouf

Asheghaneh- Ahmad Shamlou - عاشقانه- احمد شاملو

آی لیلی/ احمد عاشورپور

آهنگ : مهرداد بران
ترانه : سعید سلطانپور
خواننده : داوود شراره‌ها

رود

بماند برای غین که این ترانه را به صدای من دوست می‌داشت.

بینوای توأم

Ahmad Shamlou / احمد شاملو . و حسرتی

▨ نام شعر: آخرین دیدار
▨ شاعر: حسین منزوی
▨ با صدای: حسین منزوی
▨ موسیقی: برف روی کاج‌ها از کارن همایونفر
▨ پالایش و تنظیم: شهروز
ــــــــــــــــ
این شعر، غزلی است که حسین منزوی، برای برادر کوچک‌ترش سروده است. برادرش حسن منزوی، به دلیل فعالیت سیاسی، در سوم آذرماه ۱۳۶۰ تیرباران شد و به ضرب چهار گلوله، از این جهان پر کشید. در این شعر، منزوی با توجه به رد شدن گلوله از پیکر برادر و خونین شدن هر دو سوی پیراهن او، آن چهار زخم را، هشت گل دانسته است.
 منزوی در چندین شعر دیگر هم به این غم بزرگ اشاره کرده؛ از جمله در غزل «ای دوست» که آن هم با صدای شاعر موجود است و می‌توانید بشنوید.
ــــــــــــــــ
خاکِ باران‌خورده آغشته‌ست با بویِ تنت
باد، بوی آشنا می‌آورد از مَدفنت

زنده‌ای در هر گیاهِ سبز {تازه}، کز خاکت دَمَد
گر چه می‌دانم که ذره‌ذره می‌پوسد تنت

عصرِ تلخی بود، عصرِ آخرین دیدارمان
آخرین باری که دستم حلقه شد بر گردنت

مهربان بودی و آن ایمانِ دریایی هنوز
موج می‌زد، در «خدا پشت و پناهت» گفتنت

«آخرین دیدار» گفتم؟ عذر می‌خواهم، عزیز!
آخرین باری که دیدم، غرق خون دیدم منت

با دهانِ نیم‌باز، انگار می‌خواندی هنوز
خیره در آفاقِ خونین، چشمِ بازِ روشنت

صبح بود اما هوا دلگیر و بغض‌آلود بود
آسمان گویی سیه پوشیده بود، از مردنت

گل به سوکت جامه‌ی جان تا به دامان می‌درید
باد در مرگ تو می‌زارید و می‌زد شیونت

بی‌خزان است آن بهارِ سرخ تو در خاطرم
آن که از خون هَشت گل رویاند بر پیراهنت
{آن که از خون هِشت، گل رویاند بر پیراهنت}

با تمام سروهایت دیده‌ام در بوستان
با تمام ارغوان‌ها دیده‌ام در گلشنت

نیستی، -بالابلند! اما چه خوش پیچیده است
در همه جنگل، طنینِ نعره‌ی شور افکنت

زنده‌ای و سیل خونت می‌کَنَد بیخ ستم
ای تو فرهادی دگر، با تیشه‌ی بنیان کَنت
▨
حسین منزوی
غزل ۷۳ از مجموعه اشعار حسین منزوی
ــــــــــــــــ
پی‌نوشت: متن شعر منطبق بر خوانش شاعر است و با نسخه‌ی چاپ شده در کتاب، تفاوت‌هایی دارد. شکل مکتوب شعر‌، در داخل آکولاد {} آمده است.

حسین منزوی | آخرین دیدار

From the frozen ruins of forgotten realms to the endless skies of alien worlds, OrchraX invites you into a saga where fantasy and science fiction collide. Inspired by the grandeur of Skyrim and the vastness of Halo, this album blends orchestral power with ambient mysticism, creating a soundtrack for a roleplay game that exists only in imagination.

Opening with “The First Legend”, a spoken-word prologue delivered with the weight of ancient prophecy, the journey unfolds across cinematic soundscapes: battles fought beneath shattered moons, ruins echoing with the voices of the past, and destinies written among the stars.

This is more than music — it is a tale told in sound, crafted for dreamers, gamers, and seekers of other worlds. Step beyond the stars, and let the legend begin.

Blood and Starlight

will be back as a hero

𝒦∿⚪⧫⊖⟁⟐∞✶λ⟁_⨁(ψ⊕κ)≠Φ☌η̇

اشک مهتاب
شعر: سیاوش کسرایی
آواز: علی‌محمد تهرانی

اشک مهتاب، سیاوش کسرایی - علی‌محمد تهرانی

تصنیف فریاد با صدای استاد محمدرضا شجریان ، کمانچه کیهان کلهر ، تار حسین علیزاده و تمبک همایون شجریان از آلبوم فریاد

ahmad shamlou / احمد شاملو - ترانه ی کوچک

kmrn

Recent comments

bahman maleki

Ali Khezri Moghadam

Sara

Mohammad Reza Sahami

Related tracks