sherha ve

ترانه سرا : محسن نامجو
آهنگساز : محمود شریکر

Mohsen Namjoo - Marjaneh | محسن نامجو - مرجانه

گفتم غم تو دارم گفتا غمت سر آید
گفتم که ماه من شو گفتا اگر برآید

گفتم ز مهرورزان رسم وفا بیاموز
گفتا ز خوبرویان این کار کمتر آید

گفتم که بر خیالت راه نظر ببندم
گفتا که شب رو است او از راه دیگر آید

گفتم که بوی زلفت گمراه عالمم کرد
گفتا اگر بدانی هم اوت رهبر آید

گفتم خوشا هوایی کز باد صبح خیزد 
گفتا خنک نسیمی کز کوی دلبر آید

گفتم که نوش لعلت ما را به آرزو کشت 
گفتا تو بندگی کن کو بنده پرور آید

گفتم دل رحیمت کی عزم صلح دارد 
گفتا مگوی با کس تا وقت آن درآید

گفتم زمان عشرت دیدی که چون سر آمد
گفتا خموش حافظ کاین غصه هم سر آید

حافظ

گفتم غم تو دارم-زویا ثابت

www.facebook.com/shamlou23
‎در قلمرو شعر - احمد شاملو‎

shamlou / شاملو . رستاخیز


نه به خاطرِ آفتاب نه به خاطرِ حماسه
به خاطرِ سایه‌یِ بامِ کوچکش
به خاطرِ ترانه‌یی
کوچک‌تر از دست‌های تو



نه به خاطرِ جنگل‌ها نه به خاطرِ دریا
به خاطرِ یک برگ
به خاطرِ یک قطره
روشن‌تر از چشم‌های تو



نه به خاطرِ دیوارها ــ به خاطرِ یک چپر
نه به خاطرِ همه انسان‌ها ــ به خاطرِ نوزادِ دشمن‌اش شاید
نه به خاطرِ دنیا ــ به خاطرِ خانه‌ی تو
به خاطرِ یقینِ کوچکت
که انسان دنیایی‌ست
به خاطرِ آرزوی یک لحظه‌ی من که پیشِ تو باشم
به خاطرِ دست‌های کوچکت در دست‌های بزرگِ من
و لب‌های بزرگِ من
بر گونه‌های بی‌گناهِ تو



به خاطرِ پرستویی در باد، هنگامی که تو هلهله می‌کنی
به خاطرِ شبنمی بر برگ، هنگامی که تو خفته‌ای
به خاطرِ یک لبخند
هنگامی که مرا در کنارِ خود ببینی



به خاطرِ یک سرود
به خاطرِ یک قصه در سردترینِ شب‌ها تاریک‌ترینِ شب‌ها
به خاطرِ عروسک‌های تو، نه به خاطرِ انسان‌هایِ بزرگ
به خاطرِ سنگ‌فرشی که مرا به تو می‌رساند، نه به خاطرِ شاه‌راه‌های دوردست



به خاطرِ ناودان، هنگامی که می‌بارد
به خاطرِ کندوها و زنبورهای کوچک
به خاطرِ جارِ سپیدِ ابر در آسمانِ بزرگِ آرام



به خاطرِ تو
به خاطرِ هر چیزِ کوچک هر چیزِ پاک به خاک افتادند
به یاد آر
عموهایت را می‌گویم
از مرتضا سخن می‌گویم.







شاملو / از عموهایت

SHAMLOU / شاملو . از عموهایت . نه به خاطرِ آفتاب نه به خاطرِ حماسه

Ahmad Shamlou / احمد شاملو . و حسرتی

دستگاه ماهور به روایت محمدرضا لطفی

بی خوابی 

چه فرق می کرد زندانی در چشم انداز باشد
یا دانشگاهی؟
اگر که رویا تنها احتلامی بود بازی گوشانه
تشنج پوستم را که میشنوم
سوزن سوزن که میشود کف پا
علامت این است که چیزی خراب میشود
دمی که یک کلمه هم زیادی ست
درخت و سنگ و سار و سنگسار و دار
سایه دستی ست که می پندارد
دنیا را باید از چیزهایی پاک کرد
چقدر باید در این دو متر جا ماند تا تحلیل جسم حد زبان را رعایت کند؟
چه تازیانه کف پا خورده باشد
چه از فشار خونی موروث در رنج بوده باشی
قرار جایش را می سپارد به بی قراری
که وقت و بی وقت
سایه به سایه
رگ به رگ
دنبالت کرده است تا این خواب
...
تظاهرات تورم را طی می کنم در گذر دلالان
سر چهار راه صدای درشت میپرسد
ویدئو مخرب تر است یا بمب اتم؟؟؟
مسیح هم که بیاید انگار صلیبش را باید حراج کند
صدای زنگ فلز در دندانهای طلا
وخارش کپک در لاله های گوش
نصیب نسلی که خیلی دیر رسیده است
نه سینما و نه مهمانی در تاریخ
هجوم کاشفانی با تاخیر حضور
هزار کس می آیند و هزار کس میروند
و هیچ کس هیچ کس را به خاطر نمی آورد
صدا همان که میشنوی نیست
سگ از سکوت به وجد می آید و دزد بر سر بام بلند سماع میکند با ماه
زبان عزیز تر است اکنون یا دهان؟
که سنگ راه دهان را هزار بار تمرین کرده است
صدا که میشکند
حرف که چرک میکند
جمله ها که نقطه چین میشوند
پیری یا بچه ای که خود را می کشد
تازه معنا روشن میشود
سگی که می افتاد در نمکزار و...این نمک که خود افتاده است
خلاف رای اوللالباب نیست که ماه رنگ عوض کرده باشد
یا شب مثل آزادی زنگ زند
گچ سفید جای سرت را نشان میدهد
که چند سالی انگار در اینجا می نشسته ای
و رد انکارت افتاده است
بر دیوار
یا شاید نقشی مانده است از تسلیمت
گذاری اصلا نا تمام
و تازه این بی تابی که هیچ چیز آرامش نمی کند
در التهاب درهایی که باز میشوند و درهایی که بسته میشوند
کتابهایی که باز میشوند و دستهایی که بسته میشوند
دستهایی که سنگها را میپرانند
و سارهایی که از درختها میپرند
درختهایی که دار میشوند
دهان هایی که کج میشوند
زبانهایی که لال مانی میگیرند
صدای گنگ و چشم انداز گنگ و خواب گنگ
و همهمه
که می انبوهد
می ترکد
رویا که تکه تکه میپراکند
دانشگاهی که حل میشود در زندانی و چشم اندازی که از هم میپاشد
خوابی که میشکند در چشم و چشم که میخ میشود در نقطه ای
ونقطه
که می ماند منگ در گوشه ای از کاسه سر
که همچنان غلت میخورد
غلت میخورد
غلت میخورد

محمد مختاری 

‫بی خوابی _  محمد مختاری

▨ نام شعر: دیدار و حضور
▨ شاعر: ژاله علو
▨ با صدای: ژاله علو
▨ پالایش و تنظیم: شهروز
ـــــــــــــــــ
باز یادت در دلم مستانه غوغا می‌کند
ز اشتیاقت آتشی در سینه بر پا می‌کند

می‌برد تا روزهای دورِ دیدار و حضور
بر جمالت چشمِ دل غرق تماشا می‌کند

رگ‌رگم پر می‌کند از سُکر عشقت دم‌به‌دم
باز جانم را به بویت مست و شیدا می‌کند

جمله ذراتِ وجودم می‌کِشد سویت به جذب
واندر این جذبه مرا حیران و دروا می‌کند
 
هر زمان گم می‌شود در سایه‌سارِ وهم‌ها
جستجو کرده مرا هر گوشه پیدا می‌کند

تا که بیند سازِ دل خاموش گشته، هر نفس
چنگ بر چنگش زند شور و نواها می‌کند

می‌گشاید بال‌های اشتیاق جان من
ره‌گریزی از زمین تا آسمان وا می‌کند

آفتابی می‌دمد خورشیدوار اندر دلم
سینه‌ام روشن چو مهر عالم‌آرا می‌کند

در هجوم دردهای جان‌گزای زندگی
بر شفایم معجزی همچون مسیحا می‌کند

می‌دهد دل بر دلم تا حرف دل گویم بدو
پس وجودم را به ذکرت جمله گویا می‌کند

ژاله‌ها می‌بارد از چشمم به شوق روی تو
گوهرافشان دامنم را همچو دریا می‌کند
▨ 
ژاله علو
متخلص به ژاله

ژاله علو | دیدار و حضور

سلطان قلبها توسط سلطان تار ایران

آهنگساز: حسین دهلوی | آلبوم: آثاری از حسین دهلوی

www.facebook.com/delnavazan.playlist 
‎ 
سبکبال، نخستین کار ارکستری حسین دهلوی است که آن را در بیست و شش سالگی، در سال ۱۳۳۲ آفریده و همان نیز نخستین سنگ بنای شهرتش شده است. "موتیف" کوتاهی از رقص پر شور قاسم آبادی به روایت صبا، الهام بخش سبکبال بوده است که نام با مسمائی نیز دارد

سبکبال | حسین دهلوی

ahmad shamlou  /  شاملو . درجدال با خاموشی

ahmad shamlou . ma niz / ...احمد شاملو . ما نیز

facebook address page :
https://www.facebook.com/shamlou23
در قلمرو شعر - احمد شاملو 


shamlou / شاملو . رستاخیز

kmrn

Related tracks