Ahmad shamloo

شعر و دکلمه: فریدون مشیری
(برگرفته از شب شعری در آمریکا)
موسیقی: الهه ناز (اکبر محسنی)
اجرای آهنک با گیتار: بهمن باشی
 


 

گفت دانایی که: گرگی خیره‌سر،
هست پنهان در نهاد هر بشر!

لاجرم جاری‌ست پیکاری ستُرگ
روز و شب، مابین این انسان و گرگ

زور بازو چاره‌ی این گرگ نیست
صاحب اندیشه داند چاره چیست

ای بسا انسان رنجور پریش
سخت پیچیده گلوی گرگ خویش

وی بسا زورآفرین مرد دلیر
هست در چنگال گرگِ خود اسیر



هر که گرگش را در اندازد به خاک
رفته رفته می‌شود انسان پاک

و آن که از گرگش خورد هر دم شکست
گرچه انسان می‌نماید، گرگ هست!

و آن که با گرگش مُدارا می‌کُند
خُلق و خوی گرگ پیدا می‌کُند



در جوانی جان گرگت را بگیر!
وای اگر این گرگ گردد با تو پیر

روز پیری، گر که باشی هم چو شیر
ناتوانی در مصاف گرگِ پیر



مردمان گر یکدگر را می‌درند
گرگ‌هاشان رهنما و رهبرند

این‌که انسان هست این‌سان دردمند
گرگ‌ها فرمانروایی می‌کُنند،

و آن ستمکاران که با هم محرم‌اند
گرگ‌هاشان آشنایان هم‌اند

گرگ‌ها همراه و انسان‌ها غریب
با که باید گفت این حال عجیب؟...


از مجموعۀ «از دیار آشتی»

گــــــرگ - شعر و دکلمه از فریدون مشیری

SHAMLOU/شاملو،ميلاد آنکه عاشقانه برخاک مُرد

Ahmad Shamlou / شاملو ، سرودِ ابراهیم در آتش

Ahmad Shamlou /  احمد شاملو ، ترانه آبی

هر دمی چون نی، ازدل نالان، شكوه ها دارم 
روی دل هر شب، تا سحرگاهان با خدا دارم 
هر نفس آهيست، از دل خونين
لحظه های عمر بی سامان، ميرود سنگين 
اشك خون آلود من دامان، می كند رنگين

به سکوت سرد زمان
به خزان زرد زمان
نه زمان را درد کسي
نه کسي را درد زمان
بهار مردمي ها دي شد
زمان مهرباني طي شد
آه از اين دم سرديها، خدايا
آه از اين دم سرديها، خدايا

نه اميدي در دل من
که گشايد مشکل من
نه فروغ روي مهي 
که فروزد محفل من
نه همزبان دردآگاهي
که ناله اي خرد با آهي
داد از اين بي درديها، خدايا
داد از اين بي درديها، خدايا

نه صفايي ز دمسازي به جام مي
که گرد غم ز دل شويد
که بگويم راز پنهان
که چه دردي دارم بر جان
واي از اين بي همرازي خدايا 
واي از اين بي همرازي خدايا

وه که به حسرت عمر گرامي سر شد
همچو شراره از دل آذر بر شد و خاکستر شد
يک نفس زد و هدر شد
يک نفس زد و هدر شد
روزگار من به سر شد

چنگي عشقم راه جنون زد
مردم چشمم جامه به خون زد ..یارا
دل نهم ز بی شکيبي
با فسون خود فريبي
چه فسون نافرجامي 
به اميد بي انجامي
واي از اين افسون سازي، خدايا
واي از اين افسون سازي، خدايا

به سکوت سرد زمان

▨ نام شعر (ترانه): پوست شیر
▨ شاعر: ایرج جنتی‌عطایی
▨ با صدای: ایرج جنتی‌عطایی
▨ پالایش و تنظیم: شهروز
ـــــــــــــــــ
قلبِ تو قلب پرنده پوستت اما پوست شیر
زندون تنو رها کن، ای پرنده! پر بگیر

اون ورِ جنگل تن‌سبز، پشتِ دشت سر به دامن
اون ورِ روزای تاریک، پشت نیم‌شبای روشن

برای باورِ بودن جایی شاید باشه، شاید
برای لمس تنِ عشق کسی باید باشه، باید

که سرِ خستگیاتو به روی سینه بگیره
برای دلواپسی‌هات واسه سادگیت بمیره

حرف تنهایی قدیمی اما تلخ و سینه‌سوزه
اولین و آخرین حرف، حرف هر روز و هنوزه

تنهایی شاید یه راهه؛ راهیه تا بی‌نهایت
قصه‌ی همیشه تکرار هجرت و هجرت و هجرت

اما تو این راه که همراه جز هجومِ خار و خس نیست
کسی شاید باشه، شاید، کسی که دستاش قفس نیست
▨
ایرج جنتی‌عطایی
از دفتر شعر «زمزمه‌های یک شب سی‌ساله»

ایرج جنتی عطایی | پوست شیر | با صدای شاعر

▨ شعر (ترانه): تهران
▨ شاعر: فاطمه اختصاری
▨ با صدای: فاطمه اختصاری
♪ پالایش و تنظیم: شهروز
♪ موسیقی ابتدایی: «مشترک مورد نظر» اثر مارتین شمعون پور
────── ♪ ──────
تهران و بوی ذرّت مکزیکی و غروب
تهران و چند خاطره‌ی افتضاح و خوب

تهران و خط متروی ِتجریش تا جنوب
این شهر ِخسته را به شما می‌سپارمش

تهران ِسکته کرده‌ی از هر دو پا فلج
تهران ِوصله پینه‌شده با خطوط ِکج

تهران تا همیشه ترافیک تا کرج
این شهر ِخسته را به شما می‌سپارمش

من روزهای خونی و پر التهاب را
من سطل‌های سوخته‌ی انقلاب را

بر سنگ‌فرش ِکهنه بساط ِکتاب را
بوسیدم و برای شما جا گذاشتم

من خش و خش رفتگر از صبح زود را
سیگار ِبهمن و ریه‌ی غرق دود را

من هرکه عاشقم شده بود و نبود را
بوسیدم و برای شما جا گذاشتم

بلوار ِپُردرخت ِولیعصر تا ونک
نوشابه‌های شیشه‌ای و تخمه و پفک

کابوس‌های هرشبه از درد مشترک؛
یک روز می‌رسد که فراموش می‌شوند

تنهایی‌ام نشسته میان اتاق‌ها
بر بیست و هشت سالگی‌ام؛ جای داغ‌ها

گریه نمی‌کنم همه‌ی اتفاق‌ها
یک روز می‌رسد که فراموش می‌شوند

فاطمه اختصاری | تهران

▨ نام شعر: ای وطن من (بخشی از این قصیده‌)
▨ شاعر: ملک الشعرا بهار
▨ با صدای: فریدون فرح‌اندوز
▨ پالایش و تنظیم: شهروز
ـــــــــــــــــ
ای خطّهٔ ایران مِهین‌، ای وطن من
ای گشته به مهرِ تو عجین جان و تن من

{ای عاصمهٔ دنیی آباد که شد باز
آشفته کنارت چو دلِ پُر حَزَن من}

دور از تو گل و لاله و سرو و سمنم نیست
ای باغِ گل و لاله و سرو و سمن من

{بس خار مصیبت که خلد دل را بر پای
بی روی تو، ای تازه شکفته چمن من

ای بارخدای من گر بی‌تو زیم باز
افرشتهٔ من گردد چون اهرمن من

تا هست کنار تو پر از لشکر دشمن
هرگز نشود خالی از دل محن من

از رنج تو لاغر شده‌ام چونان کز من
تا بر نشود ناله نبینی بدن من

دردا و دریغا که چنان گشتی بی‌برگ
کز بافتهٔ خویش نداری کفن من}

بسیار سخن گفتم در تعزیت تو
آوخ که نگریاند کسی (نگریانَد کس) را سخن من

وآنگاه نیوشند سخن‌های مرا خلق
کز خون من آغشته شود پیرهن من

و امروز همی‌گویم با محنت بسیار
دردا و دریغا وطن من‌، وطن من
▨ 
ملک‌الشعرا بهار
ـــــــــ
پی‌نوشت: این دکلمه فقط شامل بخش‌هایی از این قصیده است. بخش‌های دکلمه نشده در داخل آکولاد آمده است.

ملک‌الشعرا بهار | ای وطن من | با صدای فریدون فرح‌اندوز

بخشی از آلبوم گریه بید
بداهه نوازی
سه تار: محمد رضا لطفی
دف و تنبک: محمد قوی حلم

گریه بید بداهه نوازی

مرا می‌بینی و هر دم زیادت می‌کنی دردم

Mohsn Namjoo - Mara Mibini O Har Dam | محسن نامجو ـ مرا می‌بینی و هر دم

Mastaaneh(Ey del agar Asheghi)

Khorshid-E Majles

استاد جلال ذوالفنون - آلبوم دانه‌های مروارید - 2 - پیش‌درآمد از رضا محجوبی

رفتن

دیالوگ فیلم 
———————
خدا در این نزدیکی است

چیزهایی هست که نمی دانی

موزیک
———————
گنبد مینا، شجریان
خواهم که بر رویت، شجریان
یغما

Ólafur Arnalds Near Light

SHAMLOU/شاملو،ميلاد آنکه عاشقانه برخاک مُرد

kmrn

Related tracks