" سزا که عاقلان شب نادم اند در جهان، جهان جهان عشرت است خوشا به حال ابلهان..." عالی و زیبا بود 👌

[به یاد سروش رنگی  که در پروسه خلق این اثر و پس از آن، همراه و همدل ما بود یادت همیشه سبز رفیق] 
شهر موعود 
اسفند۹۹
مختوم ، معرض
تیزر: محمد عبدی
طراحی جلد: یزدان مطیعی افرا


مختوم
از سرزمینای سوخته بلند میشم من
از جسدا با خاکستر به هوا میدنم دارم من خبر از ندیده هاتون از آینده سیاه نوه نبیره هاتون
کنده شده ازم یه نسیم پی شم
همه شهرارو دارم میگردم بهش برسم
نمیدونم تهش غروبه یا چی
نصایح شمس درگوشم دروغه یا چی
طوفان میشم گاهی نماد تزلزلم
با عشق انقد میرقصیم تا فروبپاشیم
رنگمو پاچیدم به بناهاتون
دیوارم کوتاهه تنم باشه برا باتوم
و جفتن ساعتا تو دو دلی من
به عشقاتون میشه گفت کمدی قرن
یه دختری میسپاره موهاشو دستم
یه لحظه فک میکنم خودتی میدمش حرکت
منم مسافرم سهمم شده رفتن از دلا
این قطارو میدمش فوت مثال هرشب

بارون میکنه رقیق تنمو 
میکنه باهام یهو عجین همرو
میاره بالا تا که بکوبه زمین سرمو

قرارمون همونجا
با پلک خیست همونجا
نسیم یاد من تو و فکرت همونجا
با بوی بکرت همونجا

معرض
بزا بت بگم اگه باد بیاد این بار منم باش میرم دیگه نمیمونم اینجا میرم باش وطنمم وسیع بی مرز /سنگین ترین تو این مسیر بی وزن/میرم باش میشینم یه گوشه کنج حنجره/ واژه هارو میکارم تو زمین بی بذر/میگذرم از دشت ها ودره ها و دامنه/غوطه ور تو وهم بکر برکه با منه/ تموم سکون سکوت این طبیعت و انزجار/ حقیقت نهایی که کل مسیر با غمه موسم سفر رسید با بادهای موسمی/گذر از دیارت از لا قله های مو سفید/ توزمان بی زمانی وا کن بند گیستو/ منوتو رقص زلف با نت های موسیقی/ طلوع غریب قرب از پشت کوه دیدار/بوسه های بی امان نسیم و سپیدار/سفیدتر از سفیدی سبزه زاربصیرت/احساسات شاعرانه با خودم کلنجار/انتظار بعید انتهای منظره/ نمه نمه بارون بعدش انعکاس اشعه/یه کمون رنگی زیرش کهکشون سنگی/پلکاتو نبند بذار که باز بمونه پنجره

مختوم
روندمو و حک شده تو طبیعتم این
رفیق من مریدمو تو پیر طریقتمی
این بار میوزم لای موهای بورت 
سمت ناکجا آباد دیار رویای دورت
و رد میشم از فلسفه ی انزجار
میگم درگوش فلک تموم قصه هام
وقتو میدم هدر با تماشای منظره
دزد پیغام عاشقام این نهال تو دستمه
تار من از شعر
پودم گمشده بین روزمرگی هاتون میفته
دائما از چشم
یه شاعر منو فرستاد سمت آزادی
یه جا که اشک یا که لبخندش دست ماها نیست
قله هارو فتح این طبیعتو میشناسم
زمان روزنه ست خاطرم حقیقتو میسپارم
سالهاست سیالم خلاف ادما که ایستادن
به روزی که حرفای منو بشنون امیدوارم 
لای توربیناتونم واستون انرژی
بی سرزمینم مثل کودکای فلسطین
حرفای نزدمو بزن پای بدهیم
با همقطارا میریم تا به دیار دوست برسیم
رازام سنگینه میکنه روی شونه هام
زندم تا وقتی بهم بگی همش بوده خواب
میرم بالاتر از این سطح میپیچم به خودم
میبینم کاملا از جهل بوده بوسه هام

معرض

قسم به رنگ‌زرد بوته های گل/ یا رد اشک‌شبنم روی گونه های رز/
قسم به منوتو دره های بی رحم کوه که به کوه نمیرسه آدمای بی غم
قسم به جنگ بی امان قلب و مغزم/از جسارت پریدنم به هنگام رفتن/ شهر من یه شهر خوبه خدا داره توش/جون میده بشینی‌یه‌گوشش و بری از هوش/مثه رنگ خوابه روی بال های باد/ حس جنگ نابه روی تار های تار 
مثه‌منه اصن مثه منه مثه توعه مثه درد مشترکه با صدای داد مثه گردش گرد لا غبارا هوا دود فلوت سرما بخارا اورشلیم نصارا مسلمونی‌مکه؟ اهل عطری خم کوچه نیشابوری؟
نه
 مجنون لیلی باس بری‌گنجه/
نه اینا حرفه
  یا که اهل چش دلی میخوای بری خلصه؟ یکم شدی نزدیک
طرفای بلخ یا که خورشید تبریز 
با باد شدم عجین ومیگذریم از پرچینو میرسیم به منجیل
شهر موعود منو باد باهم میریم‌عبادت /
نه میشنوی کشت و کشتار نه میشنوی جنایت /نه معبد آنچنانی نه گنبد کذایی/نه قلبای مسمومو نزولات فضایی
اماکن مقدسش توربینای بادی شن/ تبلور انرژی ان‌پره هاش که پا میشن
زمین با تو اخت نمیشم نم میدی به چشم
پر زجر و ظلم زوری کدوم دردو بکشم؟
تو طبل جنگی ضرب ننگم مونده رو تنت/ گور های دسته جمعی موی فر رو سرت
زمین تورو نمیخوام با تو هیچ جا نمیام 
خلاف قانون جاذبت میچرخم/ وقتی کل طبیعتت ساحلو میچسبن/ من رو سطح دریا شاد با امواجش میرقصم/لخت و عریان مثه بادم‌همینم که هستم

shahre mo'ud  makhtum x mo'rez

موخره

شهر و کلام: کولی
ضرباهنگ: تنسر
میکس و مسترینگ: سهند ام زد
جلد: کولی

شهریور 1400

Movakhare Singel

Movakhare

Music: Bamdad Afshar
Lyrics: Pouria Alami
Chorus from a poem by Omar Khayyam
Vocals: Toumaj Danesh Behzadi

© Vaak Records

Tafrigh (Vol. 1)

Epidemy

Otagh Band - Epidemy

گیج و خوابن
سرد و ساکن
دم و بازدم سرد
گیج و مات

روزهاست خوابیده‌ن
روزو خواب دیده‌ن
کوه‌ها تاریکن
سرماست اهریمن

دستا به تیغ برف
[دستا به تیغه]
دستا به تیغه، سرد
[دستا به تیغه]
سرها به سینه‌ی ستبر
[سرها به سینه]
تن‌ها به زیر برف
[دستا به تیغه]

آتیش بسوزه گرم بگیره سایه
[چشما به راهه]
شفق بشکافه رنگ بریزه شاید
[چشما گواهه]
که تو تاریکی برفم سیاهه

روزهاست خوابیده‌ن
روزو خواب دیده‌ن

Fāžeh | فاژه

This single is written by Kabud and performed by artists inside Iran to remind us not to forget.

© Vaak Records

Souls

Kabud - Souls

“توأمانیم”
شعر و اجرا : یکی
آهنگسازی : فقیر
ضبط/میکس و‌ مستر : سهند

toamaanim (prod. Fagheer)

سما رآکتورها میزنه زیر در جعبه پاندورا یه را رو باز
میکنه با شعاع جهان ما دوتا
یه حفره در حال بلعیدن پاندولاست
زمان یه خط صاف نه
نقطست
بدون اوج و کاست
شروع تاریکِ قرن پرتوزاست 
وقتی نوتروتا شکاف میدن به قلب هسته 
تناقضا شروع میشن ببین چه داغ و سرده 
گدازه هاشِ مثبت به کپسولای سربی حمله ورشه 
سوال روزمرست هوای تازه چند؟ 
شبیه باغ وحشه بدون باغ و برگ انتهای جریانِ مدرنیته جنگه
بدون فتح، تخریب محضه
همین که هست عمرا تو کت نمیره 
نمیشه چشمو بستش
میپرسی این وسط از من برمیاد چه کاری 
بت میگم بفهمش 
د لعنتی بفهمش

این جنون جمعی عادی نی به هیچ وجه
روند دنیا میره سمت فاجعه 
یه چرخه اشتباه نمی‌پرسه هیچکس 
قراره این مسیرو تا کجا بره
این جنون جمعی عادی نی به هیچ وجه
روند دنیا میره سمت فاجعه 
یه چرخه اشتباه نمی‌پرسه هیچکس 
قراره این مسیرو تا کجا بره

علاج مرگ مغزی قبل واقعه اگر میخوای بدون که سرسنگینه سر به سر نذار 
سه جلدو باطل‌ش میکنه اما باز کتاب بدست بگیر و کم نیار 
آره واضحه بلنده شعله های خاورمیانه دود میکنه هرچی سخت و استواره 
امّا اندیشه نامیراست عین ما که 
داد و میکشیم زیر در جعبه هیچی عادی نی 
این شرایط عادی نیست 400 هزار قتل سالیانه 
عادی اَکنارش
کامی کازی وار مالیاتو پاتریوت تو لابیا و آب به آسیابِ عاصیا تو آسیا 
چین و تایوان و تهران و گاردیاش
انتحاریا تیغ مانیان و شاهرگ بورژاوزیا
خون میپاشه عامیانه حامیان کجان 
لابد تاتی تاتی راه میرن رو فرش قرمز عادی عادی 

این جنون تامّه لعنتی یه رنج واقعی 
به قدر کافی پوچ 
به قدر کافی هیچ 
دل ببندم به چی؟ 
منطقی ببین 
خدا تو آسمون جا نمیشه 
با ابر هسته ای
این جنون تامّه لعنتی یه رنج واقعیه
به قدر کافی پوچه
به قدر کافی هیچ 
دل ببندم به چی؟ 
منطقی ببین 
خدا تو آسمون جا نمیشه 
با ابر هسته ای 

میباره قصه 
اولین جوونه بعد بهبود خاک 
دست میکشه بین
زمین صاف
و آسمونی سربی 
تا نفس فلزه اما اکسیژن و تولید 
میکنه طیف رشدی 
رنگ سبز زرد
از خودش می‌پرسید باز خودش جواب میداد که یکلمست موجیم 
فرم پست مدرن منجی رو توضیح نمیشه داد
بفهمش امّی
بیشتر از حواس نیازه این وسط
امبیانس مستند عمریم
بی گناه، باغرض
معتقد به زندگی که جرم نیست 
لاجرم نمیشه چشمْ دزدید و دستوبست پا ورق نزد قلم که ما بچه های صبحیم 
میتابیم امّا بی نیاز خورشید
دو دست مشت نور توی کهکشانیم
نوید صلحیم، درفش امّید
شکاف آسمون یه خط خواناست
شعار زندگی یه امر ماناست
نجوم آزاد که قهرماناش شهاب آرزو به مرز جورچین
سقف ممکن روی دوش ماست و قد، لغت کشداره ریشه ها بلند و سر میکشیم
و سر میکشیم
اثر میکشیم
و از تو دست میکشیم
تو عابر زمانی میری لای هرج و مرج
و صف تاریخ از تو حرف میزنه ترجمش میشه
هرچی زد و بست
هیچکی داد نزد کمک
برنده ماییم
برنده ماییم
نه نداره شک و تر دید میزنم اون روزو بعد این همه سیاه یه رقص دست جمعیه
جام خالی بود اگه
تو پیکو پر کن واسه بقیه
بذار بفهمن هرکی رفته نام جاریه
هر نفس به یادشون 
عین آیینه
هرکدوم بیوفته ده هزارتا پا میشه

Pandora_Hope

به یاد دوست عزیزم سروش رنگی (۱۳۸۰_۱۴۰۱)

rangaarang (in memory of soroush rangi)

Soheil Nafisi - Ghalbe Kharaab ( Atour Remix )

August 2012

http://soundcloud.com/atour/sets/redo/

Soheil Nafisi - Del Kharaab ( Atour Remix )

می تاخت،
تا به مأمن برسه

ماهر،
پای دامن برسه

توفان
پشت زینش چنگ می‌زد
باد زیر گوشش
نعره و آهنگ می‌زد

دست به خنجر برد، خون شد
به آهن زد، کوه شد

آب به ِمجمر زد، سوخت و
جهنم آبگون شد

جادو جادو جادو شد
جادو جادو جادو شد

می‌خواست،
نقشه‌ی دام بکشه
توسَن،
شیهه‌ی رام بکشه

دست به خنجر برد،
به پیکر زد
به موهاش
جادو

سینه‌اش از غبار و از جنون پر بود

Lyrics: @Sara_Bigdeli_Shamloo

Shezān | شیزان

Parākandeh-Rooz
Atour X Taraamoon
Part of Encounters
Lyrics by: @Sara-Bigdeli-Shamloo @Taraamoon
Mixed and Mastered by: @Nima-Aghiani
August 2020, Divar Records

پراکنده‌روز
آتور و ترامون
دیوار - تیر ۹۹
از پروژه‌ی «برخوردها» از آتور

متن
-----

آفتاب، پای باختر نرسید
تیره‌ی شب، عاقبت سر نرسید

تنها بود؛
ساتن دستارش پروا بود،
دلهره پیدا بود
می‌باخت.

روز،این گرداب سرد

پاره‌ی درد، تا ابد سر نکشید
لیق چشمش، تا به آخر نکشید

تنها بود،
معطل فردا بود

می‌باخت، به عقب برمی‌گشت؛
آوار.

بیزار، پی آخر می‌گشت این‌بار

Movakhare

Koli

Recent comments

mirass

Lilii

Sefram

Bi_mohtava

Related tracks