گلهای رنگارنگ شماره ۳۸۳ در دستگاه شور، آهنگ دشتی، با همکاری پوران، عبدالوهاب شهیدی، روح الله خالقی، مرتضی محجوبی، پرویز یاحقی، امیر ناصر افتتاح، ترانه سرا: رهی معیری، اشعار: فروغی بسطامی، گوینده: اذر پژوهش

فروغی بسطامی

هر که را که بخت، دیده می‌دهد، در رخ تو بیننده می‌کند

وان که می‌کند سیر صورتت، وصف آفریننده می‌کند

خوی ناخوشش می‌کشد مرا، روی مهوشش زنده می‌کند

یار نازنین هر چه می‌کند، جمله را خوشانده می‌کند

هر گه از درش خیمه می‌کنم، جامه می‌درم، نعره می‌زنم

من به حال دل گریه می‌کنم، دل به کار من خنده می‌کند

هست مدتی کان شکر دهن، می‌دهد مرا ره در انجمن

من حکایت از رفته می‌کنم، او حدیث از آینده می‌کند

گر در این چمن من به بوی یار، زندگی کنم بس عجب مدار

کز شمیم خود باد نوبهار، خاک مرده را زنده می‌کند

چون به روی خود پرده می‌کشد، روز روشنم تیره می‌شود

چون به زلف خود شانه می‌زند، خاطرم پراکنده می‌کند

چون به بام حسن می‌زند علم، ماه را پس پرده می‌برد

چون به باغ ناز می‌نهد قدم، سرو را سرافکنده می‌کند

کاسهٔ تهی هر چه باقی است، پر کننده‌اش دست ساقی است

ما در این گمان کانچه می‌کند، آسمان گردنده می‌کند

گاه می‌دهد جام می به جم، گاه می‌زند پشت پا به غم

پیر می فروش از سر کرم، کارهای فرخنده می‌کند

جام باده چیست، کشتی نجات، باده خور کز اوست مایهٔ حیات

ورنه عاقبت سیل حادثات، خانهٔ تو برکنده می‌کند

گاهی آگهم، گاه بی‌خبر، گاه ایمنم، گاه در خطر

گاهم اختیار شاه تاجور، گاهم اضطرار بنده می‌کند

نو عروس بخت هر شب از دری، جلوه می‌دهد ماه انوری

وان چه می‌کند مشق دلبری، بهر خان بخشنده می‌کند

خازن ملک، گنج خوش دلی، نام او حسین، اسم وی علی

کز جبین اوست هر چه منجلی، آفتاب تابنده می‌کند

زان فروغی از شور آن پری، مشتهر شدم در سخنوری

کز فروغ خود مهر خاوری، ذره را فروزنده می‌کند

تصنیف چون به زلف خویش از عبدالوهاب شهیدی - برگرفته از گلهای رنگارنگ شماره ۳۸۳

نوازندگان: ارکستر گل‌هاترانه سرا: رهی معیری خواننده ترانه: عبدالوهاب شهیدی آهنگساز: درویش‌خان تنظیم آهنگ: جواد معروفی مطلع شعر ترانه: زداغ حسرت در آتشم چون لاله امشب
آهنگ در مایه حجاز از درویش خان باهتمام استاد جواد معروفی با صدای استاد عبدالوهاب شهیدی - 
بر گرفته از گلهای رنگارنگ ۳۵۴

داغ حسرت
 
 ز داغ حسرت در آتشم چو لاله امشب
دمی نیاسایم از غمت ز ناله امشب
بیا که بی آتشین لبت ز نامرادی
چو لاله نوشم ز خون دل پیاله امشب
مایه نازی، نغمه سازی، ز دلنوازی
فکر دلها کن، چاره ما کن، که چاره سازی
گلی نروید در این چمن به رنگ و بویت
فروغ شبهای ما بود ز شمع مویت
به لب رسد جان بی دلان ز آرزویت
لطف یزدانی، صبح خندانی،به دل ستانی
گلبن حسنی، چشمه نوری، امید جانی
 رهی معیری

داغ حسرت  - عبدوالوهاب شهیدی  -  Shahidi

آهنگی از استاد جواد معروفی با صدای الاهه
بر گرفته از گلهای رنگارنگ ۳۸۴

Elahe - بر گرفته از گلهای رنگارنگ  ۳۸۴ نوشین لب - الهه

الهه 


رسوای زمانه منم - آهنگی ازهمایون خرم  با صدای الاهه

رسوای زمانه منم - الهه - بر گرفته از گلهای رنگارنگ ۳۸۴ - Elahe

ترانه ای با صدای حمیرا, آهنگ از تجویدی, شاعر رهی معیری  - گلهای رنگارنگ ۴۱۷

تا با تو بودم شآدم نکردی - حمیرا - Homeira

آهنگی کمتر شنیده شده از رویا 

گلهای رنگارنگ - شماره ۴۷۳
اثری از حبیب اله بدیعی , در شور , با صدای رویا و همکاری حسین قوامی, مجید نجاهی , جهانگیر ملک.
شعر از سیمین بهبهانی 

به دیوانگی طوفان چرا کردی به پا ای دیده گریان من -  رویا - Roya

الهه - اثری از حبیب اله بدیعی در دستگاه شور - پاره ای از گلهای رنگارنگ شماره ۵۳۳

الهه - ای خدا صبرم بده - Elahe

ستاره ای از دیار دورم - با صدای مرضیه

ترانه ای با صدای مرضیه, آهنگ از انوشیروان روحانی, شعر نواب صفا - گلهای رنگارنگ ۴۱۹

در صحراها هرچه بگذرم حاصلی نمی بینم
بر دریاها هرچه بنگرم ساحلی نمی بینم

ستاره ای از دیار دورم  
كه كس نشد بهره ور ز نورم 

غروب غم پرور خزانم 
پرندۀ دور از آشیانم

یارب كشتۀ غمم 
مژده ز یارم ده
یارب در چنین غمی 
صبر و قرارم ده

غروب غم پرور خزانم 
پرندۀ دور از آشیانم

 به سینه جز داغ او ندارم 
به غیر او آرزو ندارم

صفای اهل صفا منم من
حدیث مهر و وفا منم من

زندگی را بهانه ای باید 
آرزو را كرانه ای باید

ای مرا زندگی نمی دانی 
كه آرزوی مرا تو پایانی 

به سینه جز داغ او ندارم 
به غیر او آرزو ندارم

صفای اهل صفا منم من 
حدیث مهر و وفا منم من

در صحراها هرچه بگذرم حاصلی نمی بینم
بر دریاها هرچه بنگرم ساحلی نمی بینم

ستاره ای از دیار دورم 
كه كس نشد بهره ور ز نورم
غروب غم پرور خزانم 
پرندۀ دور از آشیانم

ستاره ای از دیار دورم - مرضیه - صفای اهل صفا منم من - Marzieh

الهه - بهار من اکنون که گشته خزان - برگرفته از گلهای رنگانگ ۵۴۴ب 
شعر از معینی کرمانشاهی 

الهه - بهار من اکنون که گشته خزان - Elahe

برچیده از گلهای رنگارنگ شماره ۵۵۸ - مرضیه 
ترانه از سیمین بهبهانی 

دستگاه: چهارگاه
شاعر: سيمين بهبهاني
آهنگساز: مهدي مفتاح
تنظيم: جواد معروفي

هر که را مهر وطن در سر نباشد کافر است
معني حب الوطن‌، فرموده ي پيغمبر است
هرکه ‌بهر پاسِ عِرض و مال و مسکن داد جان
چون شهيدان‌ از ميِ فخرش لبالب ساغر است
از خدا وز شاه وز ميهن دمي غافل مباش
زان که بي اين هر سه‌، مردم از بهائم کمتر است
قلب خود از ياد شاهنشه مکن هرگز تهي
خاصه‌ در ميدان که شاهنشاه قلب لشگر است

از تو بي آيين و بي سلطان نيايد هيچ کار
زان که آيين، روح و کشور، پيکر و سلطان، سر است
موبدِ والاگُهَر داني به فرزندان چه گفت‌؟
گفت حکم پادشاهان همچو حکم داور است
عيش کن گر دادت ايزد، پادشاهي دادگر
پادشا چون دادگر شد روز عيش کشور است

دوباره غوغا به پا كند شور نغمه ي نكيسا
دوباره تا آسِمان رود بانگ شادِماني ما

دوباره پُر شد سينه ها
ز پاكي آينيه ها
به هر طرف اهل دلي نظر گشايد
شكوه ايرانِ كهن به خاطر آيد

گر به زبان ها اكنون نامي از ايران آيد
بار دگر در خاطر، ياد دِليران آيد
مهرِ فروزانِ آزادي، سر زده اين سامان
بوده نگهبان آزادي، پاكي اين دامان

تاريخ ايران را نام دِليران را
هر پير و هر برنا از بر دارد
فرمان آبادي منشور آزادي
شاهان ايران را در ياد آرد

فداي چَشم تو ساقيا
چو گشته دوران به كام ما
تو هم بيا دورِ باده را به نام ما كن
كنون كه گل كرده آرزو
شراب پيروزي از سبو
به ياد جمشيد و جام او به جام ما كن

گر به زبان ها اكنون نامي از ايران آيد
بار دگر در خاطر، ياد دِليران آيد

سند افتخار من
شده نام تو اي ميهن
به فلك تا مهر و مه باشد تابنده
همه كس گويد با من ايران پاينده

پاینده ایران - مرضیه - Marzieh

گلهای رنگارنگ برنامه شماره ۵۶۷ - ترانه از معینی کرمانشاهی

خداوندا مرا شاید امتحان کردی
که در دنیا رهایم بی ‌هم‌زبان کردی
اگر دردم دادی توانم ده
گران‌ بارم صبر گرانم ده
به خاکت افتادم امانم ده
چه خواهی از من ای غم
چه طرفی از هستی بردم
که می‌بندی راهم هر دم
خداوندا سوزی به جانم ده
دلی فارغ از این جهانم ده
به خاک افتادم من امانم ده
نه سنگی پای دم شود بالین من
نه خوابی باز آید دل مسکین من


طرب افسرده کند دل چو ز حد در گذرد
آب حیوان بکشد نیز چو از سر گذرد
من از این زندگی یک نهج آزرده شدم
گر چه قند است نخواهم که مکرر گذرد
آه از آن روز که بی کسب هنر شام شود
وای از آن شام که بی باده و ساغر گذرد
لحظه‌ای بیش نبود آنچه ز عمر تو گذشت
آنچه باقیست به یک لحظه‌ی دیگر گذرد
عاقبت زیر دو خط جمع شود از بد و نیک
آنچه یک عمر به دارا و سکندر گذرد

سیما بینا - خداوندا مرا شاید امتحان کردی - Sima Bina

برچیده از گلهای رنگارنگ شماره 569 - مرضیه 
شعر : شاه زیدی 

مرضیه - شبی که مهمان تو بودم - Marzieh

,برچیده از گلهاي رنگارنگ برنامۀ شمارۀ ۵۷۶ 

دستگاه : سه‌گاه
سراینده : پرویز وکیلی
آهنگ : همایون خرم
ترانه: پرویز وکیلی
خواننده: مهستی
گوینده : آذر پژوهش
فریدون توفیقی
دگر واژگان از : 
ابوالقاسم حالت
پژمان بختیاری

***
به خانه‌ام ز تو آیینه‌ای به جا مانده است
نشانه‌ایست کز آن روی دلگشا مانده است

گرفته زنگ غم و گشته پای تا سر چشم
ز بس که چشم به راه تو دلربا مانده است

از این نگاه غریبی که می‌کند پیداست
که سخت دور ز دیدار آشنا مانده است

دلش فسرده ز هجر است و دیده‌اش حیران
که تا چه کرده و دور از رخت چرا مانده است

***
ساقی ببین آزرده‌ام
ساقی ببین افسرده‌ام
مست و خرابم
ساقی ببین آزرده‌ام ، افسرده‌ام ، مست و خرابم

آه ای همیشه مهربان، امشب تو هم کردی جوابم
ساقی اگر ساغرم شکنی ، قلب پاک مرا زیر پا فکنی
بر نمی‌گیرم از کوی عشق تو دامن

ساقی تویی آرزوی دلم ، گفتگوی دلم
پیش مستان بری آبروی دلم
این تو و این دل من

دیوانه روی زمینم ، میخواره ای بی همنشینم
چرا، چرا ساغرم شکنی ، دل مرا زیر پا فکنی
صد مست همچون من فدایت ، قربان بی مهری و وفایت
چرا، چرا ساغرم شکنی ، دل مرا زیر پا فکنی

***
دیوانه روی زمینم
میخواره ای بی همنشینم
تو که خود آگه ز درد منی ، چرا مرا زیر پا فکنی
ساقی اگر ساغرم شکنی
قلب پاک مرا زیر پا فکنی
بر نمی گیرم از کوی عشق تو دامن

در کنارم سحری طالع بیدار آمد
گفت برخیز پیام آور دلدار آمد

گفتمش من به پرستاری دل مشغولم
گفت برخیز دوای دل بیمار آمد


مهستي - ساقی ببین آزرده‌ام - Mahasti

برچیده از گلهاي رنگارنگ برنامۀ شمارۀ  ۵۸۱ - زنده یاد قوامی
تصنیف زیبای
ابوعطا 
با آوای استاد حسین قوامی
آهنگ: استاد همایون خرم
ترانه: استاد بهادر یگانه 


 میگریزم از جهان هستی‌
ای خوشا جهان می‌‌پرستی‌
گر‌ چه رفتی‌ و دلم شکستی
همچو آرزو به دل‌ نشستی
ای که از غرور و خود پرستی‌
رشته امید من گسستی
دلم شکستی
دلم شکستی
هر شب منمو دل‌ غم زده ام
افتاده به گوشه می کده ام
دیوانه عشق تو‌ام به خدا 
افسانه شهر جنون شده ام
دلم شکستی
دلم شکستی
با این همه غم چه کنم
با سوز دلم چه کنم
با آتش سرکش تب چه کنم
با جان رسیده به لب چه کنم
یا رب چه کنم
سرگشته وادی شب شده‌ام 
در این دل‌ تیره شب چه کنم
یا رب چه کنم
پس از این سر بنهم چون مجنون
به ر‌ه دیوانه گری
بکنم رو به ر‌ه میخانه 
به جهان بی‌ خبری

میگریزم از جهان هستی‌ - قوامی - Ghavami - تصنیف زیبای ابوعطا

بر گرفته از " یک شاخه گل "  - برنامه ۳۲۶   

کوروس سرهنگ زاده

بر گرفته از برنامه یک شاخه گل شماره ۳۶۹
با همکاری شهیدی و نجاهی 
آهنگ از اسماعیل مهرتاش - ابوعطا

حافظ 

زاهد خلوت نشین دوش به میخانه شد
از سر پیمان برفت با سر پیمانه شد
صوفی مجلس که دی جام و قدح می‌شکست
باز به یک جرعه می عاقل و فرزانه شد
شاهد عهد شباب آمده بودش به خواب
باز به پیرانه سر عاشق و دیوانه شد
مغبچه‌ای می‌گذشت راهزن دین و دل
در پی آن آشنا از همه بیگانه شد
آتش رخسار گل خرمن بلبل بسوخت
چهره خندان شمع آفت پروانه شد
گریه شام و سحر شکر که ضایع نگشت
قطره باران ما گوهر یک دانه شد
نرگس ساقی بخواند آیت افسونگری
حلقه اوراد ما مجلس افسانه شد
منزل حافظ کنون بارگه پادشاست
دل بر دلدار رفت جان بر جانانه شد

زاهد خلوت نشین دوش به میخانه شد -  عبدالوهاب شهیدی

بر گرفته از برنامه یک شاخه گل شماره ۳۷۶
 ای ساربان آهسته رو
 عبدوالوهاب شهیدی 
با همکاری شهیدی و معروفی  
آهنگ از جواد معروفی  
اشعار : سعدی

عبدوالوهاب شهیدی - ای ساربان آهسته رو

بر گرفته از برنامه ۴۰۵ یک شاخه گل
شهیدی , فریدون حافظی و حسن ناهید - در مایه دشتی 
اشعار از جامی . بابا طاهر

اشعار بابا طاهر -  عبدالوهاب شهیدی

بر گرفته از برنامه ۴۱۴ یک شاخه گل 
به همکاری پوران, حبیب اله بدیعی, فرهنگ شریف و جهانگیر ملک 
آهنگ ابوعطا از جهانبخش پازوکی


ساقیا در را گشا من با سبو همرازم امشب 
فكر می كن عاشقم من با جنون دمسازم امشب 
بی می امشب كی توانم داد دل از غم ستانم؟ 
ساقیا بهر خدا یك امشبی را با سبو تنها گذارم 
تا دمار از غم بر آرم،تا دمار از غم برآرم 
می خواهم امشب دست و پا در می زنم 
با یاد او پیمانه پی در پی زنم 
همدرد و غمخواری ندارم 
غیر از سبو یاری ندارم 
ساقیا در را گشا من با سبو همرازم امشب 
فكر می كن عاشقم من با جنون دمسازم امشب 
بی می امشب كی توانم داد دل از غم ستانم؟ 
ساقیا بهر خدا یك امشبی را با سبو تنها گذارم 
تا دمار از غم بر آرم،تا دمار از غم برآرم

پوران - ساقیا در را گشا

سوز دل
دستگاه: شور
شاعر: رحيم معيني کرمانشاهي
آهنگساز: مجيد وفادار

نه سحر ديگر شام تيره ي هجران دارد
نه اثر ديگر آه سينه ي سوزان دارد
دل من ديگر با اين روز پريشان خو کرد
به قفس، مهر و الفت مرغ پريشان دارد
به خود نمي پردازم
با سوز دل مي سازم
به خود نمي پردازم
با سوز دل مي سازم

با تنهايي خو دارم
چون عشق او دارم
سر بر زانو دارم
با آشفته سري
گر جام مي بر گيرم
شوري از سر گيرم
چون آتش درگيرم
در اين بي خبري

ديشب يادت با ما بود
رويايي بس زيبا بود زيبا بود
شمع و بزم تنهايي
خون دلم چون مي در مينا بود
به خود نمي پردازم
با سوز دل مي سازم
به خود نمي پردازم
با سوز دل مي سازم

من راز عشق و شيدايي 
در چَشم تو مي خوانم
من سوز و رنج تنهايي
از جور تو مي دانم
مي گريم و مي خندم
ديوانه چِنين بايد
ديوانه چِنين بايد
مي سوزم و مي سازم
پروانه چِنين بايد
پروانه چِنين بايد
به خود نمي پردازم
با سوز دل مي سازم
به خود نمي پردازم
با سوز دل مي سازم
با سوز دل مي سازم
با سوز دل مي سازم
با سوز دل مي سازم

(www.BestMusik.org)

Sooze Del - سوز دل - مرضیه

آتشین روی و سیمین تنی

با صدای مرضیه

 بر گرفته از  برنامه  گلهای رنگارنگ 165

آهنگ از علی تجویدی , دستگاه همایون


شعر: رهی معیری

آتشین روی و سیمین تنی، چون می آتشین روشنی

مهر و مه همنشین با من است، تا تو ای نازنین با منی

نوشین از لب تو لب من، روشن از رخ تو شب من
رویت بهار زندگانی، وصلت چو باده جوانی
مستم از نگاه تو، هستم در پناه تو

دهمت گر جان خواهی، که به مُلک دل شاهی
قبله دل ها کویت، مایه شادی رویت، دیده خوبان سویت

شب است و شاه است، می است و مینا

به پای ساقی ز آسمان ها، ستاره گوهر افشان است
به ناله مطرب، به خنده ساغر
جمال جانان، فروغ دلبر، به زهره و پروین ماند
بت من به تو پابندم، به جهان به تو خرسندم، که به از دو جهانم باشی

همه شب به تو دمسازم، دل و جان به تو پردازم، که به از دل و جانم باشی

شاه خوبانی، مه من، مه من، صبح خندانی، شه من، شه من، شه من

Barghe Negah

آتشین روی و سیمین تنی -  مرضیه

بر گرفته از یک شاخه گل برنامه ۲۴۴

پیش زاهد از رندی دم مزن که نتوان گفت
با طبیب نامحرم حال درد پنهانی
شعر از حافظ - 
آواز : استاد عبدالوهاب شهیدی , نی: استاد کسایی ,  سنتور: کیومرث حقیقی و رضا ورزنده 
مایه سه گاه

وقت را غنیمت دان آن قدر که بتوانی
حاصل از حیات ای جان این دم است تا دانی
کام بخشی گردون عمر در عوض دارد
جهد کن که از دولت داد عیش بستانی
باغبان چو من زین جا بگذرم حرامت باد
گر به جای من سروی غیر دوست بنشانی
زاهد پشیمان را ذوق باده خواهد کشت
عاقلا مکن کاری کآورد پشیمانی
محتسب نمی‌داند این قدر که صوفی را
جنس خانگی باشد همچو لعل رمانی
با دعای شبخیزان ای شکردهان مستیز
در پناه یک اسم است خاتم سلیمانی
پند عاشقان بشنو و از در طرب بازآ
کاین همه نمی‌ارزد شغل عالم فانی
یوسف عزیزم رفت ای برادران رحمی
کز غمش عجب بینم حال پیر کنعانی
پیش زاهد از رندی دم مزن که نتوان گفت
با طبیب نامحرم حال درد پنهانی
می‌روی و مژگانت خون خلق می‌ریزد
تیز می‌روی جانا ترسمت فرومانی
دل ز ناوک چشمت گوش داشتم لیکن
ابروی کماندارت می‌برد به پیشانی
جمع کن به احسانی حافظ پریشان را
ای شکنج گیسویت مجمع پریشانی
گر تو فارغی از ما ای نگار سنگین دل
حال خود بخواهم گفت پیش آصف ثانی

Shahidi -  عبدالوهاب شهیدی -  پیش زاهد از رندی دم مزن

بر گرفته از برنامه یک شاخه گل ۴۳۴

عبدالوهاب شهیدی 
عطار 
كسایی، حسن
رضا ورزنده 
پرویز یاحقی

ای همه راحت روان، سرو روان کیستی
ملک تو شد جهان جان، جان و جهان کیستی
اینت جمال دلبری مثل تو کس ندیده‌ام
هیچ ندانم ای پسر تا تو از آن کیستی
از لب همچو شکرت پر گهر است عالمی
ای گهر شریف جان گوهر کان کیستی
بی تو چو جان و دل توی سیر شدم ز جان و دل
ای دل و جان من بگو تا دل وجان کیستی
ای زده راه بر دلم نرگس نیم مست تو
رهزن دل شدی مرا روح روان کیستی
عطار از هوای خود سود و زیان ز دست داد
از پی وصل و هجر خود سود و زیان کیستی

عبدالوهاب شهیدی - ای همه راحت روان

برنامه «ساقی نامه در ادب پارسی» که با عنوان «هفت شهر عشق» نیز مشهور بود، در دهه پنجاه خورشیدی بصورت هفتگی روزهای جمعه از تلویزیون ملی ایران پخش می شد.

در این برنامه هنرمندانی چون شادروان «کامران داروغه» نوازنده کمانچه، زنده یاد «منصور نریمان» نوازنده عود، «محمد موسوی» نوازنده نی و «محمود فرهمند» نوازنده تمبک حضور دارند و استاد محمدرضا شجریان نیز به عنوان آوازخوان، این گروه را همراهی می‌کردند.

واژه ساقی‌نامه به گونه‌ای شعر که در قالب مثنوی و در بحر متقارب سروده می‌شد گفته می‌شود.

تهیه کننده این برنامه، «زنده یاد بهمن بوستان» و مجری این برنامه «خانم فخری نیکزاد» است.

متن شعر اجرا شده:

المنه لله که در میکده باز است
وین سوخته را بر در او روی نیاز است
خم‌ها همه در جوش و خروشند ز مستی
وان می که در آن جاست حقیقت نه مجاز است
شرح شکن زلف خم اندر خم جانان
کوته نتوان کرد که این قصه دراز است
رازی که بر خلق نهفتیم و نگفتیم
با دوست بگوییم که او محرم راز است
ای مجلسیان سوز دل حافظ مسکین
از شمع بپرسید که در سوز و گداز است

بیا ساقی آن می که حال آورد
کرامت فزاید کمال آورد
به من ده که بس بی‌دل افتاده‌ام
وز این هر دو بی‌حاصل افتاده‌ام
بیا ساقی آن می که عکسش ز جام
به کیخسرو و جم فرستد پیام
بده تا بگویم به آواز نی
که جمشید کی بود و کاووس کی
بیا ساقی آن می کز او جام جم
زند لاف بینایی اندر عدم
به من ده که گردم به تایید جام
چو جم آگه از سر عالم تمام

SaghiNameh dar Adabe Parsi

محمد رضا شجریان - ساقی نامه‌

برگرفته از یک شاخه گل برنامه شماره ۱۱۲

آهنگ:	همایون
شد دلم خون ز درد جدایی
ای امید دل من کجایی
تا که من دل به عشق تو بستم
دل ز مهر دو عالم گسستم
من ز خوبان تو را برگزیدم
از لبت لذت جان چشیدم
ای رخت قبله‌گاه امیدم
روی خوب تو را می‌پرستم
بی رویت، ای نگارم
چون مویت، بی‌قرارم
تو مه روشنی، دل و جان منی، جلوه‌ی گلشنی
آرزوی دلی، با صفا چون گلی، شادی محفلی
بیا تو با ما شبی صفا کن، به عاشق خود دمی وفا کن
یار دلربا، محبوب بی‌وفا
بازآ شبی در بر من تو ای دلبرم، در برم، بگذر بر سرم
رحمی آخر به چشم ترم، دلبرم بنشین در برم
ای نوگل گلشن آرزویم
زیبا چون گلی
جز مهر تو من ز عالم نجویم
چون شادی در دلی
روشنی‌بخش هر محفلی

مرضیه - شد دلم خون ز درد جدایی  -  ای امید دل من کجایی

خواننده: پروین 
 بر گرفته از یک شاخه گل برنامه ۲۲۶
کلام: کیومرث وثوقی

اهنگ بیات زند: عارف قزوینی

همنواز: مجید نجاحی

به اهتمام: روح الله خالقی

اشعار متن برنامه: مجمر اصفهانی

گوینده : اذر پزوهش



ای دیده گر سویش نظر کردی نکردی

دل را از این دیوانه تر کردی نکردی

کردی دلم را خون زغم کز بخت وارون

از تیر مزگانش حذر کردی نکردی

ای ناله دلسوز درد الوده جانکاه

گر در دل سنگش اثر کردی نکردی

با یاد تو گشتم زخاطر ها فراموش

ما را تو یار ویاد اگر کردی نکردی

با صد طراوت ای نسیم مهربانی

هرگز به ان گلشن گذر کردی نکردی

ای شمع روشن در غم هجران ان ماه

بی اشک اگر شب را سحر کردی نکردی

ای شمع روشن در غم هجران ان ماه

بی اشک اگر شب را سحر کردی نکردی

ای دیده گر سویش نظر کردی نکردی

دل را ازاین دیوانه تر کردی نکردی

ای دیده گر سویش نظر کردی نکردی

ای دیده گر سویش نظر کردی - پروین

بهمراه داریوش پیرنیاکان 

چندان که گفتم غم با طبیبان
درمان نکردند مسکین غریبان
درج محبت بر مهر خود نیست
یا رب مبادا کام رقیبان
آن گل که هر دم در دست بادیست
گو شرم بادش از عندلیبان
» مـا درد پنـهان با یار گـفتیم
نتوان نهفتن درد از طبیبان «
یا رب امان ده تا بازبیند
چشم محبان روی حبیبان
ای منعم آخر بر خوان جودت
تا چند باشیم از بی نصیبان
حافظ نگشتی شیدای گیتی
گر می‌شنیدی پند ادیبان

Mamane Vafa

اجرای خصوصی - شجریان - چندان که گفتم غم با طبیبان

تصنیف: صیاد
آواز : سپيده جندقي

شعر: دکتر هدایت الله نیر سینا
به خدا ای صیادم مکن از دام آزادم
چو به دامت افتادم تن به بلا دادم
من بی پروا صیدی عاشق صیادم
ای آنکه نمی روی از یاد من مبر از یادم
جانا تو اگر ندهی داد من که دهد دادم
دور از تو دگر دل رسوای خود به که بسپارم
گر شد به فنا ز تو بنیان من ز تو دل شادم
مگر از خود شراب گلگون دهی چو فرهادم
پر زدم چون مرغی سوی تو
دام من شد تار موی تو
رو به کجا آرم من ان مرغ گرفتارم من کز دام تو جان نبرم
لاله ی این گلزارم داغی که ز دوری دارم 
زد شعله غم به برم

سپيده جندقي -  تصنیف صیاد

اولین اثر استاد علی تجویدی در برنامه گلها

شعر از معینی کرمانشاهی

چه می شد رها بودم از همه قیدی تا نباشد دامی

چه میشد به کام من این جهان می شد تا بگیرم کامی

فلک گر به چهر من داغ حسرت را نمی زد  چه می شد چه میشد

قضا گر به نام من فال محنت را نمی زد چه می شد چه میشد

ز بخت من چه می پرسی ز حال من چه می خواهی

 ز  سوز جانم چه میدانی  نمیدانی  

ز دنیا غم نصیبم شد

جدا از من حبیبم شد

غم هجرانم  نمیدانی    نمیدانی  

بهر کس دل بستم بلای جانم شد

به هر کس دل بستم بلای جانم شد

به هر سو رو کردم ز کف ایمانم شد

به جامم اگر خون نمی شد چه می شد چه می شد

پروانه - تصنیف چه می شد

برگرفته از گلهای رنگارنگ ۵۲۹ ب

ای فلک بی آشیان تنهای تنها مانده ام
دیگر چه خواهی
خسته و بی همزبان در سیل غمها مانده ام

دیگر چه خواهی
زندگی زندان شده غم در دلم میهمان شده

دل دگر در سینه ام از بار غم ویران شده
در خطوط شب تنها پناه من باشد دل دیوانه ای

من اسیر دل این دل به دام غم در گوشه 
میخانه ای

از دل من جدا غم نشد یک زمان
هر شبی هر سحر با دلم همزبان

ای فلک آتش به جانم بر دل نا مهربانم
زیرورو گردی الهی از دلم دیگر چه خواهی

چشم گریان مرا هر شب تماشا میکنی
هر کجا پنهان شوم بازم تو پیدام میکنی

عمری بلای من ماندی به پای من هستی شده
هر چه میخواهی بکن با دل دیوانه ام 

ای فلک ای فلک
گر نمیدانی بدان ساکن میخانه ام 

ای فلک ای فلک
ای فلک بی آشیان تنهای تنها مانده ام
دیگر چه خواهی

KURUS

Popular tracks