เนื้อเพลงจาก @zecilia2
ที่ตรงนี้มันอ้างว้าง จนไม่หลืออะไร ไม่มีแม้ แต่สัมผัสของเธอ
ความเศร้านั้นทับถมลึกเต็มข้างในใจ ในท้ายที่สุดกว่าฉันจะรู้ตัว
ก็ไม่รู้ว่าสายลมมีสีสัน เป็นเช่นไร เสียงแมกไม้เริ่มจางหายไปทุกที
เพียงลำพังที่ตรงนี้ รับรู้ด้วยใจ ว่ามีเธออยู่ ฉันรู้ดี

หากแม้เสียงนั้นที่ร้องบอก เรียกหาชื่อของฉันใช่ไหม
จากหลังกระจกที่กั้น อยาก....ขอรอยยิ้มเธอ

2 ก้าว ที่เริ่มออกเดิน เมื่อฉันจ้องมอง ใบหน้านั้นยังหลับฝันไม่รู้ตัว
3 ก้าว ที่ไม่อาจเดินไปถึงตัวเธอ เพราะด้วยความกลัวฉุดและรั้ง เกลียดเหลือเกิน
ไม่สามารถสัมผัสแสงบางเบาที่ผ่าน ดังเป็นมายา ดูไม่ใช่ของจริง
แค่เพียงฉันทำลายความเงียบงันนี้ลงไป ด้วยบทเพลงส่งให้ถึงเธอ

หากแม้เสียงนั้นที่ร้องบอก เรียกหาชื่อของฉันใช่ไหม
หยุดยั้งไว้แค่ในอดีต ที่ผันผวนเพราะเวลา

ไม่รับรู้ในทุก ๆ สิ่ง อยากขอแค่เดินไปทางนี้
ให้ฉันพบเจอแสงนั้นอีก และร้องเพลงนั้นสักที

หากแม้เสียงนั้นที่ร้องบอก เรียกหาชื่อของฉันใช่ไหม
จากหลังกระจกที่กั้น อยาก....ขอรอยยิ้มเธอ
ขอรอยยิ้มเธอ

Kyoya Kimari