فقط گوش کن

آی ای آزادی اگر روزی به سرزمین ما رسیدی با شادی بیا
با چادر سیاه و تحجر و ریش نیا
با چادر سیاه و تحجر و ریش نیا
با آواز و موسیقی و رنگ بیا
با تفنگ های بزرگ در دست کودکان کوچک نیا
با گل و بوسه و کتاب بیا
از تقوا و جنگ و شهادت نگو
از انسانیت و صلح و شهامت بگو

دکلمه آزادی با صدای داریوش

شاعر، خواننده و آهنگساز: فرامرز دعایی

Facebook.com/DoaeiFamily

فرامرز دعایی- طوفانیه دریا- Faramarz Doaei- Toofaniye darya

تو که اُمای آو گُشِس دِ چشِ چشمه
خنِسی دا،ر پُر دِ گل ،پَرپیچ بیئه دِ رَنگ و رَشمه
تو خَوَر داری دِ خآو بچَه ساویا
تو بلَدی تورِ کوچِ ،سی پریسکیا
تو کلیلِ زالِنه اُوریانه داری
تو تونی داغ دِ دل زِمی درآری
تل حُشکِ سَرِ دار نومِتِ دونه
تل حُشکِ سَرِ دار نومِتِ دونه
مَل بی لیز، مینه مُشتت میکه لونه
صُو سَحَر دِ شوق تو خُروس موحونه
ایل وبار وا میل مالگَت ایل می رونه
برگِ گُل نوم تونه، داره دِ دامو
پی زِنو، دینه دِ مالگه، تُورِ پامو
تاوِسو دِ زیر سایَه ت می کنه خآو
تو تونی برفِ نسارِ بَکِنی آو
گَر گِر آوِت ، تشِ تشنه می نشونه
لاوَه لاَوت، لارِ بیمار می لآونه
برگ گُل راز، تونه دارَه دِ دامو

♫♫♫♫♫♫
ترجمه فارسی
♫♫♫♫♫♫

تو که آمدی آب را به چشم چشمه ها گُشودی
خنده ات گلها و درختان را پر از گلهای رنگارنگ نمود
تو از خواب نوزادان و بچه های کوچک باخبری
تویی که مسیر کوچ پرستو ها را می شناسی
کلید غُل و زنجیر ابرها در دست توست
تو می توانی عطش تشنگی را از دل زمین بیرون کنی
شاخه ی خشک روی درخت نام تو را می داند
پرنده ی بی آشیان و بی پناه در میان دستان تو لانه می کند
صبحگاهان خروسان به شوق تو آواز می خوانند
ایل هنگام کوچ با اراده طبیعت(فصول سال)تو کوچ می کند 
برگِ گُل اسم تو را در دامان خود دارد
ردگیرهادرمنزلگاه قدیمیِ ایل،ردما را یافته اند
تابستان زیر سایه ی تو به خواب می رود
تو می توانی برفهای سایه ساران را آب کنی
جُرعه جُرعه نوشیدنِ آبت،عطش هر تشنه راخاموش می کند
لالایی های تو برای جسم بیمار تسکین است
برگ گل پر از رموز علم و قدرت توست

Avaz Moor - Ayeneh Ashk - Msbmusic.IR

ایرج رحمانپور - تو که اومای

داریوش - آی آزادی - Dariush - Ay Azadi

Saze Ghesego Va Bozorgdashte Hafez

Tasnife Sheyda Gity

▨ نام شعر: می‌خواهمت چنان که شب خسته خواب را
▨ شاعر: قیصر امین‌پور
▨ با صدای: شاعر
▨ پالایش و تنظیم: شهروز
ــــــــــــــــــ
می‌خواهمت چنانکه شب خسته خواب را
می‌جویمت چنانکه لب تشنه آب را

محو توام چنانکه ستاره به چشم صبح
یا شبنم سپیده دمان آفتاب را

بی‌تابم آنچنانکه درختان برای باد
یا کودکان خفته به گهواره تاب را

بایسته‌ای چنان که تپیدن برای دل
یا آنچنان که بالِ پریدن عقاب را

حتی اگر نباشی، می‌آفرینمت
چونان که التهاب بیابان سراب را

ای خواهشی که خواستنی‌تر ز پاسخی
با چون تو پُرسشی چه نیازی جواب را

قیصر امین‌پور | می‌خواهمت چنان که شب خسته خواب را

رفیق راه بی‌پایان کدامست؟
#مولانا


قطعه: درد بی درمان

ساز و آواز شوشتری
آواز : محمدرضا شجریان
شهنواز : حامد افشاری
صراحی آلتو : مهرداد ناصحی



شجریان - درد بی درمان

Avazeh khan Na Avaz

▨ نام شعر: در طراوت و نابودی حادثه
▨ شاعر: احمدرضا احمدی
▨ با صدای: احمدرضا احمدی
▨ پالایش و تنظیم: شهروز
ـــــــــــــ 
با اطمینان می‌فهمیدم چرا رنج، بوسه می‌شد

گفتگوی جهاتِ شمال و جنوب کافی نبود تا عشق را دشنام دهم
شب همان‌قدر پهناور بود، که درخت از شدت سرما، از من لباس بخواهد
که من چشمان را کامل کنم
که خواب را، خفته در یک سطرِ باران، ببینم.
کدام خطر جنگ بود که من هر روز سردتر، در یک لبخند تکرار می‌شدم؟
من، وفادار به سرنوشت میلیون‌ها انسان نبودم
که نه من آن‌ها را در خواب دیده بودم
و نه آن‌ها مرا در بیداری.

در دل می‌گفتم:
لباس نو که پوشیدم، قفل را که با عطر گشودم
میان قلب‌ها فرق نخواهم نهاد
رسوایی را کفن خواهم کرد
و لبخند را آن‌قدر ادامه خواهم داد
تا قلبم سرنوشت همهٔ قلب‌ها باشد.

طبل من کجا بود؟
صدای فرتوتِ من بوسه می‌خواست
بوسه می‌خواست تا شفا را، از بیماری‌های کاملِ بهار بیاورد
و من، حتی در خطرناک‌ترین دروغ‌ها، خویش را باور می‌کردم
حس من متون غم‌انگیزِ خطرناکی بود که از من، تنها، حرفه می‌خواست
من از میان جمعیت، خودم را بدست می‌آورم
خودم را انتخاب می‌کردم
تا شفا یابم.

می‌خواستم مؤدبانه گریبانِ یک عطر، یک پروانه، یک کلید
و یک گاوآهن را بگیرم
تا این وظایفِ هولناکِ صبح و شب را
به آن‌ها
تلقین کنم
و در باران مرخص شوم.

اما عقیده‌ام گمنام بود
آخرین حرفم از تقدیر بیم داشت
و عمرم
-بی‌اغراق-
کفافِ مرا نمی‌داد.
در را آهسته بستم
خود را در درگاه کاشتم

توقعات باکرهٔ من شباهتی به سال‌ها و روزها نداشت.

اکنون قدرت و حکمرانیِ من
فقر لبخندی در طراوت و نابودی حادثه است.
▨
احمدرضا احمدی
از دفتر شعر «وقت خوب مصائب»

احمدرضا احمدی | در طراوت و نابودی حادثه

Pride

My Goblet Has Broken - ساغرم شکست ای ساقی

در من زنداني ستم گري بود كه به آواز زنجيرش خو نميكرد
من با نخستين نگاه تو آغاز شدم


نخستین درد

حسام الدین سراج - آسمونی بود

اولین نقطه ای که از مرکز کائنات گریخت
و بر خلاف محورش به چرخش در آمد ، سر من بود!
من اولین قابله ای هستم که ناف شیری را بریده است !
اولین آواز را من خواندم ،
برای زنی که در هراس سکوتُ سنگُ سکسکه ،
تنها نارگیل شامم را قاپیدُ برد !
من اولین کسی هستم که از چشم زنی ترسیده است !
من ماگدالینم ! غول تماشا !
کاشف دلُ فندقُ سنگ آتش زنه !
سپهر را من نیلگون شناختم !
چرا که همرنگ هوس های نا محدودِ من بوذه !
خدا ، کران بیکرانۀ شکوهِ پرستش من بود
و شیطان ، اسطورۀ تنهائی اندیشه های هولناک من !
اولین دستی که خوشه اولین انگور را چید دستِ من بود !
کفش ، ابتکار پرسه های من بود
و چتر ، ابداع بی سامانی هایم !
هندسه ! شطرنج سکوت من بود
و رنگ ، تعبیر دل تنگی هایم !
من اولین کسی هستم که ،
در دایره صدای پرنده یی بر سرگردانی خود خندیده است !
من اولین سیاه مستِ زمینم !
هر چرخی که می بینید ،
بر محور ِ شراره های شور عشق من می چرخد !
آه را من به دریا آموختم !
من ماگدالینم !
پوشیده در پوستِ خرس
و معطر به چربی ِ وال !
سرم به بوتۀ خشکِ گونی مانند است ،
با این همه هزار خورشیدُ ماهُ زمین را
یک جا در آن می چرخانم !
اولین اشک را من ریختم ،
بر جنازۀ زنی که غوطه ور در شیرُ خون
کنار نارگیلی مُرده بود !
بی هراس سکوتُ سنگُ سکسکه … !

rah ba rafigh 2

Hossein Panehi - حسین پناهی، به وقت گرینویچ

http://www.facebook.com/deklamehayerezapirbadian

داریوش - آی آزادی - Dariush - Ay Azadi

lashgar

Related tracks