غزلی ز خون - سهیل نفیسی

ای که شکفته ای چو گل در ملکوت خواب من
چشمه خوشگواره ای در عطش سراب من

حاصل آن شکر لبت وقت جمیل بوسه ها
از در غیب عشق تو نان من است و آب من

طرح تبسم تو را روح بهار میکشد
تا که ترانه خوان شود هر ورق کتاب من

جسم شهید خفت…