دیدم نوشته ام روز هات...!
و تو چه می دانی که  روز چیست و شب چیست... وقتی زمان به احترام تو ایستاده است...
و زمین زیر پای تو غرق باران ... "نزنید چشمه ی باران را آقایان! نزنید"...و چشم هات بسته بود.

و پاییز جز تو، سراغ سایه ی شعر ما را هم نمی گیرد دیگر، سراغ بار باغ هامان و چراغ هامان را... چه بی رحم است پاییز.

Leyli Montazeri