!آره زنده‌ س

ترانه: م. مهدی مرادی | آهنگ: حسام فریاد | تنظیم: ریچارد یوگلو | صدا: حسام فریاد | سال تولید: ۲۰۰۸

واسه تن کشیدن
رو نگاه تار و نیمه جون برگ
توی کابوس عقیق و آه و مرگ
که شده تموم کار و بار ما
زیر چتر تیر و ترکش عزا

واسه دل بریدن
از گل و عشق و رفیق و زندگی
توی غرقاب سقوط و بندگی
نه! نباید از اونا سوال کنیم
نباید حرفا رو دیگه چال کنیم

آره زنده س!
آره فکر پر زدن
زیر سایه ی وطن
آره زنده س! آره زنده س

من و گریه، تو و حسرت، ما و رفتن
شبا سنگی، تنا زخمی، دلا آهن
سر کوچه، یه ستاره، بی نشونی
دم دیوار، یه گلایل، شده خونی

آره زنده س!
آره فکر پر زدن
زیر سایه ی وطن
آره زنده س! آره زنده س

واسه قصه گفتن، برا مادرای پاره پاره دل
برا نسلای نشسته پا به گِل
که چه اومد به سر ما و دیار
که چرا عمریه بغ کرده باهار

واسه نعشو بردن، به تهِ غربتِ پیچِ بی کسی
تا که شاید برسه هم نفسی
نه! نباید از اونا سوال کنیم
نباید حرفا رو دیگه چال کنیم

آره زنده س!
آره فکر پر زدن
زیر سایه ی وطن

Singles

!آره زنده‌ س - Yes, It's Alive!

ایران ما

ترانه: م. مهدی مرادی | آهنگ: حسام فریاد | تنظیم: ریچارد یوگلو | صدا: حسام فریاد

هر کوچه‌ی کابوس
بیراهِ گریزی
هر دخمه‌ی تاریک
اعدامِ عزیزی

هر ثانیه صد بار
خون‌خفتنِ هر مرد
زن، شیونِ پاسوز
ایران، وطنِ درد

ایران، مادرِ به‌خون‌نشسته
ایران، دو تا دستِ پینه‌بسته
ایران، اگه می‌بازه به ضحّاک
فردا یه جوونه‌س سرِِ هر خاک

سال: عیدِ شکنجه
ماه: بیرقِ فریاد
صبح: آیه‌ی تبعید
شب: بسترِ بیداد

هر خاطره: طوفان
دل: چشمه‌ی خوناب
سر: بی‌تنِ تاراج
تن: غرقه‌ی مرداب

ایران: مادرِ به‌خون‌نشسته
ایران: دو تا دستِ پینه‌بسته
ایران اگه می‌بازه به ضحّاک
فردا یه جوونه‌س سرِِ هر خاک

هم‌زخمه‌ی زخمی
!فریادِ تو باید
هم‌لحظه شو از نو
!تا غم بره شاید

از شهرِ گلوله
!دنیا رو صدا کن
قابِ شبو سرخ از
!تصویرِ ندا کن

ایران ما

تخریب

ترانه: م. مهدی مرادی | آهنگ و صدا: حسام فریاد | تنظیم: ریچارد یوگلو

شب تخریبِ فانوسک، کنار چشم بی‌خورشید
گلوله جستجو کرد و به قلبِ عاشقی پاشید
دوباره سرو لرزید و ستاره بر زمین افتاد
تن پروانه بی‌پر، گریه شد خاکسترِ باد

دوباره زخمِ تحمیلی
دوباره مادری دلتنگ
دوباره سهمِ گل، جوخه
دوباره پیله‌های تنگ

دوباره ضربه‌ی دیروز
دوباره مهرِ اهریمن
دویاره سنگسارِ حرف
دوباره کشتن گفتن

شبِ معراج، یک عاشق، که جز فردا هراسش نیست
شبِ ایثار، معصومی، که جز میهن لباسش نیست
به آن تنپوشِ هم‌رنگِ دیارِ عشق، می‌نازد
چه بابک‌وار در هر سینه قصری سرخ می‌سازد

دوباره زخمِ تحمیلی
دوباره مادری دلتنگ
دوباره سهمِ گل، جوخه
دوباره پیله‌های تنگ

دوباره ضربه‌ی دیروز
دوباره مهرِ اهریمن
دویاره بوی خون امّا
!نخواهد ماند این دشمن

M. Mehdi Moradi