مجنونم و خــو کرده بـــه هرگز نرسیدن
با این همه سخت است دل از چون تو بریدن
از تو فقط آزردن و هی کــوزه شکستن
از من همه دل دادن و پا پس نکشیدن
دل کفتر ماتم زده ای بود که با عشق
کارش شده بـی واهمــه از بام پریدن
چون سرخ ترین سیب در آغــوش درختی ،
سخت است تو را دیدن و از شاخه نچیدن
آن گونه دچارت شده یوسُف که خودش هم
افتاده بـــه عاشـق شدن وجامـــه دریدن
اعجاز تو مغرورترین ساحره ها را
وادارنمود ست به انگشت گزیدن
تا این که به هر جا ببرد عطر تنت را
واداشته ای باد صبــــا را بــه وزیدن
ای چـــادر گلدار پریشـــان شده در باد
خوب است به دنبال تو یک دشت دویدن
مهتاب من کجای زمین پهن کرده ای رخت و لباس شسته ی خود را که آفتاب امروز عطر پیرهنت را گرفته است
باز این منم که یاد تورا دود میکنم هر بار گفته ام به خود این بار بار آخریست 
اما هنوز نشئگی از سر نرفته است جانم خمار وسوسه ی کام دیگریست
آنقدر ساده ام که گمان میکنم تو هم مانند من به آنچه نشد فکر میکنی
حتی خیال میکنم این من خود تویی اینجا نشسته ای و به خود فکر میکنی
شاید نباید این همه باور کنم تورا شاید که اتفاق نیفتاده ای هنوز
شاید تجسم غزلی عاشقانه ای جا مانده در خیال من از خواب نیمروز
حتی اگر خیال منی دوست دارمت ای آنکه دوست دارمت اما ندارمت
تو رفته ای و من به خدا غبطه میخورم از بس که روزو شب به خدا میسپارمت
بگذار با خیال تو این روزهای تلخ در استکان لبزده ی عمر حل شود
بگذار کام مرگ هم از شهدِ این خیال ، روزی که هم پیاله ی من شد عسل شود 
اینقدر ساده رد نشو از شعر های من این چارپاره نیست دل پاره پاره است
گاهی بایست پشت سرت را نگاه کن هرجا هرجا قدم گذاشته ای دردوار است
زیبای من آیینه ی تنها شدنم باش انگیزه ی وابسته به دنیا شدنم باش
با من نه به اندازه یک لحظه صمیمی اندازه ی در عشقِ تو رسوا شدنم باش
لبخند بزن اخم مرا باز کن آنگاه سرگرم تماشای شکوفا شدنم باش 
چون اشک بر این دامن خشکیده فرو بار ره توشه ی از درّه به دریا شدنم باش
حالا که قرار است به گردآب بیفتم دریای من آغوش پذیرا شدنم باش
یک به لحظه ی شولای مسلمانیم آویز یک عمر ولی شاهد ترسا شدنم باش
نگذار که چون پنجره ای بسته بمانم ای عشق بیا معجزه ی وا شدنم باش
شاعر : امیر توانا



M0ri01

Popular tracks