Nasaan ang Diwa ng Pasko? 
Musika at Teksto ni Joel Costa Malabanan

Sa dami ng mga inimbeto ng tao
Pinakamasaya sa marami ay itong Pasko
Sino bang may sabing birthday ito ni Kristo
Dinala lang  sa atin ng mga Kastila’t Amerikano.

Paano na kung  wala panregalo?
At ayaw magpadala  sa dikta ng uso
Batid nating ang Pasko ay negosyo
Galamay ng pugitang komersyalismo!

Sa panahong nagtataasan ang presyo
At ang bansa’y niloloko ng mga pulitiko
Sa pag-iral ng konsumerismo’t  materyalismo
May diwa bang maiaambag pa ang Pasko? 

Sa pulibing humihingi sa iyo ng piso
Ang awa at pag-ibig ba’y may espasyo?
Sa ngiti at hagikhik ng batang naglalaro
Ay mayroong halaga pa itong Pasko

Sa tigil-putukan ng rebelde at mga sundalo
Sa pagkakasundo ng Muslim at Kristiyano
Kung bakla at tomboy ay nirerespeto
Saka pa lang magkakadiwa ang Pasko

Hindi negosyo, Santa Claus at regalo
Pag-ibig ang tunay na diwa ng Pasko! 
Kapayapaan, at pagrespeto sa tao
Iyan ang tunay na diwa dapat ng Pasko!

Kaya, sige, inimbento lang ang Pasko
Ngunit ikaw ang lilikha ng halaga nito
Sa bawat pamillyang nagsasaya’t puno ng pag-asa
Pasko ay pag-ibig at pagkakaisa!

Nasaan Ang Diwa Ng Pasko

Nene, Anyare?
MalayangTula ni Joel Costa Malabanan
(tugon sa post ni Bayani Gabriel)
Musika ni Dania Panuyas

Nene, anyare? Di ka pa niriregla'y nakapiit ka na
Agad na ninanakaw, bukas mo't pag-asa;
Totoy, anyare? bagong tuli ka lang, kulong na agad
Di na maabot, ang mithing pangarap at asensong hangad!

Nene, anyare? Di ka pa niriregla'y nakapiit ka na
Sapagkat ang batas, marahas ang ganti sa napariwara
Totoy, anyare? bagong tuli ka lang, kulong na agad
Latak sa lipunan ang tingin sa iyong sa gabay ay hubad!

Mamang Pulis, anyare? Pawang mga bata iyong huhulihin
Mga mahihirap, sa halip kalinga, pwede nang bugbugin
Ay, sadyang ngang hangal, mga mambabatas na di naging bata
Mga pulitikong di nagkakamali at mga gawain ay palaging tama!

Bayan ko, anyare? tayo ba ay hangal at talagang hibang
Sa gobyernong manhid ay bulag at binging tatango na lamang?
Mahal ang sibuyas, ang karne at bigas
Sa gutom, sakit  krimen, mahirap maligtas

Nene, Anyare? (musika ni Dania Panuyas at Teksto ni Joel C. Malabanan)

Babasahin Mo Rin Ang mga Tula Ko
Musika at Titik ni Joel Costa Malabanan

Babasahin mo rin ang mga tula ko
Pag nilisan ko na, malupit na mundo
Ang tugma at sukat na di mo pinansin
Ay babalikan din ng iyong paningin

Pakikinggan mo rin ang mga awit ko
Sa pangungulilang paglalabanan mo
Ang himig ng diwang hindi mo pinansin
Ay babalikan mo’t minsang kakantahin

Dadalawin mo rin ang mga gunita
Ng pinagsaluhang halakhak at luha
Kahit pinakamaikli kong kataga
Ay may kabuluhan pag ako’y nawala

Kakalbitin mo rin itong gitara ko
Daliring katalik,  nagsupling  ng kalyo
Malungkot lumikha ng tula at kanta
Kung nakikinig lang ay sariling tenga

Bubuhayin mo rin ang akda ko’t kwento
Upang magkunwari na kasama ako
Ang bayan, lipunan, bawat talakayan
Ay baka-sakali na maintindihan

Dadalawin mo rin ang mga gunita
Ng pinagsaluhang halakhak at luha
Kahit pinakamaikli kong kataga
Ay may kabuluhan pag ako’y nawala

Mapapansin mo rin itong aking ambag
Sa panahong ako ay naglalagalag
Ganyan lang talaga ang batas ng buhay
Kapag naglaho na ay nagkakasaysay!

 






Babasahin Mo Rin Ang Mga Tula Ko

Isa itong Dagliang Awit na kinanta on the spot pagkatapos na basahin nang minsan ang tula. Ang anumang pagkakatulad ng tono sa ibang awit ay hindi sinasadya sapagkat ang lahat ay ginawa nang biglaan upang mahuli ang pagiging makatotohanan sa larangan ng paglikha. Maaaring i-download at ialay sa bayan!

DUGO ANG INILULUHA NG MGA BULAKLAK
Tula ni Ka Rogelio Ordonez
Musikang Daglian ni Joel Costa Malabanan
Ika-7 ng Abril, 2016  10:15 ng Gabi

namumulaklak na ang cadena de amor
sa lapidang lata ni ka pedrong magsasaka
na pumanaw na ang plema'y kasingpula ng gumamela
sa bawat pagdahak kung umaga
kulubot ang mukha't maalipunga ang paa.
ilang gabi rin siyang pinaglamayan
ng mga alitaptap sa punong akasya
tinangisan ng uugud-ugod na kalabaw
sa lilim ng punong mangga
inalayan siya ng kapeng barako
ng galyetas at biskotso
beninditahan ng sampagita't ilang-ilang
at ng mga luha ng kandila ng kaalipinan.
kupasing pantalong maong
polong pinaglaruan ng panahon
at mga alaala ng abuhing kahapon
ang kasama niyang ibinaon
sa piling ng itim na daigdig ng palotsinang kabaong.

nakaluhod ngayon ang araro
sa silong ng bahay kubo
nagdarasal sa pilapil ang talahib at amorseko
sa tarundon at tumana ay nalugmok ang pag-asa
sa pagyao ni ka pedrong magsasaka
agunyas sa karimlan ang awit ng mga maya
hininga ng dapithapo'y kasingsangsang ng pulbura
mga buhay na kalansay sa bukiri'y naglipana
mga nota ng araro hinihimig ay plegarya.

dugo ang iniluluha ng mga bulaklak
sa bawat paghibik ng buong magdamag
sa mga bukiring adhika'y naglatak
kailan itititik ng talim ng tabak
sa dibdib ng lupa ang layang mailap?
kailan aanihin ng lingkaw at karit ang laksang pangarap
upang di dugo ang siyang iluha ng mga bulaklak?

matagal nang naglalaba't naglalampaso
ang anak na dalaga ni ka pedro
sa mansiyon ng propiyetaryo!

dugo ang iniluluha ng mga bulaklak
sa bawat paghibik ng buong magdamag
sa mga bukiring adhika'y naglatak
kailan itititik ng talim ng tabak
sa dibdib ng lupa ang layang mailap?
kailan aanihin ng lingkaw at karit ang laksang pangarap
upang di dugo ang siyang iluha ng mga bulaklak?





Dugo Ang Iniluluha Ng Mga Bulaklak (tula Ni Ka Rogelio Ordonez)

Isa ito sa mga unang tula ko na nilagyan ko ng tono. Taong 1989 ko pa ito nagawa at noong nagtuturo ako sa grade 5 sa Divine Light Academy  sa Las Pinas noong 1992 hanggang 1997 ay ipinasasaulo ko sa mga bata. Nang magturo ako sa elementarya sa Saint Vincent de Paul College sa Bacoor ay muli kong ipinasaulo ito sa mga bata.

Malalaki na ang mga estudyanteng nakababatid ng tulang ito at ngayong Abril 17, 2016 ko lang muling nairekord bilang isang  kanta.

Patay na Langgam
Musika at Titik ni Joel Costa Malabanan (1989)

Ang mga langgam ay lumikha ng kuta
Doon sa matigas at tigang na lupa
Pagkain ma’y salat sa kinalalagyan
Ay malaya naman sa ginagalawan

Ngunit pagkalipas pa ng ilang araw
May pangkat ng hantik na doo’y naligaw
Ang kanilang yama’y pilit na inagaw
Ang kanilang laya’y pilit na sinaklaw

Sinuman marahil kapag nasa gipit
Ay hindi papayag sarili’y maipit
Lalo’t nakataya ay dangal at laya
Sakdal mang ang buhay ay mapariawara

Subalit nanaig lakas ng malaki
Kung kaya’t maliliit ay lalong naapi
Sa likod ng luha at pamimighati
Namuo ang dugo ng paghihiganti

Alinmang asukal ay wala ring tamis
Sa mga langgam na nangaghihinagpis
Wala ring halagang bumaha ng pawis
Kung marami naman ang pusong tumatangis

Aanhin ang mga matang hindi makakita
Aanhin ang mga tengang bingi sa tuwina
Kung ikaw ay laging walang pakialam
Ang iyong katulad ay patay na langgam!




Patay Na Langgam (musika At Tula Ni Joel Costa Malabanan)

Produkto ng Dagling Awit kaya di pa permanente ang tono. Ang tono ng silindro ay hindi angkop sa gitara kaya medyo hiwalay. Inilagay lang bilang draft, pag may pagkakataon ay aayusn pa.

Sa Muling Pagbubukas
Tula ni Sibyong Eskribel
Musika ni Joel Costa Malabanan
Ika-26 ng Mayo, 2016

Sa muling pagbubukas ng aking mga mata 
mula sa matagal na panahon ng pagkakahilam 
dahil sa mga luha, handa na akong umibig muli.
Malinis na ang damdamin 
mula sa mga alaala ng nakalipas na naghandog 
ng mga aral ng tamis at kapaitan, 
ng paglaban at pagbitaw.

Hinihintay na kita. 
Sabay nating pawiin ang mga marka ng nakaraan. 
Sabay nating hugasan ang mga mantsa ng kahapon. 
Sabay tayong umibig muli 
at mangakong hindi manghihina 
sa pagpapatunay ng nadarama.

Samahan mo ako sa muling pagtuklas 
ng bagong mukha ng pag-ibig. 
Kaiba sa mga nakalipas, 
'di pangkaraniwan sa kasalukuyan 
at magiging katangi-tangi sa hinaharap, 
pag-ibig na hahangaan at magiging pamantayan 
ng tunay na pagmamahal.

Halika na at maikli lamang ang buhay 
upang maghintay at hindi magbaka-sakali. 
Halika na at huwag nang mag-atubili, 
huwag nang matakot.
Alam kong ikaw na ang itinakda. 
Tayo ang itinadhana 
kaya't halika na. 
Samahan mo ako. Handa na ako. .


Sa Muling Pagbubukas (Tula ni Sibyong Eskribel)

Sa mga nagtuturo ng "Florante at Laura", eto ang version ko ng saknong 197 hanggang 203 ng akda ni Balagtas. Reggae ang talaganf genre nito ngunit parang bagay na gawing folk song. Sumablay ang harmonica ko dahil bumababa ang holder. Ipinasa ko rin ito sa Composer's Prize ng NCCA ngunit na-disqualified dahil late ko naipasa. Maigi na rin na mapakinggan ng nais makinig

Pag-ibig Anaki’y Aking Nakilala 
Titik ni Francisco Balagtas (1838)
Musika ni Joel Costa Malabanan (2013)

197. Pag-ibig anaki’y aking nakilala
        Di dapat palakhin ang bata sa saya
        At sa katuwaa’y kapag namihasa
        Kung lumaki’y walang hihinting ginhawa.

198. “Sapagkat ang mundo’y bayan ng hinagpis
        Mamamaya’y sukat tibayan ang dibdib
        Lumaki sa tuwa’y walang pagtitiis
        Anong ilalaban sa dahas ng sakit?

199. “Ang taong magawi sa ligaya’t aliw
        Mahina ang puso’t lubhang maramdamin
        Inaakala pa lamang ang hilahil
        Na daratna’y di na matutuhang bathin.

200. “Para ng halamang lumaki sa tubig
        Daho’y nalalanta munting di madilig
        Ikinaluluoy ang sandaling init
        Gayon din ang puso’y sa tuwa maniig.
201. “Munting kahirapa’y mamalakhing dala
        Dibdib palibhasa’y di gawing magbata
        Ay bago sa mundo’y walang kisapmata
        Ang tao’y mayroong sukat ipagdusa.

202. “Ang laki sa layaw karaniwa’y hubad
        Sa bait at muni’t sa hatol ay salat
        Masaklap na bunga ng maling paglingap
        Habag ng magulang sa irog ng anak.

203. “Sa taguring bunso’t likong pagmamahal
        Ang isinasama ng bata’y nunukal
        Ang iba’y marahil sa kapabayaan
        Ng dapat magturong tamad na magulang.

Gitara, tinig at harmonica: Joel Costa Malabanan
Inirekord sa cellphone noong Hunyo 1, 2016 sa bahay
Pwedeng i-download at gamitin sa klase.


Pag - Ibig Anaki'y Aking Nakilala (Tula ni Francisco Balagtas at Musika ni Joel Costa Malabanan)

Kundiman sana ang genre na gagawin ko para sa awit na ito ngunit ipinasya kong manatili sa minor key ngunit pang folk song ang atake.
Hindi pa malinis ngunit mainam nang mailagay para di malimutan.

Sinulat at nilagyan ng tono noong Ika-7 ng Hulyo, 2016 sa ika-124 taong anibersaryo ng pagkatatag ng Katipunan.

AWIT SA PANTAYONG PANANAW
Musika at Titik ni Joel Costa Malabanan

Sipatin natin ang ating kasaysayan
At suriin ang kultura at panitikan
Hindi sa lenteng itinakda ng dayuhan
Kundi mula sa sariling dalumat at kamalayan

Ang kalinangan ng Kapilipinuhan
Pag-aasal, kaugalian at kaalaman
Sa loob ng nagsasariling talastasan
Lamang lubos na mauunawaan

Kung kaya’t ang Pantayong Pananaw
Sa diwang makadayuhan ay panlusaw
Pag-aralan ang katutubong kamulatan
Pandayin  ang ating pagkakakilanlan

Mula sa loob, para sa taga-loob
Bubulwak ang alab na marubdob
Sa sariling wika ay padadaluyin
Paglaya ng diwang nais angkinin



Awit Sa Pantayong Pananaw (Musika at Titik ni Joel Costa Malabanan)

MUSIKA
Jellaludin Rumi
(Bersiyon ni Louie Jon A. Sanchez)
Musika ni Joel Costa Malabanan)

Huwag mangamba kung malimot ang kanta!
Kung mapigtas man ang isang kuwerdas,
Hindi na iyon mahalaga.
Narating na natin ang lugar
Kung saan lahat ay musika.

Ang pagbagting at ang himig ng plawta
Ay umaangat sa hangin,
At kahit pa mabasag ang alpa 
Ng daigdig, may mga lingid
Na instrumento pa ring maririnig.

Ano kung maupos ang kandila?
Mayroon tayong pamparikit, may silab.
Ang sining ng pag-awit na ito’y mistulang
Alon. Ang indayog nito'y tibok ng perlas
Mula sa pusod ng karagatan.

Nagmumula ito sa isang banayad, 
Makapangyarihang kailaliman 
Na hindi natin magagagap.
Itikom ngayon ang mga salita.
Buksan ang bintana ng iyong kaibuturan,
At hayaang lumipad, lumaboy ang diwa.


Tinig, gitara at harmonica: Joel Costa Malabanan
Inirekord noong Ika-9 ng Agosto, 2016 sa Bacoor


Musika (tula Ni Louie Jon Sanchez)

Paos ako at hindi pa handang umawit pero ang musa ay nakaantabay na kaya isang pasada ang ginawa ko para mairekord ang Dagling-Awit mula sa tula ng makatang Tom Agulto.  Gusto ko sanang gawing rock at isigaw pero malat pa talaga. Ito na ang pinal nito at gaya ng musikang punk ni Bobby Balingit, wala nang ulitan, kasama ang sabit.

TRATADO KAY MEPHISTO
Tula ni Tomas Agulto
Dagling Awit ni Joel Costa Malabanan

 Ini-email kita 
Di ka sumasagot 
Ini-ignore mo pa 
Request ko sa facebook 

Kung ikaw ay tunay 
Ang ipaaabot 
Importanteng bagay 
Itong aking alok 

Ituro sa akin 
Pagtulang totoo 
Iyong maaangkin 
Ang kaluluwa ko 

O Mephistopheles 
Na mapagpakana 
Download mo ang hibik 
Ng Sinta kong Tula 

Huwag kang magulat 
Kilapsaw ko'y taos 
Gusto kong umalpas 
Sa kuko ng Diyos


Tratado Kay Mephisto (tula ni Tom Agulto at musika ni Joel Costa Malabanan)

Bakit Hindi Tayo Maka Moved-on?
Musika at Titik ni Joel Costa Malabanan
Ika-23 ng Nobyembre, 2016 

Ang isyu ng Batas Militar ay hindi pampamilyang laban
Ng mga Marcos at Aquino at ng Dilawan
Ito ay tunggalian ng bayan laban sa panlilinlang
Upang baguhin ang aral ng kasaysayan
At pabanguhin ang imahe ng Diktador.

Hindi simpleng paglilibing sa bulok na bangkay ni Makoy
Ang papawi sa pagkauhaw sa katarungan
Ng mga naulila ng mga kaluluwang tumataghoy
Usapin ito ng pagbibigay depinisyon sa salitang “bayani”
At kung sino ang dapat dakilain ng lahing kayumanggi!

Bumabaha ang propaganda sa social media
Upang muli’t muling linlangin ang masa
Nakikisawsaw ang mga oportunista
Upang buwagin ang ating pagkakaisa
Na kilalanin ang tunay na kalaban ng bayan---
Ang oligarkiyang sa atin ay pumapaslang!

Ibalik muna ang ninakaw na yaman
Magpakumbabang aminin ang kasalanan
Saka payapang ilibing si Marcos sa Ilocos
Sapagkat patuloy na huhukayin at huhukayin iyan
Huhukayin at huhukayin iyan
Ng mga sumbat ng kasaysayan
Pigilan din ang maniobra ng dilawan
Sapagkat sila ay mga taksil din sa bayan!

Ang tanging kakampi natin ay ang mulat na sambayanan
Na patuloy na lalaban para sa ngalan ng katarungan!

Bakit Hindi Tayo Maka - Moved On (Musika At Titik Ni Joel Costa Malabanan)[1]

Isa sa mga lumang kanta na nagawa ko noong 1998 at kinakanta sa mga rally. Nairekord noong 2007 kasama ang Rabay.

Rebelyon
Musika at Teksto ni Joel Costa Malabanan (May 1, 1998)

Puro pangako ang ating gobyerno
Tila walang asenso ang Pilipino
Sa kulturang binansot ng pagkaalipin
Problema ng bayan ay sapin-sapin

Kanya-kanyang pasiklaban
Kanya-kanyang pasikatan
Mga namumuno'y hindi mo malaman
Kaninong interes ang iniingatan

Kaya't sinusuwerte'y silang mga wais
Silang gumagawa ng di kanais-nais
Silang mga nagpapayaman
Sa pawis na hindi pinagpaguran

Kaya't huwag mong pagtakhan
Kung bakit walang katapusan
At aakyat sa kabundukan
Mga aping mamamayan!

Patuloy pagtaas presyo ng bilihin
Sino nga ba kayang dapat na sisihin?
Gobyerno natin ay sunod-sunuran
Sa dikta ng bangkong dayuhan

Kanya-kanyang pasiklaban
Kanya-kanyang pasikatan
Mga namumuno'y hindi mo malaman
Kaninong interes ang iniingatan

Kaya't sinusuwerte'y silang mga wais
Silang gumagawa ng di kanais-nais
Silang mga nagpapayaman
Sa pawis na hindi pinagpaguran

Kaya't huwag mong pagtakhan
Kung bakit walang katapusan
At aakyat sa kabundukan
Mga aping mamamayan!

Hangga't huwad ang kalayaan
Patuloy ang pakikipaglaban
Hangga't walang ganap na katarungan
Ang digmaan ay walang katapusan!

Tinig at Gitara: Joel Costa Malabanan
Lead Guitar: Ivan Villaruel
Drums: Atoy Sierra
Bass Guitar: Norman Javier

REBELYON (Musika at Titik ni Joel Costa Malabanan)

PAHAGING SA BAGONG HARI
Tula ni Rogelio G. Mangahas (11/30/2016)
Musika ni Joel Costa Malabanan (12/04/2016)

Aba, bagong hari’y
tila isang multo sa gabi at araw,
dulot ay kilabot
ng anino’t tinig, ng banta’t tungayaw;
Ang idolo pala’y
ang naging diktador nitong sawing bayan—
malaon nang abo’y
minumulto pa rin pati kasaysayan.

Hari, bakit nga ba
lugod mong nalibing sa may puring pook—
labí ng idolong
isang mandarambong, sa baya’y balakyot?
Kahit na batid mong
kayraming biktima ng rehimeng buktot,
puso mo’y minanhid
ng hubris, misteryong talos lang ng bundok.

Hari, bakit ngayo’y
tila lugod mo nang tumumba sa dilim—
bata ma’t matandang
hinalang tumahak sa landas ng baliw?
Tunay bang nanlabán
kahit ang mag-amang may posas sa karsel?
Katarunga’y nahan
sa bayang wika mo’y bayang ginigiliw?

Hari! Kaytapang mong
bumulyaw, kumalas sa banyagang poon,
ngunit ngayo’y bakit 
nangangayupapà sa oso at dragón?

Tulad mo nga’y multo,
sa araw at gabi’y may atungal, tahol—
ngunit ang milenyal,
hindi pasisindak sa multo’t diktador!

Pahaging Sa Bagong Hari (tula Ni Rogelio G. Mangahas)[1]

Nakita ko ito sa FB sa umaga pagkaggising. Kaya agad kong kinanta at inirekord ko na rin. Ang larawan ay nakuha ko sa internet, salamat sa may-ari.


PUYAT
Tula ni Jerry B. Garcio
Dagling Awit ni Joel Costa Malabanan 
( Enero 8, 2017 8;47 ng umaga)

Walang túlog ang lungsod sa sunod-
Sunod na pagtimbuwang 
Ng mga katawan—
Lahat tinamnan ng bala.
Umaalingawngaw ang putok
Ngunit hindi nagigising
Ang mga tao—
Lahat ay túlog-mantika.

Bumabalong ang palahaw, 
Sa estero’t pusalian, nagdurugo
Ang mga bambang, habang
Naglalaway tayo sa unan.

Kinabukasan, mag-iinat tayo,
Mag-aalmusal, mababalitaang
May patay na naman—
Tuloy lang ang búhay.

Ang lungsod lámang: hindi
Makatúlog nang kung ilang buwan,
Adik na dapat itokhang—
Manlalaban ang lungsod,

Papatay.

Tinig, gitara at harmonica sa key of G:   Joel Costa Malabanan
Inirekord sa bahay gamit ang cellphone

PUYAT (tula Ni Jerry Gracio Na Ginawang Dagling Awit Ni Joel Costa Malabanan)[1]

ANG BALITA 
Tula ni Claire Madarang
Musika ni Joel Costa Malabanan

Kadalasan,
ang balitang naririnig ko
sa mga kaibigan o kakilalang 
matagal nang di nakikita 
ay ang mga ito:
ikinasal na,
nagkaanak na,
nangibang-bansa na,
nag-negosyo na.
Hindi
pinatay.

Gabi noon at umuulan.
Binaril ka raw – 
isang tama sa leeg,
dalawa sa tagiliran.
Sumabay 
ang pagpatak 
ng iyong dugo
sa ulan.
Napagkamalan.
Ito ang sabi ng iyong pamilya
at mga kaibigan.
“Malaking tao.”
“Nagbabanda.” 
Madaling mapagkamalang 
durugista.
Maaari ring 
may kamukha.
Anu’t anupaman,
isa ka nang estadistika.

Ngunit hindi ko ito mawari,
habang inaalala ko
ang iyong pagtipa sa gitarang
pinakamamahal,
na hinihigitan lamang
ng nag-aalab na pagsinta
sa babaeng iyong pinapangarap,
babaeng iyo ring naging kapiling
at kapareha sa musika.
Tuwing binibigkas mo
ang kanyang pangalan,
angat na angat 
ang ngiti
sa iyong mukhang 
nagiging tila sa batang munti –
isang nakagigiliw na kaibahan
sa iyong malaking katawan,
at sa aking isip naglalaro
ang imahen ng osong
maamo at mabait.

Sa ibang mundo,
ganito marahil ang balitang
maririnig ko:
ikinasal ka na sa babaeng 
pinakamamahal.
O, matapos ng maraming taon,
muli siyang umawit 
kasabay ang iyong paggitara
ng paborito ninyong Beatles.
O marahil ikaw ay nag-iisa,
ngunit yakap-yakap pa rin 
ng iyong unang pag-ibig 
na musika. 
Ganito ang mga balitang
nais kong matanggap.
Ganitong mga balita lamang
ang katanggap-tanggap.

Hindi ang katotohanan.

Gitara, Tinig at Harmonica:  Joel Costa Malabanan
Ika-19 ng Enero, 2017 , umaga sa bahay

Ang Balita (tula Ni Claire Madarang At Ginawang Dagling - Awit Ni Joel Costa Malabanan)[1]

Lumang tula ito ni Rommel Pinpin na nilgayan ko ng tono noong 1991.

Saranggola at Ako
Tula ni Rommel Pinpin (1990)
Musika ni Joel Costa Malabanan (9/30/91)

Isang saranggola ang aking hinangaan
Ako’y natutuwang siya’y aking pagmasdan
At sa aking tingin siya’y nasisiyahan
Sa pag-ihip ng hangin doon sa kalawakan

At ako’y nagtangkang siya ay abutin
Yaong kanyang pisi’y ninais kong hilahin
Ngunit anong hirap nang ako’y biguin
Dahil sa malakas ang ihip ng hangin

Nais ko nga sanang siya ay maabot
Upang malaman ko ang tunay na sagot
Ngunit ako’y sadyang natatakot
Sa aking paghila baka ang pisi ay malagot

Sa itaas kung tingnan siya ay makisig
Magilas lumipad walang makaangkin
Ngunit sa paghina ng ihip ng hangin
Ika’y sa lupa ko na lang pupulutin!

Saranggola At Ako (tula Ni Rommel Pinpin At Musika Ni Joel Costa Malabanan[1]

Sa ngalan ng dokumentasyon at dahil sa naganap na sunog sa EPZA sa Rosario, Cavite ay bigla kong naalala ang lumang komposisyon kong ito. Matapos kong kantahin ito sa Social Hall sa DSAC noong 1992 ay binigyan ako ng P100 ng vice-president ng school na si Dr. Sotero Lasap para bumili ng cassette tape at irekord ang mga kanta ko. Kaya noomng March 29, 1992 ay kalahating araw akong nagkulong sa opisina ng Gazette at inirekord ang 26 sa aking mga kanta sa C-90 na cassette tape. Ang original na kopya ay tumutunog pa at nasa akin habang ang isang kopya ay ibinigay ko kay Dr. Lasap at kay Ms. Evangeline Rodriguez. Karamihan sa mga kantang nasa cassette tape ay wala pang mp3 version at iisa-isahin kong irekord para mawala mana ako ay may maiwang ambag. 

SALAMAT SA PABRIKA
Musika at Titik ni Joel Costa Malabanan (1991)
Inirekord ngayong Ika-3 ng Pebrero, 2017

Graduation na naman sa Marso
Saan kaya tayo tutungo?
Ayaw kong magtrabaho sa EPZA
Ayaw kong magtrabaho sa pabrika
Saan nga ba patungo ang mga graduate ng DSAC
Saan nga ba kami babagsak?

Kahit ba ako ay BSA ang gusto ko ay white collar job
Ayaw kong magtigil sa looban
Ayaw kong maggamas sa kapihan
Makati ang kagat ng langgam
Nakakabingi ang huni ng mga kagang
Ayaw kong mga kamay ay marumihan

Pero hindi ako mahusay mag-Ingles
Paano ako matatanggap sa opisina?
Ayaw ko naming magself-employed
Wala akong puhunan o kapital
Kaya wala akong pagpipilian
Kundi ang mag-aplay sa mga pabrikang 
Protektado ni Remulla

Pride lang naman ang nakataya
Kung college graduate ako
At mag-aaplay sa pabrika
Kailangan kong kumita ng pera
Masambot ang nagastos sa iskuwela
Ayaw kong manatiling tambay
At palamunin ni tatay

Kaya nga ba’t salamat sa pabrika
Ang pag-asa nati’y nasa EPZA
Di ba’t kaya pinaganda ang mga daan sa Cavite
Ay upang matuwa ang mga foreign inventors
Kaya kayong mga graduate ng DSAC
Huwag nang itanong kung saan pa babagsak
Tanggapan ngayon sa Yazaki, sa Kim Toys. Indocoils at Reynolds
Kaya halina mga kasama
Pagsilbihan natin ang mga dayuhan

Mapalad tayong bahagi ng Calabarzon
Kasama sa industriyalisasyon
Paligayahin ang mga Hapon
Pasayahin ang mga Koreano
Magpakahirap sa pagtatrabaho
Makontento sa kokonting suweldo
Kaya halina mga kaibigan
Habambuhay tayong pauto sa dayuhan

Graduation na naman sa Marso
Saan kaya tayo patungo?
Saan nga ba patungo ang mga graduate ng DSAC?
Saan nga ba kami babagsak?
Huwag sana sa pabrika
Huwag sana sa pabrika
Huwag sana sa pabrika

Salamat sa pabrika.

Salamat Sa Pabrika (musika At Titik Ni Joel Costa Malabanan)[1]

Aksidente lang ang pagkabuo ng Dagling-Awit na ito. Textula ang binuo ko noong gabi ng Pebreroo 6, 2017 pero kinabukasan, nang hawakan ko ang gitara ay naisipan kong pasadahan. Bago malimutan ay inirekord ko na. Sayang at naiwan ko sa pamantasan ang harmonica ko. Tula lang ang panawagan ni David Michael San Juan na gawin ko ngunit Dagling-Awit ang nabuo.

Panawagan sa Naluklok 
Musika at Teksto  ni Joel Costa Malabanan
Ika-7 ng Pebrero, 2017 sa bahay

Kabulukan ng sistema'y nagnanaknak
Nagdurugo, kumikirot, naaagnas
Ang naluklok, kung tangan ay katarungan
Daing ng bayan ang dapat na pakinggan;

Ay sino ba ang naghasik nitong lagim?
Di ba't ang oligarkiyang sadyang sakim
Na sabi mo'y lalabanan, dudurugin
Upang ang masa, sa dusa ay hanguin!

Ang buwitre, mag-asal mang kalapati
Lilitaw rin kung sa hayok, kumakampi
Kung sakaling nalinlang man ang marami
Ay di habambuhay na bulag at bingi!

Ang bayan ay may ga-hiblang pagtitimpi
Sa palalong puno'y laging may pagganti!

Panawagan Sa Naluklok (Musika At Teksto Ni Joel Costa Malabanan)[1]

Mahirap kumanta pag alas siyete ng umaga at sinadya kong lagyan ng tono at gawing Dagling-Awit ang tulang ito ni Axel Alejandro Pinpin. Nalagyan ko na ito ng tono dati pero nakalimutan ko na kaya para hindi na makalimutan ay inirekord ko na. Bahala na ang mga interesadong kantahin ito balang araw na ayusin at pagandahin pero sinikap kong punuan ang emosyon. Inisip kong ako mismo ang nakabilanggo na nagpapaalala sa aking anak. 

Ang larawan ay si Aya Santos na naghahanap sa kanyang desaparecidos na ama at mula sa  http://bulatlat.com/main/2011/02/21/a-daughter%E2%80%99s-letter-to-her-missing-father/

Inirekord sa umagang malamig ng ika-8 ng Pebrero, 2017.

AWIT SA NAULILANG ANAK
Tula ni Axel Alejandro Pinpin 
Musika ni Joel Costa Malabanan

Anak, walang magkukuwento sa iyo ngayong gabi
Mag-aalumpihit ka sa kama nang walang katabi
Yakapin at dantayan mo ang unan na huli kong ginamit
Yakap rin kita rito sa matagal kong pagkapiit

Anak, walang magluluto ng iyong almusal, bukas
Gigising kang walang tsokolate at pandesal
Gamitin mo ang tasa na huli kong pinagkapihan
Kasalo rin kita rito sa mapanglaw kong bilangguan

** Walang katiyakan kung ang paglaya ko ay kailan
Ang nanay mo naman ay hindi na matagpuan
Tatlong taon nang lumipas nang dukutin din siya
Kung buhay pa ba ang nanay mo’y walang nang balita

Anak, tahimik ang bahay sa iyong pagdating
Mabibingi ka sa lungkot at dilim ng ating silid
Isalang mo ang musikang huli nating pinakinggan
Isinisipol ko rin dito ang paborito nating tugtugan

Anak, isaulo mo ang mga kuwento ng pangamba at pag-iisa
Kami ng ina mo’y hindi hangad na iwan ka
Pag-aralan mo rin sana ang mga musika ng paglaya
At mag-iingat ka sa mga dumukot sa iyong ama’t ina.

Mag-ingat ka sa mga dumukot sa iyong ama’t ina
Mag-ingat ka sa mga dumukot sa iyong ama’t ina.

Awit Sa Naulilang Anak (teksto Ni Axel Alejandro Pinpin & Musika Ni Joel Costa Malabanan)[1]

Mula sa aklat na Late, Later, Latest ni Gerome dela Pena ay ipinasya kong gawing Dagling Awit ang tula niyang ito. Hirap akong abutin ang refrain dahil mahirap talagang kumanta pag umaga. Inirekord ngayong ika-17 ng Pebrero, 2017 sa anibersaryo ng ika-145 pagkamartir ng Gomburza (na walang kinalaman sa awit) sa ganap na ika-7:45 ng umaga sa bahay.

Bakit Ba Nakakasenti Ang Ulan?
Tula ni Gerome Nicolas de la Pena
Musika ni Joel Costa Malabanan

Naaalala mo siya
Sa gitna ng luha ng panahon
Gumuguhit sa'yong mga alaala
Ang tamis ng inyong kahapon

Habang dinig ang bawat patak
At dama ang lamig
Sa'yong puso'y patuloy na nakatatak
Ang sandali ng inyong pagniniig

Kumirot ang puso
Bumagal ang pintig
Naririnig mo ang mundong
Puno ng dating pag-ibig

Malamig ang simoy ng hangin
Tila salamin
Salamin ng 'yong pagtingin
Dahil hindi mo man maamin
Dama ng patak ng ulan at haplos ng hangin
Ang hindi mo pinakakawalang damdamin.

Bakit Ba Nakakasenti Ang Ulan (tula Ni Gerome Nicolas Dela Pena)[1]

Wala akong balak gawing kanta ito pero hinihintay pala ni kaibigang Edwin Quismundo kaya isinalang ko bilang Dagling-Awit. Nang kinakanta ko sa isip ay nasa key of G pero nang kunin ko ang holder ng harmonica ko ay naka-taped pala ang harmonica kong ang key ay C. Kaya hindi ko na pinalitan ang harmonica. Iyong unang record ko ay mas maganda ngunit nang matatapos na ay nagkamali ako ng bigkas sa isang salita. Ito ang pangalawang take, may mga sabit at nabago ang tono pero hinayaan ko lang, ang katangian kasi ng Dagling-Awit ay ang pagiging kagyat, parang punk music din ni Bobby Balingit, kumakawala sa nakasanayan. Pagtiyagaan na lamang ng nais makinig, mahalaga naman ang laman kaysa porma.

Nagtangka akong gamitin ang Tagalog sa Indang, Cavite na aking nakagisnan:

Sugal ang Panggagarugaru
Musika at Teksto ni Joel Costa Malabanan
Ika-9 ng Marso, 2017 

Ay mantakin mong nais kong makipagbarog
Bargasin ang bawat sandaling nadudurog
Nanggagarugaru tulad ng isang diyos
Nakikipagpatintero sa emosyong tumatagos
Sa binabalinguyngoy na lipunan
Ng tokhang na dinadambana at pinapalakpakan!

Singkaran na  ang naglipanang mga timang
Hagalpakan sa libo nang napaslang
Animo bigi ng kapeng nanlalaglag sa takuyan
Ang buhay ng mga karapatang  tinapakan
Kaya pa bang tahipin ang ipa sa bigas
Kung ang bilao ng batas ay may butas?

Ka’ko: “ ay bakin pa nga ba makikisawsaw
Kung mismong ang madla ay ayaw umayaw?”
Na tinugon ko rin: “ay ubra bang bumangla
Na may magpapaanyo ng himala?”
At dahil ang sagot ay wala kundi tayo
Kaya talagang dapat tayong manggarugaro
Sa ngalan ng maiging pagbabago!

Dapat nga laang na makaagwantang
Makipagbanggaan sa mga bulag kahit nakamulaga!

Sugal Ang Panggagarugaru (Musika at Teksto ni Joel Costa Malabanan)

HINDI TULAD NG IBON
(Alay sa mga Biktima ng Maguindanao Massacre)
Musika at Titik ni Joel Costa Malabanan
Ika-2 ng Disyembre, 2009

Ang isang sibilisadong lipunan
Ay pangarap ng bawat mamamayan
Maunlad, mapayapa at makatarungan
Karapatang pantao ay iginagalang
Subalit kung laganap ang karahasan
At ang kapangyarihan ay hawak ng iilan
Malamig na bangkay ang kapayapaan
At nakaburol rin ang kalayaan!

Hindi tulad ng ibon na binabaril lang
Ang tagapagtaguyod ng katotohanan
At hindi rin hayop na basta pinapaslang
Ang mamamahayag ay mayrong karapatan
Karapatang ipaglaban ang katwiran
Laban sa pagsasamantala at katiwalian
Tungkuling tanglawan ang sambayanan
Laban sa dilim ng kamangmangan!

Sa patuloy na tunggalian sa lipunan
Ay may naiipit at natatapakan
Subalit ang tunay na kapangyarihan
Ay dapat magmula sa mamamayan
Kung ang katotohanan ay pinagtatakpan
At ang batas ay napaglalaruan
Mga manunulat, makatang makabayan
Ang dapat kumilos at lumaban!

Ngunit hindi tulad ng ibon na binabaril lang
Ang tagapagtaguyod ng katotohanan
At hindi rin hayop na basta pinapaslang
Ang mamamahayag ay mayrong karapatan
Karapatang ipaglaban ang katwiran
Laban sa pagsasamantala at katiwalian
Tungkuling tanglawan ang sambayanan
Laban sa dilim ng kamangmangan!

Laban sa dilim ng kamangmangan (3x)

Hindi Tulad Ng Ibon (musika At Teksto Ni Joel Costa Malabanan)[1]

LARAWAN NI EDEN
(tulang alay kay Eden Marcellana at iba pangbiktima ng
pagsasamatala ng mga  militar)
Tula ni Joel Costa Malabanan noong Ika- 20 ng Abril,  2004
Nilapatan ng Dagling-Awit ngayong Ika-12 ng Marso, 2017 

Binilang, inilista, ni Eden Marcellana ang mga larawang
ipinahiram sa akin
Larawang ang lama’y pagsasamantala’t mga pamamaslang
Sa mga biktima ng mga militar
Sa Mindoro, Quezon, Laguna, Cavite at iba pang lugar

Ang mga larawan ang siyang nagbubunyag
Na di pa payapa ang bayan kong liyag
Maraming paglabag sa karapatang pantao
Ang di nalalahad, o nalalathala sa alin mang diyaryo!

Nang ipakita ko, sa estudyante ko, ang mga larawan
Sila ay nasindak, ang iba’y nanlumo at nahintakutan
Ang iba’y namulat, sa katotohanan na sa karangyaan sila’y 
nagtatampisaw
Habang sa Mindoro, lupain ng Mangyan pala’y inaagaw
“Nasaan ang hustisya?” ang isinisigaw 

Ngunit isang araw sa buwan ng Abril, pumutok ang baril
Di ko akalain na madadagdagan itong paniniil
Ngayo’y kasama na, ang mukha ni Eden sa mga larawan
Bangkay ng hustisya waring nanunumbat sa aking kamalayan
At parang ang sabi: “Ipagpatuloy mo ang pagmumulat 
sa mga kabataan !”

Larawan Ni Eden (musika At Teksto Ni Joel Costa Malabanan)[1]

Dumagadundong
Teksto at Musika ni Joel Costa Malabanan
Ika-27 ng Marso, 2017

Dumadagundong berdugong buhong
Bayan ay nagunggong sa pera o bayong
Sa kaiiwas sa dilaw na ahas
Nadulas sa bigwas ng punong marahas

Dumadagundong atras o pasulong?
Nais lupigin ang sa droga lulong
Libo ang inutas sa kampanyang paspas
At pawang dukha ang nalagas

Refrain: Sapagkat sabik sa pagbabago
              Nabubulag kahit na ginagago
              Nagpalit lang ng damit ang kriminal
              Sinamba't dinakila ng hangal

Dumadagundong murang malutong
Ampaw ang gulong ng nagmamarunong
Plano ay bula, walang pupuntahan
Kundi diktaturya ng karahasan!

Dumadagundong ang rebolusyon
Ang nalalabing hiblang solusyon
At ang bayang api, muling magbabangon
Ragasa ng paglaya ay dadaluyong!

(ulitin ang Refrain)

Dumadagundong (teksto At Musika Ni Joel Costa Malabanan)[1]

Isang pasada lang ito sa gabi ng Ika-9 ng Abril, 2017.
Mahusay ang tula ni sir Vijae Alquisola kaya nilapatan ko ng
Dagling-Awit. Wala na akong balak baguhin pa ang tono sa ngayon
at sana ay magustuhan ng mga interesadong makinig. 

PAG-UWI SA YUTANG KABILIN
Tula ni Vijae Alquisola
Musika ni Joel Costa Malabanan

Uuwi kami. Uuwi kami,
ano man ang mangyari.
Bahay ma’y abo nang daratnan;
taniman ma’y naging damuhan.

Hindi man bukas o sa isang araw.
Uuwi— kahit pa balang-araw.
Uuwi kami. Uuwi kami,
bahay ay muling bubuuin.

Bukid, muling bubungkalin.
Tulong-tulong na magtatanim.
Hindi man sa susunod na linggo o buwan.
Uuwi—ilang tag-init o tag-ulan pa man.

Uuwi kami. Uuwi, sa yutang kabilin
dahil nasa loob ng tahanan namin
ang hinahanap-hanap na kapayapaan—
kasalo sa lamesa, kadantay sa higaan.

Kasabay sa pag-awit, sa paghimig ng hangin
doon, doon sa yutang kabilin.

*Yutang kabilin- Ang tawag sa lupang ninuno ng mga Lumad, isang etno-linggwistikong pangkat sa Mindanao na hindi Muslim at hindi rin Kristiyano.

Pag - Uwi Sa Yutang Kabilin (tula Ni Vijae Alquisola)[1]

Pinasadahan ko ang tulang ito ni Unique bilang Dagling-Awit 
at inirekord ngayong Ika-26 ng Abril, 2017.  Bahala na si Unique
na pagandahin pag kinanta niya. 

Akala Ko'y Anghel
Teksto ni Unique Salonga
Musika ni Joel Costa Malabanan

Ang kan'yang liwanag ay tanaw sa malayo.
Kung aarukin mo nama'y kay hirap.
Dahil 'pag dahan-dahang lumapit,
Dumidilim din pala ang budhi.

Akala ko'y anghel!
Akala ko lang pala.

Manilbihan sa Hari ang pinili.
Natutong mahalin ang laman ng paligid.
Pag-ibig ay patuloy na ikinakalat.
At ito ang kan'yang pagkukubli.

Akala ko'y anghel!
Akala ko lang pala.

Mayroong malagong pakpak.
Malaya sa paglipad mula sa ilalim.
Pumaibabaw hindi para magbantay
Kundi para humalakhak.

Akala ko'y anghel!
Akala ko lang pala.

Malinis ang magarang kaanyuan.
Kung pagmamasdan ay walang mantsa.
Ngunit tao rin palang tunay —
Takot nga lang sa sariling dungis.

Akala ko'y anghel!
Akala ko lang pala.

Akala Ko'y Anghel (teksto ni Unique Torralba Salonga at musika ni Joel Costa Malabanan)

Praktis para sa July 1, 2017, inirekord noong June 26, 2017 sa Pasay

Boses, Harmonica at Gitara: Joel Costa Malabanan
Lead Guitar: Nico Evangelista
Drums: Aji Adriano

SPEAK IN ENGLISH ZONE
Musika at Titik ni Joel Costa Malabanan
Ika-13 ng Oktubre, 2010

Taong 1898 nang sumalakay si George Dewey
Sa ngalan ng Benevolent Assimilation ni McKinley
Ang paglaya sa Kastila ay agad na nawalang saysay
Dahil sa imperyalistang likas yaman ang pakay!

At ang mga Kano at Kastila’y nagbentahan
Twenty million dollars ang naging kabayaran.
Sinimulan ng Thomasites kolonyal na edukasyon
English ang wikang nagsilbing pundasyon

Ang magigiting na bayani ay ipinabitay
Tulad nina Felipe Salvador at Macario Sakay
Pulitika, ekonomiya at ang kulturang popular
Sa puso’t diwa English ang idinadasal.

Ang bayan ko ay Speak in English Zone
Paghahandang yakapin ang globalisasyon
Nag-eeksport kami ng manggagawa’t caregiver
Mga graduates namin ay nasa call center

Pagkatapos ng World War II Parity Rights ang sumakal
At ang nagsilbing tanod ay ang mga base militar
Manggagawa at magsasaka ay nalibing sa kahirapan
At nabaon sa utang ang sambayanan.

Ngayo’y wala nang base militar wala na rin ang Thomasites
Ngunit may VFA at English speaking campaign
At ang mga paaralan hulmahan ng propesyunal
Sinanay upang maglingkod sa mga dayong kapital

Ang bayan ko ay Speak in English Zone
Alipin kami noon hanggang ngayon
Nag-eeksport kami ng manggagawa’t caregiver
Mga graduates namin ay nasa call center.

At ang bansang Pilipinas kahit pa agricultural
Walang makain ang mga mamamayan
Ang aming isip, salita at gawa ay kolonyal
Lahi kami ng alipin sa sarili naming bayan.

Nalulong sa KPop ang kabataan ni Rizal
Sa pagdodota animo’y mga hangal
Pulitika, ekonomiya at ang kulturang popular
Sa puso’t diwa English ang idinadasal.

Ang bayan ko ay Speak in English Zone
Paghahandang yakapin ang globalisasyon
Nag-eeksport kami ng manggagawa’t caregiver
Mga graduates namin ay nasa call center

Ang bayan ko ay Speak in English Zone
Alipin kami noon hanggang ngayon
Ang pagbabago ang tanging solusyon
Durugin ang kolonyal na edukasyon!

Sariling wika ang ang siyang magpapalaya
Sa sambayanang gapos ng tanikala!

Speak In English Zone (Live) - Joel Costa Malabanan

Saka Ka Na Lang Bumalik
Tula ni Mariel Mojica
Musika ni Joel Costa Malabanan
Ika-16 ng Pebrero, 2021,  3:47 ng hapon sa Bacoor

Naniwala naman ako
nuong sinabi mo
na hinding hindi iiwan
at hindi kailanman

Pero bakit binigo
sa iyong pangako
biglang nawala
tila isang bula

saka ka na lang bumalik
kapag pwede nang lumapit
Saka ka na lang bumalik
kapag kaya nang kumapit

Naghintay akong magbalik
ngunit nawala ang pananabik
sa tagal na pag-aabang
dumating mula sa paglisan

Sa isip na alumpihit
lumipas na ang galit
dahang dahang pagbangon
di na muling lilingon

Saka ka na lang bumalik
kapag pwede nang humalik
Saka ka na lang bumalik
sa yakap kong mahigpit. 

Saka ka na lang bumalik..

Popular tracks by MAESTRO