Mymusic

متن به عشق نقره ای از فدایی
فدائی… «پیام جهانیست، همه‌ی قله‌های جهان رو فتح خواهد کرد»… خفه شو

به حاجی جون، اومدی؟ در بسته، کت آویزون، چون‌ که عرق می‌کنی‌، می‌دی انصراف از فشار اعترافم

پس همه توجه کنید، آره تو دیدی، نگاه نکردی هیچ‌وقت، که نسخم از همه بیشتر چون هستم پیش‌مرگ

و ارزن اعلا، ریخته رایگان، ما نمی‌خوریم می‌ریم بالا سر حمل پول با شات‌گان، تو بی‌خیال شاد باش

بزن پاپیون، با مایه پاپیت و ، برو تو کازینو، بازی کن، دست تو تو دست زن جانه، وقتی‌ دست ما دسته زنجانه

دردمندی باغ ما می‌چینی دوا ، کارهای ما فیلم می‌شه می‌بینی‌ شبا

ترجیح می‌دیم بگن اوباشیم، تا عین تو گرد و تو خالی‌ مثل O باشیم

یه عشق نقره‌ای، یه جعبه پاپ‌کورن، نه! نه! نه!‌ تو نیستی هاردکو، جواب آماده‌س قبل سؤالای بازپرس، خودمونیم، پر پاسپورت تو داشبورد

صلح رو دوس داریم واسه همین می‌جنگیم، می‌فهمی؟ تو از اون آدمایی‌ که برسی‌ می‌گندی بی‌تردید

عین تو زیاد دیدم، جور و واجور میان می‌رن، یکی‌ خوب، یکی‌ بد، یکی‌ آره، یکی‌ خیر، یکی‌ شر و کم کن هرچه سریع‌تر

تغییری نمی‌بینی، همینم، مخاطبام شدیداً مریضن. تمیزه کارام چون کثیفم، با همه آشنام واسه همین غریبم

بعد چراغا سبز می‌شن، با خودم درگیرم، چرا همه دارن ازش رد می‌شن؟ می‌شینم، می‌زنم خط‌های عابر رو تو دماغم

من دارم مهارت تو کلامم، برات خیابون رو تداعی می‌کنه فدائی رو ورق، ریخته عرق، کلمه‌ها تلو تلو می‌خورن سیک رو بیت

استعدادت رو به کس فروختی، حیف بودی، نه بذا عشق کنی‌ با…

یه عشق نقره‌ای، یه جعبه پاپ‌کورن، نه! نه! نه!‌ تو نیستی هاردکو، جواب آماده‌س قبل سؤالای بازپرس، خودمونیم، پر پاسپورت تو داشبورد

می‌پاشم رو ورق عقده‌هام رو مثل سرخ‌پوست‌ها نگاه می‌کنم قرص ماه رو تا صبح

می‌چاقم تو چپق طبیعت رو، سریعاً قافیه پر می‌شه تو خشاب مخم

به خیالم آزاد می‌شه جوهر از تو لوله، نه! شبامون بی‌‌طلوعه، روزامون بی‌فروغه

تن‌ها بی‌روحن و روح‌ها بی‌تن و، داروغه‌ها رو پولامون پیله‌ن، گلاویزیم با خیابون، تریلی تریلی پاره می‌شه پیرهن، تا گلو تو گه‌ام

از بالای برج نگاه می‌کنم به سقوط خودم و دست و پا می‌زنم می‌رم فرو تو باتلاق جوهر، گلم، رمانتیکه واست اینکه من تو کار گلم؟

چرا چشا زومه رو من مثل پلاک‌های فرانسه تو هلند؟ دولت سیره، واسه همین بوی بد می‌ده

منظور من اینه کمبود مغزی خود مردمه که باعث جنگ می‌شه

مخا رد می‌ده، چرا؟ چونکه نوشته‌ها‌‌‌م منی‌ می‌دن، می‌پاشه تو گوش‌ت، چشات حامله می‌شن

آره من عامل اینم. می‌گن عجیب خواسته‌م، ایده‌های چپی‌ دارم ولی‌ همیشه راستم

من موندگارم تو رپ مثل پوتین تو پستش همیشه آماده جنگ، حقیقت کلفته نمی‌ره تو مخ‌های تنگ

ما با جیب خالی‌ شاهکار تولید می‌کنیم، اونقدر گشنه‌ایم بعضی‌ شبا پلیس می‌خوریم

یادته انضباط تو بیست می‌شدی؟ ما به خاطر کارامون توبیخ می‌شدیم؟ الان هم همون گه سابقی و هدفت اینه تو رسانه‌ها خودت رو لوس کنی، عینهو برلوسکنی1ک

دور تو پره توخالیه، رفیقات می‌فروشنت مثل زولبیا، بامیه، به جای اینکه باز دری‌وری سر هم کنی که من دارم با کمک بقیه میام بالا

یه ذره فکر کن چرا آدمی مثل من رو میان کشف می‌کنن و تو باس بری خایه‌مالی کنی و آخرم برینن بهت

مهدیار تو حرفی، سخنی،چیزی، ای بابا نمی‌ذاره حرف بزنیم، خدافظ



Ashkan Fadaei Ye Eshghe Noghrei

Sakhte Iran

Quf-Taraneh Alidoosti

سهم من بوسه گل نیست

سهم من زخم یه خاره

سهم من کجا نسیمه

سهم من موج و غباره

کسی در منه که غمگینه همیشه

دلی که تنها باشه

جز این نمیشه

فتح کردی تن منو
از پیشم اصلاً نرو

مثلاً تو بودی داف سبزه‌ی من
مرجان سخته یه دم دور بودنت

لحظه‌ای پس، از پیشم نرو
پِی‌ت اومدم از تهران تا لندنو

رد پات، همه‌جا بود ولی‌
رفت به باد، هر چی‌ پول‌مول وقتی‌

هر چی‌ مولکول داشتم تقدیــــــــــم کردم
اما، نمــــــــــی‌فهمم بوسیدن لبات

واسه مــــــــــن عادت شده؟؛
راه دوستی‌ت‌ راستش الان

تازه مــــــــــن دارم یادش
می‌گیرم. اصلاً نخواه ترک‌ت کنم

چون می‌خوام فقط رو خودت باشم
نه قرص و هر چرند دیگه‌ای‌

نپرس تو از پرنده بی‌‌دلیل
چرا پرواز می‌کنه؟؛

حتماً تویــــــــــی بــــــــــاش
چی‌؟ چرا درخواست می‌کنم؟؛

حتماً خوبــــــــــی‌ کــــــــــاش
از پیشم نری، تا بیشتر از این

نسخ‌ت نباشم و نشم عزیزم
اگه دیدی خندیدن، نئشه‌ن، مریضن

کسی‌ نیــــــــــست سر روی شونه‌ام بذاره
شاخه‌ای گل توی خونه‌ام بیاره
کسی‌ نیــــــــــست که بشکنه تــــــــــنهاییمو
پا میون آشیونه‌ام بذاره
خیلی‌ تنهام، خیلی‌ تنهام چه کنم؟؛
ای خدا با کوه غمهام چه کنم؟؛

Anyone who knows me knows we roll together
You’re something that I hold close forever
And just in case you didn’t know babes I wrote this letter
Together more than years now still wanna know you better
My green eyed lady, mellowed out and changed me
from back in the days, on the estate I was crazy
I didn’t know you, you were holed up with some next fellas
I’d see you rolling with the olders and I’d get jealous
like fam I want that, damn I’m on that
I couldn’t reach you I had to plan the contact
like I know a man who knows a man who said he knows you
like good things in life you were hard to get close to
Started to know you better and better
that’s when I noticed you got fresher and wetter
I, took you home and started wrapping my own grams
and now I know you better than the back of my own hand
Never rush when I touch you, rough but gentle
and every time our lips brush its just so special
When I met you I had to tap my lungs for breath
You went straight out you were probably unimpressed
but I changed that soon put the flame back
Gave you space never mixed your flavors in the same sack
I had to open my heart and let it all pour out
I gotta go I gotta go I hear you calling me now

کسی‌ نیــــــــــست سر روی شونه‌ام بذاره
شاخه‌ای گل توی خونه‌ام بیاره
کسی‌ نیــــــــــست که بشکنه تــــــــــنهاییمو
پا میون آشیونه‌ام بذاره
خیلی‌ تنهام، خیلی‌ تنهام چه کنم؟؛
ای خدا با کوه غمهام چه کنم؟؛

Ziro Bame Zirzamin

Quf - Marjan (feat. Reveal)

Words: Fadaei
Music: Mahdyar
تهران فدائی داره، شیراز سعدی
خطاهامون قتل‌های عمدی 
حکم‌ها اعدام قطعی
تهران وحشی، تهران سمی، تهران جنگی

قاطی دارم مثل کوک تهرانم
یه ردیابم توی جیب کت بن لادن
یه هوش مصنوعی که پر احساسه
نعوذ بالله من خود شیطانم
چنارا گر گرفتن، قرمزه رنگ ولیعصر
زندون دنیا، بند حقیقت
جریمه‌ت می‌کنم، هفت خبیثم
دستو قطع می‌کنه ساطور سید 
باز درمیاد آخه جادوی بیته
همه دنبال خدا می‌گردیم 
ولی تو امام‌زاده می‌ری من پابوس جنده
بذا مهمونت کنم یک جمله‌ی دبش
خایه‌مالی نکن واسه سه دنگ بهشت
اینو خانوم‌بزرگ می‌گفت و 
آروم می‌کشید سرمه‌ی چشم
سیاهه مستی داغدار
می‌پیچم دور چکش قاضی مثل افعی شاخدار
از ما کشتن، شخصیه داستان
خیابونا پاره‌پوره، زخمیه آسفالت

تهران فدائی داره، شیراز سعدی
خطاهامون قتل‌های عمدی 
حکم‌ها اعدام قطعی
تهران وحشی، تهران سمی، تهران جنگی

انگار رستمو دور کردن از زاهدان
حالم مثل سیمرغه با بال بسته
به‌هم‌ریخته‌م مثل شاخه‌ها
امان از روزی که کج بره پای خطکش
سایه‌ی باد افتاده رو جسمم، یه مربع نصفه‌م
لای دایره‌ها 
یعنی مرتد، چند ساعتی می‌شه که مرده‌م
ولی هنوز داغه سلاح
برنمی‌گرده که تیر رفته 
دل می‌کنه کفتار از شیر خسته
هر سال دهن باز می‌کنن زخمای قدیمی
انگار گوشواره زیر برفه 
بارون که میاد 
دو تا انگشتم رو می‌ذارم رو نبض آتیش
کشتن همدیگه قانون نمی‌خواد 
روشن می‌کنم آروم یه سیگار
آخه جنگل جنگه قاطیش
اونجا که به پیر مِی‌خونه می‌گن مست عرق‌خور
من سرکش بودم از بدو تولد
سربلندم، راه می‌رم جر می‌دم سقف محلو

تهران فدائی داره، شیراز سعدی
خطاهامون قتل‌های عمدی 
حکم‌ها اعدام قطعی
تهران وحشی، تهران سمی، تهران جنگی

Fadaei - Tehran

Fadaei - Freestyle (Ho3ein Diss)

Artwork: @khoshdel

-Lyrics-

دماغ سربالا، روش یه چسب زخم
تو عمل صفر، فقط استاد نظری
هفت سال داستان تعریف می‌کنه از یه هفته حبس
تو نوچه‌ای حتی تو محل خودتون، استان رضوی
تن لش، مفت‌بری قدغن، نه زبون سرخی، نه سر سبز
شما رو باید ساعت نُه گذاشت دم در
هنو مونده چشم تو چشم بشیم، ببینمت بازت می‌کنم مثل شب قدر
شعر نی، تیر خلاصه تو سر بدخواه
می‌شنوی می‌ریزه پشمات
تو همونی که هنو فحش نداده می‌گی صدام
با دو تا چس پک و سر کج تو اخبار، همون داستان هشتاد
کاوازاکی، شیر رو با تیر می‌زنم، تو رو با کیر
می‌کنم تو جیگرت سیخ رو تا بیخ، کیش و ماتی
تک به تک در می‌ری، دو به یک هم بیاید که سه می‌شه، فیبوناچی
لفظ رو تو لفافه میاد که مبادا به گوش ما برسه
تا بری بیای بخوای بگی: هـِ تِ تِ
از جیب ساعتی درمیارم و می‌گم: رِ تِ تِ
پاییز پیش من باید اینا رو می‌شمردم
بچه حاجی، فقط لفظ خالی
سوراخ کون رو نشون می‌ده، می‌گه: تیر خوردم
بسه بازی، جای لبات مونده رو دست قاضی
یه آقازاده اربابت، دستشه افسارت
نه فقط تو، تو و امثالت
اسلحه چیه؟ تو که چند ساله ابزار کارت فقط یه دستماله
شب لفظ میام، صبح می‌بینم کاغذ مرد
شعرام مدرکه، خودکارم آلت جرم

Freestyle (Ho3ein Diss)

Fadaei - Freestyle (Ho3ein Diss)

Words: Fadaei
Music: Mahdyar
با چیپا قلعه می‌سازم رو میز پوکر
جوری می‌رقصم که ندیدی تو فیلم جوکر

جلو کازینو پارک می‌کنم من رولمو
به مامورا تحویل نمی‌دم من گلمو
رو به اقیانوس شروع می‌کنم صبحمو
وقت نمی‌کنم تو آینه ببینم خودمو
از کوبا می‌رسه برامون سیگار
یخو می‌ندازم کف لیوان
وا می‌شه بطری شیواز
سایه‌بونا کجه مثل برج پیزا
ده‌نفری می‌ریزیم تو لیموزین
تو همدیگه می‌لولیم
دافا همه تیونینگ
اسممونو می‌دونی
مثل ستاره روشنم تو شبای تاریک
راحته خیالم از لحاظ مالی
آسمونو حس می‌کنم رو سینه‌م
تو گردنم همیشه یه الماس آبی

بنز نمی‌رسه به تو کلاسش
پوست تنت به چشمم قشنگ‌ترین لباسه
آدم می‌خواد دلشو به تو ببازه
آخه برق تو چشمات شبای وگاسه

یه طرفم کوهه، یه طرفم دریا
رو لبم آتیشه، سرم لای ابرا
تو کله‌م هزار نفر عربده می‌کشن
من یه لشکرم حتی وقتی تنهام
شبام مثل روزه انقدر که می‌زنن فلاشو
عجله ندارم ولی فشار می‌دم پدالو
جوری رپکنا رو می‌ترکونم که انگار
سه تا کمربند گرفتم تو بلاتور
چار تا دست دور گردنم شیش صبح
جای سکه رو میزمون تیر کُلت
منطقه مه می‌شه وقتی می‌زنم زیر جوینت
پیکم بیشتر از باک ماشینت می‌شه پُر
مایه تلفنی دورکاری
رو چشمم کارتیه، ساعتم بولگاری
ملتفت شاخه مثل هلال ماه تو آسمون
لاشخوری درمیاریم، خرج می‌کنیم پولداری

بنز نمی‌رسه به تو کلاسش
پوست تنت به چشمم قشنگ‌ترین لباسه
آدم می‌خواد دلشو به تو ببازه
آخه برق تو چشمات شبای وگاسه

Eshgh

Fadaei - Benz

Words: Fadaei
Music: Mahdyar
نونتون تره چون دل ما خونه
دست ما تو دست هم‌دیگه‌ست، دست تو باتومه
گفتی آدم‌بده‌ست ولی نگفتی بچه‌ی کانونه
کیرم تو قانونت
با اینکه آتیشم، رفیقم بارونه
بی‌کسی کشنده‌س، بدتر از طاعونه
گلوله دارومه
انگار بمب هسته‌ای خوردیم، همه‌چی آرومه
فدائی هزار تا چشم داره مثل طاووس
هتل ستاره‌هاست آگاهی شاپور
یه دونه کفش دوختی برامون، صد تا پاپوش
لب پرده‌ی زبانه، همه‌مون خاموش
به سیم سنتورمون نمی‌خوره مضراب
فرو می‌ریزیم مثل ارگ بم کرمان
با لقمه‌ی حروم روزه‌مون می‌شه افطار
دلمون سیاهه، دست داده بامون شیطان

پرنده گم می‌شه انگار آسمون پاره‌ست
تو قفس زندونیه عقربه‌ی ساعت
اکسیژن تو سینه و کلمه تو کاغذ حبسه
شیکم زمین بزرگه، واسه همه‌مون جا هست

مردم چشمای ما غمگین
مثل شمع آب می‌شه قندیل
با بنز اومدن از سن فروزان و فردین
ولی رد می‌شه از رو عاشقا ورقای تقویم
وقتی که کفتارا حلقه می‌زنن دورت 
می‌فهمی از جنازه تغذیه می‌کنه خاک کُره
بچه‌ی آتیشیم ما نمی‌کنیم توبه
برق خنجرمو دیدی فکر کردی صبحه
بیت می‌گم دود بلند می‌شه از کله دماوند
واسه بچه‌های خیابون برف ملافه‌ست
می‌خوره پر علامت به کف آسفالت
انگار رو ساعدم نشسته همای سعادت
قاطی می‌شه دود طوسی حشیش و رباعیا
یه موتوری میاد سراغت با دو تا کلاه‌سیا
مچ دستت می‌افته رو زمین
خیابون بی‌رحمه، امون از جداییا

پرنده گم می‌شه انگار آسمون پاره‌ست
تو قفس زندونیه عقربه‌ی ساعت
اکسیژن تو سینه و کلمه تو کاغذ حبسه
شیکم زمین بزرگه، واسه همه‌مون جا هست

Fadaei - Atish

Words: Fadaei
Music: Mahdyar
فدائی قویه، انفجارا شدیده
ابراهیم رییسی، اسماعیل هنیه
بعدی خود علیه، لفظام همه پدیده
بدخواه که ناپدیده، سلیطه می‌گیری؟
تخممه هر چی فکر می‌کنی راجبم
بدون من فراموش نمی‌شم حتی زیر خاک سرد
خودکارم سیاهه و کاغذم چاه نفت
می‌خوان پادشاه بشن با تاج من، می‌گیری؟
خون به پا می‌شه خم بشه انگشت اشاره
می‌افته چند تا پوکه کنار یه جنازه
جا می‌شی تو صندوق، مهم نی اندازه قناصت
اذون محل ما صدای کلاشه، می‌گیری؟
دکمه‌تو زدم بچه بدو برو سیکتیری
مثل مگس فقط با یه تلنگرم گیج می‌شی
اینجا نمی‌تونی بری بالا با زیرمیزی
جیگیلی، هیچ اومدی هیچ می‌ری، می‌گیری؟

دیگه بهت زن نمی‌دن ولی خودتو می‌گیری
اس‌تی‌دی بی‌سکس نمی‌شه ولی خب تو می‌گیری
شب منزل لخته ترکیه ولی صبح تو می‌گیری
خایه‌مالا می‌پرستن ولی بُتو، می‌گیری؟

نفرت خودش یه مریضیه
ما واسه کارامون هیچ‌وقت از هیشکی نمی‌گیریم تاییدیه
نمی‌تونی جام باشی فشار می‌خوری 
خب این عجیب نی که، طبیعیه، بدیهیه، می‌گیری؟
می‌‌دی دیس، ورژن چینی بیلیطی
من ویکی‌لیکس، تو در حد غیبتا بیبیتی
مگس دور شیرینی 
تهش موقع پول شمردن بدم شصتمو بیلیسی
زیقی‌پیقی می‌گیری؟
باس صدودهو بیگیری
الو الو چی دیدی؟
سیم چیدن تاریک هیچی نی
رو تن حس می‌کنی تیزی
حرف نزن می‌میری
قطع می‌شه بیب بیب بیب
برمی‌گردی می‌بینی می‌رینی لکنت می‌گیری
می‌گی می‌خوای چـ چـ چـی؟
گاوصندوق، کیلیدی تو
بعدش نپرس چی می‌شی
صحنه‌سازی چیزی نی
بگو شطرنج تیری‌دی
می‌گن پات پیچید لیزیدی
حوضک و لی لی لی
راست می‌شه بیگیری

دیگه بهت زن نمی‌دن ولی خودتو می‌گیری
اس‌تی‌دی بی‌سکس نمی‌شه ولی خب تو می‌گیری
شب منزل لخته ترکیه ولی صبح تو می‌گیری
خایه‌مالا می‌پرستن ولی بُتو، می‌گیری؟

Fadaei - Migiri

Words: Fadaei
Music: Mahdyar
سراغتون میام به نوبت
ملت که هیچی، آب می‌زنه زیرآب لیوانو
کبابتون می‌کنم رو آتیش صنوبر
فرو می‌رید تو صندلی مهدیار بذاره پاشو رو پدال پیانو
تو کاسه‌ی گدایی می‌گیری زیر آبروت
من رول هیندوکوشو آتیش می‌کنم تو وان خون
جون‌عزیز نگران نباش اگه کشتمت
آخه شعرای فدائی دوباره می‌ده به لاشه جون
بیت‌هامون داره حکم تیر
جا نمی‌شه جُرمام، می‌ذارم نقطه‌چین
کف آسفالتی انگار داره جوهر پس می‌ده رو دفترم خودنویس
دلسوزی نداره خائنی که کنج دیوار می‌شه گربه‌گیر
نصفم عزرائیله، نصف دیگه‌م جبرئیل
من دریای شعرم، شما خشکتون زده از تشنگی
ما رفاقتی می‌جنگیم نه واسه‌ی زندگی
شما واستادید رو نوک قله‌ی مادرجندگی
من از نفرت شماها می‌سازم یه طناب
گوشت خونواد‌ه‌تو می‌جوییم مثل لاویز
آدمای تشنه می‌بینن کویرو سراب
ولی تمام جنگلا هیزمه تو چشم آتیش
از باطلاق دروغاتون بیرون زده سرتون
تتو می‌شه بیت‌های ما روی تن تهران
فشار پام رو کله‌ته، دهنت رو لب جوب
لفظا می‌خوره تو سینه‌ت مثل سر زیدان

آدم چش‌سفید حقیقتو نمی‌بینه نه
کوه که با دو تا طوفان نمی‌ریزه نه
تیغو می‌کشم رو گردنت مثل آرشه‌ی ویولن
جونور خائن راحت نمی‌میره نه

اون واسه نارفیقا بود و این واسه خائنا
دارن خرتون می‌کنن با بوی‌ گوشت
رنگتون می‌پره نیم‌کیلو بکنید جابه‌جا
شما کبریت نم‌گرفته‌اید و ملتفت کوه نور
شیر شکار می‌کنه کفتارا می‌رن ناهار
بیننده‌ها یکی‌ن فقط عوض می‌شه کانال
لاشخورا به شغالا می‌گن داداش
جوری همو می‌فروشن که انگار توله‌های حوا همه کالان
واسه هم قلاب می‌گیرن دم دیوار شرافت
سم می‌ریزن تو لیوان رفاقت
بی‌مرام اگه قول می‌دی که دیگه نبینمت این‌ورا
برات یه دربست می‌گیرم مهمون من کرایه‌ش
روسیاهی می‌مونه به شما مثل ذغال
تهش انگشتتون برسه به دل حباب
تو تو بنده‌ها دنبال یاری
من جای مشتم هنو مونده پای چش خدا
خون خائنو می‌ریزیم سلامتی خوبا
با کدخدا می‌جنگه ولی سفره‌دار موشاس
واسه بدخوای ما می‌کشیدن سوت و هورا
شاهدشون آیینه‌س و قسمشون دم روباه
می‌خوان دُر معرفتو بکنن بُزخری
جایزه‌بگیرای لیگ لمپنی بسه مفت‌بری
تهش جنس ما رو می‌زنید غیرمستقیم
خیالی نی، حاجیت فرقی نمی‌ذاره بین مشتری

آدم چش‌سفید حقیقتو نمی‌بینه نه
کوه که با دو تا طوفان نمی‌ریزه نه
تیغو می‌کشم رو گردنت مثل آرشه‌ی ویولن
جونور خائن راحت نمی‌میره نه

مهم نی کجای کاری، بیت‌ها میاد مثل موشک
انگار کور بوده از پیداش اجاق خالق
بالاخره تابلو می‌شه که کی بوده توزرد
انقدر ببویید که پیشتون ادیسونه الاغ باقر
خودتو می‌زنی به خواب هوا بشه تاریک
بی‌چش‌و‌روعن و جلو میان می‌گن چش مایی
نقابتون می‌افته رو زمین یه روز بالاخره
شما بی‌خبرید که دو تا چش داره «ت» تاریخ
رپکنا رو غیب می‌کنم، طلسمم
ما هیچ‌وقت نخواستیم باشیم آدم‌خوبه، جنده‌ها فرشته‌ن
خیابون راه‌بندونه، انقدر حالم خوبه
که فکر می‌کنم خون همه‌تون آب‌انگوره
ساعت کاریمون به وقت گرگاس
انقدر بیت وحشیه انگار حیوونه
ما زوزه می‌کشیم، شما خرناس
تشنه نمی‌مونیم کف مِیخونه
حل می‌شید تو اسید جُرمام
بیت‌ها پُر و پیمونه
دستمو کردم تا آرنج تو عسل، باز گرفتین گاز
مرامتون مُرده می‌ده بو جسد، می‌خورید به در باز
روتون زیاده، کمه شرفتون
سر که هیچی حتی خمه کمرتون
می‌خوان حکومت راه بندازن با تاج ما
تابوت هم‌دیگه رو پله می‌کنن خائنا
تو گذر زمون حل می‌شن این عوضیا
ولی فدائی ابدیه تو ادبیات

آدم چش‌سفید حقیقتو نمی‌بینه نه
کوه که با دو تا طوفان نمی‌ریزه نه
تیغو می‌کشم رو گردنت مثل آرشه‌ی ویولن
جونور خائن راحت نمی‌میره نه

Fadaei - Khaen

Lyrics & Vocals: Ali Sorena 
Music Producer:Atour @atour
Mixing & Mastering Engineer: Dehghan @Saeed-dehghan
Graphic Designer:Dej Crew 
Visual Artist:Erfan Ashourioun
Art Director:Sorena
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
شعر و اجرا: سورنا
آهنگ:آتور
میکس و مسترینگ :دهقان
جلد:گروه دژ
ویژوال آرتیست:عرفان عشوریون
کارگردان هنری:سورنا

شعر
می کشن ایست

بخش اول 
به نام خون و سقوط 
که زندگیمون تو همینا خلاصه شد 
نخواستیم باشیم اونی که شما خواستید  
نتونستید بسازید اون که باس باشید
هوای ما پر از سرب و خونه 
اگه سرفه نمی کنید نگید هوامون رو دارید 
ما نمونه ایم از عوارض بازی 
خون خشم هراس و حصار 
بیرون 
بیرون از زیست انحصاری 
واسه سجده به آزادی 
تو یه نماز اداری 
امثال ما هارن از بیرون و از تو پاره ان 
تیکه پاره های شهر رو جمع کن از تو دادم 
خون ما ریخت تو تو تموم این جدولا 
تف به همه نقابا و شرخراتون 
تف به همه زورگوهای دنیا 
این تف خونی باشه واسه صورت این حضرات 
با ما نگید از فرار 
مگه تو دنیاتون جایی بود واس آدمایی مثل ما که 
اگه فقط سرمون می چرخید 
خودمون رو می زدن ازمون تو این قهقهرا 
نه ما دشمنیم غریبه 
من نفسم مریضه 
بگید از خطر قبیله 
من تو خطرم همیشه 
رپ کردنم مریضه 
ولی تسلیم نشدم من رو تنهاییم کولم کرد 
تسلیم نشدم به حواشی دور از ترس 
ادامه دادم اما هر بار 
بعد چنگ به خلع خون هوا ریخت تو دستم 

همخوان 
میکشن ایست 
راهتو برو با تو نیست 
نترس ادامه بده با گریز 
راهتو برو با توبیخ راهتو برو با توبیخ 
میکشن ایست 
راهتو برو با تو نیست 
همه احساست رو‌ بنویس 
پیک بزن با آدم فروشا 
لو‌ بده خودت رو با زبونت به پلیس

بخش دوم 
بسته شدم به صندلی لت و‌ پار و پاره 
اون درگیره که صندلی اش رو کدوم ور بذاره
مفتش اعظم سگ سازمانه 
چه می فهمه از سقوط یه تنی که خماره 
جرم نقض قانون 
شروع کنیم از نو ؟ 
دهنش رو وا کرد و لغت به لغت مرد 
با خون کلمات مرده سیستم بی احساس 
از خفگی می ساخت تو‌تابوت جمله 
حکم رو می خونه یه کتابه تو دستش
قانون همیشه از ما پی انتقام شکسته 
یه ضعف پنهان پشت له له قدرت 
من قدرت عیان بودم با نمایش ضعفم 
فرق بین من و تو تو‌طبقه و تخمه 
تو طبقه رو‌بردی من به تخممه دستورات 
جا تو بودم لباس خوک رو می کندم 
اگه جای من بودی میکندن شلوارت رو از تو پات 
وایستا هنوز مونده خفه بی قانون 
ناراحتید گاییدیمتون از کف خیابون ؟
امثال تو آقازاده با ذره بیناتون 
چه می فهمید از زندگی ما با طعم سیانور 
تو تعامل پرچم های مرده قدرت ها 
شمار کشته ها تحقیقه ! 
صرف تولیدِ یکی مثل تو یه ربات مدرن 
که قرآن رو‌ بخونی با صوت تکنولوژی 
ما نزدیم تو‌سنت تو صحنه شعر 
که توی آقازاده ببریمون سمت بهشت 
من از حاشیه میام تا سلطه چپه بشه 
تو زل بزن به مرکز تا چپ شه چشت 
هنر سیاسی پشت زخمیه 
ولی سیاست هنری پلیس تفتیش عقیده 
سواد مبارزه تو‌زمین جنگه 
بی سوادای بی درد تحصیل کرده !

همخوان 
میکشن ایست 
راهتو برو با تو نیست 
نترس ادامه بده با گریز 
راهتو برو با توبیخ راهتو برو با توبیخ 
میکشن ایست 
راهتو برو با تو نیست 
همه احساست رو‌ بنویس 
پیک بزن با آدم فروشا 
لو‌ بده خودت رو با زبونت به پلیس
 ایست 
راهتو برو با تو نیست 
نترس ادامه بده با گریز 
راهتو برو با توبیخ راهتو برو با توبیخ 
میکشن ایست 
راهتو برو با تو نیست 
همه احساست رو‌ بنویس 
پیک بزن با آدم فروشا 
لو‌ بده خودت رو با زبونت به پلیس..

Mojassameh

Mikeshan Ist (By Atour)

Words: Shapur
Music: Mahdyar
مسیر لغو توسعه‌ی فکر تاریک
معمار لحظه‌های تامل‌برانگیز فرهنگ تازه

بازم کویره که
همه جویده جنس
نشئه کل صحنه جوری خالتور جمیله جر
ته رویاشون اینه بشن تو جریده ذکر
جمع کیر و ریش، می‌شه کرییرش
گرفتی؟ بپا نگیره بت
قبلی گفت سگش محکمه تش دید حلیمه که
کوچولو تو قمبلی، تشدید رقیبته
حوصله‌م سر بره لامپو می‌شکونم توی شقیقه رض
جوری می‌گام مجبوره یارو یه سال دیس بده
یکی به این توله‌بسیجی یه ساندیس بده
گفتم زدوبندو نبینم، ندیدم، بی‌خانواد‌ه‌ی ملیجک
برو پی جواب خواهر نجیبه‌ت
همه ضد و نقیضن
همه جیبا پر شمش و کنیزن
همه چرک و تمیزن
همه قوی ضعیفن
حقیقت تلخ‌تر از عرق سگی گرم
مثل جهنمی سرد
زنده‌ ولی درد
همه کاپ دارن ولی کاپ قاعدگی
همه هم می‌گن ما مستثنی از این قاعده‌ایم
بس کن، جنسی که می‌زنی ما کاسبشیم
حالا هی فاز زیرنگی بگیر، کاسه رو کاسه بچین
کاسه‌کوزه‌هاتون بد می‌شکنه 
چون همیشه واسه کوسه‌ها خون لذیذتره 
چون همیشه بی‌ناموسه آخوند
تش می‌زنه می‌سوزن همه
هم تو هم اونی که پول شدید زده

بپا نگیره بت
تشکلت منحله سگت جری بشه
هنوز خیلی مونده ملتفت جریمه شه
بشه تخممونه، ردیفه زمین جنس
پس بپا نگیره بت، بپا نگیره بت
نبودم باز کل فرهنگ کویره که
بدخواه آچمز با مغز رو زمین سفت
خودش دیگه می‌گه الکیه، گچیه فکر
پس بپا نگیره بت، بپا نگیره بت

بپرس از لاشخورایی که بودن درگیر بت
دونر می‌زنن الان برات با کفگیر چرک
بچه می‌زاد که ببینه دولت چند می‌ده بش
ته تبلیغش یه عکس اونم با زنجیر فیک
هنوز کله‌ش پر نوحه مثل ضریب سه
کلاغ همیشه مترسک صلیبشه
پدرسگ ندیده گرمی از نزدیک 
بعد چاقال تو رویاش می‌خواد قافعلی بشه
من تخممه، دافم به تخمکش
اسب و فیل و قلعه رو باختی
دیگه سربازو به رخ نکش
رخا جوری شطرنجی‌تر از شطرنجه
که پرونده غش کرده سرم زده
ترور بده
مگه اینکه جلوم کپه
فلوم تکه
می‌دونم مخت ارور زده
تازه این کار سه‌‌ربعمه
یه رول تهش
گفتم بت که به تخممه
اسکلا آویزون چس دلار رویالتی
واستادن بخرن آسمون‌خراش دو سانتی
کار نی عار ولی نگو داری جا الاغ شیر
خیابون جا گراز نی، می‌خوره پا کلات کیر
به گوز بنده مملکت
دست یه مشت گوسفند سگ‌پدر 
دیگه کلاً روز رفته سر به مرگ گذاشته 
مونده پوزخند تلخ شب
موشک بپا نگیره بت

تشکلت منحله سگت جری بشه
هنوز خیلی مونده ملتفت جریمه شه
بشه تخممونه، ردیفه زمین جنس
پس بپا نگیره بت، بپا نگیره بت
نبودم باز کل فرهنگ کویره که
بدخواه آچمز با مغز رو زمین سفت
خودش دیگه می‌گه الکیه، گچیه فکر
پس بپا نگیره بت، بپا نگیره بت

Shapur - Kavir

Words: Fadaei
Music: Mahdyar
خاکیه بیشتر رامون
شعرامونو می‌شنوه بارون
روزامون می‌گذره آروم
برعکس شبا که می‌شکنه قانون
آسفالتو از کف کوچه می‌کنه پامون
با گوجه قرمز نشده این سر چاقو
می‌کده رو ترجیح می‌دم به مسجد و کلیسا 
چشامون همیشه کاسه‌ی خون 
خیلی وقته کشیده‌س ضامنمون
تازه فهمیدم از زندگی چی می‌خوام
وقتی مشتو کوبیدم تو فک ناظممون
صخره تعریف می‌کرد واسه لاک‌پشتای ساحلی
صد تا طوفان اومد و رفت و ما هنوز سالمیم
خراب می‌شه قلعه‌ی ماسه‌ای به سادگی
سیل خشونت مردمو بگیر به فال نیک
ته کشیده باتری ساعت قلبا
کسی نمی‌بینه رقص بادو با چین دامن دریا
میدون خلوته مثل آخر جنگا
بی‌کسی اژدها می‌سازه از آدم تنها

جا پامون کف شهر
عزرائیل دم در
خم نمی‌شه سر سرو
ایران خدافظ
سایه‌ها گم می‌شن تو تن شب
نقطه رو ما می‌ذاریم ته خط
ایران خدافظ

مار نفرت می‌شمره با سرانگشت
خیالی نی، کنار مشک درویش یه استکان تنفر
بارش آتیشه شعرام، سقفشون می‌سوزه
چهل ستونشون می‌لرزه حتی با یه تلنگر
تو گوش سر بریده می‌خونن سوره‌ی حمد
سکه‌ی خیرو می‌ندازن تو کوزه‌ی شر
ما رو بسپار به تاریکی طبیعت 
درختا دستاشونو می‌ذارن رو شونه‌ی هم
غریبه، کوچه با شهر، دریا با جزیره
سر نیزه با قلبای دریده، روح آدم کویره 
بارون نمی‌باره انگار یکی ابرا رو خریده
سنگ مفته، خرابه حال شیشه
آزادی می‌بینه خواب میله
آوار خشت می‌باره‌ رو دل خوشت
ساچمه می‌خوره مردم هـ دوچشم
دوباره یه مادر، یه قاب دیگه

جا پامون کف شهر
عزرائیل دم در
خم نمی‌شه سر سرو
ایران خدافظ
سایه‌ها گم می‌شن تو تن شب
نقطه رو ما می‌ذاریم ته خط
ایران خدافظ

ایستادگی دین و قانون ماست 
نه چونه به سینه می‌خوره، نه زانو به خاک
منتظر همه‌تونم با آغوش باز، ما بی‌شماریم
کیرم تو جمهوری‌اسلامیتان، کیرم تو ناموستان
در بیتو می‌کنه سیل جمعیت
تو بیسیما می‌گن بده وضعیت
شنیدیم با خشونت حل نمی‌شه قضیه 
ولی گوشمون جا نداره دیگه واسه نصیحت
وحشیه ذات طبیعت
از اون آبادی مونده یه کویر محض
ولی امید همیشه هست
مثل نور تو سیانور، مثل گل توی گلوله
عجیبه نه؟ خشم ما مذابه تو دل زمین سرد
بیتامون سنگه، اعتقاد شیشه
کتابا خشابه، قصه‌ها تیره
سقوط، انتقام، خیزش
میز قاضی گر می‌گیره، آتیشمون روشنه 
زنده باد ایذه

جا پامون کف شهر
عزرائیل دم در
خم نمی‌شه سر سرو
ایران خدافظ
سایه‌ها گم می‌شن تو تن شب
نقطه رو ما می‌ذاریم ته خط
ایران خدافظ

Fadaei - Khodafez

Words: Fadaei
Music: Mahdyar
معمولا‌ً تنهاییم
منم و اشکان و فدائی

ملتفت پایه‌گذار رپ خیابونیه، هنوز کف جیبا خونیه
از گرمی و جنس خوند 
وقتی تو حس‌ بود برات فقط مزه شیرا رو سینه
رپ فارسو روسیه‌ بگیر
حاجیت‌ هنوز بعد بیست سال پوتینه
از چپش تا راستش تو جیبه
ولی بدخواه سگ نمی‌شناختش بوزینه اگه ویدیو نداشتش
همه می‌دونن اداست فیک
سیبیل سیلیکون، لباش ژل
اما فدائی انگار جمع ‌جوهراست
بهش می‌گن جواهر
می‌گن بی‌ادب،‌ آره به اینم
واضحه جیگر، صاحب دینم
میاد روزی که خایه‌مالا رو کف خیابون پاره ببینم
برو بیینم فعلا‌ً تو نوبته خامنه‌ای جاشو بگیرم 
سدعلی پاشو ده بینم
قیافه‌ت جوریه انگار تا شده شیکم
اشکان نیست همجنسگرا ولی بکن پاسداره
از هر ملیتی که بخواد، اشاره بکنه پاس داره
دشمن نمی‌تونه، گیر کرده هی باس بکنه ماست‌مالش
جوابم به شر همیشه آره، انگار لوگوی راکستاره

معمولاً کجام؟ معمولاً رو بام
اشکان معمولاً کجاست؟ معمولاً تو بانک
فدائی معمولاً کجاست؟ معمولاً رو کار
بدخواه معمولاً کجاست؟ معمولاً تو گا

به خیابون متعهد، به جرم مرتکب
از هنر متنفر به جز ملتفت
چشم‌های بدخواه که هنوز یه جفت ملتمس
روح و روان طبق معمول به کل ملتهب
اشکان شر داره ولی نمی‌گه شرمنده
سردسته‌ی دردسراست ولی نمی‌گه سردرده
بدخواه از مغز پاره ولی نمی‌گه سر هنگه
اسیر قدرت تهش درکه ولی نمی‌گه در بنده
مسعودو مثل انکیدو تو گیلگمش می‌گام
هی هذیون بزنه بگه تو تیم پزشک کیان؟ 
جا سرم سم نزنه؟ دکتره جاسوسی بهش میاد!
جاسم بگو زنگ بزنه دوباره با گونی برنج بیان!
فدائی فحش ک دار نمی‌ده کودنا
بایکوت کنید، کارمون کولاکه، بازم محبوبیم
بدیهیه با سم مسمومی
بدخواه فیک حتی موزاییکاش هم بد چوبی
نیازی نداریم به گوزای آفت‌معروفی
پشتمونن همه خوبای آدم‌معمولی

معمولاً کجام؟ معمولاً رو بام
اشکان معمولاً کجاست؟ معمولاً تو بانک
فدائی معمولاً کجاست؟ معمولاً رو کار
بدخواه معمولاً کجاست؟ معمولاً تو گا

بدجنسم ولی هیچ وقت نبوده بد جنسم
بدفکر نه ولی راجع به آدما همیشه بده فکرم
بدشکلم مگه مهم باشه بیفته تو عکس بد شکلم؟
بدچهره‌م تو بگو اصلاً، باشه، ولی بد چهره‌م
بند دور گردن رپ، سر و تهش توی دستاش داش‌ت
تو که ریزی، حتی می‌ریزه کیوی پشماش با شعر 
بدخواه عادت داره هشتاد باشه
نمی‌دیم انعام ما بش ولی قمبل کرده بندری 
بهش می‌گن پنجاه با شیک
اشکان ادبش نون‌آور
نباشه، رپ انگل بوداده‌ست
فدائی تلفیقی از ریشه و تیشه
سعدی، ولی گولاخ‌تر
آثار به حدی ز باقی پویاتر
مخا ارور، برعکس گرفته رو را اخم
نمی‌خوان دراد روز، احسنت، مثنکه زور دارد
قبراق واستادم سر گردنه، بپا بازی سر گردنه
صورتو جوری می‌زنم بترکه نفهمی اصلاً سر گردنه
لب جدوله کله
انقدر می‌کوبم تا بگه طرف مگه جدول ضربه؟
نه مجله جبره، جدولش سخته

معمولاً کجام؟ معمولاً رو بام
اشکان معمولاً کجاست؟ معمولاً تو بانک
فدائی معمولاً کجاست؟ معمولاً رو کار
بدخواه معمولاً کجاست؟ معمولاً تو گا

Fadaei - Mamoolan

امید
رپر : نقیب الله
پرودوسر : اودیو

زبان زخم ها مشترکه
خونِ به ناحق ریخته خشک نمیشه
ایی قصه قشنگ نیست بره گفتن
ولی حقیقت هیچوقت پوت نمیشه
از او وقت های نچندان دور
میان کوه های برف آب پوش
بین روزگار تنگ دستی
قریه ایی کنار کوه گرم آو بود  (گرم آب)
مردمان زارع ، شاکر
برای زندگی قانع ، عاشق
خسته از زخم های کهنه و
جنگ های داخلی ، باعث و بانش
کینه د قلبها جا کرده
آشوب های زیادی پا کرده
تفرقه د راه ها میتازید
تنفر ها شده پاینده
بین تعصب و بی اعتمادی
دو کودک باهم رفاقت داشت
دو رفیق دور از تنفر ها
به نام امید و دلاور جان
حرف بزرگ تر ها پشت گوش 
والده حرس بچه ها جنب و جوش
شاید زوده بوده بفامن حقیقت ره
بینشان صد ها کس مرده بود
فصل ها به سرعت میچرخید
همچنان رفاقت دارن هنوزم بی تردید
امید رفت پشت مکتب و درس
دلاور قراعت خوانی حرف از دین
هنوزم بهمدیگه سر میزدن
احوال میگرفتن و گپ میزدن
زخم زبان دیگرانه میشنیدن
باز دوست بودن حتی اگه جنگ میکدن
تا که یک روز بد جدی 
درگیر شدن عصبا بد جنی
رو کردن هرچی که شنیده بودن
میخواستن یکدیگره کنن بد حرسی
پدرم گفته که شما کافِرین و یاقی
ارزش ندارین مثل جانور ناچیز
امید گفت به گپ پدرم رسیدم
وقتی میگفت شما قاتلین و جانی


میوزه باد 
غم های دل میده سینه ره چاک
ما و تو که ز یک آب و تابیم 
ولی دید مه کجا و دیدت کجا
متنفرم از بانی ظلم
ظلم چی؟! حق ماست بی کم و کاست
دست دادیم ما دست هم گرفتیم
بهتره بگیرم دستمه داغ

دور شده حالی راهشان
هر دو رفتن به پشت باورهایشان
امید خوانده درس و معلم شد
دلاور رسید به راه طالبان
شده بود یکی از سر دسته ها
ریش بلند و لنگی سیاه سر میذاشت
شهره به خشم شرارت کار
دلاور جان دیگه شده دلاور خان
روزی از روزهای نحسی
دوستان و امید د راه تفریح
دید موتری به سمتشان روانه
یکی داد زد موتر طالبانه
هو هه  نفس ها حبس
صورت ها پوشیده سلاح به کف
اشاره با چشما آماده فیر
الله اکبر رَ تَ تَ تَ
همه ره کشتن بجز امید
پاهایش سست و رنگ سفید
انگار یکیشان اوره شناخت
امیده بردن همراهشان 
با شرافت زندگی کد
ولی زندگی کثیفه رحم نداره
بیگناهه وجودش مجرم بود
عدالت ایی بین چیزی خنده داره
چند روزی ره امید اسارت کشید 
زنده ماندنشه حقارت میدید
وقتی که فامیدش
شده اسیر دوست دوران بچگیش
چهره ایی عصبی چشمان درشت
با دستش به امید اشاره کد
فامید چره زنده ماندنش 
روبرویش دلاوره



میوزه باد 
غم های دل میده سینه ره چاک
ما و تو که ز یک آب و تابیم
ولی دید مه کجا و دیدت کجا
متنفرم از بانی ظلم
ظلم چی؟! حق ماست بی کم و کاست
دست دادیم ما دست هم گرفتیم 
بهتره بگیرم دستمه داغ


دلاور پیش اسیرش
سیگرت هاره به سینه حبس میکرد
نگاهش به سمت تپانچه ش بود
اولین باره تردیده حس میکرد
تو ره آزاد میکنم
به حرمت سال های دور
ایی دیار ترکش کو
که خونت میشه پایمال مفت
ترحم میکنی مسخره شیم
اندوال های مره کشتین سر چی
هه از چیزی خبر نداری
د ایی حالت بهتره شکر بکشی
امید که ازاد کدن
حراسان به سمت قریه دوید
گپ دلاور مثل زهری
انداخت به جانش ترسی عظیم
ظلمی بدتر ازی نمیشه نصیب
با چشم گریان به قریه رسید
خانه ها سوختن خراب
مردم قریه مردن قطار
د کوچه ها زد پرسه
د تک تکه جنازه ها سر زد
دید یکی دم داره هنوز
پرسید چی بلا امد فرود
طالبان امدن به گرم آب
گیر کردیم مابین کشتار
عده ایی گریختن مردها مردن
زن و بچه هاره با خود بردن
چیکار باید کرد
کجا ایی دردها ره فریاد زد
امید غرق زار و ماتم
بود که موتر طالبا باز امد


میوزه باد
غم های دل میده سینه ره چاک
ما و تو که ز یک آب و تابیم 
ولی دید مه کجا و دیدت کجا
متنفرم از بانی ظلم
ظلم چی؟! حق ماست بی کم و کاست
دست دادیم ما دست هن گرفتیم
بهتره بگیرم دستمه داغ

Fadaei - Khaen

Mahdyar

Recent comments

SHARIF

Fantzi

Amir Abasi

nimaac

Related tracks