my playlist

بیست و ششم اسفندماه بیست و ششم اسفندماه ۱۳۹۲

Sakhte Iran

Sarab

۱۳۹۲ بیست و ششم اسفندماه بیست و ششم اسفندماه

Mashti

#hip_hop #rap #moltafet #mahdyar #Quf #samet

Ali Quf saghi feat bidad

(Samet)

Quf_saghi (feat bidad)

Blizzard w/ x2blackstar (Prod. 2LZ)

Words: Fadaei
Music: Mahdyar Aghajani
Artwork: Hirad Sab

تف به عرف و کفگیر منفعت
لعنت به هفت‌تیر مصلحت
ترافیکه ولی تقصیر افسره‌ست
آقام درگیر منقله‌ست
بعد می‌گه چرا تک‌پرم؟ چرا یهو پر زدم؟
بدون همیشه جواب تو خود مسئله‌ست
کوک لای زرورق، شمشای بدتقل
که می‌فروشه بیشتر از اسلحه‌ش
مهم کندنه‌س
حالا معدن یا پوست کرگدن
دزدی رفتی در نزن
بگو ضریحم یا آرزومه یه روزی شهید شم
تو دلت بزن نیشخند کریه‌تر از بنی‌صدر
موزی‌گری طریقه‌ت، کیسه‌دوزی وظیفه‌ت
مام می‌ریم شبا شکار روزی
مثل چوب لا چرخ نظام پولی
پی ثواب و خوبی با فساد روحی
حاجی پیاده می‌شه از مرسدس درو با کونش وا می‌کنه
چون دستش دو تا سطله
پر اسکلت، پر هق‌هق ملتی که باس واس دو زار سکته کنه از استرس
بلندی شمشیره که تو سینه ذوب می‌شه
فاجعه نی، جزئییه
واسه دیه خودشو تو چاه هل می‌ده
جوونی که تو جهان سوم ماه میاد رو خورشیدش
آب از سر ما گذشته یه عمریه
ماهی کوچولوی سیام لای ماهی سفیدا
می‌خوام آیینه چی‌کار؟
همه پاپیچ ریال، می‌کنن فامیلو سیاه
تو ثانیه شیکار، من از آتیه بیزار
مثل دم اعدامی از آخرین سیگار
آدمی بی‌عار، باوری بیمار
واسم نشو معلم، آخریشون مشت خورد تو فکّش
اخراج از مدرسه، تازه شدم محصل
خیابون دانشگاه دولتیه
شهید شده مدرس
کاسبا مقصر
عادلا مفسر
ساکتا مشوق
فدائی کلماتو پرت می‌کنه خنک شه
سرت بی‌کلاه مونده چاییدی
خورده باد هنر بت
جونت بالا میاد رو کاغذ بگی دو خط شعر
دیوار کج بلنده تا ثریا
عاقبتشم کلنگه
مثل کلان و سرنگه، دنبال خون شیشه‌ای
تو با تیرکمون و سنگت تو خونه شیشه‌ای
زوده پیش بری
اگه قراره با هر حرکت کیش بشی
همه می‌دونن، رویای بدخواهای ملتفت
اینه که بتونن بشن باش متحد
سرت گرمه، کاندوم تنت
مثل ب.ز و شهرام عشقته فرار ولی روت نمی‌شه
دوست داری شیش‌تیغ ولی رو صورتت خورده‌ریشه
هیشکی این همه دروغو قورت نمی‌ده
مگه اینکه کور ببینه
سنگ پرت نکن که کوهم ساخته می‌شه
بچه‌ی پیروزی که باخت نمی‌ده
ولی لات‌بازی نون و آب نمی‌شه
قولنامه کردن زمینو خورده‌مالکا پشت میز بنگاه
حقوقا وصله به ریش برجا
طبیعت گمراه
همه لجن، کودک یه نیلوفر وسط مرداب
رد می‌شه ورقای تقویم مدام
واسه همه آرزوهامون کندیم گودال
دست از پا درازتره بسکه کردیم دعا
ولی میاد روزی که به کامه ایام
برامون مهم نی عظمت شهرا
مثل الموت و صباح
ختم شاهای طماع
سکوت قصرا
پول نمی‌ارزه صنار
فعلاً که نوزادا از سر در میان، پیرا از پا
قابله‌ی برّه قصاب
متاهلا پی المثنی
مقصرا می‌گن ننویس سرکار
هنرمند به جرم تحریف اذهان
فرق نداره شهروند و شهردار
دزد و سروان
چون هر بار پرنده‌ایی که می‌گیره تو قفس پر و بال
لاغیر غذا نداره کم و کاست
پر نمی‌کشه حتی بکنی درو باز
نداره سر و کار با آسمون و هوا
خودش پاسبونه واسه آبروی خلاف
می‌کشه ماهی از آب
اگه بگی چرا می‌گه می‌کشه ماهی عذاب
لیز می‌خوره چون دنیا رنگ روغنه
نقاشش تویی مثل یاد مادره شب انفرادی
که عین شمعه وقتی بسته روزنه
نور مهم نی وقتی قلبت روشنه
مهم زنده مردنه و فکر مستقل

Fadaei - Mostaghel

Words: Quf
Music: Mahdyar
؛[قسمت ۱:]؛
حسن می‌دونی‌ چرا انتخاب شدی؟
چون از دم متنفریم از پسرفت
باس پیشرفت کنیم ۹۶ درصد
که حتی خالی‌بافا شیرفهم شن
حسن بذا ملت برقصن، مست شن
نشان آدمیت نیست لباس بر تن
نمی‌شه  کسی‌ رو به زور به خدا وصل کرد
این فساده یا خوردن مسکن و سرانه
دِه‌ برادر در نیار ادا برا من
حقوق زن و مرد باید بشه دقیقاً برابر
هنر و مطبوعات نیاز به اجازه ندارن
بگو بی‌گناها رو درارن
پاسپورتمون هم که در حد لواشک
    
؛[همخوان:]؛
حسن
من همون رأیم که تو رو نشونده به منصب
حسن می‌دونم دستات بستن
حسن خوب می‌دونی‌ کیا حبسن
حسن بد از دستت خسته‌م
حسن ولی‌ هنوز امیدو هستم

؛[قسمت ۲:]؛
تتل کج نشست، گردن شکست
پیش کی‌؟
پیش گردن‌شکن
سر چی‌؟
سر حق طبیعی‌ش
مگه بچه ندیدی؟
یا می‌خری جغجغه یا جیغ‌جیغه
مجبور به ترک زمینی‌
یارو می‌خواد خالتور باشه
اجرا بذاره که خاله تور بشه
رژیمش هم آمپول باشه
تتو کنه، لخت شه، نمازخون باشه     
خب باشه، چرا جرم داره؟
چرا بعد ۴ سال باید جلو قلدرا دولا شه؟
چرا؟ مگه اراذل اوباشه که پیش ملا هول باشه؟
دیگه وای به حال ما
که نرفتیم سمت لای پایشان

؛[همخوان:]؛
حسن
من همون رأیم که تو رو نشونده به منصب
حسن می‌دونم دستات بستن
حسن خوب می‌دونی‌ کیا حبسن
حسن بد از دستت خسته‌م
حسن ولی‌ هنوز امیدو هستم

؛[قسمت ۳:]؛
حسن دمت که به فکر دارو و مریضایی
اصلاً حسن تو خود مسیحایی
اصلاً حسن بهترینی، مهدیاری
حاجی سهم ما چی‌؟
فقط پرونده‌بازی؟
حسن کوه قاف و یه جوون پستم
چون قانوناً نمی‌رسه به دهنم دستم
با اینکه سر فصلا محل رو بستم     
با اینکه اون مجازاتون بغلم پشمن
ولی‌ مجازاتم هر شب که صبح همینه شهرم
تغییر! تغییر! تغییر!
مغزم می‌گه احمق اینا همه وعده‌س
اما قلبم میگه برگرد
امید داشته باش به

؛[همخوان:]؛
حسن
من همون رأیم که تو رو نشونده به منصب
حسن می‌دونم دستات بستن
حسن خوب می‌دونی‌ کیا حبسن
حسن بد از دستت خسته‌م
حسن ولی‌ هنوز امیدو هستم

Quf - Hassan

زمانی که منو ترد میکردی از عدن 
خاکیه پنهان خلق انتهای تنگ تر از روحم 
چقدر سنگینم از بی وزنیه وجودت وقتی نقش میزدی تو به این پیکر 
کالبدم این طنینو طی کرد 
من از گل تو روییدم به دیدن 
که خارای سیاهت نمیتونن ببینن 
من از ین تضمین چه بی ضمانتم وقتی یگانگی اجباری برای رویش گل نیست 
اما شاید میشد صدای آواز پرنده های وجودو از کوچه بپرسیم 
کجایی خورشید که 
گناهِ پل ریختن از صدای پای سکوتِ این سایه ها بود 
بیا به هم بتابیم تو این قبیله های حجابت که دلیل کشف ستاره ها بود 
شاید همینم دلیل خلق "نگاه" بود 
بگو اهریمن کدوم ستاره ان پلک های بسته رو دو تا کهکشان مجاورت 
شاید دل به معاشقه ی تو بسته پرنده که نمی وزن باد های مخالفش 
شاید تو خود بادی 
خالق اتفاقی 
که این جهان زاییده شده اتفاقی 
اما اِنگار تو چشم انداز طبیعت این کالبد بی حجابی 
نقاش این نگاری 
یه روزی از تارای تنیده شده ی دور بدنم بیرون میزنم به خیال خلق خودم 
زخم های تنم دست به یکی میکنن تا به علت نبودن این مرگ حمله کنن 
یه روزی حتی از سوی جهان پرتو غیر 
به معرفت روشن سخنت دل نمیدن 
اون روز چهرتو غرق میکنم تو نقاشیام وقتی چشمای ساکنم صدای برکه میدن 
یه روزی شاید ابر ها از پریدن رنگ 
تو شاهرگ شونه های طبیعت سر 
به تنهایی خمیدنت بتابونن نور 
که سایه ها تماشاچیه رقصیدنتن 
تو قدر اعتقاد من به حامیه نگاهی 
گاهی عجیب الخلقه های خوابیده به بالین درخت ها میریزن از این پاییز تکراری 
بیا تصویرمونو پشت این آیینه بکاریم
-----
چه از زبون آزادی ، چه تو روزنه ی نور پرده های پنهانی
چه تو زندونِ اربابای خیالی
درست همین جایی که ما باشیم
کلِ جهان مدحِ توئه
از ابرای متحرک تا آسمونای دورِ پُر از آتیش
همون دایره های تو خالی نقاشیت
جاری ، تو ردای باد قرمزِ کیهانی
تا غبار توی سینه ی رویای بیداری
کران به کران مدح امکانیه که
ما اونو به اسم خدا میشناسیم
ما حرکتِ پر از شوق تو بومت
به ثانیه های تو همه رنگا رو باختیم
همه رنگا رو جز .....، همون حرفای تکراری
چقدر همه پُریم از معمای تاریخ
چقدر دروغ از شد روزای پوشالی ساختیم
چه شبایی که با نبودنت نبوده راهی
با چند قطره وجود و افسانه های واهی
موندگار شدیم تو شهرِ آهن و شیشه
تو رو تو دود تکنولوژی کشیدیمت تو سینه
بهمون گفتن آدم میتونه همه جا ببینه
تو رو زیرِ بارِ قانونای سیستم نمیشه دیدت
زیر چارچوب زیر پرچم قارون
سخنِ عدالتو کشیدن رو سرِ هممون
گور معرفته مهربون منجی کجاست
سرمون زیر زورِ سرانه با کلاه بی کلاه
کلِ جهان مدح توئه
مهم نیست چنذ تا استخونِ چند تا بچه
زیرِ چرخِ ارابه های سرمایه داری میترکن
وقتی ارباب عطسه کنه
مهم نیست وقتی تو خوابِ نازی
با اشاره ی ابروی ملکه هرکی رنگِ پوستش
به قدرِ قصمرو با تحریمِ حیاتش
از خاورِ بیگانه جفت پاهای نازکشو اَره کنه
وقتی زیرِ نظرتیم همه چی دستِ توئه
فقط دیگه چرا تکرار نمیشه لوت؟
عاد و ثمود ، اقوام نوح
همشون همینجان هنوز
و فرائنه ای که پشت کردن به ستاره های آسمون
چند هزار سال قبل تر
وقتی سنگ های عظیم به اراده ی تو به حرکت درومدن
ولی الان ثابتن و علمی که دوباره ریشه کرد

Arraabeha

Sokhan

شد از قلمش خلع 
میریخت تو جامدادی جنگ 
وقتی تراشید سرشو پایه نقاشیش 
همه بهش خندیدن 
گفت چقدر حقیرن این رنگ ها 
یه خط صاف کشید وسعتو نشناخت 
تهش نقطرو انداخت 
گفت خدا همین جاست 
که من میکنم حسش 
ما همه از همین نقطه ها میگرفتیم شکل 
شایدم این کرم تو این جهان پیله نمیشه 
وقتی شکم هوا پر از خاکه 
باید پروازو بلد باشه اون تا بشه فاتح 
چشماش که بازه اما نگاه میکنه به ساعتش میفهمه هنوز خوابه 
میکشه ۴ تا خطه صاف هی 
از همون خطایی که بهشون میسپاره باد دل 
گفت پروازو مدیونم به ایم ریسمانه پاره 
کجای اتاقت شدی پنهان که اگه نورم بهت بتابه نداره فایده 
بگذریم در کل تق تق تق 
در شد باز یکی گفت بس کن 
همه هستیم 
اما هیشکی همرنگ نیست 
من دارم خفه میشم از این تنگی 
از این تردید 
شاید ما تو دنیای بعد مرگیم 
شایدم همین جا نشستیم منتظر چرخیم 
چرخ ارابه های خاموش 
زیر جهل دریای مغلوب شده به پیروزیه فانوس 
ولی ما که از چوبیم غرق نمیشه هیچکس 
انگار شنای ساحل شناگرای خوبی نیستن که غرق میشدن تو ماهه کامل 
نه چون اونا از خاکن 
تهش همه یکی ان
تو این عالم ذر چیزی برای ترسیدن نیست که بخوام ببینم
-----
مثل ارابه ها رو من قدم بزنید
کل جهانِ سفید منو با رنگ بخرید
من همین پهنا من همین گستره ی سفید
من همون پیچی که تو موهای لیلی نمیشه دید
بزن آبی کهشکونِ پسِ آسمون
از شهر بزن بیرون روی این دنیای کاغذی
زمین صاف و بی مرزه تا وقتی با منی
من و تو رویاییم یه عالمیم

Rang'Haa

-----------------------------
07 . Skit (3ta harfe akhar)
-----------------------------
بی قیدو شرط بدون نیت 
بدون هیچ انتظاری از وجود سیرت 
نمونده نیازی برای دیدن 
ندیده های حبس شده پشت میله های بدون سلول چشم های خیرم 
بیاید بریم جایی که ستاره هاش تیرن 
تو رویایی دیدن کابوس خواب ندیده ام 
جایی که دهن مردمش همیشه باز نیست 
جایی که برنده بمونیم با این که باختیم 
این تفکرا که فقط غمن 
نمیدونم
یا این غما باعث افکار منن که میخونم ؟
همین مجمعم پاسخ سوال صلاح جمع نیست 
تا کی به گردنتون آویزه طلای تحقیر؟
تا کی میخوایید شورش کنید علیه بند تسبیح 
دونه ها علت پراکندگیتون پارگیه نخ نیست 
شماها فقط رعیتین پای این قلو زنجیر 
باید بدونین که اربابه که میکنه تغییر 
من سعی کردم شمارو بیرون بکشم ولی انگار فقط خودم دارم غرق میشم تو لجن 
خواستم تنهایاتونو دور کنم ازتون ولی خودم نقابشو میکشیدم رو صورتم‌
بیایید بریم جایی که نیست اثری از بودنم 
یا حتی از کبوترم 
ولی هنوزم تو سرم میبینم دونه هاش رو خاکن 
به امید برگشتنش چه خونه ها که ساختم 
چه زوزه ها که بادم میکشید اما هیچکس صداشو نمیشنید 
این چراغو نمیشه دید با این ک هوا تاره 
اما صدای سازش 
می ارزه به لرزیدن انگشتای شهنازت رو تن سیمت دنیا 
رو سر سیبت افتاد کدوم درخت فهمت ؟
ساکنین ستاره های سنگدل 
انگشت اشارتون سمت کدوم دل تنگه 
کدوم حشره طعام مدفوع سیری ناپذیر این مرگه ؟
دروغتون قشنگه 
چه آهه سردی از دل تنها میره تو کوچه ها 
هنوزم میاد روح این شهر به خواب پوکه ها ؟
شاید به جای فتحش 
دلم گرو حضم همین سه تا حرف آخره که نوشتم رو قلبش 
بیاید با هم بریم به همون جایی که بفهمه 
به همون جایی که بشه بهش بگن دل

Skit (3ta Harfe Akhar)

-----------------------------
06 . Pesar Bache
-----------------------------
یه پسر بچه که زندگیشو شروع کرده تو یه کوچه ی باریکو 
کثیفه پر از لکه 
با یه قفسه ی چوبی پر از هیچی که تکیه به دیوار زده با یه میخو چند تیکه چسب که
 دلگیر از خالقی که رنگ پوستشو سیاه آفریده شاید هیچ موقع بخشیده نشه 
سنگ فرش خیابون میده بوی آغوش مادرشو از دید اون زندگی یه تحقیر محضه 
تو حرارت شهرم اون اغلب لباسشو بیرون میاره از تن
 یه ساعت مچی بد رنگ رو مچش که همیشه خوابه انگار خسته اس 
کی میخواد عاقل شه نمیدونم من اصلا 
پدرش یه سرباز تو جنگ جهانی سوم بود که هیچ وقت به خونه برنگشت 
پس هیچکس نیست که واسه شام میز بچینه وقتی نمیدید پدرو مهمونه سرزدش 
میزنه آلبوم عکسای خونوادگیشو ورق 
معلم سر کلاس دنیا حاضریشو نزد 
با خودش گفت تو جایی که ارابه میشد قلم 
من یه جاده ی سیاهه پر از راهه پیچو خمم 
مثل درختی ک دلش لرزیدو برگهاش ریخت 
حقیقتو تو دستای مرد نجار دید 
شاید اونم میخواست یه پسر واقعی باشه 
نه یه ادمک چوبی بشه هم بازیش 
زیر آوار نگاهی که از چشماش میگذشت 
بین مردمی که برده ان و انکار میکنن 
اون پادشاهه قلمرو تنهاییاش بود 
نه سرزمین هایی ک با خون اشغال میشدن 
اون رنگ میزد به دیوارای شهر تا شاید انتقامشو از این زمین یخ زده بگیره 
اما تمام رنگ های تاریکه دنیارو جمع کنی یه صحنه از این منظره نمیشه 
میگفت با یه گل میشه بهار 
رومو میشه یه روزه ساخت 
تق تق 
کیه میزنه در پس 
دوباره یه مهمونه ناخونده 
پسرک اینو گفت تو واهمه ی مرگ 
دست نوازش کشید رو سرش راهبه ی شهر 
چشماشو بست تنش انگار شد سرد 
شد طرد رفت جایی ک نشه پیداش کنن 
گفت تو جهانی ک پر شده از کوتاهیه فکرت 
چقدر بلند تر شد قد این دیلاق جهل 
شاید دیگه نمیزنه نبض این سکوت ک این شهر زندست هنوزم به اجبار وهم 
چه کلافه میبافتمت تو منظره ی بومم 
من هنوز باید تو این زمین یخ زده بمونم 
وقتی رنگی نیست که به صورت بی روح این شهر بزنم 
چطور از دستی ک روش نقش زده بخونم 
عا پسرک من هنوزم خسته ام 
میاد از همه چی بدم 
حالمو بهم میزنه رفتن 
بعد از آخرین برف دیگ خروس نمیخوند کبکم 
تو دنیای ساخته مغزم چقدر سفیده 
با این وجود هنوزم میشه دیدت

Pesar Bache

-----------------------------
05 . Noor
-----------------------------
از لرزه های افتاده به اندام این پهنا 
شکستن بغض های گلوی پنجره ی تنها 
اما این درد همیشه هست همراهش 
ک باز میکنه قلبشو تا 
نور مهمونه خونه بشه 
به کوتاهیه فکر تمومه سایه ها دونه بده 
شاید یه روز برسه از لونه بره 
قبل از این ک این خونه متروکه بشه 
باد بشین رو نیمکت های شکنجه گر تنهایی زوزه بکش 
پرده ها مینون میکنن دل 
از سقفی ک آوارو میپرسته ک میشه نصیبش 
و درختای خونه نشینه زرد 
سر 
تکون میدن به نشونه ی فهم
ک زیر بار حرفای زور باد 
خمیده نمونه تن 
اون کلی باج به خزون برگ هاشو داد 
ک دوباره جوونه زد 
از نگاهه دوخته به زمینش میشه فهمید ک 
نگرانه تمومه فصل 
نگرانه پاییزه محزونه بعد 
تنها باورش اینه ک تمومه شب 
نور کجایی خودتو بده نشون 
چشم ها مستحق تحقیرن 
بزار کوچیک شه مردمکشون 
اما بیا 
بیا تموم شه این پلیدیا 
بیا تموم شه این رنگ سیاه 
تموم ترس های بچگیام 
تو نبودت میکشیدن چنگ به دیوار 
هنوزم صداشون تو گوشم هست 
هنوزم میندازن رو شونم دست 
چیو میپرستید تو این مذهب سکوت 
که خورشیدش طلوع نکرد 
بدون نیست پاییز فصل رسیدن 
زاییده ی تابیدنته دیدن 
بده قول که بیدارم کنی اگه پایه قصه ی خوابیدنت بشینم 
میرم از شهر سایه های بالغت 
که تابشه آفتابو بلعیدن
از فصل بارش های برف 
تو عمق شعرهای نرسیدن 
از چین تو باد موهای ابر ها 
زاد گاهه نگاهه رنگ ها 
میرم از شهر کشیدن نقش رو نقش های پاره سنگ ها 

باد 
منو تو زمانه زیادی برامون باقی نمونده از یاد 
رفته هارو فراموش کن بزار بتابم رو تمومه شاخو برگ ها 
موهای پریشونه این ابر های حریصو از رو صرورتم بردار 
بزار بتابم 
بزار یه شب سرمو راحت رو‌بالش بزارم 
بخوابم

Noor

Sarab

Artists: Quf, Kaboos, Dariush, Arsham

Composer: Saeed Dehghan

Additional Production, Arrangement, Mix & Mastering: Mahdyar

Executive Producers: Quf, Mahdyar

Artwork: Hirad Sabbaghian

Album: Sakhte Iran

-Lyrics-

| همخوان |
نذا بفهمه حالت خرابه، بذا بفهمه خوابش سرابه
قاتل جانت زمانه، رگبار مسلسل دقایق

| قسمت اول - قاف |
نمی‌شه بری بیرون با جیب خالی
نمی‌شه کمک کرد با این وضع مالی
نمی‌شه برینی با خیک خالی، بشاش تو افکار رویایی
تو بی‌فکری آزادی، دسته‌دسته بازاری، فکر مرز هاوایی
زن و بچه و دارایی، طرز فکر قاجاری
به قیمت خروج قاچاقی، می‌گه ناچاریم، اینجا جا ما نی
بوس می‌خوایم نه فقط لالا جیش، مک‌دونالد و آپاچی
ایران آباد چی؟ طاق می‌زنیش با پاستیل؟
اوضاع بشه قاراشمیش، تو بری اونور و ما وایسیم؟
چشم انتظار آبادی، وقتی هنوز مضره آب عادی
بنگاه معاملاتی، دنبال مازاراتی
راننده تاکسی پی تخفیف اوراقچی
نازکه پارتیت؟ پس تکلیف امضای اوراق چی؟
الاغی یا خماری یا کجه دوزاریت؟ ساخته ایران؟
گرچه سخته ساخت ایران، این مجموعه اصله، ساخت ایران

| همخوان |
نذا بفهمه حالت خرابه، بذا بفهمه خوابش سرابه
قاتل جانت زمانه، رگبار مسلسل دقایق

| قسمت دوم - کابوس |
نذار بفهمه بریدی، کل عمر دویدی
خاطرات رو ورق می‌زنی
توش یه لحظه خوشی نیست
بدبینی، با خودت درگیری
ترسیدی، بالاتر از سیاهی که رنگی نیس
واسه این درد علاج نیست، درمان نی
ساکتی ولی این سکوت کمتر از فریاد نیست
انقدر باید درد بکشی تا انا الحق بزنی
همه‌چیو بشکافی حلاج شی، ملت درگیر اراجیف
فن آخر جنگه، تسلیم شدن ننگه
خیلیا خودشون رو عادت می‌دن راحت می‌شن
ولی اون‌که تغییر می‌ده هنرمنده
چون باعث مسیر همه روشن‌تر شه
تو چشمات یه‌جا خیره می‌شه
خیسه می‌چکیده ازش اشک
اگه جلوشو بگیری کینه می‌شه، خشم یه ابزاره مثل قلم
تو دست کسیه که می‌نویسه هر ورق
که تیکه‌تیکه می‌شه می‌افته زیر میزش
به هدف نزدیک و از نوشتن سیر نمی‌شه
چون کرده پیله، دیده مردم مغزشون ریده دیگه
جامعه مبتلا به بی‌حسیه
گیجه، شده پر عقده، کل فکرش پروازه
کرمه، ولی ذاتاً پروانه‌س
حتی اگه تو جو کثیف تهران عمرش یه روزه
حتی اگه آخر بسوزه مهم نی واسه‌ش و
رو لباش خنده‌ش چون می‌دونه یه کوچه
به اسمش هست که بن‌بسته تش و
یه رد پا، آخرشه که شده محو، پر زد و رفت

| همخوان |
نذا بفهمه حالت خرابه، بذا بفهمه خوابش سرابه
قاتل جانت زمانه، رگبار مسلسل دقایق

| قسمت سوم - داریوش |
اینجا ایرانه، یه چیزى بدترتر از چیزى كه بهرام دم زد ازش
بچه‌هاش هم ترفندبلد، گنده‌هاش بلدن در رن فقط
سند تویى، مدرک منم
مردک تو ماده خامى، امثال من صنعت‌گرن
من بچه‌ى عقده‌م حاجى
شل نمی‌گیرم كه پشتم باشى واسه محكم‌كارى
حتى اگه شب‌زنده‌داریم صبح باید پاشیم
تو به درد نمی‌خورى بچه جون
وقتو اینطورى صرف می‌كنى
وقتم - وقتت - وقت
وقتمون - وقتتون - وقتشون
نرسه پک بهتون می‌بره مغزتون، كف خونه كف و خون
چون ما در حال ساختیم، پروانه هم داریم
نیازى ندارم برام ببارى، حقایق لاستیک، کلام ما میخ
باختن براى ما نى، كاشتن براى ما مین
تن می‌دیم به سختى اما سر نمی‌ره
بد می‌خوره زمین هركى واسمون بد ببینه
بسه دیگه ریده طرز دیدت
تقصیر كیه؟ لابد تقصیر من و سرزمینه

| همخوان |
نذا بفهمه حالت خرابه، بذا بفهمه خوابش سرابه
قاتل جانت زمانه، رگبار مسلسل دقایق

Quf, Kaboos, Dariush, Arsham - Sarab

؛« زندگی »؛
کلام: فدائی
آهنگ: مهدیار آقاجانی
‌
؛[مقدمه]؛
مهدیار این بیته عینهون خودته‌ها
اصلاً مشخص نیس آقائه، جانیه، ۳/۴ئه، ۴/۴ئه یا چی…؛
‌
؛[قسمت ۱]؛
زندگی رو خوب بکن زندگی‌ لاشیه هی‌ ر‌‌ به ر‌‌ پا میده
کافیه بد بگایش تا ببینی‌ با یکی‌ دیگه خوابیده
از عقب جلو راه میده پس پاپیچش شو
تا که پاییزتو برسونی به سرمایه آتیه و 
بفهمی سرمایه-لازمی خب
چون زندگی‌ سر تا ته درده پس تو قرص باش
اگه ندی مزد کار، کیر نمیره تو خشکه لاش
هر کی عرضه داشت که کاشت و برداشت
کلاغ نباش ولی‌ خبردار
سینه کفتری، کمر صاف، فاز طلبکار
زوم تو چشم هدفهات
نون تو دین رو تو بردار
تا ببینی‌ تازه ماه اول زمستونی و داغه جات
شاشیدی خیلی‌ ساده باز زندگی‌ کردتت پا به ماه عین آرمسترانگ
ولی‌ نون تو سیاست زیاد هست واسه جماعت فاسدخوار
داش مخلص کلوم خودت باش. از روپوش چرک دبستان
تا اون کفن سفید معطل خاک
تف به هرچی‌ فرم و رنگ و دسته‌بندی
بسه تبعیض

Fadaei - Zendegi

جهت دانلود این موزیک عضو تلگرام ما بشید.
t.me/hichkasfull
آهنگساز : مهدیار آقاجانی
لیبل : صامت موزیک
طراح جلد : نبوغ
سال انتشار : 1385 
منبع : امسی رپ
(این آهنگ پس از تغییر لقب علی قاسمی از “جی” (لقب سابق علی قاف)، به لقب کنونی وی، یعنی “قاف” منتشر شد و اولین اثر وی با لقب قاف به حساب می آید)
[مقدمه]؛
راستی سروش، اسممو گذاشتم قاف -
خب آره، در جریان هستم. چطور مگه؟ +
آخه خیلیا نمیدونن دلیلش چیه -
پسر، هیچ تریپی نیست. تو این آهنگ میگی سیستم چیه +
میدونی چی میگم؟ -
گوش کن +

؛[قسمت اول: قاف]؛
(میگن جی شده قاف، مگه چیش کم بود؟)
آخه قاف بهتره
(مگه جی بد بود)
میگی سیاست تغییره اسمم کم نه
دلیلشو خواهی فهمید دادا ولی نم نم
بذار جی بشه قاف تا که فارسی شه اسمم
که نفس رپ فارس راضی شه قسمت
این بوده من باشم مد زنده بمونه
قاف واسه همیشه تو مغزته نمونه
دیگه جی نیستم، دارم پوست میندازم
ولی مد می مونم، چون خوب نیست واسم
ترک گذشته من که خودم بت گفتم
همه مبهوت این شدن که
من چطور میکروفونو تاب میدم
همه هیپنوتیزم میشن و بهم قاف میگن
به جا اینکه خواب برن متوجه منن
ضمنا مغز متفکر مدم

؛[همخوان]؛
میگن قاف) چون که دیگه جی نیستم)
میگن قاف) دوسش دارم از جی بیشتر)
میگن قاف) هیچی نیستی پاشو برو)
میگن قاف) سر پایین راهتو برو)
میگن قاف) چون که دیگه جی نیستم)
میگن قاف) دوسش دارم از جی بیشتر)
میگن قاف) هیچی نیستی پاشو برو)
میگن قاف) سر پایین راهتو برو)

؛[قسمت دوم: قاف]؛
شاید چون جی بود همکف
تو آسانسورا ارضام نکرد
جون کندم تا حالا
پله پله اومدم تا رسیدم بالا
پس بهم بگو قاف از همین حالا
نباش جزو اونا که تو روم دروغ میگن
تو هر طلوع میان، تو هر غروب میرن
مخواه ازم بکشم از این کار دست من
جواب من یه کلمه ست رسما، اصلا
آسون نرسیدم به این جایی که هستم
سختی کشیدم میکروفن اومد تو دستم
پاس بم ندادن و نمیدمش پاس پس
با میکروفن تیریپ دارم اونم بام هست
کیلید نکن رو قافیه چون باز هست
کلمات مجرم شدن و من بازرس
پس دستگیر شدن توی شعرم حبس
دست به دست هم دادن این جملات
تا که جی بشه قاف، بگم اینجا برات

؛[همخوان]؛
میگن قاف) چون که دیگه جی نیستم)
میگن قاف) دوسش دارم از جی بیشتر)
میگن قاف) هیچی نیستی پاشو برو)
میگن قاف) سر پایین راهتو برو)
میگن قاف) چون که دیگه جی نیستم)
میگن قاف) دوسش دارم از جی بیشتر)
میگن قاف) هیچی نیستی پاشو برو)
میگن قاف) سر پایین راهتو برو)

؛[قسمت سوم: قاف]؛
قیف نیا قاف قورتت میده قرتی
حتی دافت آهنگامو گوش میده خیلی
عشقی که به تو داره پشمه
کی این مسئله رو میخوای درک کنی؟
سوژه ازدواجت پیش منه دک شدی چون
ارکان رپ همه توی مشتمن
همه اونایی که رپ گوش میدن پشتمن
نوک قله ی قافم و مافیای زیر زمین تکمیله
وقتی ما قدرتا با همیم
مدتا با همین سر گرم میشین
ولی این کار ماست
بدون سر گرمی نیست
واسه سر دردی نیست
وقتی تویی مشکل
میدم حلت کنن آخه بچه خوشگل
پشت مشت من مشتی لاشخورن
وقتی ببینیشون تری باید خشکت کنن
پس دیدی که بامن دیگه تیکه ای کم نیستش
پازل رپ فارس شده تکمیل، بدین بیست بهش

؛[همخوان]؛
میگن قاف) چون که دیگه جی نیستم)
میگن قاف) دوسش دارم از جی بیشتر)
میگن قاف) هیچی نیستی پاشو برو)
میگن قاف) سر پایین راهتو برو)
میگن قاف) چون که دیگه جی نیستم)
میگن قاف) دوسش دارم از جی بیشتر)
میگن قاف) هیچی نیستی پاشو برو)
میگن قاف) سر پایین راهتو برو)

؛[قسمت پایانی]؛
پسر، آهنگساز کیه؟ +
مهدیار -
قاف، صفر بیست و یک، صامته پسر +
...صامت، هیچکس -

Single

2006

Quf Ft Hichkas Migan Quf قاف و هیچکس میگن قاف

Words: Fadaei
Music: Mahdyar Aghajani
Artwork: Hirad Sabaghian

؛[قسمت ۱]؛
مرگ ندارن زنده می‌مونن حتی تو قبر
حرفاشون بیرون میلولن تا صد سال بعد
پس پیروزن
چون می‌دونن اگر هم تو آتیش بسوزن باس ببوسن روی ماه خدا رو
تا برعکس کنن علامت سوال رو جواب بیگیرن
بیدینم اونه که کتاب نداره
کلاس نداره زندگی‌، لابد چشات خرابه
فکر میکنی‌ هر کی‌ پراید سواره جواده
شبا اراذل می‌کشن سرک
هر از گاهی دنبال طعمه‌ن
واسه خود نه، واسه همون طعمه‌ها که گشنه‌ن
چون گلن پس بیتقصیرن اگه خار دارن
منگلم نیستن بهانه کنن، باردارن
اسم نونرسیده‌شون هم آرمانه
تا وقتی‌ بپرسم انسان دنیا رو ساخت یا هنوز داستانه؟؛
چیه مانع؟؛
بگی‌ ساخت آره (ساختاره)؛
 
؛[همخوان]؛
افکار ناجی
مرگ نداره حاجی
تو خیابونه زنده
حال میده به همه مث جنده
نه عین اونا که کام میگیرن اَ تل معطل تو طول شب نباشن
 
 ؛[قسمت ۲]؛
روحشون پُر درده، مثل دیوارای بیروته
حیرونه مثل مینی که نترکیده ولی‌ توی میدونه
ویلونه، سیلونه از آدمای‌ طماع و حیوونای حوا
هر دردی داره درمان
درد تنهایی واسه اوناس علاج
منتظر صبح نیستن شبا میکشن خورشید تو دفترا
به کمبودا فکر میکنن، مأمورا و ریخت (ریخته) کلان
آشناهاشون آشنان باشون. دنیاشون اتاقاشون
ساز مانع، فرهنگ مَخ با توم. زن هم سانسور
همه زدن به خال تور
نگو هنر نزد ایرانه کو؟ کوری؟؛
تو میرینی چون پول نیست
چون حتی پاپ پولیس، چه برسه به پلیس
پس پاتو پس بکش حاجی
آزادی مسیری کوتاس از این قفس تا اون قفس
حبس هواس تو قفسه سینه، از این نفس تا اون نفس
؛(صدای دم و بازدم)، همین فقط

؛[همخوان]؛
افکار ناجی
مرگ نداره حاجی
تو خیابونه زنده
حال میده به همه مث جنده
نه عین اونا که کام میگیرن اَ تل معطل تو طول شب نباشن

؛[قسمت پایانی]؛
حتی اگه عمر دست خدا باشه
مغزت دست خودته
دست دست نکن

Fadaei - Naji

Mahdyar

Recent comments

ferizaky

LuT Sion

LuT Sion

LuT Sion

Related tracks