هیچوقت قدمي نمیشه لامصب 💔

my playlist

Hichkas - Nefrat

From “The Tour of Duty EP”: 1. Anjām Vazife . Music by Mahdyar Aghajani . Words by Hichkas . Vocals: Hichkas . Additional Vocals: Abolfazl Eshtiagh, Ali Eshtiagh, Fatemeh Kalantari

Hichkas - Anjam Vazife

Words: Fadaei
Music: Mahdyar Aghajani
Sample: Googoosh

رپ فارس دو بخش است
یا ددی داده موندن احمق
یا بد به فکر درآمدن و مخشون بسته س
خوب گوش کن اول، دسته ی اول
دست به خودکار نزن پربار نی کارت
قلمم میگادت
ایرادت اینه راه میری ولی تو بیراهه
مینالی از چی وقتی بسیجن
فک فامیلا که غمتو نبینن
مرد شدی حالا تویی و پولای بابات
زیادیه پس میخری سیگاری تا باش
شعر بنویسی
ولی توخالی بالاخونه
پایین چسب زخم
میمالی شب به شب
خوابی حتی تو بیداری
بیناییت که فقط صرف زینت و زیبایی میشه
به چی میبالی دیگه؟
ویزایی که تو پاس ایرانیته؟
نه به اینا نی
البسه ت فقط برا در و دافا دارن گیرایی
گوشم پره از این شعارا
رپ کالا نی که بخریش با دلارات
مناجات دله با قلم
به قول قاسمی نی کار شماها
تو همه حرفات بی منی
انگاری از دهن عقیمی
حیف وقتی نی
پس بریم به دسته ی دوم برینیم
واضحه مسئله
تو فاسدی، گذشته تاریخ مصرفت
بالاخره دفترت حامی فقراس یا مفسر مذهبه؟
گیری تو مهلکه یه سؤال
مقصدت کجاس پسر شجاع؟
رپکنی یا کمونیستی یا پی خدا؟
بنده خدا آرزوهات گشنه ن
به هر دری میزنی واس خاطر شهرت کسمغز
تو که مشوقت سولاخ کون زیدته
چی داری میگی؟ لابد دوباره نرسیده جنس بهت
یه روز اسطوره ت لنینه یه روز طیبه
تنها چیزی که جر دادی شیکم کیکته

Fadaei - Hamseda

Ali Sorena - Majnoune Shahr (@alisorena)
Produced by Mez'Rab (@mezrab) & Ali Sorena
Mixing Engineer: Mez'Rab
Mastering Engineer: Atour (@atour)
Feb 2014, Divar Records

علی سورنا - مجنون شهر
آهنگساز: مضراب
بهمن ۹۲

متن
--

قسمت اول
بگو راست بگو چپ
بگو داغ بگو سرد
بگو شاد بگو تلخ
بگو باد بگو برف
بگو لات بگو رد
بگو اين ديوونس
بگو ديد به چي زد
بگو ميخ بگو نعل 
بگو بياد پايين تر ،پايين پايين پايين تر
بگو بياد پايين تر،پايين از پايين شهر
دلم ميخواس روز بود
همه چي دروغ بود
دود نبود دوست جاي دود بود
منم دلم ميخواست 
ننم با،بابام با ،هم  خوب کنن تا
منم شاد باشم 
منم دلم ميخواست صبح از خواب پاشم
بدون فکر به دعواي شب
شرط مي بندم حرفاي تو حرفاي منو
لبهاي تو لبهاي من و
شبهاي تو و شبهاي من پر فرقن
منم دلم ميخواست ،منم دلم ميخواست
دون کسي و نگيره کبوترم بياد
منم دلم ميخواست شکستن شکسته بود
علف نبود سبزه بود
عرق نبود قهوه بود
نبود نگرد نيست نه
نموند ازم هيچ نه
توي اوج لذتم
عروسکم ميشکست
اسمون و ديدم وقتي از زمين زدم من 
خستم قسم به پست ترين قسم از 
کثافتم با خبرم همينم که هستم
حتمن تو بهترين
منم بدترين بدم!نه
با اعصابم ميجنگم از اين سگ دونيم مي ترسم
مي خوام بکنم برم با افکارم ميجنگم
خيال نکن تو شهر من حلوا دم ميکردن
حواسم نبود حتي تا شلوارم ميکندن
با دستام مي ساختم راه لعنتي رو
با حسرت مي ساختم مسيرو مي رفتم
هر چکي رو خوردم صدام در نيومد
تا زنده ام هستم ،تا هستم هيپ هاپ هست
همخوان:
م مثل مرگ معرفت مردم،مردن مرام و مرفين مرد مست الکل
ج جرم،جنايت،جنگ جنگ جراحت،اوج جنون جسارت
جوون جنم يعني حبس
نون نون نون توي سفره نبود
کور خوند اون که ميگفت ميشه تموم
و وهم و وحشيانه ترين برخورد
و ولي اما اگر به اين مردم
ن ننه قبه هاي نو پوش،تظاهر به دلسوزي به کهنه پوشا
ش شروع يه شب تو شهر که گند زد به نفس کل روزات
ه هنوز يه حرکتي هست ه هيپ هاپ و يه هف خطي هس
ر راه رفته راه مونده بازم،من هنوزم تو اين زمين کار مونده دارم
مجنون شهر يعني خوده من
مديون رپ يعني خوده من
چيزي جز اينايي که ميگم نديدم 
تو اينجوري نباش ولي من همينم

قسمت دوم:
راه من قشنگ نيس تو رد پام نباش
ازم يه قهرمان نساز
نگو کي شمرده 
موزاييکاي کف راه و کي جيره خوري برده
کي از غصه دق مي کرده کي چه گوهي خورده
خوب نگاه کن ديگه بارون نمي ياد
دلم داغه ولي دارو نمي خوام
دنيا امون نمي داد ،اروم نميزاشت
فقط بلد بود کون وارونه مي داد
درست ياد نگرفتم ادب رو داشته باشم اما
مطمئنم واسه ي تو خيلي خوبن حرفام
اينجا خوشحالم از اين که لات بار اومدم
اين حروميا همشون شاکين از حرفام
تا تشون رو ديدم از کلفت تا سادشون 
پير و حروم زادشون
از نر تا مادشون
مي خورن ميخوابن
ميخوابن مي خورن واسشون
برج ميکنن مي سازن
مي سازن ميکنن واسشون
ميکنن ميکنن مي خونم ازشون
هر اتفاقی که باعث حضور دردمه
کثافت صدای من کثافت شهرمه
مهم نیست بردن
مهم نیست بهترین شدن بدون جرات
مهم نیست فرصت
مهم نیست هر روز زیاد تر شدن عقده‌ات
توی حس قدرت مهم نیست دشمن
بهم بگو راست بگو چپ بگو داغ بگو سرد بگو شاد بگو تلخ بگو باد بگو برف بگو لات بگو رد 
بگو این دیوونست
واسه‌ی من مهم نیست گفته‌ات

Ali Sorena - Majnoune Shahr (Prod. By Mez'Rab & Ali Sorena) | مجنون شهر

Sokoot

Be Chi Eteghad Dari

Ye Rooze Khoob Miad . Words by Hichkas . Music by Mahdyar Aghajani . Vocals by Hichkas . More info: http://blog.mahdyar.com/post/448574992/title-ye-rooze-khoob-miad-rapper-hichkas

Hichkas - Ye Rooze Khoob Miad

Single

Hichkas ft. Reza Pishro - Jibe baba

Music: Mahdyar Aghajani
Words: Hichkas
‌
؛[قسمت ۱]؛
اون مثل داداشم بود
یعنی... اگه نگرانی داشت یا کمبود
ناهمواری داشت راهش یا کج بود
گذر ماهها سخت بود و ناراحت بود
یکی‌ کنارش تا آخر بود
حتی اگه باز باهاش قهر بود
دغدغش، دغدغم بود
خنده اش، قهقهم بود
بد باهاش حرف میزدم مصلحت بود
مشکلا برطرف بود. در حد توانم
بهش یاد دادم در حد سوادم
که اگه خیلی ها برنده نباشن
ولی پیروزن، خسته نباشن
خودش میدونه با کی‌ ام
آسمونش اگه ستاره نداشت با چراغ قوه بالا سرش بودم
اگه لخت میشدن بالها، پرش بودم
که پرواز از یادش نره، حفظ…؛
بکنه آسمونا مال مان، حتی اگه باشه سلول درش سفت
‌
؛[همخوان]؛
میدونه با کی‌ ام
تخم چشم بود، نشون میدادم کلی نکته بهش
میدونه با کی‌ ام
خوبش رو میخواستم، خدا شاهده، لعنت به منکرش
میدونه با کی‌ ام
تخم چشم بود، نشون میدادم کلی نکته بهش
میدونه با کی‌ ام
خوبش رو میخواستم، خدا شاهده، لعنت به منکرش
‌
؛[قسمت ۲]؛
اون مثل داداشم بود
چه جوری بدم توضیح بهت؟
هیچوقت فکر نمیکردم اینطوری شه
نه، نکن توجیهش. مگه جز اینه
که همه خوبیا رو واسش آرزو میکردم
که روحیه ش شه بازم شاد؟ ها؟
مرام رو اونی که از قصد باخت همش
 تا رفیقش رو برنده ببینه یادم داد. آه…؛
ببین... به مولا اگه خطری، تهدید میکردش اولین،
 کاری که باید میکرد این بود، یه زنگ به من سریع بزنه
 چند دقیقه بعد تو راه بودیم، ما وعده الکی‌ نمیدیم
خلافی دست بغلی و مابقی داستان رو هم که همه بلدین
من هنوز همونم، همون
عوض اونایی شدن که نموندن پهلوم
این که همیشه حاضر نبودم، قبول
ولی باور کن در اون حد نبود
من که دیگه انتظاری ندارم ازش جز یکی‌
که پیشرفت بکنه و ما هم پز بدیم
عجول بود، وقتی گفتم بکنه صبر
شاید فکر کرده حاجیت اونو بکنه دک
ولی‌ تقصیر اون نیست، چون کل شهر
در هم میمالن، حق میدم بکنه شک
‌
؛[همخوان]؛
میدونه با کی‌ ام
تخم چشم بود، نشون میدادم کلی نکته بهش
میدونه با کی‌ ام
خوبش رو میخواستم، خدا شاهده، لعنت به منکرش
میدونه با کی‌ ام
تخم چشم بود، نشون میدادم کلی نکته بهش
میدونه با کی‌ ام
خوبش رو میخواستم، خدا شاهده، لعنت به منکرش
تخم چشم بود، نشون میدادم کلی نکته بهش
خوبش رو میخواستم، خدا شاهده، لعنت به منکرش

Hichkas - Oon Mesle Dadasham Bood

Rez X Navid X Bamdad X Sorena - Chardivari 
Remake & Beat : Nekoo

Chardivaari

06 - Rez X Navid X Bamdad X Sorena - Chardivari  [ Prod. nekoo ]

Music: Mahdyar Aghajani
Words: Hichkas

؛[قسمت ۱]؛
عاشقم… عاشق الفبا
سین ت قاف لام الف بعدش لام
فوتبالی نیستم ولی‌، عاشق گل کوچیکم
بوی خاطرات بچگی رو میده
شیرین، دودی نه
عاشق وقتیم که میدن بم اخطار
شاید فک می‌کنن اصلاح شم امسال
ولی‌ انگار نه انگار
عاشق سفره‌ای‌ام که رنگی نیست و عشقی مثل همسفره
تو اون بهروز بود و این تو نونه در عوضش
نمکم تنگش،مزشم من بهتره خودم دیگه نزنم حرفش
از انگشتام بگیر خبر از طعمش
رفیقا‌ هم همه هستن بغلت
حرمت داره، عمرا نمیکنم با هیچی‌ عوض بدلش
آره نفسم حقّه
عاشق مبارزه‌ام و اسلحم قلمه
اصلا هم دست کمش نگیر
 از هرچی‌ گرمی‌ مرمی هس خفنتره
عاشق ریسکم چون زندگی‌ با خطرم قشنگه
بله دیوونم اما زیدم میگه نمیکنم ترکت
در عوض درکش می‌کنم
دکترا جوابم کردن، امیدشون هم ازم قطعه

؛[همخوان]؛
الا یا ایها الساقی ادر کاسا و ناول ها
که عشق آسان نمود اول ولی افتاد مشکل ها

؛[قسمت ۲]؛
عاشقم… عاشق حرف کم ولی‌ تاثیر گذار
درست مثل نوشته‌های عقب بعضی‌
از ماشینایی که تو مسیر سفرتن
نشستن رو چمن نرم، لقمه گرفتن با سنگک گرم
وقتی‌ شده پرونده جمع
آزادی از قفس تنگ
اینکه از همه پند... بگیرم
طرف حق...  بکنم واسه‌ی وطنم جنگ
پافشاری تا سر حد مرگ
رقص برگ
یه چی‌ میخوام بگم که نداره اصلا به مساله ربط
من غول آخرم تو رپ، رسیدی مرحله چند؟
عاشق دسپخت مادرمم، اگرم سرد باشه مشکلی‌ نیست
 در عوض یه ادویه‌ای می‌زنه که بکره
تو هیچ رستورانی نیست و اسمش عشقه
عاشق وقتی‌‌ام که تو راه رسیدن به هدف
بکنن پاهامو قلم
چه انتظاری میره ازم؟ برم عقب؟
نه، برعکس
مخصوصاً وقتی‌ با اینی که هست تو دست
دارم سر جمع ۳ تا قلم
بگو عجب
ریاضی که هستی‌ بلد

؛[همخوان]؛
الا یا ایها الساقی ادر کاسا و ناول ها
که عشق آسان نمود اول ولی افتاد مشکل ها

؛[قسمت ۳]؛
عاشق دریا، دلم میخواد پسوندش باشه ، سوز
پس رسما واسه اون رو عرشه‌ام و توپ صدا میده بوم بوم
کشتیهام غرق نمیشن
ولی‌ خوب دلم سوخت
عاشق انتقامم ولیکن بخشش
شیرینی‌‌ای توش هست که نمی‌شه وصفش کرد
عاشق خود شناسی‌‌ام و ضعف رو باس کشفش کرد
ترس رو باس دفنش کرد
هدف رو باس شناخت و بعدم سمتش رفت
عاشق وقتی‌‌ام که
منم و خدا و بس
فرشته‌ها دست، حاجیت رقص
مست مست میگیرم جشن که مال دنیا هیچه، پشم
تش مرگه، عشق هست
پس،می‌شه نشست، چشم رو بست
رسید به اصل... اصلا یه چی‌ دیگس این عشق
می‌کنم خاک رو ترک و میشم به آسمون وصل
روم رو می‌کنم به سمت زمین
نشون میدم یه شصت
بیاه...
این ترانه بارداره، حاملس
اسم بچه هاش هم پیام و نوید و امید و خاطره‌س

؛[همخوان]؛
الا یا ایها الساقی ادر کاسا و ناول ها
که عشق آسان نمود اول ولی افتاد مشکل ها

Hichkas - Ashegham

زمانی که منو ترد میکردی از عدن 
خاکیه پنهان خلق انتهای تنگ تر از روحم 
چقدر سنگینم از بی وزنیه وجودت وقتی نقش میزدی تو به این پیکر 
کالبدم این طنینو طی کرد 
من از گل تو روییدم به دیدن 
که خارای سیاهت نمیتونن ببینن 
من از ین تضمین چه بی ضمانتم وقتی یگانگی اجباری برای رویش گل نیست 
اما شاید میشد صدای آواز پرنده های وجودو از کوچه بپرسیم 
کجایی خورشید که 
گناهِ پل ریختن از صدای پای سکوتِ این سایه ها بود 
بیا به هم بتابیم تو این قبیله های حجابت که دلیل کشف ستاره ها بود 
شاید همینم دلیل خلق "نگاه" بود 
بگو اهریمن کدوم ستاره ان پلک های بسته رو دو تا کهکشان مجاورت 
شاید دل به معاشقه ی تو بسته پرنده که نمی وزن باد های مخالفش 
شاید تو خود بادی 
خالق اتفاقی 
که این جهان زاییده شده اتفاقی 
اما اِنگار تو چشم انداز طبیعت این کالبد بی حجابی 
نقاش این نگاری 
یه روزی از تارای تنیده شده ی دور بدنم بیرون میزنم به خیال خلق خودم 
زخم های تنم دست به یکی میکنن تا به علت نبودن این مرگ حمله کنن 
یه روزی حتی از سوی جهان پرتو غیر 
به معرفت روشن سخنت دل نمیدن 
اون روز چهرتو غرق میکنم تو نقاشیام وقتی چشمای ساکنم صدای برکه میدن 
یه روزی شاید ابر ها از پریدن رنگ 
تو شاهرگ شونه های طبیعت سر 
به تنهایی خمیدنت بتابونن نور 
که سایه ها تماشاچیه رقصیدنتن 
تو قدر اعتقاد من به حامیه نگاهی 
گاهی عجیب الخلقه های خوابیده به بالین درخت ها میریزن از این پاییز تکراری 
بیا تصویرمونو پشت این آیینه بکاریم
-----
چه از زبون آزادی ، چه تو روزنه ی نور پرده های پنهانی
چه تو زندونِ اربابای خیالی
درست همین جایی که ما باشیم
کلِ جهان مدحِ توئه
از ابرای متحرک تا آسمونای دورِ پُر از آتیش
همون دایره های تو خالی نقاشیت
جاری ، تو ردای باد قرمزِ کیهانی
تا غبار توی سینه ی رویای بیداری
کران به کران مدح امکانیه که
ما اونو به اسم خدا میشناسیم
ما حرکتِ پر از شوق تو بومت
به ثانیه های تو همه رنگا رو باختیم
همه رنگا رو جز .....، همون حرفای تکراری
چقدر همه پُریم از معمای تاریخ
چقدر دروغ از شد روزای پوشالی ساختیم
چه شبایی که با نبودنت نبوده راهی
با چند قطره وجود و افسانه های واهی
موندگار شدیم تو شهرِ آهن و شیشه
تو رو تو دود تکنولوژی کشیدیمت تو سینه
بهمون گفتن آدم میتونه همه جا ببینه
تو رو زیرِ بارِ قانونای سیستم نمیشه دیدت
زیر چارچوب زیر پرچم قارون
سخنِ عدالتو کشیدن رو سرِ هممون
گور معرفته مهربون منجی کجاست
سرمون زیر زورِ سرانه با کلاه بی کلاه
کلِ جهان مدح توئه
مهم نیست چنذ تا استخونِ چند تا بچه
زیرِ چرخِ ارابه های سرمایه داری میترکن
وقتی ارباب عطسه کنه
مهم نیست وقتی تو خوابِ نازی
با اشاره ی ابروی ملکه هرکی رنگِ پوستش
به قدرِ قصمرو با تحریمِ حیاتش
از خاورِ بیگانه جفت پاهای نازکشو اَره کنه
وقتی زیرِ نظرتیم همه چی دستِ توئه
فقط دیگه چرا تکرار نمیشه لوت؟
عاد و ثمود ، اقوام نوح
همشون همینجان هنوز
و فرائنه ای که پشت کردن به ستاره های آسمون
چند هزار سال قبل تر
وقتی سنگ های عظیم به اراده ی تو به حرکت درومدن
ولی الان ثابتن و علمی که دوباره ریشه کرد

Arraabeha

Sokhan

شد از قلمش خلع 
میریخت تو جامدادی جنگ 
وقتی تراشید سرشو پایه نقاشیش 
همه بهش خندیدن 
گفت چقدر حقیرن این رنگ ها 
یه خط صاف کشید وسعتو نشناخت 
تهش نقطرو انداخت 
گفت خدا همین جاست 
که من میکنم حسش 
ما همه از همین نقطه ها میگرفتیم شکل 
شایدم این کرم تو این جهان پیله نمیشه 
وقتی شکم هوا پر از خاکه 
باید پروازو بلد باشه اون تا بشه فاتح 
چشماش که بازه اما نگاه میکنه به ساعتش میفهمه هنوز خوابه 
میکشه ۴ تا خطه صاف هی 
از همون خطایی که بهشون میسپاره باد دل 
گفت پروازو مدیونم به ایم ریسمانه پاره 
کجای اتاقت شدی پنهان که اگه نورم بهت بتابه نداره فایده 
بگذریم در کل تق تق تق 
در شد باز یکی گفت بس کن 
همه هستیم 
اما هیشکی همرنگ نیست 
من دارم خفه میشم از این تنگی 
از این تردید 
شاید ما تو دنیای بعد مرگیم 
شایدم همین جا نشستیم منتظر چرخیم 
چرخ ارابه های خاموش 
زیر جهل دریای مغلوب شده به پیروزیه فانوس 
ولی ما که از چوبیم غرق نمیشه هیچکس 
انگار شنای ساحل شناگرای خوبی نیستن که غرق میشدن تو ماهه کامل 
نه چون اونا از خاکن 
تهش همه یکی ان
تو این عالم ذر چیزی برای ترسیدن نیست که بخوام ببینم
-----
مثل ارابه ها رو من قدم بزنید
کل جهانِ سفید منو با رنگ بخرید
من همین پهنا من همین گستره ی سفید
من همون پیچی که تو موهای لیلی نمیشه دید
بزن آبی کهشکونِ پسِ آسمون
از شهر بزن بیرون روی این دنیای کاغذی
زمین صاف و بی مرزه تا وقتی با منی
من و تو رویاییم یه عالمیم

Rang'Haa

-----------------------------
07 . Skit (3ta harfe akhar)
-----------------------------
بی قیدو شرط بدون نیت 
بدون هیچ انتظاری از وجود سیرت 
نمونده نیازی برای دیدن 
ندیده های حبس شده پشت میله های بدون سلول چشم های خیرم 
بیاید بریم جایی که ستاره هاش تیرن 
تو رویایی دیدن کابوس خواب ندیده ام 
جایی که دهن مردمش همیشه باز نیست 
جایی که برنده بمونیم با این که باختیم 
این تفکرا که فقط غمن 
نمیدونم
یا این غما باعث افکار منن که میخونم ؟
همین مجمعم پاسخ سوال صلاح جمع نیست 
تا کی به گردنتون آویزه طلای تحقیر؟
تا کی میخوایید شورش کنید علیه بند تسبیح 
دونه ها علت پراکندگیتون پارگیه نخ نیست 
شماها فقط رعیتین پای این قلو زنجیر 
باید بدونین که اربابه که میکنه تغییر 
من سعی کردم شمارو بیرون بکشم ولی انگار فقط خودم دارم غرق میشم تو لجن 
خواستم تنهایاتونو دور کنم ازتون ولی خودم نقابشو میکشیدم رو صورتم‌
بیایید بریم جایی که نیست اثری از بودنم 
یا حتی از کبوترم 
ولی هنوزم تو سرم میبینم دونه هاش رو خاکن 
به امید برگشتنش چه خونه ها که ساختم 
چه زوزه ها که بادم میکشید اما هیچکس صداشو نمیشنید 
این چراغو نمیشه دید با این ک هوا تاره 
اما صدای سازش 
می ارزه به لرزیدن انگشتای شهنازت رو تن سیمت دنیا 
رو سر سیبت افتاد کدوم درخت فهمت ؟
ساکنین ستاره های سنگدل 
انگشت اشارتون سمت کدوم دل تنگه 
کدوم حشره طعام مدفوع سیری ناپذیر این مرگه ؟
دروغتون قشنگه 
چه آهه سردی از دل تنها میره تو کوچه ها 
هنوزم میاد روح این شهر به خواب پوکه ها ؟
شاید به جای فتحش 
دلم گرو حضم همین سه تا حرف آخره که نوشتم رو قلبش 
بیاید با هم بریم به همون جایی که بفهمه 
به همون جایی که بشه بهش بگن دل

Skit (3ta Harfe Akhar)

-----------------------------
06 . Pesar Bache
-----------------------------
یه پسر بچه که زندگیشو شروع کرده تو یه کوچه ی باریکو 
کثیفه پر از لکه 
با یه قفسه ی چوبی پر از هیچی که تکیه به دیوار زده با یه میخو چند تیکه چسب که
 دلگیر از خالقی که رنگ پوستشو سیاه آفریده شاید هیچ موقع بخشیده نشه 
سنگ فرش خیابون میده بوی آغوش مادرشو از دید اون زندگی یه تحقیر محضه 
تو حرارت شهرم اون اغلب لباسشو بیرون میاره از تن
 یه ساعت مچی بد رنگ رو مچش که همیشه خوابه انگار خسته اس 
کی میخواد عاقل شه نمیدونم من اصلا 
پدرش یه سرباز تو جنگ جهانی سوم بود که هیچ وقت به خونه برنگشت 
پس هیچکس نیست که واسه شام میز بچینه وقتی نمیدید پدرو مهمونه سرزدش 
میزنه آلبوم عکسای خونوادگیشو ورق 
معلم سر کلاس دنیا حاضریشو نزد 
با خودش گفت تو جایی که ارابه میشد قلم 
من یه جاده ی سیاهه پر از راهه پیچو خمم 
مثل درختی ک دلش لرزیدو برگهاش ریخت 
حقیقتو تو دستای مرد نجار دید 
شاید اونم میخواست یه پسر واقعی باشه 
نه یه ادمک چوبی بشه هم بازیش 
زیر آوار نگاهی که از چشماش میگذشت 
بین مردمی که برده ان و انکار میکنن 
اون پادشاهه قلمرو تنهاییاش بود 
نه سرزمین هایی ک با خون اشغال میشدن 
اون رنگ میزد به دیوارای شهر تا شاید انتقامشو از این زمین یخ زده بگیره 
اما تمام رنگ های تاریکه دنیارو جمع کنی یه صحنه از این منظره نمیشه 
میگفت با یه گل میشه بهار 
رومو میشه یه روزه ساخت 
تق تق 
کیه میزنه در پس 
دوباره یه مهمونه ناخونده 
پسرک اینو گفت تو واهمه ی مرگ 
دست نوازش کشید رو سرش راهبه ی شهر 
چشماشو بست تنش انگار شد سرد 
شد طرد رفت جایی ک نشه پیداش کنن 
گفت تو جهانی ک پر شده از کوتاهیه فکرت 
چقدر بلند تر شد قد این دیلاق جهل 
شاید دیگه نمیزنه نبض این سکوت ک این شهر زندست هنوزم به اجبار وهم 
چه کلافه میبافتمت تو منظره ی بومم 
من هنوز باید تو این زمین یخ زده بمونم 
وقتی رنگی نیست که به صورت بی روح این شهر بزنم 
چطور از دستی ک روش نقش زده بخونم 
عا پسرک من هنوزم خسته ام 
میاد از همه چی بدم 
حالمو بهم میزنه رفتن 
بعد از آخرین برف دیگ خروس نمیخوند کبکم 
تو دنیای ساخته مغزم چقدر سفیده 
با این وجود هنوزم میشه دیدت

Pesar Bache

-----------------------------
05 . Noor
-----------------------------
از لرزه های افتاده به اندام این پهنا 
شکستن بغض های گلوی پنجره ی تنها 
اما این درد همیشه هست همراهش 
ک باز میکنه قلبشو تا 
نور مهمونه خونه بشه 
به کوتاهیه فکر تمومه سایه ها دونه بده 
شاید یه روز برسه از لونه بره 
قبل از این ک این خونه متروکه بشه 
باد بشین رو نیمکت های شکنجه گر تنهایی زوزه بکش 
پرده ها مینون میکنن دل 
از سقفی ک آوارو میپرسته ک میشه نصیبش 
و درختای خونه نشینه زرد 
سر 
تکون میدن به نشونه ی فهم
ک زیر بار حرفای زور باد 
خمیده نمونه تن 
اون کلی باج به خزون برگ هاشو داد 
ک دوباره جوونه زد 
از نگاهه دوخته به زمینش میشه فهمید ک 
نگرانه تمومه فصل 
نگرانه پاییزه محزونه بعد 
تنها باورش اینه ک تمومه شب 
نور کجایی خودتو بده نشون 
چشم ها مستحق تحقیرن 
بزار کوچیک شه مردمکشون 
اما بیا 
بیا تموم شه این پلیدیا 
بیا تموم شه این رنگ سیاه 
تموم ترس های بچگیام 
تو نبودت میکشیدن چنگ به دیوار 
هنوزم صداشون تو گوشم هست 
هنوزم میندازن رو شونم دست 
چیو میپرستید تو این مذهب سکوت 
که خورشیدش طلوع نکرد 
بدون نیست پاییز فصل رسیدن 
زاییده ی تابیدنته دیدن 
بده قول که بیدارم کنی اگه پایه قصه ی خوابیدنت بشینم 
میرم از شهر سایه های بالغت 
که تابشه آفتابو بلعیدن
از فصل بارش های برف 
تو عمق شعرهای نرسیدن 
از چین تو باد موهای ابر ها 
زاد گاهه نگاهه رنگ ها 
میرم از شهر کشیدن نقش رو نقش های پاره سنگ ها 

باد 
منو تو زمانه زیادی برامون باقی نمونده از یاد 
رفته هارو فراموش کن بزار بتابم رو تمومه شاخو برگ ها 
موهای پریشونه این ابر های حریصو از رو صرورتم بردار 
بزار بتابم 
بزار یه شب سرمو راحت رو‌بالش بزارم 
بخوابم

Hichkas - Oon Mesle Dadasham Bood

Mahdyar

Recent comments

masum mir

Mvatin

Saleh Heydari

mirass

Related tracks