nasl 1🔥🫀

۱۳۹۲ بیست و ششم اسفندماه بیست و ششم اسفندماه

Sakhte Iran

Mashti

با وجود همه معضلا رو پام
زندگی سفره، منم تو راه
شاهنامه‌ افسانه‌ست 
زندگی تموم نمی‌شه غولاش
عمر یه اقیانوسه، کفش هم سولاخ
آروم و عمیق
یه باد میاد یهو می‌شه طوفان
بلندترین فیلم کوتاه
پر ز اتفاق بودار
مترسک که لال، غیر اونم کسی نی تو باغ
کلاغا رو کار، بعد اینا اون میان
ریخته شده از این خونا زیاد
انسانیت یعنی چقده پولات
چرا ساکتی؟ مگه کلاس یوگاس؟
مردا گرمه سراشون به زنا و زنا تو لاک
معنویات تو دام مدل موهاست
عیاشی شده امورات
مثل قرقی می‌رم نوک قله غروبا
ناز خوار گروهبان
من دودل روراست
بیخیال نوبل و هورا
باور بیخودی رو قبرش کن

آلت موسیقیت‌و چربش کن
بکن تو مغز سردار و ارتشبد
رپ‌و دوست دارم ولی‌ ورزشکار نیستم
من رهبرم بشین هضمش کن

خیلی وقته کشیدم بیرون از جامعه
نمی‌صرفه سر و کله با پاچه‌ی دولت
حامله شدن از اسپرم سیاست
نه نخواستیم ما کمک 
کلاً من چیزی ندارم ببازم
ولی بلدم بسازم
مثلاً ببین قطر پرونده‌م 
اقلاً چهل سانت هست
سه بار حبس، دو بار عفو
سرجمع جوونی‌م به گا رفت
می‌خوام برگردم به جامعه
کسی نگه عه بازم همون کاسبه
حاصل هنرم‌و بگیرم و کمبود فاصله
بین من و فقر بشه خاطره
مثل فائزه
نه اینا سرابه، گذشته از سر آب
با پول نمی‌شه وجدان‌و خریدش
خشکه گلو، پارچ پُر کنار پرونده رییسه
بی‌خبره آتو دارم از رییس رییسش
کاپوت نمی‌کشم سر حقیقت و جریده
عزیز بعضی فضیلتا فریبه

آلت موسیقیت‌و چربش کن
بکن تو مغز سردار و ارتشبد
رپ‌و دوست دارم ولی‌ ورزشکار نیستم
من رهبرم بشین هضمش کن
آلت موسیقیت‌و چربش کن
بکن تو مغز سردار و ارتشبد
رپ‌و دوست دارم ولی‌ ورزشکار نیستم
تو رهبری بشین هضمش کن

Hagh

Fadaei - Rahbar [prod. Hekmat, Mahdyar]

غمت‌و نبینم قناری
چیه بی‌قراری؟
دنبال بهاری تو تقویم جلالی؟
کجای زمانی؟
ثانیه‌ها شهروند ساعتن
بگو نجاتت می‌دن اهالیش قاعدتاً
وقتی از گردن آویزونی به سقف قوانین
آه خودت‌و نبازی 
ما تفاله‌های جهانیم
یه خلاصه از امتحان شفاهی
جمله‌ها سیاهن زمینه‌ سفید
روا نی
شریک دلی؟ نه تو هم دردی علاج من روانی
لول دولول می‌زنه شقیقه به جیب
شاخه‌ها تله‌ن
می‌ده صدای جرس کمابیش سوت این قناری
جوجه‌هاش سر از تخم درمیارن خودشون‌و می‌زنن به قفس
پی رهایی می‌بُره نفس
مثل یه درخت زیر سایه‌ی تبر
ولی بی‌خبرن دم غروب می‌شه قاعده‌ عوض

زرد مثل صورت رنگ‌باخته‌ی یه فراری
هر زردی که‌ طلا نیس
بی‌رنگه حقایق، زرده جراید
سرخی من از شقایق، زردی تو از قناری

شیکما سیر می‌شه تو آسیاب دعا
آمریکا به متقاضیان دلار وابسته‌س
ما به ناجیای شجاع
که پشتشون بدیم ناشیانه شعار
مشت نشون بدیم
قناری به کوچ
حالا زمین‌گیر شده به آشیانه دچار
من شک دارم به شادیای شما
دیدی بعضیا انقدر دارن انگار فامیلای خدان
تو چی؟ سواری یا می‌دی‌ سواری
می‌خوری‌ تازیانه مدام از حامیان اوضاع؟
کمه امنیت، آدما شطرنجی‌ن و آینه‌ها‌ غبار
قناری اوقاتش قهره، قفسه سهمش
جمال چروک، بدن خسته
مظنه چنده؟
سفره‌ی‌ پربرکت، کباب جنون
تو آذر شرافت و همدلی
با اودیه‌ی کثافت مغز و لجن روح
لای کفن نون

زرد مثل صورت رنگ‌باخته‌ی یه فراری
هر زردی که‌ طلا نیس
بی‌رنگه حقایق، زرده جراید
سرخی من از شقایق، زردی تو از قناری

شمع می‌سوزه تا فضا بمونه روشن
می‌شه دود از میخونه بلند
تو رگا مهمونه سرنگ
پول از آدما می‌سازه یه حیوون دوسر
بیچاره کلمات که قربونی می‌شن تو میدون هنر
تو انزوا می‌زنم سنگ به شیطون خودم
وقتی‌ می‌بینیم خوبیا تو ریال ختم می‌شن
فاصله زیاده با دوریا
چقدن کوچیکا؟
بیخ بنا کج، به گوش کر نمی‌رسه صدای بلا
سر می‌کشه شعله از خیمه‌ی سوریا
طفلان قناری تشنه، قناری روسیاس
یه افریقاییه پی‌ یه قوطی آب
گم تو پوچی‌ سراب می‌ده کولی به زمان
زنده‌ست چون حتی پوسیده طناب
خمیده کمر، کز کنج کوری عوام
قناری مریض روحیه و دواش 
یه عدد قرص ماه تمام
الان تو ظهرِ

زرد مثل صورت رنگ‌باخته‌ی یه فراری
هر زردی که‌ طلا نیس
بی‌رنگه حقایق، زرده جراید
سرخی من از شقایق، زردی تو از قناری

تو چی؟
سیری از غذا یا اسیری‌ از قضا؟
بال‌ زدی‌ بر خلاف خیال
شدی مسافر مسیری تو سراب
تو جرات شدی و من طناب و 
الان دارن جر می‌خورن مفصلات
ولی هنوز آرزوشونه جات باشن 
تعداد کثیری از کفترا

Fadaei - Zard [prod. Mahdyar]

بی‌مرامی رسم آدمای مفتخوره
رفاقت هسته داره
تا درنیومده معده غرغرش
بگو تف کنه
نارفیق بنجله جنس عنصرش
خائنی که خرید ترس‌و به جون
ملتفت نی، نمی‌شه دم‌خورمون
هنوز بیت مهدیاره می‌ده قلب‌و تکون
زبون بدخواه لای انبرمون
یارو می‌گفت سینه‌چاکه 
تهش فهمیدیم پی چاک سینه دافه
می‌گن اینا رو خودت می‌نویسی یا که می‌شه نازل؟
فدائی تانک بی‌پلاکه
لات بی‌کتابه، یه دین کامل
کون لقت، فحش به نارفیق حقه
جاشون زیر تیغ عدله
مگه نمی‌گی شاعری بچه؟
چرا کارمون‌و‌ می‌شنوی ‌انگار دادن واجبی دستت؟
آس و پاس و ناسپاس
تیم جاکشا جمع شدن جنس‌ بفروشن به کاسبا
بی‌خبری زیر پاته‌ چاه
خوب‌ می‌شناسمت ولی من رازدارم مثل پیر خانقاه
اونایی که رکب زدن تو ذلت
الان کله‌شون‌و می‌بُرم با لذت
تو غیبت بودم می‌گرفتن هیبت
حالا ما قله‌ها رو فتح می‌کنیم
تو بگو ایول
پرچم بالاست حتی زمین بخوره شونه‌های تختی
می‌خوان قدرت‌و از ما بگیرن با چار کودتای کشکی
ردت می‌کنم مثل دونه‌های تسبیح
بزدل و مخبر 
می‌رن پاسگاه می‌زنن بعد گفتگو املت
جلومون خایه‌ماله، پشتمون غده
صورتاشون خوراکه، ما مشتمو‌ن گشنه
چاکرم‌نوکرما همه کشکی
خائنی ‌فرو می‌ره تو دهنت سر هفت‌تیر
فکر می‌کردیم رفاقت رسم مردیه
ولی مرام‌و یاد گرفتیم از یه زن مشتی
قسم به حضرت شعر
حاجیت رفاقت مذهبشه
توی طلبه‌ی تقل معطل بیت
از مرام نگو که بیشتر از مصرفته

نارفیق اینجا ته خطه دیگه، رو شده جفت دستت
ما رو دور زدی میدون نیست، کوچه‌ی بن‌بسته
آخر پاییزه و می‌خوایم بزنیم یه جوجه‌ی خوشمزه
برادرا بپیچن که درومده از چاه یوسف گم‌گشته

نارفیق زیاد
ما ناراحت و ناخوش
کاش می‌شد بشه ناامیدی نابود
می‌زنم ناسور
می‌کنم ناجور
می‌برم بازی رو زیبا
حاجیت می‌گه این لغات‌و چشم‌بسته
چی می‌شه اگه باشه بینا (بی نا)
رفقامون زیادن، تخم چشن
ولی تخمم هم نی نارفیقا کشته بشن
بذارین بهتون یه نکته بگم
شما رو پُر کردن مثل دلمه‌ی برگ
فقط می‌‌گیرین رخ مشتی‌گری
ولی تو مرام و معرفت دست می‌برین
شما جیب ما رو نزن نمی‌خواد‌ بگی واسه‌مون سر می‌زنی
قول و قراراتون هردمبیل
مافیاس پس چی؟ اگه برگردین
غیبتون می‌کنیم با تردستی
ما رو می‌شناسن حتی با صورتای شطرنجی
جلو آدمای نالوتیه پیک سر و ته
تف تو اون نارفیق که قید من‌و زد
چون براش پله نشدم
شما همیشه دیر می‌رسین عین صد و ده
بی‌ارزش‌ترین از پیت حلبی
رو کن تو چنته چی داری بینم چی بلدی
همه‌ش ادا مرام الکی و سیس الکی
من جیگر دارم بیشتر از یه جیگرکی
بیرون از دومینوعه آدم لاشی
تیزه بِیتا، بدخواه بادش می‌خوابه
سراغتون میام بعد ساعت کاری
ببین اصلاً فرقی نداره خائن کی باشه
این‌سری زدین با کاهدون
می‌شه زیر پام کتاب قانون ریز
تا من هستم پیش ما جاتون نیست
شاپور اومده که نابود شید
مفتخوری‌ مثل شریک زالو
می‌خوری مثل چالوس پیچ
بی‌مرامی یه بیماری بده 
که تو ناصرخسرو هم داروش نیس

نارفیق اینجا ته خطه دیگه، رو شده جفت دستت
ما رو دور زدی میدون نیست، کوچه‌ی بن‌بسته
آخر پاییزه و می‌خوایم بزنیم یه جوجه‌ی خوشمزه
برادرا بپیچن که درومده از چاه یوسف گم‌گشته

Fadaei - Narefigh (ft. Shapur) [prod. Mahdyar]

یه صبح سگی تعریف می‌کنه پاورقی
زندگی چنیمه کلمه سرخ می‌شه تو روغن حشیش
ثانیه‌ها کثیف، آینه‌ها غریب
تکیه دادم به صلیبی که پیکر مسیح‌و درید
می‌چکه خون از سرم وقتی عمیق
فکر می‌کنم به شب ضربت علی
این‌همه سوال
ما دنبال جواب و دلیل
پی‌ جهانی جدید
قید جهان‌و زدیم
رویا کویره
ترک‌های کفش تنها رفیق و شفیقت
انگار کره پادگانه، زندگی وظیفه
به اجبار ما هم در حال انجامش همیشه
حس می‌کنم یه روح پلید تو این تن شریف اسیره
خیاط کفن همیم 
تو ذهن سمی شهر 
هی می‌کشیم نفس عمیق
یه محشر مسری
گوله‌ی آتیشیم تبعه‌ی خورشید
تو یه منطقه قطبی
آواره 
شاهد تجاوز عرب و فارسم به آبای آزاد خلیج
با یه قایق کاغذی
پر مسافر، مهاجر اقیانوسای عمیق
ولی محو می‌شم تو آفاق کویر

شهروند معرکه
در بند جبر
با یه لبخند تلخی که انگار زیادیه گردن به سر
نه سیاسیه نه داره پرونده قتل
فقط مهاجره
پول نداره که بمیره
پیدا نمی‌شه گور مفتی
مسافره ولی نه مقصد داره نه کوله‌پشتی
به آغوش باز دریا می‌رسه بالاخره رود پُرپیچ

مرزبان اسلحه‌ت‌و دقیقاً بذار رو شقیقه‌م
بزن تیر آخرو خلاصم کن از این وضعیت
راه فرارم شو 
می‌گن بهار از نو میاد 
بعد از این سرمای برادرکش
این شهر داره هواشم گرگ
کانون گرم خونواده می‌شه تو حرارت ذوب
نفرت می‌زنه تو سماور قول
مثل چایی تو نعلبکی
می‌کشم جام بلارم هورت
می‌دیدم دور گردنا دار و طناب 
سیاست لب حوضی، وعده‌ها باد هوا
نه شب ظلمت رفت، نه اومده صبح امید
غروب جمعه بودیم، با حال خراب
بانگ درد به افق نفت 
از خاور مصیبت 
گوشا رو کر می‌کنه، لاله‌ها رو قطع
طوفان جهله و فقط می‌دونه راز بادو برگ
نمی‌گیره جلوی این فاضلاب‌و سد
سفری بدون سرفصل
وقتی مرزا خط‌های فرضی مغزن
سلامتی اون که پابرهنه کوهی رو فتح کرد
می‌نشست فقط واسه بند پوتین‌و بستن

شهروند معرکه
در بند جبر
با یه لبخند تلخی که انگار زیادیه گردن به سر
نه سیاسیه نه داره پرونده قتل
فقط مهاجره
پول نداره که بمیره
پیدا نمی‌شه گور مفتی
مسافره ولی نه مقصد داره نه کوله‌پشتی
به آغوش باز دریا می‌رسه بالاخره رود پُرپیچ

کاش می‌شد کل کره رو یه قدمی زد
ولی حیف که یه مرز ابدی‌ هست
رو نقشه نه
تو مغز من سیاهیا پاک نمی‌شن
باس خودم‌و پهن کنم رو بند رخت
ولی درومدن برگای پاییز توزرد
می‌گشتیم انبار کاه‌و، بیرون می‌بارید سوزن
زخم زبون مثل مورفین می‌پاچید تو رگ
به چشم آدم‌چوبیا جرمه آتیش بودن
امروز زندونی تن و تهش هم اسیر خاکی
انقدر نارو خوردی که زمینه‌سازی می‌کنی با خودت هم غریبه باشی
شهروندارو می‌بینی و ترجیح می‌دی عضو ‌قبیله باشی
سرباز بی‌سرزمین
می‌دونه بیشتره قدرت جیب از شهید
بعد بوی باروتی که توی ‌ریه‌ش خزید
دیگه عادت کرده به بی‌مقصدی
برسه یا نرسه قصه به آخر
مهم اینه من تشنه‌ی جاده‌م
قدمام روی تیغ دشنه‌ی عالم
مثل عقربه می‌چرخیم همه گرد یه ساعت

شهروند معرکه
در بند جبر
با یه لبخند تلخی که انگار زیادیه گردن به سر
نه سیاسیه نه داره پرونده قتل
فقط مهاجره
پول نداره که بمیره
پیدا نمی‌شه گور مفتی
مسافره ولی نه مقصد داره نه کوله‌پشتی
به آغوش باز دریا می‌رسه بالاخره رود پُرپیچ

Fadaei - Mohajer [prod. Mahdyar]

مگه چی می‌شه یه بار هم بنده
خدا رو ببنده
دورهمی خنده خنده
کله‌ها با پنبه بریده می‌شه
چیزی نی جنگه می‌خوننش جُنگ
دو تا نقطه می‌ذارن می‌گن چنگه
بزن ما تاب شکستن داریم
پنجره عاشق سنگه
لحظه‌ها لقن
تعادلت از کف نره 
بند به آب نده اصلاً
می‌گن تو بارون اسید حل می‌شه بند بندت
ولی باز پرسه می‌زنه با یه دفتر شعر
اصلاً عزرائیل بگو چنده؟
من خریدار مرگم
کاسبم پولم هم نقده
زندگی رنگ برگه
نه سبزه نه زرده
وقتی که تو لجن محضه
خاکستریه، افسرده، نم‌دار، خسته
گذران عمر تو این سگدونی مثل جق زدن می‌مونه با رنده
مفتبری بِرنده
کاسترو با آدیداس سه‌خطه
تن چه گوارا می‌افته به لرزه تو قبرش
می‌خنده، سوریلنده

آویزون شدم از بالکن
کف پام سرد، دستام شل
بهم می‌گه بپر
ولی من قبل اینکه بسپارم خاطرات‌و به باد
می‌مالم پوز همه ظالما رو به خاک

شاه مرده بود، رخ قلعه می‌بست
جنازه‌ها لخت بودن ولی کسی شق نمی‌کرد
کوچه بن‌بست بود و باز دسته می‌رفت
تو خلق تا لثه می‌رفت
زیر پوتین عرف
پیر ضجه می‌زد و می‌گفت
مگه آدما رو با تخم قبر نمی‌کنن؟
پس چرا سبز نمی‌شن؟
ما تو چارخونه‌های مرگیم وزرا طفره می‌رن
دنیا رو جهنم کردن و بهشت‌و وعده می‌دن
توی گریبونه سرا
جدا می‌‌شه کله از تن، چی می‌مونه برات؟
وقتی می‌شنوی پای تریبون بلا
جماعت اهل قلم می‌گن هذیون تمام
افیونه دوا
اینجا مرگ سهله فقط
توی عصر یه ملت مرده‌پرست
بیدار می‌شه از خواب شبا مرغ سحر
مثمر ثمره
پاره می‌شه پیوسته چرت بشر
من آخرین قطره‌ی اشک مادرم که چکید
آخرین تیر کلاش آخرین کُردم، بخورم به کی؟ 

آویزون شدم از بالکن
کف پام سرد، دستام شل
بهم می‌گه بپر
ولی من قبل اینکه بسپارم خاطرات‌و به باد
می‌مالم پوز همه ظالما رو به خاک

صدای بادم به مزرعه‌ی‌ گندم
پیرمرد نجار، سمفونی چکش
طبقه‌ی همیشه‌کج‌خُلق
شهروند درجه‌چندم
زندگی سگی، جماعت سگ‌کش
مستقل از حکم، خودجوش، سرخود
کمری که جلو شما نشد خم
دستای بسته از پشت
بند شکنجه
تصویری که نگرفت دوربینای هنر هفتم
طنز تلخ یه لبخند محوم
گریه‌ت می‌گیره بخندم
صبر کن
ما بغض تو گلومونه دیگه اشک‌آور واسه چی سرگرد؟
گوش راستمون‌و بُریدین و شدیم ون گوگ
قیصر شدیم تو کلاس آق منگل
بگو دست‌خوش
مسخره‌ست 
یه صلح غلط وسط اسلحه‌ست
دست از سر مردم برنمی‌داره روباه مصلحت
خسته‌م از قاضی و بازی
از گلوله‌ای که می‌کنه مخ شاکی‌و خالی
از جهانی که خوناب دغدغه‌ست

آویزون شدم از بالکن
کف پام سرد، دستام شل
بهم می‌گه بپر
ولی من قبل اینکه بسپارم خاطرات‌و به باد
می‌مالم پوز همه ظالما رو به خاک

Fadaei - Mage Chi Mishe [prod. Mahdyar]

Velocity Vandal

[ Halabi Abad ]
Composer , Sound Designer And Producer : Saeed Dehghan
Mixing&Mastering : Saeed Dehghan
Guest Artists : Dariush , Rez , Safir , Kaboos

Halabi Abad

Halabi abad X Dariush Ft. Rez

official fan page of Reza Pishro: http://www.facebook.com/RezaPishroFans
join in my page: http://www.facebook.com/PishroforEver


Lyrics: 

دوباره ما اینجاییم قول های بیشاخ و دم، هه هه هه هه هه. . . سر پایین
 
وقتی شبهاپیش ما می خوابی، ما شب و روز اینجا پی کاریم، اگه جوابی نداری چون که لالی، اگه جواب نمیدیم چون که کارات شاخ نیست
 
وقتی شبهاپیش ما می خوابی، ما شب و روز اینجا پی کاریم، اگه جوابی نداری چون که لالی، اگه جواب نمیدیم چون که کارات شاخ نیست
‏
 
کافی از ۱ تا ۱۰ بشمارم تا همه شعرمو به حافظه بسپارن رپ من با همه فرق داره انصافا، رپ کن برگزیده امسالم، زئوس خدای یونان باستان بود من خدای رپ این حقیقت توو داستان بود، سنبل PLAYBOY ‎ام میخواد عکس من شه، اگه دوستم دارن دافها درین حد به من چه، من هرطور بخونم به تو باز حال میده، نپرس این سوال و که چطور باحال میشه، چونکه اینا راز رمز کار توو رپ، رپ و ول کن بشین پایه کارتون بچه، بگو زنده باد من چونکه اشتباهم این بوده که بزارم امثال تو زنده باشن، بم میگن حیوونم شبه آدم هر فرصتی فکر میکنی زشته دارم
‏
 
وقتی شبهاپیش ما می خوابی، ما شب و روز اینجا پی کاریم، اگه جوابی نداری چون که لالی، اگه جواب نمیدیم چون که کارات شاخ نیست
‏

وقتی شبهاپیش ما می خوابی، ما شب و روز اینجا پی کاریم، اگه جوابی نداری چون که لالی، اگه جواب نمیدیم چون که کارات شاخ نیست
 
توو پزشک قانونی معلوم نشد هویت جسد، احتمالا کار من اگه بوده باشم نظر، خیلی خیلی تازه واردی و زوده تا من ازت بخوام رپ بکنی و بگم بخون تو توو محل، همه لاتا میدونن توو خلاف پدرشون منم، از بازی بیرون میرن اکه من اجازه ندم، پس چاقو نگیر دستت خطر داره حسن، چون همه میگن مهدی با هیچکی نداره صنم، من مثل همیشه خشاب خودکارم و کشیدم و منتظرم توو جنگلمون گرگارو ببینم، لحظه لحظه خشم ببر نابغه ها میره بالا، رنگ سبز مایه میگه بخوابم پیشه دافا، پس خیمه شب بازی بسه من الان وسط صحنم نفر اول مسابقات جدول خطر و اول صفم و این حرفهارو صد دفعه زدم که همه دشمنام زیره لگدام اربده زدن، صدامون فراتر از تصاویر جلو چشای کورت، تو توو مقر مایی پس باش فکر اجای خونت، اینم بدون که ما نیستیم فکر انتخاب سوژه، چون زندگی واسمون شکل یه اتفاق خوبه، یه روز یکیمون میاد سراغت انتهای کوچه، بدون که اون لحظه واسیه تو این خواب شومه، که من توو تاریکی شب دنبالتم با یه چاقو، چونکه دوست دارم این دفعه هشدار من باشه با خون
 
وقتی شبهاپیش ما می خوابی، ما شب و روز اینجا پی کاریم، اگه جوابی نداری چون که لالی، اگه جواب نمیدیم چون که کارات شاخ نیست
‏
 
وقتی شبهاپیش ما می خوابی، ما شب و روز اینجا پی کاریم، اگه جوابی نداری چون که لالی، اگه جواب نمیدیم چون که کارات شاخ نیست
‏
 
کنار جوب و نگاه یکی نشسته خواب خمار، رضا هم با نابغه ها به فکر چاپ دلاخره، پس یاد تو باشه که فقط من گذاشتم پا رو پدالو حالا و حالاها تموم نمیشه آذوغه هام، تو معتاد پیشرو شدی پس همچنان آلوده باس و بگو رضا با کلماتت واسم دارو بساز، بریم سر اصل مطلب چون فرقی نداره چند چند بشه بازی من و رغبا سر فتح پرچم، من بو نامردی و حس کردم از عطر تن طرف، چون دوستام حتی بهم زدن خنجه سر ضرر، الاهن وقت زنگ خطر واسه دشمنای بینام، کاری میکنم که بشی جز اسرای بینام، اون وقت قطره قطره آب یخ میچکه رو سرتون، تا جایی که بگین نعش من میرسه به قبرستون، بیزینس پسر چیزی که توو فکر من، تشنه تره رضا از روزهای قبلاش این همه، پی به روش کارم بردم پس این حق منه مایه، چون وقتی تو ول میگردی رضا رفته سر کارش و تو توو عرصه خلانص شدی از خراش های خفیف و خیلی راحت امضا میکنی قرارداد ضعیف، خیلی واسه خماری ندارن بابای شهید و میگن اگه اینطوره ما همه جنگیم، این حرفها رو میگیم چون از همه آواره تریم پس منتظر بمون واسه شنیدن داستان بعدی
‏
 
وقتی شبهاپیش ما می خوابی، ما شب و روز اینجا پی کاریم، اگه جوابی نداری چون که لالی، اگه جواب نمیدیم چون که کارات شاخ نیست
‏
 
وقتی شبهاپیش ما می خوابی، ما شب و روز اینجا پی کاریم، اگه جوابی نداری چون که لالی، اگه جواب نمیدیم چون که کارات شاخ نیست


Nabeghehaa - Paye Kar (Feat. Quf)

Mashti

Artists: Quf, Dariush, Rez

Composer: Hassan

Additional Production, Arrangement, Mix & Mastering: Mahdyar

Executive Producers: Quf, Mahdyar

Artwork: Hirad Sabbaghian

Album: Sakhte Iran

-Lyrics-

| همخوان |
مشتی اون بازیکنه، که با شانس بد خوب بازی کنه
شو بده، بازی کنه، آره شعبده بازی کنه

| قسمت اول - قاف |
تهران پارس (تهرانپارس) می‌کنی که تهران سره (تهرانسر) که مثلا تهران نو (تهران‌نو) شه؟
و نه که (ونک) آزادی، آزادی برجه، درکه فرشته، شهرک رو عشقه
اصلا حسن با نت نوشته
دو دو ره سی ره، سی دو ره می می ره
زندگی همینه، یه چیزایی دستت نیس
ملیت، جنسیت، تحصیلات بچگیت
شرایط سربازی، سر جات نشینی سربه‌زیر
به خودت بگی حقت نی، پاشو حقت رو پس بگیر
مشتی اون بازیکنه، که نگن ازخودراضی شده، کلاه‌شو قاضی کنه
چارتا مگس دورتن، فکر نکن شدی ان
ازت نمی‌خوام اصلا فکر کنی شبیه من
ازت می‌خوام فقط فکر کنی یکم
یکم بیشتر جون بکن چون

| همخوان |
مشتی اون بازیکنه، که با شانس بد خوب بازی کنه
شو بده، بازی کنه، آره شعبده‌بازی کنه

| قسمت دوم - داریوش |
به بازى (ببازی) بخندى برنده‌اى
حله اگه می‌خواى تو میشى (می‌شی)، یارو گرگه
چه ربطى داره به بره (ببره)
مگه نمی‌بینى یارو گاوه، شیر داره می‌بازه به خره
پس بشاش به شانس و شاه‌شو با سرباز بگا
همه با اسباشونن و تو با كفتار بتاز
تهران یه شهره، بازیه (شهربازی) واسه ما
بی‌جایى قاطی جاكشا و بی‌بارى قاطی عاشقا
تاسا رو تو كارام می‌ریزم و ملت جفت می‌كنن خودشون
قاسمى در جریانه كه اینجا اكثریت دارن گوه می‌خورن دورمون
ولى ما فرو می‌ریم تو تن و طلوع می‌شیم تو شب و
گروهیم رو دست نداریم و همه بازیكنا واسمون توله‌ن (تو لن)
شاخ می‌شن، مخابراتی‌ان و
محاسبات من می‌گه نود و سه سال ماس

| همخوان |
مشتی اون بازیکنه، که با شانس بد خوب بازی کنه
شو بده، بازی کنه، آره شعبده‌بازی کنه

| قسمت سوم - رض |
میای تو دنیا دست خودت نیست
از دنیا می‌ری اونم دست خودت نیست
تنها چیزی که دستته این دسته، یالا بریز روی میز
شک رو راه نده، این دست مال ماست
با سه و پنج دل می‌ریم زیر لنگ پاکت آس
مهم اینه از صحنه بگیری فاز خاص
با اینکه عناصرش این روزا جا‌به‌جاست
فوتبال بزنیم؟ تو برزیلی؟ من مالدیو
هرچی گل بزنی قد گل من ناب نیست
می‌کشم اندازه کاسه‌م برای صاحب دیس
ما بازیکنیم مشتی برد و باخت حساب نیست
هنوز یه‌جوریه انگاری دست‌گرمیه
زیرش باروته، سر مرمیه
یه روز باشه دست ما باشه رو ماشه
حاصلش قرمز نشه، ببینی رنگیه

| همخوان |
مشتی اون بازیکنه، که با شانس بد خوب بازی کنه
شو بده، بازی کنه، آره شعبده‌بازی کنه

Quf, Dariush, Rez - Mashti

Sarab

Artists: Quf, Kaboos, Dariush, Arsham

Composer: Saeed Dehghan

Additional Production, Arrangement, Mix & Mastering: Mahdyar

Executive Producers: Quf, Mahdyar

Artwork: Hirad Sabbaghian

Album: Sakhte Iran

-Lyrics-

| همخوان |
نذا بفهمه حالت خرابه، بذا بفهمه خوابش سرابه
قاتل جانت زمانه، رگبار مسلسل دقایق

| قسمت اول - قاف |
نمی‌شه بری بیرون با جیب خالی
نمی‌شه کمک کرد با این وضع مالی
نمی‌شه برینی با خیک خالی، بشاش تو افکار رویایی
تو بی‌فکری آزادی، دسته‌دسته بازاری، فکر مرز هاوایی
زن و بچه و دارایی، طرز فکر قاجاری
به قیمت خروج قاچاقی، می‌گه ناچاریم، اینجا جا ما نی
بوس می‌خوایم نه فقط لالا جیش، مک‌دونالد و آپاچی
ایران آباد چی؟ طاق می‌زنیش با پاستیل؟
اوضاع بشه قاراشمیش، تو بری اونور و ما وایسیم؟
چشم انتظار آبادی، وقتی هنوز مضره آب عادی
بنگاه معاملاتی، دنبال مازاراتی
راننده تاکسی پی تخفیف اوراقچی
نازکه پارتیت؟ پس تکلیف امضای اوراق چی؟
الاغی یا خماری یا کجه دوزاریت؟ ساخته ایران؟
گرچه سخته ساخت ایران، این مجموعه اصله، ساخت ایران

| همخوان |
نذا بفهمه حالت خرابه، بذا بفهمه خوابش سرابه
قاتل جانت زمانه، رگبار مسلسل دقایق

| قسمت دوم - کابوس |
نذار بفهمه بریدی، کل عمر دویدی
خاطرات رو ورق می‌زنی
توش یه لحظه خوشی نیست
بدبینی، با خودت درگیری
ترسیدی، بالاتر از سیاهی که رنگی نیس
واسه این درد علاج نیست، درمان نی
ساکتی ولی این سکوت کمتر از فریاد نیست
انقدر باید درد بکشی تا انا الحق بزنی
همه‌چیو بشکافی حلاج شی، ملت درگیر اراجیف
فن آخر جنگه، تسلیم شدن ننگه
خیلیا خودشون رو عادت می‌دن راحت می‌شن
ولی اون‌که تغییر می‌ده هنرمنده
چون باعث مسیر همه روشن‌تر شه
تو چشمات یه‌جا خیره می‌شه
خیسه می‌چکیده ازش اشک
اگه جلوشو بگیری کینه می‌شه، خشم یه ابزاره مثل قلم
تو دست کسیه که می‌نویسه هر ورق
که تیکه‌تیکه می‌شه می‌افته زیر میزش
به هدف نزدیک و از نوشتن سیر نمی‌شه
چون کرده پیله، دیده مردم مغزشون ریده دیگه
جامعه مبتلا به بی‌حسیه
گیجه، شده پر عقده، کل فکرش پروازه
کرمه، ولی ذاتاً پروانه‌س
حتی اگه تو جو کثیف تهران عمرش یه روزه
حتی اگه آخر بسوزه مهم نی واسه‌ش و
رو لباش خنده‌ش چون می‌دونه یه کوچه
به اسمش هست که بن‌بسته تش و
یه رد پا، آخرشه که شده محو، پر زد و رفت

| همخوان |
نذا بفهمه حالت خرابه، بذا بفهمه خوابش سرابه
قاتل جانت زمانه، رگبار مسلسل دقایق

| قسمت سوم - داریوش |
اینجا ایرانه، یه چیزى بدترتر از چیزى كه بهرام دم زد ازش
بچه‌هاش هم ترفندبلد، گنده‌هاش بلدن در رن فقط
سند تویى، مدرک منم
مردک تو ماده خامى، امثال من صنعت‌گرن
من بچه‌ى عقده‌م حاجى
شل نمی‌گیرم كه پشتم باشى واسه محكم‌كارى
حتى اگه شب‌زنده‌داریم صبح باید پاشیم
تو به درد نمی‌خورى بچه جون
وقتو اینطورى صرف می‌كنى
وقتم - وقتت - وقت
وقتمون - وقتتون - وقتشون
نرسه پک بهتون می‌بره مغزتون، كف خونه كف و خون
چون ما در حال ساختیم، پروانه هم داریم
نیازى ندارم برام ببارى، حقایق لاستیک، کلام ما میخ
باختن براى ما نى، كاشتن براى ما مین
تن می‌دیم به سختى اما سر نمی‌ره
بد می‌خوره زمین هركى واسه‌مون بد ببینه
بسه دیگه ریده طرز دیدت
تقصیر كیه؟ لابد تقصیر من و سرزمینه

| همخوان |
نذا بفهمه حالت خرابه، بذا بفهمه خوابش سرابه
قاتل جانت زمانه، رگبار مسلسل دقایق

Quf, Kaboos, Dariush, Arsham - Sarab

؛« سرزمین مادری »؛
کلام: فدائی
آهنگ: مهدیار آقاجانی
‌
؛[قسمت ۱]؛
سرزمین مادریم، اه چه ساده‌باوریم
بزن باز بلند میشیم رو پاییم مادری
کی‌ میگه کافریم؟ خدا بزرگه بش میگن کریم
میگن رحیم واس همینه می‌سوزه اورشلیم. هان؟
بهتره زیادی توش نریم نگن سیاسی گوش ندین
من افتخار گرگام. وصله بند نافم به تهران
اونجا که زیاده توش فقیر
خیاطی یه طبّه، اعتبار مردم دوختنی
هرگز تن‌ نمیکنم لباس چرک ارتش
به وقتش حق دشمن رو کف دستش میذاریم
با اینکه جنگ و نارنجک عینهو کک و کرک می‌مونه
سخته درد ترکش. آه
میچکه بارون آروم آروم، خون میزنه بیرون از ناودونامون
میچرخه دنیا وایستادیم ما سر جامون
یه نکته، کوتاهه آسمون بمون تو سجده
وطن یعنی‌ قهرمان مرده
زوزه گرگ زخمی پشت جلد لوس گربه
یعنی‌ انقلاب به قیمت خون تو که
زخمای خفیفت آخرش پر می‌شه با مقام و رتبه
وطن یعنی‌ درد، یعنی‌ از آزادی حرف زدن با صد تا مرز
یعنی‌ سختی یعنی‌ زنجیر یعنی‌ مرگ مرموز تختی
یعنی‌ هیچ لطفی‌ بی‌ریا نی
یعنی‌ کلاش روسی، بمب شیمیایی
اصلاً وطن کجاس؟ یه مرز کاغذی؟؛
صدای تیک و تاک بمب ساعتی‌؟؛
کالبدهای پاره پوره، باطنهای پاپتی؟؛
از داخل فاشیست، نما وعده‌های خاتمی؟؛
قسم به هر خدایی که ناظره
که شاهده یا حتی غایبه
واضحه علنی شه جنگ رنگی‌ تهش یه تابوت دستجمعیه
میشیم بسته‌بندی پس دیگه بسه تقسیم
‌
؛[همخوان]؛
سرزمین مادری، اه چه ساده‌باوریم
به عشق داوری قلبی ساختیم آهنین
سرزمین مادری، اه چه ساده‌باوریم
به عشق داوری قلبی ساختیم آهنین
نژاد آریایی، نژاد برتریم
نژاد پرستیم پس ز سگ پست‌تریم
‌
؛[قسمت ۲]؛
قشنگه زندگی‌، ‌هه چرند نگین
از الف تا یش رو ورق زدیم…؛
؛…کتابای الهی رو،‌ همشون تله‌س عزیز
نه نشده نازل واسه کنترل بهتر جسم و فکر و مایه
ناگفته نمونه بزن به افتخار…؛
؛…اونی‌ که خونشو ریخت به پای اعتقادش…؛
؛…تا شاید رشد کنه کمی
زمین داره مرد کم مثل حسین و مسیح
قصدم ارشاد نیست
حقیقت میزبان تو مخم جای انکار نیست
نمی‌خوام از فقر سیاسیمون پول و پله…؛
؛…بزنم به جیب بری به رفیقات بگی‌ دیگه فهمیدم چه خبره
دنیا یه زندونه که همه‌مون توش حبسیم
مثل بچه از جناح نظام باس پوشک شیم
سر خط خبرها موشک، مین، تیربار، پر دیوار، پر بیمار
لیوانتو بیار ببین میریزیم توش چیا
روسیاه میری خونه لش رو خوشخوابا
زومه سمت غرب همه بشقبا
خوبه، حداقل پر میشه دخل خشکبارا
یه کانال سیاسی، یه مشت بالا
نیازی به فراگیری ریاضی‌ نداری واسه شمار کشتارا
غم رو به وضوح میبینی‌ از رخ دادا
وقتی‌ جنازه چشمگیره
مینویسم تا پیرهن کاغذ مشکی‌ شه
سپاس از کسی‌ که سلاحش فقط یه صداس
وطنش زمینه، نیس برده ی نژاد
پرچمش نی یه تیکه پارچه رنگی‌
فدائی به وقایع ریتم میده ولی‌ نه واسه اینکه باش برقصی
نه واسه اینکه بترسی بلرزی
باس فکر کنی‌ بفهمی
بفهمی وطن فقط یه حسه
یه اسمه تو قصه
روسپی دوجنسه
 یعنی یه جفت سینه‌‌ بدون شیر
دو تا تخم و یه دونه کیر
‌
؛[همخوان]؛
سرزمین مادری، اه چه ساده‌باوریم
به عشق داوری قلبی ساختیم آهنین
نژاد آریایی، نژاد برتریم
نژاد پرستیم پس ز سگ پست‌تریم

Fadaei - Sarzamine Madari

Ahan Parast (www.PARSIHIPHOP.com)

Quf Feat. Pelas & Eshragh (Ahan Parast)

Words: Fadaei
Music: Mahdyar Aghajani
Artwork: Hirad Sabaghian

؛[قسمت ۱]؛
مرگ ندارن زنده می‌مونن حتی تو قبر
حرفاشون بیرون میلولن تا صد سال بعد
پس پیروزن
چون می‌دونن اگر هم تو آتیش بسوزن باس ببوسن روی ماه خدا رو
تا برعکس کنن علامت سوال رو جواب بیگیرن
بیدینم اونه که کتاب نداره
کلاس نداره زندگی‌، لابد چشات خرابه
فکر میکنی‌ هر کی‌ پراید سواره جواده
شبا اراذل می‌کشن سرک
هر از گاهی دنبال طعمه‌ن
واسه خود نه، واسه همون طعمه‌ها که گشنه‌ن
چون گلن پس بیتقصیرن اگه خار دارن
منگلم نیستن بهانه کنن، باردارن
اسم نونرسیده‌شون هم آرمانه
تا وقتی‌ بپرسم انسان دنیا رو ساخت یا هنوز داستانه؟؛
چیه مانع؟؛
بگی‌ ساخت آره (ساختاره)؛
 
؛[همخوان]؛
افکار ناجی
مرگ نداره حاجی
تو خیابونه زنده
حال میده به همه مث جنده
نه عین اونا که کام میگیرن اَ تل معطل تو طول شب نباشن
 
 ؛[قسمت ۲]؛
روحشون پُر درده، مثل دیوارای بیروته
حیرونه مثل مینی که نترکیده ولی‌ توی میدونه
ویلونه، سیلونه از آدمای‌ طماع و حیوونای حوا
هر دردی داره درمان
درد تنهایی واسه اوناس علاج
منتظر صبح نیستن شبا میکشن خورشید تو دفترا
به کمبودا فکر میکنن، مأمورا و ریخت (ریخته) کلان
آشناهاشون آشنان باشون. دنیاشون اتاقاشون
ساز مانع، فرهنگ مَخ با توم. زن هم سانسور
همه زدن به خال تور
نگو هنر نزد ایرانه کو؟ کوری؟؛
تو میرینی چون پول نیست
چون حتی پاپ پولیس، چه برسه به پلیس
پس پاتو پس بکش حاجی
آزادی مسیری کوتاس از این قفس تا اون قفس
حبس هواس تو قفسه سینه، از این نفس تا اون نفس
؛(صدای دم و بازدم)، همین فقط

؛[همخوان]؛
افکار ناجی
مرگ نداره حاجی
تو خیابونه زنده
حال میده به همه مث جنده
نه عین اونا که کام میگیرن اَ تل معطل تو طول شب نباشن

؛[قسمت پایانی]؛
حتی اگه عمر دست خدا باشه
مغزت دست خودته
دست دست نکن

Fadaei - Rahbar [prod. Hekmat, Mahdyar]

Mahdyar

Recent comments

barbod

barbod

barbod

barbod

Related tracks