ببین سر د خرج ممانوم مره تر…

بی‌مرامی رسم آدمای مفتخوره
رفاقت هسته داره
تا درنیومده معده غرغرش
بگو تف کنه
نارفیق بنجله جنس عنصرش
خائنی که خرید ترس‌و به جون
ملتفت نی، نمی‌شه دم‌خورمون
هنوز بیت مهدیاره می‌ده قلب‌و تکون
زبون بدخواه لای انبرمون
یارو می‌گفت سینه‌چاکه 
تهش فهمیدیم پی چاک سینه دافه
می‌گن اینا رو خودت می‌نویسی یا که می‌شه نازل؟
فدائی تانک بی‌پلاکه
لات بی‌کتابه، یه دین کامل
کون لقت، فحش به نارفیق حقه
جاشون زیر تیغ عدله
مگه نمی‌گی شاعری بچه؟
چرا کارمون‌و‌ می‌شنوی ‌انگار دادن واجبی دستت؟
آس و پاس و ناسپاس
تیم جاکشا جمع شدن جنس‌ بفروشن به کاسبا
بی‌خبری زیر پاته‌ چاه
خوب‌ می‌شناسمت ولی من رازدارم مثل پیر خانقاه
اونایی که رکب زدن تو ذلت
الان کله‌شون‌و می‌بُرم با لذت
تو غیبت بودم می‌گرفتن هیبت
حالا ما قله‌ها رو فتح می‌کنیم
تو بگو ایول
پرچم بالاست حتی زمین بخوره شونه‌های تختی
می‌خوان قدرت‌و از ما بگیرن با چار کودتای کشکی
ردت می‌کنم مثل دونه‌های تسبیح
بزدل و مخبر 
می‌رن پاسگاه می‌زنن بعد گفتگو املت
جلومون خایه‌ماله، پشتمون غده
صورتاشون خوراکه، ما مشتمو‌ن گشنه
چاکرم‌نوکرما همه کشکی
خائنی ‌فرو می‌ره تو دهنت سر هفت‌تیر
فکر می‌کردیم رفاقت رسم مردیه
ولی مرام‌و یاد گرفتیم از یه زن مشتی
قسم به حضرت شعر
حاجیت رفاقت مذهبشه
توی طلبه‌ی تقل معطل بیت
از مرام نگو که بیشتر از مصرفته

نارفیق اینجا ته خطه دیگه، رو شده جفت دستت
ما رو دور زدی میدون نیست، کوچه‌ی بن‌بسته
آخر پاییزه و می‌خوایم بزنیم یه جوجه‌ی خوشمزه
برادرا بپیچن که درومده از چاه یوسف گم‌گشته

نارفیق زیاد
ما ناراحت و ناخوش
کاش می‌شد بشه ناامیدی نابود
می‌زنم ناسور
می‌کنم ناجور
می‌برم بازی رو زیبا
حاجیت می‌گه این لغات‌و چشم‌بسته
چی می‌شه اگه باشه بینا (بی نا)
رفقامون زیادن، تخم چشن
ولی تخمم هم نی نارفیقا کشته بشن
بذارین بهتون یه نکته بگم
شما رو پُر کردن مثل دلمه‌ی برگ
فقط می‌‌گیرین رخ مشتی‌گری
ولی تو مرام و معرفت دست می‌برین
شما جیب ما رو نزن نمی‌خواد‌ بگی واسه‌مون سر می‌زنی
قول و قراراتون هردمبیل
مافیاس پس چی؟ اگه برگردین
غیبتون می‌کنیم با تردستی
ما رو می‌شناسن حتی با صورتای شطرنجی
جلو آدمای نالوتیه پیک سر و ته
تف تو اون نارفیق که قید من‌و زد
چون براش پله نشدم
شما همیشه دیر می‌رسین عین صد و ده
بی‌ارزش‌ترین از پیت حلبی
رو کن تو چنته چی داری بینم چی بلدی
همه‌ش ادا مرام الکی و سیس الکی
من جیگر دارم بیشتر از یه جیگرکی
بیرون از دومینوعه آدم لاشی
تیزه بِیتا، بدخواه بادش می‌خوابه
سراغتون میام بعد ساعت کاری
ببین اصلاً فرقی نداره خائن کی باشه
این‌سری زدین با کاهدون
می‌شه زیر پام کتاب قانون ریز
تا من هستم پیش ما جاتون نیست
شاپور اومده که نابود شید
مفتخوری‌ مثل شریک زالو
می‌خوری مثل چالوس پیچ
بی‌مرامی یه بیماری بده 
که تو ناصرخسرو هم داروش نیس

نارفیق اینجا ته خطه دیگه، رو شده جفت دستت
ما رو دور زدی میدون نیست، کوچه‌ی بن‌بسته
آخر پاییزه و می‌خوایم بزنیم یه جوجه‌ی خوشمزه
برادرا بپیچن که درومده از چاه یوسف گم‌گشته

Hagh

Fadaei - Narefigh (ft. Shapur) [prod. Mahdyar]

یه صبح سگی تعریف می‌کنه پاورقی
زندگی چنیمه کلمه سرخ می‌شه تو روغن حشیش
ثانیه‌ها کثیف، آینه‌ها غریب
تکیه دادم به صلیبی که پیکر مسیح‌و درید
می‌چکه خون از سرم وقتی عمیق
فکر می‌کنم به شب ضربت علی
این‌همه سوال
ما دنبال جواب و دلیل
پی‌ جهانی جدید
قید جهان‌و زدیم
رویا کویره
ترک‌های کفش تنها رفیق و شفیقت
انگار کره پادگانه، زندگی وظیفه
به اجبار ما هم در حال انجامش همیشه
حس می‌کنم یه روح پلید تو این تن شریف اسیره
خیاط کفن همیم 
تو ذهن سمی شهر 
هی می‌کشیم نفس عمیق
یه محشر مسری
گوله‌ی آتیشیم تبعه‌ی خورشید
تو یه منطقه قطبی
آواره 
شاهد تجاوز عرب و فارسم به آبای آزاد خلیج
با یه قایق کاغذی
پر مسافر، مهاجر اقیانوسای عمیق
ولی محو می‌شم تو آفاق کویر

شهروند معرکه
در بند جبر
با یه لبخند تلخی که انگار زیادیه گردن به سر
نه سیاسیه نه داره پرونده قتل
فقط مهاجره
پول نداره که بمیره
پیدا نمی‌شه گور مفتی
مسافره ولی نه مقصد داره نه کوله‌پشتی
به آغوش باز دریا می‌رسه بالاخره رود پُرپیچ

مرزبان اسلحه‌ت‌و دقیقاً بذار رو شقیقه‌م
بزن تیر آخرو خلاصم کن از این وضعیت
راه فرارم شو 
می‌گن بهار از نو میاد 
بعد از این سرمای برادرکش
این شهر داره هواشم گرگ
کانون گرم خونواده می‌شه تو حرارت ذوب
نفرت می‌زنه تو سماور قول
مثل چایی تو نعلبکی
می‌کشم جام بلارم هورت
می‌دیدم دور گردنا دار و طناب 
سیاست لب حوضی، وعده‌ها باد هوا
نه شب ظلمت رفت، نه اومده صبح امید
غروب جمعه بودیم، با حال خراب
بانگ درد به افق نفت 
از خاور مصیبت 
گوشا رو کر می‌کنه، لاله‌ها رو قطع
طوفان جهله و فقط می‌دونه راز بادو برگ
نمی‌گیره جلوی این فاضلاب‌و سد
سفری بدون سرفصل
وقتی مرزا خط‌های فرضی مغزن
سلامتی اون که پابرهنه کوهی رو فتح کرد
می‌نشست فقط واسه بند پوتین‌و بستن

شهروند معرکه
در بند جبر
با یه لبخند تلخی که انگار زیادیه گردن به سر
نه سیاسیه نه داره پرونده قتل
فقط مهاجره
پول نداره که بمیره
پیدا نمی‌شه گور مفتی
مسافره ولی نه مقصد داره نه کوله‌پشتی
به آغوش باز دریا می‌رسه بالاخره رود پُرپیچ

کاش می‌شد کل کره رو یه قدمی زد
ولی حیف که یه مرز ابدی‌ هست
رو نقشه نه
تو مغز من سیاهیا پاک نمی‌شن
باس خودم‌و پهن کنم رو بند رخت
ولی درومدن برگای پاییز توزرد
می‌گشتیم انبار کاه‌و، بیرون می‌بارید سوزن
زخم زبون مثل مورفین می‌پاچید تو رگ
به چشم آدم‌چوبیا جرمه آتیش بودن
امروز زندونی تن و تهش هم اسیر خاکی
انقدر نارو خوردی که زمینه‌سازی می‌کنی با خودت هم غریبه باشی
شهروندارو می‌بینی و ترجیح می‌دی عضو ‌قبیله باشی
سرباز بی‌سرزمین
می‌دونه بیشتره قدرت جیب از شهید
بعد بوی باروتی که توی ‌ریه‌ش خزید
دیگه عادت کرده به بی‌مقصدی
برسه یا نرسه قصه به آخر
مهم اینه من تشنه‌ی جاده‌م
قدمام روی تیغ دشنه‌ی عالم
مثل عقربه می‌چرخیم همه گرد یه ساعت

شهروند معرکه
در بند جبر
با یه لبخند تلخی که انگار زیادیه گردن به سر
نه سیاسیه نه داره پرونده قتل
فقط مهاجره
پول نداره که بمیره
پیدا نمی‌شه گور مفتی
مسافره ولی نه مقصد داره نه کوله‌پشتی
به آغوش باز دریا می‌رسه بالاخره رود پُرپیچ

Fadaei - Mohajer [prod. Mahdyar]

جایی که بودم و جز خودم فقط کف کفشا دیدن
آینه رو می‌شکنم، صد تا می‌شم

چقدر عوض‌ شدی
دیگه مثل قبلنا نمی‌خندی
تلخه چشات
دورگه نگاه می‌کنی مردم‌و
نه حدیثی داری بگی نه می‌زنی حرفی
خلاف موجا رفتی
ولی دریا به شنای ساحل جنازه‌ت‌و داده تحویل
از کدوم پرتگاه پرت شدی 
که روحت شکسته و بدنت سرپاست
بوی یه خروار عقده می‌دی
مقصدت امریکا بود
شدی کفتر جلد تو سله آسایشگاه
پات دراز نشده
فرو رفتی تو عمق گلیم
قرار نبود کم بیاری
ممل امریکایی
نه جاذبه جذبت کرد نه پس‌ت زده دافعه
نسل ما معلقه 
مثل حادثه قبل رخ دادن
یا اتفاق قبل افتادن
نادره
شاکی از خالقش
ترک قافله نشسته می‌زنه به دل فاجعه
غریبی نکن
می‌شناسی ما رو مشتی
دست و پا زنجیر
بچه ناف تیمارستان دهه شصتیم
تهران وحشی
دل تو ایرانه تن آواره‌س
نسل ما به گوله می‌گه آرام‌بخش
خلاص می‌شه با تک‌تیر

زمین گرده و ما کنج جهانیم
دندون‌شکن مثل شوک روانی
من از آتیش اومدم و به آتیش می‌رم
تخممه بهشت با کل اهالیش

یکی بود همیشه از گوشه راه می‌رفت
مهم نبود براش کسی چپ نگاه می‌کرد
زمینیا زمینم بخورن گشنه‌ن
یه تیکه نون داشت چار تیکه می‌کرد
یکی بود ستون بود واس رفیقاش
بارون بود تو تشنگی‌هاش
از رویا قصه می‌ساخت
می‌گفت با عشق زیاد
ولی کابوساش‌و همیشه نصفه می‌ذاشت
شهر رو که از ارتفاع می‌دید 
می‌گشت یه دو تا آدم ببینه
لاتی زل می‌زد به ملکوت
می‌گفت خدا کی استعفا می‌دی
که شیطون بتونه راحت بمیره
با سنگ می‌زد به ماه پشت شیشه
می‌گفت امشب تو کهریزک یکی از ما کشته می‌شه
خون‌و از رو مشتش پاک می‌کنه و 
هی تو دیوار می‌کوبه یه مشت دیگه
همه پی خالی کردن چپ هم
یکی سر صف، یکی ته صف
یکی سینه‌خیز می‌رفت کف شهر
یه نسل بستری‌شده تو تیمارستان دهه شصت
مگه نه؟
همیشه غلط‌اندازه ظاهر قصه
غیرتیه ولی عاشق جنده
هنوزم طوفانیه ساحل فکرش
شهر می‌ترکه 
وقتی در می‌ره ضامن شعرش

زمین گرده و ما کنج جهانیم
دندون‌شکن مثل شوک روانی
من از آتیش اومدم و به آتیش می‌رم
تخممه بهشت با کل اهالیش
زمین گرده و ما کنج جهانیم
می‌خوره تو صورت خدا مشت فدائی
من از آتیش اومدم و به آتیش می‌رم
تخممه بهشت با کل اهالیش

رو هوا می‌‌چرخید موی درویش مثل بید‌ وحشی
تاریکی می‌شه ترسیم
در حال سوختن می‌درخشیم
تا تاریکی می‌شه ترسیم
ما در حال سوختن می‌درخشیم

Fadaei - Timarestane Dahe 60 [prod. Hekmat, Mahdyar]

اگه یه روز آب تشنه بشه آتیش بسوزه چی؟
آدم گشنه سه‌سوته جیم می‌شه از بهشت بدون سیب
اقتصاد مقاومتی جلو می‌ره به زور تیغ
جنازه‌ی ستاره‌ها روی سرشونه ارتشیا
وقت می‌کشن آفتاب می‌گیرن عرزشیا
طبیب‌و قربونی می‌کنن نذر بیمار
از شعار دیوار می‌چکه اشک سیاه
قاضی پی راز قتل اسر شاکی تو چاه نفت
قاصدکا رو به مقصد رسونده باد فتق
برج آزادی حبسه تو یه قاب عکس
سلامتی همه سیاسیا بالا می‌ره جام زهر
مُرد و کسی براش گنبد نساخت
بشنوی کر می‌شی
صدای جیغ و داد وجدان همونی که تک بود امت نداشت
من پیرو بی‌گناه گمنامم
قرمزه غروبا
حکومت کورا
مواد مثل شوکولات و
سرا تو کونا
افتاده خوره به جونا
گروهبان هنوز پی شئوناته
ولی ما به خرجمون نمی‌ره این ادا اصولا
حرف زیاده
بیخیال فرضیات
از شیکم قانون درمیاد قصاب زبردست
ظلم اظهر من الشمس 
می‌شه گرمای نفس قطع
اعلم من الجهل
رخ نگیر
یه شب تو خواب ناز قدرتی
که گرگا می‌زنن بهتون گله‌ای
رو جرما ذره‌بینه
کمه شواهد ولی حکما فله‌ای
حاجی پی ثواب طواف ملائکه کلافه
سلاح ما قلمه 
می‌پیچه دور گردنت 
سه تا قافیه 
جوری که یادت بره اسم و فامیلت
زیر ماه کامل
گرفتیم فال حافظ
گفت غم دنیا رو نخور
خوار حاکم

زبونه می‌کشیم از تو قفس قوانین
تو پشت اسلحتی، تو پشت اسلحتی
گل از خاک بیرون می‌زنه، کلمه از آتیش
یه صلح مصلحتی، یه صلح مصلحتی

ساکت لأنک انت بایع الراي 
کلوکتنه مانفکر إحنه کلنا بلجاي
هل حقيقة مرة لاكن هسه تنقال
خله تصبح هيه كلمه كلوكته تنقال
وحدي كلوكتني أنا فكر شنهي هم ذنبنه
كافي دمرت حياتي ناقص إحنا بس ذبحنه
شفنه وجربنه و سمعنه أشكال اذيه 
لآكن ماهي سهله عندنا هم ينزل دمعنه
ثروات المدينه تصبح هي بس قصور
كلمن هم تسأله مايعلم مِنْ مَنْ هوهَ القصور
جربت إجيت أسال أنا هسه مِن الطيور 
لآكن إدركت الجوابي بعقلي هوهَ بس يدور
ما أرجع خطوه بحياتي ناسي أنا هم سُباتي
بس كلمة انظر ورائ وتبجح وأني ناسي
جهال بشوارع هي قضت الحياة 
ومن تصير إشاره حمره تكبر هاي الأمنيات
عايف كلشي هوه لعبه وي نسله واصدقاء
ومن تصير إشاره خضره كله تصبح ذكريات
العالم صاير متاها والبعض رايد سفاها گله 
ما تعرف  دوائها لايوجد حلاً سوائها ذله 
اجتلك من تفاها وناسي تفهم الثقافة صحنا
افهم الحقيقة ماتقدر تفهم قصدنا
صارت الوناسه بلمراهقه المخدرات 
لاكن الساكت تشوفه بس يصنع مدمرات
وانتا قاعد اتفكر اميز روحي في حياتي 
كوارث عالميه صنعو في مكعبات 
قافل خلا يعلم هسه هو تبدل الزمان 
وين ما اروحن انا صرخه هي في كل مكان 
شفنه كل ظلم ومتاعب  وانتا اول شاعد عليا
لا تقعد تسولفلي  وتقنعني  بقصه امان
بدل شاجور اعشي البس انا هل اليتامة 
 كلنا ندري بلا ريش ما تطير هاي الحمامة
ماني راجع اجي كل كلامي حد يوم التوافق 
والظالم نعرف جزاتة و هم قرب يوم القيامة

زبونه می‌کشیم از تو قفس قوانین
تو پشت اسلحتی، تو پشت اسلحتی
گل از خاک بیرون می‌زنه، کلمه از آتیش
یه صلح مصلحتی، یه صلح مصلحتی

Fadaei - Maslahati (ft. Heydar) [prod. Mahdyar]

جای بالش کلاش زیر سرش
سر آدمی داره، بدن دیوه تنش
یالا بگو کیه الف؟ یالا بگو کیه الف؟
من می‌گم خودتی و تو می‌گی می‌شه مگه

بریم اول بازی
ورق‌و بریده قلم راوی
الف از همه شاکی
جوونیش‌و بوده توی قفس تاریک
جای شکنجه‌ها یادگاری
الان هم مثلثی نشسته وسط قالی
همه‌چی‌و دیده دهن بسته تا الان
عزرائیله می‌کنه کفن تن آدما
پیاده می‌زنه تو شهر 
از بهشت زهرا می‌ره تا جهنم خاوران
پرسه می‌زنه تو درندشت باورا
وقتی تو خودت گیری محاله فرار
سرش پایینه نمی‌ده جواب سلام
زمان می‌بره خوشه بشه شراب
دست مردم نون گندم، دل کباب
بازم آدم گشنه پی غذا
جراحه، می‌ره واسه معاینه مطب
همه‌چی زیر نظر
تیغ عمل تو جیب عقب
انگار تمام آدما بسیجی‌ن و اون زیر لقد
نه امنیت ملی میاد، نه صدا آژیر خطر
حس می‌کنه زنده‌ست وقتی آدما رو می‌کشه
با ساقیا دوسته ولی سر قاضیا رو می‌بره
حالا بگو داره کی بُرش؟
اولش‌و قدم می‌زنه، آخرش‌و می‌دوعه
چی شده؟

جای بالش کلاش زیر سرش
سر آدمی داره، بدن دیوه تنش
یالا بگو کیه الف؟ یالا بگو کیه الف؟
من می‌گم خودتی و تو می‌گی می‌شه مگه

الف آمار ب رو زده
ب داره محافظ و پول و پله
می‌خوای بشنوی داستان؟
کاغذ و امضا، تور و تله
سازمان می‌کنن نورو خفه
نون گندم تیلیت می‌شه تو خون الف
نقشه بی‌نقصه مثل ماه شب چهارده کامله
کلمه نئشه‌ست از شنیدن بار شعر
دست خدا رو می‌شه با کف‌بینی یه فاحشه
کلاهت‌و سفت بگیر اینورا می‌وزه باد جن
هوایی شده الف از جونش سیر
شربت‌و نوشیده
پارچه رو چپونده تو شیشه
صابونا رو رنده کرده تو بنزین
لباس پوسیده‌ی یه گل‌فروش‌و پوشیده
یه آتیش زیبا می‌کشه رو زشتی
نه الف نمی‌مونه بنده‌ی تاریخ
ماشه رو می‌کشه گوله می‌خوره تو کله‌ی حاجی
جامعه‌ی نمایش، صحنه‌ی خالی
هر انقلابی داره یه جنبه‌ی تاریک

جای بالش کلاش زیر سرش
سر آدمی داره، بدن دیوه تنش
یالا بگو کیه الف؟ یالا بگو کیه الف؟
من می‌گم خودتی و تو می‌گی می‌شه مگه

فرق نداره با هم حرف و عملش
صلح‌و دوست داره ولی جنگ‌و بلده
همه حروفا پیدا می‌شه تو زیرزمین صد و ده
همه سر و ته
ولی پا رو دم علف بذاری جات تو صندوق عقبه
یه صدای مطمئن تو یه جو مبهم
هوا برادرکشه، عابرا گرم صحبت
جبر مطلق اینه که 
لنگ کفش الف گیره توی حلق قدرت
سرباز اضافی، خونه‌ی پر
حومه‌ی جرم
مامورا می‌پاچن و پاره می‌شه روده‌ی مبل
اثری از الف پیدا نمی‌کنی اخوی
جز یه کلاش و یه صداخفه‌کن رو لوله‌ی کلت
نداره تب شک نه
تو کوچه‌های شهر می‌خوابه راحت‌تر از یه شاه 
تو یه پشه‌بند
بهم می‌گفت عشق قدغنه و 
الف شب قبل لبای ب رو گذاشت روی لب مرگ
مثل آب روون زلاله بیت
الف مفسد فی‌الارضه جرمش محاربه
شالش کهکشانه نصف کره کلاهشه
حتی کلاغ هم نمی‌دونه ته قصه قراره کجا بره

جای بالش کلاش زیر سرش
سر آدمی داره، بدن دیوه تنش
یالا بگو کیه الف؟ یالا بگو کیه الف؟
من می‌گم خودتی و تو می‌گی می‌شه مگه

از حاجی یه جنازه مونده و یه بنزِ قُر
تیرو نظام می‌خوره خون می‌چکه از لنگ ظهر

Fadaei - Alef [prod. Mahdyar]

سر خم نمی‌کنم مدال بگیرم
لات زندگی می‌کنم که لات بمیرم
همینم تو جهنم رام نمی‌شم
مریم فیروزم، نه! باج نمی‌دم
خیلی‌ها شاد می‌شن از نبودن ما
صدا رو زیاد کن بشنون هنوز سر پام
می‌کشن زیر چارپایه فت پا
من همون سر بی‌گناهم لب دار
پیشکشتون برابری
بگو چه بلایی اومد سر برادری
اونا کلاه برمی‌داشتن توی لوکوموتیو فناوری
ما پشت خرطومی با یه پاس شباهتی
ما دنبه و گنده‌ها کنن ماهیچه کباب
بعضی سوالا رو حتی نمی‌ده آینه جواب
پس دیو درونت کی پا می‌شه از خواب؟
همه می‌خوان یه چیزی رو نبینن پایینه سرا
نه می‌شنوی نه حس می‌کنی 
مثل مرمی که می‌خوره تو مغزت
جای اشک می‌چکه خون از چشم
پر شده رود از چرک، گور از گل
ولی جدا نمی‌شه روح از جسم
اونی نبودیم که حرف حالیمون شه
رد می‌شیم از روت با یه کامیون شعر
همه رفتن مکه و حاجی مونده
تمارض، نمایش، بالیوود، فیک
بریده شد خم نشد سر فرخزاد
من قاتل‌و نشون می‌دم و همه مقتول‌و می‌بینن
کجه انگشتام
با چی آسفالت‌و می‌شورین بعد هر کشتار؟ ها؟
شدی مهره‌ی ظلم
افتاده قرعه به تو
قرارت می‌دم مورد لطف
درمیارم چاقو رو از تو کمرت
مرگه توبه‌ی گرگ
وضعیت نامساعد
حرفا رو بزنم کجا بهت؟
خلاصه که پر نمی‌شه جای خالی با کلمه‌ی مناسب
مشکل منم یا تو یا این پلیسای مزاحم؟ ها؟
ما از حومه‌نشینای نظام لمپنی
عالم کل علوم مفتبری
ما اون سیلی که می‌کنه ستوناتونو منحنی
کوه یخیم آب می‌شیم تو چشم یه غربتی
چند تا دست از عمق چاه فاجعه
جام سمیم تضمینی بدون عارضه
شما محاسبه کردین و ما مبارزه
عالیجناب رحم کنه خدا بهت

ما هم طواف می‌کنیم ولی مثل گرگ دور طعمه
فارغ از رنگ و زبون می‌شیم عنصر جنبش
تهدید به مرگ می‌کنن، مگه هر شب کم می‌میرم؟
من‌و از چی می‌ترسونی؟ اونی‌ام که از سر بریده لب می‌گیرم

یک طرف جنگه، یک طرف نه
یک طرف خنده، یک طرف غم
یک طرف خوب و یک طرف بد
یک طرف مه ک د یکه رفتن
جنگ در گرفت و دغمش نیست 
مرمی شد از چپنش تیر
خنده میکنه بدنش سر شده
میگم هیچ دیگه رقمش نیست 
د کم هیچ نیست قانع باخت داده بود
دولت و قانون و پلیسَ چاک داده بود
تا روزی ک براکی زخما پادذهری بود
نه او لحظه مره دیدی د پارک سر دود
روزگار  تلخیش  سون مایه 
چشما کلگیش سون مایه
یکی دَم به دَم به دود و دَم به تنگ امد
او ک پاره میشد عوضش کون مایه
این دفعه ره تو مره بل 
ببی سره د خرج میمانوم مره تیر 
کدن از پل خره تیر 
زدن از پشت اگه خنجرهم هیچ
تیرته بیار چی کرته بیادر
بیا ک مه و دلم منتظرته بیادر
زدی زدی برو اگه نه که وار مه شه
راست خنجرمه د دلته بیادر
بری کسی ماک سرخم نکردم
ولی د رفیقی ناقی شر کم نکدیم
توره چی غرض دمه ک رپَ چطو کده میروم
سر چتیاتت هم فقط ما خنده کدیم
هرکی یک رقم شعر تلاوت میکنه
ک فکر میکنی از شِو خرابه
کرهم سربتن خوده مشکل نداره
دل نداره ک دل نداده
توهم هرکس ک پرسید چنده نگو
دم بده ولی کنده نشو 
بشی گپه گوش بده بچم خنده نکو
سَر خَم نکو بری کسی بنده نشو
فکر تنهای مه د شب های بندار 
د شهری ک فقط دیگه صدای بمبارد
گوش کلگی ره کر کده رفت
سیگرت های ک میرفت د قاط لب های کم کار

ما هم طواف می‌کنیم ولی مثل گرگ دور طعمه
فارغ از رنگ و زبون می‌شیم عنصر جنبش
تهدید به مرگ می‌کنن، مگه هر شب کم می‌میرم؟
من‌و از چی می‌ترسونی؟ اونی‌ام که از سر بریده لب می‌گیرم

پررو بیا که ما دست‌خالی نیستیم، سینه سپره
روی تن شهر می‌نویسیم سر خم قدغن

Fadaei - Tavaf (ft. Mostafa Miri) [prod. Mahdyar]

می‌گن آدم از کوچیکی بزرگ می‌شه
دنیاش یه تلقین خالص، سر‌به‌هواست
منتظره بده یه دستی نجاتش
تشنه‌ی پوله، نمی‌بینه کوزه گنج زیر خاکه
دمت گرم بگو گرمی چنده زندگی بی‌منت
تا باشه چی قسمت
یا مِن‌مِنی یا مَن مَن
ازت پله می‌سازن بادو می‌ندازی به غبغب، ها؟
نمی‌بینه چاه‌و کور
لو نمی‌ره راز بین خاک و خون
مثل رابطه‌ی تاس و پول
این حرفا نمی‌شه نون و آب
قورت می‌ده فوت‌و باد
سر و وضع خاکی هنوز وایساده رو دو پا
اصلاً راز و روز
اصلاً زار و زور
اصلاً تار و پود خود خالق هم نبوده صاف و صوف
اصلاً یادش به خیر بچگی گل‌کوچیک، شوت و پاس
توپ پلاستیکی، جوب و ساق
نه کبود می‌کنه ضربه‌ها
نه کنایه‌ی بنده‌ها 
وقتی لالن واسه حرف حق 
انگار زبون‌ها روی رنده‌هاست
هی ها می‌‌کنیم ولی گرم نمی‌شه جمع ما
می‌رسیم به استخون هم زیر پوست زمین
اونقدا هم نیست عمق کره
در حال کندن گوشت همیم
خاک گشنه مرده‌خوره
فکر کن یه درصد
کلاغا بترسن
تا حالا فکر کردی به ترس تو دل مترسک؟
دستاشو باز کرده که بغلش کنی
ولی تو می‌ری میخ تو کمرش کنی
جاده نشون می‌ده هر کی سد رام بوده
از اون استخون مونده از من رد پا
یارکشیه بین مرام و جاکشی
خاکی باش قبل اینکه خاک بشی

Fadaei - Moghaddame [prod. Mahdyar]

Words: Shapur
Music: Mahdyar

فرمانده خدافظ خوش‌اومدی بدرود
بفرما عزرائیل منتظره
برای سقوط این نظام امروز
کل ایران متحده

تابلو شدین داره بوش در میاد
خون شماس رو جدول الان دیگه
به‌به بوی سوختن میاد
داره آخوند رو منقل کباب می‌شه 
کشورو رو سرتون خراب می‌کنیم
کُشتین فکر کردین ثواب می‌کنین؟
حالا مامور عقده‌ای ترسیدی چرا پس؟
بگو چرا داری فرار می‌کنی؟ ها؟
مردم ریختن
تو خیابون شورتتون آویخته‌س
جمع شید پیش هم
هستیم از کلتون ما بیشتر 
پالون جیب محکمه‌س قاضیش خر
دو تا مصرع بسه پاپیچ شم
می‌شه یه بیت که رهبر هم قاطیش هست
می‌گم این بیت‌و باس آتیش زد 
سرد بشه می‌ره پاس مجتبی روی آتیش
این قتل عام باید ثبت بشه توی تاریخ
رو پولتون حساب می‌کنی
ولی تا بجنبی دیگه پولی تو حساب نیست
مردم واستادن روبروت
اون باتوم‌و می‌کنن تو گلوت
خیابونا مال ماست 
روی زمین نمی‌مونه خونمون
می‌گیم

امسال می‌ده کشته سپاه
مرگ بر کل نظام

انتقام همه کولبریاس این
برای اون توسریاس
خواستین زن‌و زندانی کنین
حالا روی هوا می‌چرخن روسریا
شما تش سه نفر بشه صف حلواتون
یه کوچه رو می‌بندم من تنها
حقتون‌و می‌ذاریم کف دستاتون
زن یعنی مادر همه مردا
ما می‌جنگیم حتی با سنگ و چماق 
سیم برق و بزاق
همه یه‌پارچه با همدیگه فریاد می‌زنیم
برا ایران آوردین ننگ‌و شما
نیمکتا می‌رن هوا سر کلاس
چون تو مدرسه با چرند سرا پر می‌شه
ببین کفن سفید می‌کنیم تن سپاه
چون تو پاسگاه به معترض تجاوز می‌شه
اینجا حتی می‌شه چپه زانتیا
پایگاه رو می‌سوزونیم بعد لاستیکا
مردم کف خیابونن 
توله‌مزدورا کف آمریکا
سِدعلی این سری بد می‌خوری
شنیدم ترسیدی رفتی پلیس
هر اسمی که بهمون اضافه می‌شه
در ازاش پنج تا سپاهی سر می‌بریم

امسال می‌ده کشته سپاه
مرگ بر کل نظام

بسیجی، نظامی
تیکه‌تیکه‌تون می‌کنیم
سپاهی، سِدعلی
تیکه‌تیکه‌تون می‌کنیم

Shapur - Marg Bar Kolle Nezam

Words: Fadaei, Shapur
Music: Mahdyar
چونکه حرف زد و حق گفت، می‌شه اعدام
دور گردن مردم ریش امام

کارا میاد مثل بولدوزر
چاشنی شعرامون لفظای بُرنده‌س
بگو پاسدارا بچسبن کُلت رو سفت
صد تا فامیل داره فرهاد مجدم
کشور رو سپردن به یه قالتاق
ولی تو‌ خیابونا می‌خوره گره داستان
ورقه‌تون می‌کنیم ما مثل کالباس
بگو سیخی چند دل پاسدار؟
می‌خوان قطع کنن سر سرو رو
جای ساچمه رو تن مردم
مثل میگو می‌خوابی کف صندوق
سرگرد کاری کنم یادت نره شب قبلو
می‌ره واسه سرکوب پرتی بیت‌المال
جوری بچه می‌کشن انگار دیده فرعون خواب
قرتی حزب‌الله
ن گیر می‌کنه تو گلوت مثل قلاب
زیر هفت‌تیره ورق شعر
قراره که‌ نصیب یه طلبه شه
انتقام پهلوونامون رو می‌گیریم
آخوندو می‌کشیم با هر کی‌ که بغلشه
ملت پا می‌کوبن رژه‌ای
رو جسد آیت‌الله اژه‌ای
جوری شهر رو آتیش می‌زنیم که
شعله‌های بیت رو از ماه بشه دید

خامنه‌ای آچمز
مامور تو خیابون آچمز
تو حلقوم سپاهی پاشنه می‌ره
همین غذاشونه از این به بعد ماییم آشپز

 سرد، بی‌حس
می‌نویسیم کارا باید ثبت بشه گینِس
پُر مامور آچمزه دورم
گوشا گشنه، من آشپز لغت
خونواده خونیه، خونه خیمه
می‌شکنه دندون پلیسو کون دشنه
خسارت و خرجه، پس خوبه خیره
خالی می‌شه روی خاک خون سید
فروپاشی دور نیست
بهشون حمله می‌شه بعد دورخیز
بحث از اقتصاد گذشته
واسه سرکوب دیگه پول نیست
کوره، گره داره کارِتون
تو این گیرودار داره می‌کشه به فرار
دارم واسه‌تون، خودم پای چوب دارتون
داراییم زیاد، واسه رفقام ندار
کف تهران نمی‌رسه تویوتای کلان به پیکان
پس وقتشه آخوند با عباش شه اعدام
می‌گن اصلاح می‌شیم
انگار بدی وعده‌ی ثواب به شیطان
سپاه هوندا رو هِندل می‌زنه
بی‌خیال، ما باخت دادیم پابند بی‌ریایی
می‌دونن آدم با فکرش می‌بره
می‌خوان بشه سر کلاس آینده شیمیایی

خامنه‌ای آچمز
مامور تو خیابون آچمز
تو حلقوم سپاهی پاشنه می‌ره
همین غذاشونه، از این به بعد ماییم آشپز

Fadaei, Shapur - Achmaz

Words: Fadaei
Music: Mahdyar

پس یه وِرس هم دادید طوسی خوند و حالا کاری نداریم
اون گورخره کیه؟ عضو جدیدتونه؟
دعواتون نشه باهاش، دوباره ده سال قهر کنید
همه‌ی حیوونا تو جنگل پیشرفت کردن الا شماها
جنازه‌ها جمع شید اومدم میخ تابوتتونو بکوبم

تو پاک، باکلاس
ما معتاد، با کلاش
لات باش، آب نکش جا نماز
رپ، مجازی، بنگاه معاملات 
خفاش نمی‌شه عقاب با نقاب
تموم نمی‌شیم مثل کفّار با قصاص 
کلمه‌ها پشت سر هم، کاروان
کارا سینه‌به‌سینه می‌چرخه، خانقاه
وای به حالتون بشینیم با استاد پای کار
پیش ما بیای نیست منظره قشنگ 
گوله می‌زنه تو شیکم اسلحه لقد
تو محل می‌شن بیشتر از منطقه تلف 
سوراخ می‌شه هر دفعه مرکز هدف
پادشاه یه‌چشمی توی شهر کورا
جنگل نمی‌افته دست روباه
می‌دونی‌ چی‌ رسمه تو ما؟؛
اینکه شب بالا سرتم و کشیدم روی کله جوراب
حلت می‌کنم جوری که کفنو نبینی 
خوشی‌ مثل ماهی‌ای‌ که نوکِ قلابو زد
روی سگمو ندیدی
من یه‌کم شاه مسعودم، یه‌کم ملا‌ عمر
نیا لفظِ بی‌خودی
آخرین بار که کارد دیدی داشتی ختنه می‌شدی 
پشتِ خطای دفتر حبسیم، عفو نمی‌خوریم 
یکی‌ می‌خوری، غذاتو با لثه می‌جویی
نونِ حلال شده خلاف
طعمه نباش
لپ کلام
عوض شده جای گِل و طلا
گذاشتم کنار دوتا گوجه برات
آره گارسونم، بفرما جلوکباب
جلد زرورق، چرت محتوا
مخش ریده و شعر مستراح
فلو خوبه فقط واسه ذکر گفتنا
یه‌روز پسر بدیه، یه‌روز سِد مصطفی

 رپ جای تجارت نی 
دیگه تابلو شده به سپاه وصلین 
شما رو که گرفت فلاکت زیر 
زاخارِ اصلی‌ خونریزی می‌کنه و وصله به سرِ مدادم تیغ

هنوز کارات همونه
هنوز بابات عموته
لاپات کبوده
فقط دراز شده چاقال زبونت 
بگو کیا اونجان
جفتتو گاییدم، اگه سامان پهلوته
آمارای چرت
از آقازاده فیک 
تا چاقالای زد
همه خایمالِ بِیت 
سرت گیج می‌ره بخوری با ما دوتا پِیک 
من اونی‌ام که می‌کنه بالاخواتو خِفت
ما یه تیم فدایی
تو یه رفیق نداری 
سفید دماغی
می‌زنی، می‌بافی تو چِتیت اراجیف
شعرا رو فازِ صنعتی و قرص
بی‌مصرف، مثلِ جنتی رو کس
شاه‌بیتام، همه ضامن‌دار
زخم و زیلی می‌شی‌ زیقی لا ورسام 
قر می‌دی از پاریس تا تهران 
رپِ فارسی شده فیلمِ هندی، آقا جاکش‌خان
اون خدائه که بخشنده‌س 
من از هیچ احدی نمی‌گذرم 
می‌ره ماشه روی شقیقه‌ت
سگ‌مصب
تو کله‌ت شقه، من دستم هرز
 دشمنام همه صاب‌منسب
در راسن
افراطی‌های خرمذهب
تو فقط یه نقطه سیاهی توی تاریکیِ پرونده‌م
شرمنده‌م
مخبره، مفتخوره، می‌ندازه لاشخور جلوش لنگ
فقط بلوف و قمپز
تن‌پرور
قیافه‌ها مارلون بروندو 
جُرما چراغ‌ قرمزو رد کردن
با لهجه تخمی میای فرنگی‌ لفظ 
مغزت گوزیده، اثرِ قرنطینه‌س
حدیث هم داریم حتی
امثالِ شما رو گاییدن، یه عملِ پسندیده‌س

 رپ جای تجارت نی 
دیگه تابلو شده به سپاه وصلین 
شما رو که گرفت فلاکت زیر 
زاخارِ اصلی‌ خونریزی می‌کنه و وصله به سرِ مدادم تیغ

ملتفت پاره می‌کنه
من مرده‌م هم همه‌تونو حریفه
یخ می‌خواید چی‌کار؟ واسه سوزشتونه یا می‌خواید بذارید پا چشتون؟؛
یارو می‌خواد بره استودیو از باباش اجازه می‌گیره، حالا اومده واسه رپ پدری کنه
امنیت ملی هم دفعه دیگه گیر کردی، زنگ بزن سهراب. آشنا داره. اصلاً نگران نباش
درنیار ادا لاشخور تو واس ما
مخبری بت می‌گن بلبل تو پاسگا
کارا آب ‌دوغ‌خیاره
یکِ بینُلِ دامبولیا 
حتی ارمنیام بش می‌گن خالتوریان

Fadaei - Dige Tablo Shode

Words: Fadaei
Music: Mahdyar
گشنه، وحشی،  پریشون، می‌چکه خون از نقاب
از دنیا خورده، جلوش می‌ذارن صورت‌حساب
بالشتش کفشه، تختش نیمکت
نبوده بچه هیچ‌وقت
خودش زخمیه و باندپیچیه دست نیمچه‌ش
انگار زده بیرون غول از چراغ
پول نداره، آدما می‌فروشن فخر بیشتر
شکسته شاخه رو سر گاو
می‌وزه باد خنک پارک
آرزوهاش گوداله و وقت شیرجه‌س
رو زمین وحشی می‌چرخه سنگین
پیاده تو شهری که فرعی زیاده
بارونم با یه ترسی‌ میادش
خورده الکل
پنجه می‌کشه به دیوار
پاک بشه اثر انگشت
تحت نظره
مشکلش با قانون شروع می‌شه از بند اولش
حوصله نداره، بدون دنده‌عقبه
کمه قند بدنش 
گشنه‌س ولی‌ نمی‌زنه هیچ‌وقت از خرج علفش
خورشید زخمیه می‌زنه بیرون چرک از سپیده
چشاشو می‌بنده دنیا رو بهتر ببینه 
خریدار صلحه ولی‌ کسی‌ قیمت نمی‌ده
آدما یه‌جوری همو می‌کشن انگار نفرت یه دینه

می‌سوزه چنار باغ
کولی‌ نگاه می‌کنه به هلال ماه
چشا خط شده زیر فشار خواب
کولی‌ می‌میره و زنده‌ن الهه‌ها
لخته، کفنش فقط یه لایه خاک

خزیده تا کاسه توالت
بالا میاره خونابه
از این همه تظاهر و
رساله به قلم گوساله
آهن آهنو می‌بره
کولی‌ فولاده
آدم آدمو می‌خوره
روش یه قلپ نوشابه
لباش داد و دلیل
نگاهش هیچ‌وقت نبوده به تاج و طریق 
اسبو زین کرده
بکوبه شاهو زمین
پیش‌مرگه
می‌کشه بیرون تیغ از غلاف
نه نمی‌ترسه هیچ‌موقع  شیر از سگا
داره خفه می‌شه، رو گلوش پای هواس
نمی‌رسه به ریه‌ش راز بقا
دست به دامن هیشکی نمی‌شه
حتی پنج تن آل عبا
خون شیشه رو جر می‌ده
نمی‌مونه تو یه جام شراب
ولی‌ مادی نی
شرایط عادی نی
آلاخون والاخون
باج نمی‌ده، خواهش کن
کولی‌ هم لاله هم شاهد جرم
بهش می‌گن ساکت شو
بی‌خبرن هست توی ساکش ؟؟؟
سوال شده براش یه نکته‌ای
آزادی باشه که چی‌؟
شماها کس بگید؟
هی‌ کتاب بخون و رخ بگیر
جفت بگیر
از تو چندتا فرزند می‌مونه
از ما خاکستر، شعله‌ایم

می‌سوزه چنار باغ
کولی‌ نگاه می‌کنه به هلال ماه
چشا خط شده زیر فشار خواب
کولی‌ می‌میره و زنده‌ن الهه‌ها
لخته، کفنش فقط یه لایه خاک

آدمای بی‌ سر و ته
قصه‌های بی‌ کس و کار
صدا بمب می‌ده بازتاب تف تو شیکم چاه
یکی‌ می‌زنه ساز
دور کولی‌ می‌خزه مار
واسه چشم آفته و واسه گل زینته خار
زمان عادل‌ترین قاضیه
هرچند که الان خوابیده
جوری که انگار دوقلو زاییده
عاشق ریاضیه، با خدا تو زاویه
عاصیه، ضامنو می‌کشه و
بعدم چندتا قافیه
دیگه رو شده دست سران 
خون می‌خورن تو ظرف طلا 
آزادی نقش بر آب 
باتوم بسیجی‌ تو فرق سرا
جامه‌ی تقوا گشاده به تنا
کولی‌ چهارچوب جامعه تنگه براش
خاکی مثل لباس زائرا 
حل می‌شه تو اسید نگاه عابرا
روان مریض، تنها مثل شبای کویر
جنازه‌ها کنار لاله‌ها
باید کوبید و ساخت یه جهان جدید
خونه‌به‌دوش، تو جیبش دوبیتی
دنیا رو وحشی می‌دید
آدما رو گوشت خورشتی
زندگی‌ کوتاهه، دعای کمیل نی‌
دستای کلی‌ روی آتیش بود و
هوا سردتر از نگاه خمینی

می‌سوزه چنار باغ
کولی‌ نگاه می‌کنه به هلال ماه
چشا خط شده زیر فشار خواب
کولی‌ می‌میره و زنده‌ن الهه‌ها
لخته، کفنش فقط یه لایه خاک

Fadaei - Tavaf (ft. Mostafa Miri) [prod. Mahdyar]

Mahdyar

Recent comments

Milad mehran

Sophie

Sina Rahnein

Javaatti

Related tracks