my playlist

Hichkas - Nefrat

Hichkas - Bang

From “The Tour of Duty EP”: 1. Anjām Vazife . Music by Mahdyar Aghajani . Words by Hichkas . Vocals: Hichkas . Additional Vocals: Abolfazl Eshtiagh, Ali Eshtiagh, Fatemeh Kalantari

Hichkas - Anjam Vazife

                                            پا بر جا

 
 صفر بيست و يکه پسر
من پا برجا مثل دماوندم 
هرجا صد تا قصه برازندت
دارم اما هنگم
با من خيابون و مردم تو هم اين و درک کن
اگه جا من بودين خيابون رو خاص ميديدن اگه جا من بودين 
من چه حالم زودي خوب ميشه وفتي پا بر جام 
کوچيکه هرکي با حرفاش
سعي کنه من و خار کنه
آلبوم اول اومد تهران هار شده 
چون مي خواد بدونه چي ميگم ازش 
کنجکاوه فاصله ي خيابون بايه آهنگ خودکاره 
دليلش هم اينه که هميشه واقع بينم 
چيزهايي رو که تعريف مي کنم آره ديدم 
هيچکس هرچي قلم خواب بش داده 
تا که دنيا اون و به ياد بسپاره
برو بيداد 
منم پا برجام 
من پا بر جا مثل دماوندم 
منم پا برجام 
من پا بر جا مثل ايرانم 
منم پا برجام
اگه زمينم خوردم ايستادم
منم پا برجام
من پا برجام
من پا برجام مثل ايرانم 
اگه زمينم خوردم ايستادم 
چون که اين کارم من حواسم جمعه
عضمم جزمه حرفم مرده 
من حواصم هست که دشمن چي ميگه 
طلفاتم از به جا به ما نمي خورن 
دشمن ها اما خيلي فرصتها از اون اول نبودن من 
هر روز زحمت کشيدم اين طوري شدم هه
حسودن په کسايي که ميگن هيچکس تله وله 
حسادت بي فايدست ده بده بره 
اگه بخوابم خودکارم روي ميز باشه 
چند تا آلبوم قبل بيداريم داده 
من از هيچي شدم هيچکس 
هيچوقت کاري نمي کنم که بخوام کله پا بشم 
ما تو خيابونيم آشغال سر به ما بزن
منم پا برجام 
من پا بر جا مثل دماوندم 
منم پا برجام 
من پا بر جا مثل ايرانم 
منم پا برجام
اگه زمينم خوردم ايستادم
منم پا برجام
من پا برجام
من پا برجام چون که گرگ نمام 
مشکلات جامعه قطب و من قطب نمام 
باور نمي کني چرا 
خوب برات چند تا آهنگ رو کنم که موهاي تنت سيخ شن 
که از زير بگيري و بفهمي و هيچکس 
بيشتر از هر کس ديگه پيرم
پاره کرده دلت پره بياپيشم 
تو هم درگيري با خيابونهاي اين شهر 
بعد از مرگم هم خوشحالم چون صدام هست 
ميمونه تا جوونهاي بعد محو صدام شن 
من استعدادم اينه که زنده گزارش تهيه مي کنم از سطح شهر 
پس صد پدر مادري ميگن که اين لامذهب چه قدر 
زيادي راست ميگه ودر سطح شهر
قصدم که از خيابون بگم
تو که چشات بسته است يکم
منم پا برجام 
من پا بر جا مثل دماوندم 
منم پا برجام 
من پا بر جا مثل ايرانم 
منم پا برجام
اگه زمينم خوردم ايستادم
منم پا برجام

Hichkas-Pa Bar Ja

Ma Ba Hamim - Reza Pishro & Bahram

هیچکس - همینجوری

کلام: هیچکس

آهنگسازی: هیچکس، چکاو



https://twitter.com/HichkasOfficial
https://www.instagram.com/HichkasOfficial

https://twitter.com/_chakav_
https://www.instagram.com/_chakav_

Haminjoori

Single

Hichkas ft. Reza Pishro - Jibe baba

Hichkas - Ye Mosht Sarbaz

Music: Mahdyar Aghajani
Words: Hichkas
‌
؛[قسمت ۱]؛
اون مثل داداشم بود
یعنی... اگه نگرانی داشت یا کمبود
ناهمواری داشت راهش یا کج بود
گذر ماهها سخت بود و ناراحت بود
یکی‌ کنارش تا آخر بود
حتی اگه باز باهاش قهر بود
دغدغش، دغدغم بود
خنده اش، قهقهم بود
بد باهاش حرف میزدم مصلحت بود
مشکلا برطرف بود. در حد توانم
بهش یاد دادم در حد سوادم
که اگه خیلی ها برنده نباشن
ولی پیروزن، خسته نباشن
خودش میدونه با کی‌ ام
آسمونش اگه ستاره نداشت با چراغ قوه بالا سرش بودم
اگه لخت میشدن بالها، پرش بودم
که پرواز از یادش نره، حفظ…؛
بکنه آسمونا مال مان، حتی اگه باشه سلول درش سفت
‌
؛[همخوان]؛
میدونه با کی‌ ام
تخم چشم بود، نشون میدادم کلی نکته بهش
میدونه با کی‌ ام
خوبش رو میخواستم، خدا شاهده، لعنت به منکرش
میدونه با کی‌ ام
تخم چشم بود، نشون میدادم کلی نکته بهش
میدونه با کی‌ ام
خوبش رو میخواستم، خدا شاهده، لعنت به منکرش
‌
؛[قسمت ۲]؛
اون مثل داداشم بود
چه جوری بدم توضیح بهت؟
هیچوقت فکر نمیکردم اینطوری شه
نه، نکن توجیهش. مگه جز اینه
که همه خوبیا رو واسش آرزو میکردم
که روحیه ش شه بازم شاد؟ ها؟
مرام رو اونی که از قصد باخت همش
 تا رفیقش رو برنده ببینه یادم داد. آه…؛
ببین... به مولا اگه خطری، تهدید میکردش اولین،
 کاری که باید میکرد این بود، یه زنگ به من سریع بزنه
 چند دقیقه بعد تو راه بودیم، ما وعده الکی‌ نمیدیم
خلافی دست بغلی و مابقی داستان رو هم که همه بلدین
من هنوز همونم، همون
عوض اونایی شدن که نموندن پهلوم
این که همیشه حاضر نبودم، قبول
ولی باور کن در اون حد نبود
من که دیگه انتظاری ندارم ازش جز یکی‌
که پیشرفت بکنه و ما هم پز بدیم
عجول بود، وقتی گفتم بکنه صبر
شاید فکر کرده حاجیت اونو بکنه دک
ولی‌ تقصیر اون نیست، چون کل شهر
در هم میمالن، حق میدم بکنه شک
‌
؛[همخوان]؛
میدونه با کی‌ ام
تخم چشم بود، نشون میدادم کلی نکته بهش
میدونه با کی‌ ام
خوبش رو میخواستم، خدا شاهده، لعنت به منکرش
میدونه با کی‌ ام
تخم چشم بود، نشون میدادم کلی نکته بهش
میدونه با کی‌ ام
خوبش رو میخواستم، خدا شاهده، لعنت به منکرش
تخم چشم بود، نشون میدادم کلی نکته بهش
خوبش رو میخواستم، خدا شاهده، لعنت به منکرش

Hichkas - Oon Mesle Dadasham Bood

Music: Mahdyar Aghajani
Words: Hichkas

؛[قسمت ۱]؛
همسنگرمی
چه کنارم باشی‌، چه دور، چه صد قدمیم
شاید تا حالا یه بارم با هم حرف نزدیم
ولی به هم نزدیکیم، به نزدیکی‌ حرفام به حقیقت
خلاصه که تنها هم باشم انگار چند نفریم
وقتی‌ پایین بودم گفتی‌ نمیشنوی همصداتم؟ پکری؟!؛
به جا دعوا و قرصم ا کی‌ بگی خالی‌ میشی‌؟؛
بلند شو، بوده بدتر از این
بهم دادی نیرو گاهی‌
نه، نه طنز نیستم
من بلد نیستم مخفیکاری رو
مثل مهدیاری و شعرام رو دوس داری با اینکه پر از غلط دیکتن
بودی از اول پیشم،‌ هیچوقت نگو فقط هیچکس
اون پشت خیلیا عرق ریختن

؛[همخوان]؛
من اگه تو نباشی‌
دیگه چجوری واسه گنده‌ها بکنم قاطی؟؛‌
اگه تو نباشی‌
دلم رو خوش بکنم به چی‌ وقتی‌ هست دورم آژیر؟؛

؛[قسمت ۲]؛
چیزای جدید اختراع کردیم
دادیم بیرون امتحان کردیم
شاید بعضیا رو دوس نداشتی‌ ولی‌
 مشوق بودی، افتخار کردی
اگه نظرمو بخوای تو جنگل آسفالت قانون رو میدم به اختلاف ترجیح
از تو میگیرم تأثیر و تنده زبونم
تا حالا رو کسی که داره آتیش میگیره یا تشنه‌س آب رو بستی؟؛
نه، انگار بس نی‌
هرچی‌ یاد میگیرم می‌کنم به شعرام تبدیل
از همه یاد میگیرم
چه از تو، چه اونی‌ که می‌کنه انتقاد کشکی
تا بمیرم بشه کلاس تعطیل
شاید خودت ندونی
ولی‌ با کمک تو بود تو موسیقی‌ انقلاب کردیم

؛[همخوان]؛
من اگه تو نباشی‌
دیگه چجوری واسه گنده‌ها بکنم قاطی؟؛‌
اگه تو نباشی‌
دلم رو خوش بکنم به چی‌ وقتی‌ هست دورم آژیر؟؛

؛[قسمت ۳]؛
نسبت بهت مسئولیت دارم
میدونم، عوض نشدم
به خودم قول دادم وقت تلف نکنم
شهرت رو هدف نکنم
دیدم همه می‌رن یه طرف جهت عوض نکنم
گوسفند نباشم، علف نخورم
فرار نکنم، بخشش طلب نکنم
ولی‌ واسه پیشرفت چرا سفر نکنم؟؛
تا دیدن رفتم دور ور داشتن
بلکه بهشون بگی‌ دردونه
اما تو ایمان داری میام
میام، نه که بشم اسطوره‌
تو باور داری از بارون میگیری پا
یه خودی نشون بده
روت رو کم کنی از بر و روت چی‌ می‌مونه؟ میگیری ها؟؛
حتی اگه جهانی‌ نباشه میگیری جام
حالا یه جمعبندی بکنی‌ میبینی‌ پا بر جام

؛[همخوان]؛
من اگه تو نباشی‌
دیگه چجوری واسه گنده‌ها بکنم قاطی؟؛‌
اگه تو نباشی‌
دلم رو خوش بکنم به چی‌ وقتی‌ هست دورم آژیر؟؛

Hichkas - Man Age To Nabashi

زمانی که منو ترد میکردی از عدن 
خاکیه پنهان خلق انتهای تنگ تر از روحم 
چقدر سنگینم از بی وزنیه وجودت وقتی نقش میزدی تو به این پیکر 
کالبدم این طنینو طی کرد 
من از گل تو روییدم به دیدن 
که خارای سیاهت نمیتونن ببینن 
من از ین تضمین چه بی ضمانتم وقتی یگانگی اجباری برای رویش گل نیست 
اما شاید میشد صدای آواز پرنده های وجودو از کوچه بپرسیم 
کجایی خورشید که 
گناهِ پل ریختن از صدای پای سکوتِ این سایه ها بود 
بیا به هم بتابیم تو این قبیله های حجابت که دلیل کشف ستاره ها بود 
شاید همینم دلیل خلق "نگاه" بود 
بگو اهریمن کدوم ستاره ان پلک های بسته رو دو تا کهکشان مجاورت 
شاید دل به معاشقه ی تو بسته پرنده که نمی وزن باد های مخالفش 
شاید تو خود بادی 
خالق اتفاقی 
که این جهان زاییده شده اتفاقی 
اما اِنگار تو چشم انداز طبیعت این کالبد بی حجابی 
نقاش این نگاری 
یه روزی از تارای تنیده شده ی دور بدنم بیرون میزنم به خیال خلق خودم 
زخم های تنم دست به یکی میکنن تا به علت نبودن این مرگ حمله کنن 
یه روزی حتی از سوی جهان پرتو غیر 
به معرفت روشن سخنت دل نمیدن 
اون روز چهرتو غرق میکنم تو نقاشیام وقتی چشمای ساکنم صدای برکه میدن 
یه روزی شاید ابر ها از پریدن رنگ 
تو شاهرگ شونه های طبیعت سر 
به تنهایی خمیدنت بتابونن نور 
که سایه ها تماشاچیه رقصیدنتن 
تو قدر اعتقاد من به حامیه نگاهی 
گاهی عجیب الخلقه های خوابیده به بالین درخت ها میریزن از این پاییز تکراری 
بیا تصویرمونو پشت این آیینه بکاریم
-----
چه از زبون آزادی ، چه تو روزنه ی نور پرده های پنهانی
چه تو زندونِ اربابای خیالی
درست همین جایی که ما باشیم
کلِ جهان مدحِ توئه
از ابرای متحرک تا آسمونای دورِ پُر از آتیش
همون دایره های تو خالی نقاشیت
جاری ، تو ردای باد قرمزِ کیهانی
تا غبار توی سینه ی رویای بیداری
کران به کران مدح امکانیه که
ما اونو به اسم خدا میشناسیم
ما حرکتِ پر از شوق تو بومت
به ثانیه های تو همه رنگا رو باختیم
همه رنگا رو جز .....، همون حرفای تکراری
چقدر همه پُریم از معمای تاریخ
چقدر دروغ از شد روزای پوشالی ساختیم
چه شبایی که با نبودنت نبوده راهی
با چند قطره وجود و افسانه های واهی
موندگار شدیم تو شهرِ آهن و شیشه
تو رو تو دود تکنولوژی کشیدیمت تو سینه
بهمون گفتن آدم میتونه همه جا ببینه
تو رو زیرِ بارِ قانونای سیستم نمیشه دیدت
زیر چارچوب زیر پرچم قارون
سخنِ عدالتو کشیدن رو سرِ هممون
گور معرفته مهربون منجی کجاست
سرمون زیر زورِ سرانه با کلاه بی کلاه
کلِ جهان مدح توئه
مهم نیست چنذ تا استخونِ چند تا بچه
زیرِ چرخِ ارابه های سرمایه داری میترکن
وقتی ارباب عطسه کنه
مهم نیست وقتی تو خوابِ نازی
با اشاره ی ابروی ملکه هرکی رنگِ پوستش
به قدرِ قصمرو با تحریمِ حیاتش
از خاورِ بیگانه جفت پاهای نازکشو اَره کنه
وقتی زیرِ نظرتیم همه چی دستِ توئه
فقط دیگه چرا تکرار نمیشه لوت؟
عاد و ثمود ، اقوام نوح
همشون همینجان هنوز
و فرائنه ای که پشت کردن به ستاره های آسمون
چند هزار سال قبل تر
وقتی سنگ های عظیم به اراده ی تو به حرکت درومدن
ولی الان ثابتن و علمی که دوباره ریشه کرد

Arraabeha

Sokhan

شد از قلمش خلع 
میریخت تو جامدادی جنگ 
وقتی تراشید سرشو پایه نقاشیش 
همه بهش خندیدن 
گفت چقدر حقیرن این رنگ ها 
یه خط صاف کشید وسعتو نشناخت 
تهش نقطرو انداخت 
گفت خدا همین جاست 
که من میکنم حسش 
ما همه از همین نقطه ها میگرفتیم شکل 
شایدم این کرم تو این جهان پیله نمیشه 
وقتی شکم هوا پر از خاکه 
باید پروازو بلد باشه اون تا بشه فاتح 
چشماش که بازه اما نگاه میکنه به ساعتش میفهمه هنوز خوابه 
میکشه ۴ تا خطه صاف هی 
از همون خطایی که بهشون میسپاره باد دل 
گفت پروازو مدیونم به ایم ریسمانه پاره 
کجای اتاقت شدی پنهان که اگه نورم بهت بتابه نداره فایده 
بگذریم در کل تق تق تق 
در شد باز یکی گفت بس کن 
همه هستیم 
اما هیشکی همرنگ نیست 
من دارم خفه میشم از این تنگی 
از این تردید 
شاید ما تو دنیای بعد مرگیم 
شایدم همین جا نشستیم منتظر چرخیم 
چرخ ارابه های خاموش 
زیر جهل دریای مغلوب شده به پیروزیه فانوس 
ولی ما که از چوبیم غرق نمیشه هیچکس 
انگار شنای ساحل شناگرای خوبی نیستن که غرق میشدن تو ماهه کامل 
نه چون اونا از خاکن 
تهش همه یکی ان
تو این عالم ذر چیزی برای ترسیدن نیست که بخوام ببینم
-----
مثل ارابه ها رو من قدم بزنید
کل جهانِ سفید منو با رنگ بخرید
من همین پهنا من همین گستره ی سفید
من همون پیچی که تو موهای لیلی نمیشه دید
بزن آبی کهشکونِ پسِ آسمون
از شهر بزن بیرون روی این دنیای کاغذی
زمین صاف و بی مرزه تا وقتی با منی
من و تو رویاییم یه عالمیم

Rang'Haa

-----------------------------
07 . Skit (3ta harfe akhar)
-----------------------------
بی قیدو شرط بدون نیت 
بدون هیچ انتظاری از وجود سیرت 
نمونده نیازی برای دیدن 
ندیده های حبس شده پشت میله های بدون سلول چشم های خیرم 
بیاید بریم جایی که ستاره هاش تیرن 
تو رویایی دیدن کابوس خواب ندیده ام 
جایی که دهن مردمش همیشه باز نیست 
جایی که برنده بمونیم با این که باختیم 
این تفکرا که فقط غمن 
نمیدونم
یا این غما باعث افکار منن که میخونم ؟
همین مجمعم پاسخ سوال صلاح جمع نیست 
تا کی به گردنتون آویزه طلای تحقیر؟
تا کی میخوایید شورش کنید علیه بند تسبیح 
دونه ها علت پراکندگیتون پارگیه نخ نیست 
شماها فقط رعیتین پای این قلو زنجیر 
باید بدونین که اربابه که میکنه تغییر 
من سعی کردم شمارو بیرون بکشم ولی انگار فقط خودم دارم غرق میشم تو لجن 
خواستم تنهایاتونو دور کنم ازتون ولی خودم نقابشو میکشیدم رو صورتم‌
بیایید بریم جایی که نیست اثری از بودنم 
یا حتی از کبوترم 
ولی هنوزم تو سرم میبینم دونه هاش رو خاکن 
به امید برگشتنش چه خونه ها که ساختم 
چه زوزه ها که بادم میکشید اما هیچکس صداشو نمیشنید 
این چراغو نمیشه دید با این ک هوا تاره 
اما صدای سازش 
می ارزه به لرزیدن انگشتای شهنازت رو تن سیمت دنیا 
رو سر سیبت افتاد کدوم درخت فهمت ؟
ساکنین ستاره های سنگدل 
انگشت اشارتون سمت کدوم دل تنگه 
کدوم حشره طعام مدفوع سیری ناپذیر این مرگه ؟
دروغتون قشنگه 
چه آهه سردی از دل تنها میره تو کوچه ها 
هنوزم میاد روح این شهر به خواب پوکه ها ؟
شاید به جای فتحش 
دلم گرو حضم همین سه تا حرف آخره که نوشتم رو قلبش 
بیاید با هم بریم به همون جایی که بفهمه 
به همون جایی که بشه بهش بگن دل

Skit (3ta Harfe Akhar)

-----------------------------
06 . Pesar Bache
-----------------------------
یه پسر بچه که زندگیشو شروع کرده تو یه کوچه ی باریکو 
کثیفه پر از لکه 
با یه قفسه ی چوبی پر از هیچی که تکیه به دیوار زده با یه میخو چند تیکه چسب که
 دلگیر از خالقی که رنگ پوستشو سیاه آفریده شاید هیچ موقع بخشیده نشه 
سنگ فرش خیابون میده بوی آغوش مادرشو از دید اون زندگی یه تحقیر محضه 
تو حرارت شهرم اون اغلب لباسشو بیرون میاره از تن
 یه ساعت مچی بد رنگ رو مچش که همیشه خوابه انگار خسته اس 
کی میخواد عاقل شه نمیدونم من اصلا 
پدرش یه سرباز تو جنگ جهانی سوم بود که هیچ وقت به خونه برنگشت 
پس هیچکس نیست که واسه شام میز بچینه وقتی نمیدید پدرو مهمونه سرزدش 
میزنه آلبوم عکسای خونوادگیشو ورق 
معلم سر کلاس دنیا حاضریشو نزد 
با خودش گفت تو جایی که ارابه میشد قلم 
من یه جاده ی سیاهه پر از راهه پیچو خمم 
مثل درختی ک دلش لرزیدو برگهاش ریخت 
حقیقتو تو دستای مرد نجار دید 
شاید اونم میخواست یه پسر واقعی باشه 
نه یه ادمک چوبی بشه هم بازیش 
زیر آوار نگاهی که از چشماش میگذشت 
بین مردمی که برده ان و انکار میکنن 
اون پادشاهه قلمرو تنهاییاش بود 
نه سرزمین هایی ک با خون اشغال میشدن 
اون رنگ میزد به دیوارای شهر تا شاید انتقامشو از این زمین یخ زده بگیره 
اما تمام رنگ های تاریکه دنیارو جمع کنی یه صحنه از این منظره نمیشه 
میگفت با یه گل میشه بهار 
رومو میشه یه روزه ساخت 
تق تق 
کیه میزنه در پس 
دوباره یه مهمونه ناخونده 
پسرک اینو گفت تو واهمه ی مرگ 
دست نوازش کشید رو سرش راهبه ی شهر 
چشماشو بست تنش انگار شد سرد 
شد طرد رفت جایی ک نشه پیداش کنن 
گفت تو جهانی ک پر شده از کوتاهیه فکرت 
چقدر بلند تر شد قد این دیلاق جهل 
شاید دیگه نمیزنه نبض این سکوت ک این شهر زندست هنوزم به اجبار وهم 
چه کلافه میبافتمت تو منظره ی بومم 
من هنوز باید تو این زمین یخ زده بمونم 
وقتی رنگی نیست که به صورت بی روح این شهر بزنم 
چطور از دستی ک روش نقش زده بخونم 
عا پسرک من هنوزم خسته ام 
میاد از همه چی بدم 
حالمو بهم میزنه رفتن 
بعد از آخرین برف دیگ خروس نمیخوند کبکم 
تو دنیای ساخته مغزم چقدر سفیده 
با این وجود هنوزم میشه دیدت

Pesar Bache

-----------------------------
05 . Noor
-----------------------------
از لرزه های افتاده به اندام این پهنا 
شکستن بغض های گلوی پنجره ی تنها 
اما این درد همیشه هست همراهش 
ک باز میکنه قلبشو تا 
نور مهمونه خونه بشه 
به کوتاهیه فکر تمومه سایه ها دونه بده 
شاید یه روز برسه از لونه بره 
قبل از این ک این خونه متروکه بشه 
باد بشین رو نیمکت های شکنجه گر تنهایی زوزه بکش 
پرده ها مینون میکنن دل 
از سقفی ک آوارو میپرسته ک میشه نصیبش 
و درختای خونه نشینه زرد 
سر 
تکون میدن به نشونه ی فهم
ک زیر بار حرفای زور باد 
خمیده نمونه تن 
اون کلی باج به خزون برگ هاشو داد 
ک دوباره جوونه زد 
از نگاهه دوخته به زمینش میشه فهمید ک 
نگرانه تمومه فصل 
نگرانه پاییزه محزونه بعد 
تنها باورش اینه ک تمومه شب 
نور کجایی خودتو بده نشون 
چشم ها مستحق تحقیرن 
بزار کوچیک شه مردمکشون 
اما بیا 
بیا تموم شه این پلیدیا 
بیا تموم شه این رنگ سیاه 
تموم ترس های بچگیام 
تو نبودت میکشیدن چنگ به دیوار 
هنوزم صداشون تو گوشم هست 
هنوزم میندازن رو شونم دست 
چیو میپرستید تو این مذهب سکوت 
که خورشیدش طلوع نکرد 
بدون نیست پاییز فصل رسیدن 
زاییده ی تابیدنته دیدن 
بده قول که بیدارم کنی اگه پایه قصه ی خوابیدنت بشینم 
میرم از شهر سایه های بالغت 
که تابشه آفتابو بلعیدن
از فصل بارش های برف 
تو عمق شعرهای نرسیدن 
از چین تو باد موهای ابر ها 
زاد گاهه نگاهه رنگ ها 
میرم از شهر کشیدن نقش رو نقش های پاره سنگ ها 

باد 
منو تو زمانه زیادی برامون باقی نمونده از یاد 
رفته هارو فراموش کن بزار بتابم رو تمومه شاخو برگ ها 
موهای پریشونه این ابر های حریصو از رو صرورتم بردار 
بزار بتابم 
بزار یه شب سرمو راحت رو‌بالش بزارم 
بخوابم

Noor

" Ino Befahm " Song By Erfan Featuring Bahram
Date Of Publication : Mar 10 , 2010
Composer : Atour

Hichkas - Ye Mosht Sarbaz

Mahdyar

Recent comments

Amircjal cjal

Alireza

AriaOnTheBeat

Sarhad0

Related tracks