CHILX

Words: Fadaei
Music: Mahdyar
سهم بچه‌ی من توی مملکت من، توی وطن من
پنج تا گلوله بود
ولی منِ محبوبه رمضانی، مادر پژمان قلی‌پور
قسم خوردم به حرمت خون به‌ناحق‌ریخته‌ی بچه‌م
گفتم هر گلوله می‌شه یک انگشت دست من
و پنج تا گلوله زدی شد یک مشت
توی دهان کسی که زور گفت
و کُشت 

تولده، همه دعوتن حتی ارزشیا
مامان کیک پخته روش چند تا شمع سیاه
ولی کسی نیست فوت کنه
گریونن حتی خط‌کشیا
خیابونو گل‌ریزون کرده بابات برات
کُشتنت ولی کسی تاوان نداد
با بغض زمزمه می‌کنه مامان یواش
کاش تقویم نودو‌هشت آبان نداشت
شیشه لبریزه از خون ملت
خاطرات پیچیده تو بوی اسپند 
برا مخالفا عزاداری ممنوعه
ولی واسه زینب 
به پا می‌شه سر کوچه هیئت
کاور مشکی، اتاق احیا
صحنه‌ها تو ذهنم می‌شن دوباره و دوباره تکرار
رنگ چشم‌های پژمانه آسمون صبح‌های تهران
خون زده بیرون از خودکار
یکی ازمون کم شد باز
صبور و پهلوون مثل نوید مردمدار
از اونا که هیچ موقع نمی‌شن سنگ‌قلاب
بخت ما گره خورده به بند پوتین
رازدار بود و خنده‌رو 
تو دستم یه سنگ خونی
پا برهنه میریم از کرج تا لنگرود
بعدِ سرنگونی

مقام معظم رهبری یالا 
بگو بچه‌م کجاست؟
ما هیچ‌وقت نمی‌شیم از هم جدا 
یالا بگو بچه‌م‌ کجاست؟
مقام معظم رهبری یالا 
بگو بچه‌م کجاست؟
ما هیچ‌وقت نمی‌شیم از هم جدا 
بگو قاتل بچه‌م کجاست؟

ضحاک زنده‌ست و حوریه کنارش
هنوز مغز جوونا روزی سپاهه
دستمو بگیر بلند شو‌
پسرم کجات زخم شده که خونیه لباست؟
گل تیر خورد، افتاده خاک به حرف
شهر‌ پُرِ مادرِ قاب‌به‌دست
حاج‌آقا بهشت و جوبای عسل که سهله
جهنم هم بعید می‌دونم راهت بدن
بچه‌ها می‌زنن کلوخ به سرگرد 
استخون پا سوراخ می‌شه با حضور‌ چکش
آدم نکش، شلیک نمی‌شه این گلوله سرخود
بند دویست‌و‌نه سوره‌ی فریب
بلند داد می‌زد تیر نزن با یه گویش غلیظ
اون تشنه‌ی آب بود، خون می‌چکید از کوزه‌ی علی
پرده‌ی گوش پاره می‌شه از شیهه‌ی خشاب
مامان لباس سفیدت قرمزه چرا؟
انگار شصت‌وهفته، سر جوونا رو نیزه‌ی امام
غذا چیه؟ گلوم کیپ کیپه 
گورای گمنام و جوونای تیکه‌تیکه
اشک غم شمعو نگاه کن
که واسه‌ت می‌چکه چیکه چیکه

مقام معظم رهبری یالا 
بگو بچه‌م کجاست؟
ما هیچ‌وقت نمی‌شیم از هم جدا 
یالا بگو بچه‌م‌ کجاست؟
مقام معظم رهبری یالا 
بگو بچه‌م کجاست؟
ما هیچ‌وقت نمی‌شیم از هم جدا 
بگو قاتل بچه‌م کجاست؟

کُشتن تومون هر عشقی بود 
به ما می‌گن معترضای مشکی‌پوش
خارج می‌شه با کِشتی پول
رهبر چیه؟ ایران یه زخمه و توام چرکی روش
رونق داره فقط روال سرکوب
سرد نمی‌شه کلاش مامور
گوله می‌خوره تو هلال ابرو
خودش ظالمه این امام مظلوم
تولده بدون کاغذ‌کشی
سنگ شده حتی دل ساعت‌شنی
می‌ترکه مغز جوونا جای بادکنک
پسرم تو رو از من گرفتن دادن به کی؟
شعر بود چشماش، یه غزل وحشی
با پنج تا گوله اون یه‌نفره جنگید
شناسنامه با یه مهر باطل می‌شه
ولی کسی نیست بگه قاتل کیه
بیست‌و‌دو تا بی‌شرف دنبال توپ
دهنا وصله به قلاب پول
پیرهن آبی پژمان قرمز شد
استقلالیا کجاست وجدانتون؟ 
حکم امضا می‌کنه دست غارت
چوب می‌کنیم لای چرخ عالم
رسیده نظام به فصل آخر
انتقام سخت یعنی خشم مادر

شما خودتون هم می‌دونید با آبان نابود شدید
و این آبان ادامه داره

مقام معظم رهبری یالا 
بگو بچه‌م کجاست؟
ما هیچ‌وقت نمی‌شیم از هم جدا 
یالا بگو بچه‌م‌ کجاست؟
مقام معظم رهبری یالا 
بگو بچه‌م کجاست؟
ما هیچ‌وقت نمی‌شیم از هم جدا 
بگو قاتل بچه‌م کجاست؟
مقام مزخرف رهبری یالا 
بگو بچه‌م کجاست؟
ما هیچ‌وقت نمی‌شیم از هم جدا 
یالا بگو بچه‌م‌ کجاست؟
مقام خزعبل رهبری یالا 
بگو بچه‌م کجاست؟
ما هیچ‌وقت نمی‌شیم از هم جدا 
بگو قاتل بچه‌م کجاست؟

Fadaei - Az Karaj Ta Langerud

Bubbly (with Drake & Travis Scott)

Quf-Taraneh Alidoosti

یه جوری به هم وصلیم انگار داربستیم
مراما هنوز داش‌مشتی
اهل هنر، از بدخواه درست می‌کنیم کاردستی
اگه حمله کنن می‌پیچه‌ بو عطر تفنگ
خلاصی می‌زنم راحت شی
ببین نمی‌ترسه مار از نیش
یه مشت لمپن 
با چند تا لوح تقدیر و تعریف و تمجید کشکی
فقط حرفی
بخوریم به هم میاد پایین جلوبندیت
گلچینه، کارا گل سر سبد
دست برنمی‌دارم از سر کچل دله‌‌طعمه‌هایی که می‌کنن تله بزک
وزه خودکارم از نوک دشنه ‌تیزتره 
فرو می‌کنم تو فکرت
تیرم تو کمونت، کیفم رو کولت
دماغ عملیت‌و عشقه
 
از کله‌ها پریده عقل
امان از مسیر کج
خیر شریک شر
دستگام تو کل دم و دستگاتون از صمیم قلب

بچه نیستم ولی رپ برام بازیه
یه جوری سلطنت می‌کنم انگار فامیلیم جهان‌شاهیه
درگیریاتون جُنگ شادیه
حاشیه ناهار کاریه
جوری می‌خورمتون بگن فدائی زامبیه
می‌دونه گنده‌ایم ولی مثل کبک سرش زیر برفه 
تهش رو به آسمان آبیه
صاب‌سبک چس‌ناله، خوراک گریه زاریه
وقتی با دیس میاد انگار خواستگاریه
قهوه قجری
می‌گیره خنده‌م از همین
تو محل قند عسلی 
رو ضرب با لحن عصبی
ما رو دیدی دنده‌عقبی رفتی بند بغلی
بی‌خبری رپ زندانه ما توش حبس ابدیم
بِیتا می‌زنه چک بهت عوضی
کف‌گرگی و کله‌ادبی

از کله‌ها پریده عقل
امان از مسیر کج
خیر شریک شر
دستگام تو کل دم و دستگاتون از صمیم قلب

عامه‌پسندی به واللهی 
گیر چار تا باریکلایی
بدخوامی؟ دو تا پیک شلاقی، خمره‌ای، دمپایی
با چوب و گزند مثل مور و ملخ از دیوارای محل 
می‌ریزن با فتوای حاجیت از پاریس
رُخت ننه‌من‌غریب، تو خورده‌شیشیه
وعده‌ها پای منقلی، کارا سرسری
وضعش کساده خوب نمی‌شه به چند دلیل
خالتوره، لای رپکنا به زور چپیده این اولیش
بی‌ثبات‌تر از خمیر
خط نستعلیق، ابیات فکسنی
رپ دبستان شده و میکروفون بستنی
تصویری که می‌دی ‌روش‌ بنویس شکستنی
جوری خوردتون می‌کنم جمع نشید با پلاتین
حماسه‌آفرینم، نظامی

از کله‌ها پریده عقل
امان از مسیر کج
خیر شریک شر
دستگام تو کل دم و دستگاتون از صمیم قلب

Hagh

Fadaei - Az Samime Ghalb [prod. Mahdyar]

غمت‌و نبینم قناری
چیه بی‌قراری؟
دنبال بهاری تو تقویم جلالی؟
کجای زمانی؟
ثانیه‌ها شهروند ساعتن
بگو نجاتت می‌دن اهالیش قاعدتاً
وقتی از گردن آویزونی به سقف قوانین
آه خودت‌و نبازی 
ما تفاله‌های جهانیم
یه خلاصه از امتحان شفاهی
جمله‌ها سیاهن زمینه‌ سفید
روا نی
شریک دلی؟ نه تو هم دردی علاج من روانی
لول دولول می‌زنه شقیقه به جیب
شاخه‌ها تله‌ن
می‌ده صدای جرس کمابیش سوت این قناری
جوجه‌هاش سر از تخم درمیارن خودشون‌و می‌زنن به قفس
پی رهایی می‌بُره نفس
مثل یه درخت زیر سایه‌ی تبر
ولی بی‌خبرن دم غروب می‌شه قاعده‌ عوض

زرد مثل صورت رنگ‌باخته‌ی یه فراری
هر زردی که‌ طلا نیس
بی‌رنگه حقایق، زرده جراید
سرخی من از شقایق، زردی تو از قناری

شیکما سیر می‌شه تو آسیاب دعا
آمریکا به متقاضیان دلار وابسته‌س
ما به ناجیای شجاع
که پشتشون بدیم ناشیانه شعار
مشت نشون بدیم
قناری به کوچ
حالا زمین‌گیر شده به آشیانه دچار
من شک دارم به شادیای شما
دیدی بعضیا انقدر دارن انگار فامیلای خدان
تو چی؟ سواری یا می‌دی‌ سواری
می‌خوری‌ تازیانه مدام از حامیان اوضاع؟
کمه امنیت، آدما شطرنجی‌ن و آینه‌ها‌ غبار
قناری اوقاتش قهره، قفسه سهمش
جمال چروک، بدن خسته
مظنه چنده؟
سفره‌ی‌ پربرکت، کباب جنون
تو آذر شرافت و همدلی
با اودیه‌ی کثافت مغز و لجن روح
لای کفن نون

زرد مثل صورت رنگ‌باخته‌ی یه فراری
هر زردی که‌ طلا نیس
بی‌رنگه حقایق، زرده جراید
سرخی من از شقایق، زردی تو از قناری

شمع می‌سوزه تا فضا بمونه روشن
می‌شه دود از میخونه بلند
تو رگا مهمونه سرنگ
پول از آدما می‌سازه یه حیوون دوسر
بیچاره کلمات که قربونی می‌شن تو میدون هنر
تو انزوا می‌زنم سنگ به شیطون خودم
وقتی‌ می‌بینیم خوبیا تو ریال ختم می‌شن
فاصله زیاده با دوریا
چقدن کوچیکا؟
بیخ بنا کج، به گوش کر نمی‌رسه صدای بلا
سر می‌کشه شعله از خیمه‌ی سوریا
طفلان قناری تشنه، قناری روسیاس
یه افریقاییه پی‌ یه قوطی آب
گم تو پوچی‌ سراب می‌ده کولی به زمان
زنده‌ست چون حتی پوسیده طناب
خمیده کمر، کز کنج کوری عوام
قناری مریض روحیه و دواش 
یه عدد قرص ماه تمام
الان تو ظهرِ

زرد مثل صورت رنگ‌باخته‌ی یه فراری
هر زردی که‌ طلا نیس
بی‌رنگه حقایق، زرده جراید
سرخی من از شقایق، زردی تو از قناری

تو چی؟
سیری از غذا یا اسیری‌ از قضا؟
بال‌ زدی‌ بر خلاف خیال
شدی مسافر مسیری تو سراب
تو جرات شدی و من طناب و 
الان دارن جر می‌خورن مفصلات
ولی هنوز آرزوشونه جات باشن 
تعداد کثیری از کفترا

Fadaei - Zard [prod. Mahdyar]

یه صبح سگی تعریف می‌کنه پاورقی
زندگی چنیمه کلمه سرخ می‌شه تو روغن حشیش
ثانیه‌ها کثیف، آینه‌ها غریب
تکیه دادم به صلیبی که پیکر مسیح‌و درید
می‌چکه خون از سرم وقتی عمیق
فکر می‌کنم به شب ضربت علی
این‌همه سوال
ما دنبال جواب و دلیل
پی‌ جهانی جدید
قید جهان‌و زدیم
رویا کویره
ترک‌های کفش تنها رفیق و شفیقت
انگار کره پادگانه، زندگی وظیفه
به اجبار ما هم در حال انجامش همیشه
حس می‌کنم یه روح پلید تو این تن شریف اسیره
خیاط کفن همیم 
تو ذهن سمی شهر 
هی می‌کشیم نفس عمیق
یه محشر مسری
گوله‌ی آتیشیم تبعه‌ی خورشید
تو یه منطقه قطبی
آواره 
شاهد تجاوز عرب و فارسم به آبای آزاد خلیج
با یه قایق کاغذی
پر مسافر، مهاجر اقیانوسای عمیق
ولی محو می‌شم تو آفاق کویر

شهروند معرکه
در بند جبر
با یه لبخند تلخی که انگار زیادیه گردن به سر
نه سیاسیه نه داره پرونده قتل
فقط مهاجره
پول نداره که بمیره
پیدا نمی‌شه گور مفتی
مسافره ولی نه مقصد داره نه کوله‌پشتی
به آغوش باز دریا می‌رسه بالاخره رود پُرپیچ

مرزبان اسلحه‌ت‌و دقیقاً بذار رو شقیقه‌م
بزن تیر آخرو خلاصم کن از این وضعیت
راه فرارم شو 
می‌گن بهار از نو میاد 
بعد از این سرمای برادرکش
این شهر داره هواشم گرگ
کانون گرم خونواده می‌شه تو حرارت ذوب
نفرت می‌زنه تو سماور قول
مثل چایی تو نعلبکی
می‌کشم جام بلارم هورت
می‌دیدم دور گردنا دار و طناب 
سیاست لب حوضی، وعده‌ها باد هوا
نه شب ظلمت رفت، نه اومده صبح امید
غروب جمعه بودیم، با حال خراب
بانگ درد به افق نفت 
از خاور مصیبت 
گوشا رو کر می‌کنه، لاله‌ها رو قطع
طوفان جهله و فقط می‌دونه راز بادو برگ
نمی‌گیره جلوی این فاضلاب‌و سد
سفری بدون سرفصل
وقتی مرزا خط‌های فرضی مغزن
سلامتی اون که پابرهنه کوهی رو فتح کرد
می‌نشست فقط واسه بند پوتین‌و بستن

شهروند معرکه
در بند جبر
با یه لبخند تلخی که انگار زیادیه گردن به سر
نه سیاسیه نه داره پرونده قتل
فقط مهاجره
پول نداره که بمیره
پیدا نمی‌شه گور مفتی
مسافره ولی نه مقصد داره نه کوله‌پشتی
به آغوش باز دریا می‌رسه بالاخره رود پُرپیچ

کاش می‌شد کل کره رو یه قدمی زد
ولی حیف که یه مرز ابدی‌ هست
رو نقشه نه
تو مغز من سیاهیا پاک نمی‌شن
باس خودم‌و پهن کنم رو بند رخت
ولی درومدن برگای پاییز توزرد
می‌گشتیم انبار کاه‌و، بیرون می‌بارید سوزن
زخم زبون مثل مورفین می‌پاچید تو رگ
به چشم آدم‌چوبیا جرمه آتیش بودن
امروز زندونی تن و تهش هم اسیر خاکی
انقدر نارو خوردی که زمینه‌سازی می‌کنی با خودت هم غریبه باشی
شهروندارو می‌بینی و ترجیح می‌دی عضو ‌قبیله باشی
سرباز بی‌سرزمین
می‌دونه بیشتره قدرت جیب از شهید
بعد بوی باروتی که توی ‌ریه‌ش خزید
دیگه عادت کرده به بی‌مقصدی
برسه یا نرسه قصه به آخر
مهم اینه من تشنه‌ی جاده‌م
قدمام روی تیغ دشنه‌ی عالم
مثل عقربه می‌چرخیم همه گرد یه ساعت

شهروند معرکه
در بند جبر
با یه لبخند تلخی که انگار زیادیه گردن به سر
نه سیاسیه نه داره پرونده قتل
فقط مهاجره
پول نداره که بمیره
پیدا نمی‌شه گور مفتی
مسافره ولی نه مقصد داره نه کوله‌پشتی
به آغوش باز دریا می‌رسه بالاخره رود پُرپیچ

Fadaei - Mohajer [prod. Mahdyar]

مگه چی می‌شه یه بار هم بنده
خدا رو ببنده
دورهمی خنده خنده
کله‌ها با پنبه بریده می‌شه
چیزی نی جنگه می‌خوننش جُنگ
دو تا نقطه می‌ذارن می‌گن چنگه
بزن ما تاب شکستن داریم
پنجره عاشق سنگه
لحظه‌ها لقن
تعادلت از کف نره 
بند به آب نده اصلاً
می‌گن تو بارون اسید حل می‌شه بند بندت
ولی باز پرسه می‌زنه با یه دفتر شعر
اصلاً عزرائیل بگو چنده؟
من خریدار مرگم
کاسبم پولم هم نقده
زندگی رنگ برگه
نه سبزه نه زرده
وقتی که تو لجن محضه
خاکستریه، افسرده، نم‌دار، خسته
گذران عمر تو این سگدونی مثل جق زدن می‌مونه با رنده
مفتبری بِرنده
کاسترو با آدیداس سه‌خطه
تن چه گوارا می‌افته به لرزه تو قبرش
می‌خنده، سوریلنده

آویزون شدم از بالکن
کف پام سرد، دستام شل
بهم می‌گه بپر
ولی من قبل اینکه بسپارم خاطرات‌و به باد
می‌مالم پوز همه ظالما رو به خاک

شاه مرده بود، رخ قلعه می‌بست
جنازه‌ها لخت بودن ولی کسی شق نمی‌کرد
کوچه بن‌بست بود و باز دسته می‌رفت
تو خلق تا لثه می‌رفت
زیر پوتین عرف
پیر ضجه می‌زد و می‌گفت
مگه آدما رو با تخم قبر نمی‌کنن؟
پس چرا سبز نمی‌شن؟
ما تو چارخونه‌های مرگیم وزرا طفره می‌رن
دنیا رو جهنم کردن و بهشت‌و وعده می‌دن
توی گریبونه سرا
جدا می‌‌شه کله از تن، چی می‌مونه برات؟
وقتی می‌شنوی پای تریبون بلا
جماعت اهل قلم می‌گن هذیون تمام
افیونه دوا
اینجا مرگ سهله فقط
توی عصر یه ملت مرده‌پرست
بیدار می‌شه از خواب شبا مرغ سحر
مثمر ثمره
پاره می‌شه پیوسته چرت بشر
من آخرین قطره‌ی اشک مادرم که چکید
آخرین تیر کلاش آخرین کُردم، بخورم به کی؟ 

آویزون شدم از بالکن
کف پام سرد، دستام شل
بهم می‌گه بپر
ولی من قبل اینکه بسپارم خاطرات‌و به باد
می‌مالم پوز همه ظالما رو به خاک

صدای بادم به مزرعه‌ی‌ گندم
پیرمرد نجار، سمفونی چکش
طبقه‌ی همیشه‌کج‌خُلق
شهروند درجه‌چندم
زندگی سگی، جماعت سگ‌کش
مستقل از حکم، خودجوش، سرخود
کمری که جلو شما نشد خم
دستای بسته از پشت
بند شکنجه
تصویری که نگرفت دوربینای هنر هفتم
طنز تلخ یه لبخند محوم
گریه‌ت می‌گیره بخندم
صبر کن
ما بغض تو گلومونه دیگه اشک‌آور واسه چی سرگرد؟
گوش راستمون‌و بُریدین و شدیم ون گوگ
قیصر شدیم تو کلاس آق منگل
بگو دست‌خوش
مسخره‌ست 
یه صلح غلط وسط اسلحه‌ست
دست از سر مردم برنمی‌داره روباه مصلحت
خسته‌م از قاضی و بازی
از گلوله‌ای که می‌کنه مخ شاکی‌و خالی
از جهانی که خوناب دغدغه‌ست

آویزون شدم از بالکن
کف پام سرد، دستام شل
بهم می‌گه بپر
ولی من قبل اینکه بسپارم خاطرات‌و به باد
می‌مالم پوز همه ظالما رو به خاک

Fadaei - Mage Chi Mishe [prod. Mahdyar]

چشم عشق کوره
نمی‌بینه خط قرمزو
کی می‌گه واسه عاشقی لازمه ترازو؟
همیشه پاک می‌کرد رد فکرش‌و
مهر از اول عاشق رها بود
نفس می‌گرفت
خفه نشه تو عمق نگاش
زل می‌زد بهش از کنج کلاس
می‌رفت جمعه به گا
کی بفهمن حال ما رو مرده‌دلا
مگه می‌شه شیرو اهلی کرد؟
نه مشتی هیچ‌وقت سرد نمی‌شه بین تیر و شهریور
اونا می‌خواستن ازم اصلاح بشم و 
من درمی‌اوردم تیغ‌و از جیبم
صورتامون آماده‌ی اسیده
با یه آرایش غلیظ وایستادیم تو روی سنت
وطن ما تن همدیگه‌ست
آواره‌ی همیم
سگیه اخلاق مهر، محبت یادش نمی‌ره
کسی‌و دودر نمی‌کنه کارش بگیره
نبین رخ کلمه‌ها سیاس
خیابون فالش سفیده
بالاش یه رنگین کمونه
توده‌ی سیاهه ابر چشِش
جوری مسخش می‌شن که کوتاهه دست طلسم
لخت بشه می‌پره رنگ بهشت
جلو پاش سجده می‌کنه موج دریا
مثل یه بُت که زده بیرون از دل شن
ماه غصه می‌خوره چرا دوره ازت
دلش می‌خواد جلوت حتی خم شه فلز
بگو مثقالی چند حرف مفت در و همسایه؟
مگه عاشقی زن و مرد داره؟
مهر تو خونه رژ می‌زد و بیرون علامت داره
سر رها سلامت باشه
از اینجای ترانه تنگ می‌شه طناب شعر
به ریه‌ها نمی‌رسه هوای عشق
اونا به مهریه فکر می‌کنن، رها به مهر
انگار آب جوش‌و گذاشتی تو دمای صفر
رها بزرگ شده و قد کشیده
بابا زود می‌خواد براش زن بگیره
سیابازیاتون بسه دیگه
دل مهر داره کنده می‌شه
رها می‌خواد معنی اسمش باشه
انگار یه تاریخ تو استثماره
تویی که الان داری پوزخند می‌زنی
بدون که نی اندازه پشگل بارت
مثل حس بین ماهه و ماهی برکه
چار فصل سال پاییز چرکه
رویاهاشون دست تقدیره 
ولی یه مار خوابیده تو آستین قصه
پوست تنش داغ مثل کویر
لخت شد رفت توی دل دریا
شیرجه زد توی چشم زمین
تا بلکه باز بشه گره از کار
خائنه هر کی که سکوت می‌کنه
ملت بیدار شید خورشید داره سقوط می‌کنه
کنده می‌شه گور قصه
قرمزی آب از خون مهره
تن شب‌و روشن می‌کنه سیر شهاب
رها تنها مونده با یه کوله‌پشتی
دلش می‌خواد‌ پیکر نصفه‌ی‌ عقایدتون‌و‌ ببینه رو ریل قطار
نگاه می‌کرد به بازتاب خورشید 
یاد مهر می‌افته تو رختکن باشگاه کشتی
چیزی از درداش کم نمی‌شه
حتی اگه بخوابه تو باطلاق مورفین
تشنه‌ست می‌خوره خون دل
دل رها شکسته بود مثل گوش مهر
عاشق پلک نمی‌زنه که غبار رفتن یار فرو بره تو چشِش
خاک له می‌شه زیر کفشای قدیمی‌ش
ایران بی مهر دیگه ایران نمی‌شه
تنش‌و رد می‌کنه همه مرزای زمینی
رها با عزرائیل سیگار کشیده
تا حالا شده عاشق پسر بشی؟
مجنون و مجنون زیر درخت بید
عادت کرده دیگه به ضرب میخ
حرفام‌و به تو نگم بگم به کی؟
خنده‌هاش‌ از ته دل بود مثل رقص یه جن
سرم رو سینه‌ی‌ رها بود گوشم به درد دلش
آب از آب جدا نمی‌شه حالا هی نرده بکش

Fadaei - Mehr o Raha [prod. Mahdyar]

جایی که بودم و جز خودم فقط کف کفشا دیدن
آینه رو می‌شکنم، صد تا می‌شم

چقدر عوض‌ شدی
دیگه مثل قبلنا نمی‌خندی
تلخه چشات
دورگه نگاه می‌کنی مردم‌و
نه حدیثی داری بگی نه می‌زنی حرفی
خلاف موجا رفتی
ولی دریا به شنای ساحل جنازه‌ت‌و داده تحویل
از کدوم پرتگاه پرت شدی 
که روحت شکسته و بدنت سرپاست
بوی یه خروار عقده می‌دی
مقصدت امریکا بود
شدی کفتر جلد تو سله آسایشگاه
پات دراز نشده
فرو رفتی تو عمق گلیم
قرار نبود کم بیاری
ممل امریکایی
نه جاذبه جذبت کرد نه پس‌ت زده دافعه
نسل ما معلقه 
مثل حادثه قبل رخ دادن
یا اتفاق قبل افتادن
نادره
شاکی از خالقش
ترک قافله نشسته می‌زنه به دل فاجعه
غریبی نکن
می‌شناسی ما رو مشتی
دست و پا زنجیر
بچه ناف تیمارستان دهه شصتیم
تهران وحشی
دل تو ایرانه تن آواره‌س
نسل ما به گوله می‌گه آرام‌بخش
خلاص می‌شه با تک‌تیر

زمین گرده و ما کنج جهانیم
دندون‌شکن مثل شوک روانی
من از آتیش اومدم و به آتیش می‌رم
تخممه بهشت با کل اهالیش

یکی بود همیشه از گوشه راه می‌رفت
مهم نبود براش کسی چپ نگاه می‌کرد
زمینیا زمینم بخورن گشنه‌ن
یه تیکه نون داشت چار تیکه می‌کرد
یکی بود ستون بود واس رفیقاش
بارون بود تو تشنگی‌هاش
از رویا قصه می‌ساخت
می‌گفت با عشق زیاد
ولی کابوساش‌و همیشه نصفه می‌ذاشت
شهر رو که از ارتفاع می‌دید 
می‌گشت یه دو تا آدم ببینه
لاتی زل می‌زد به ملکوت
می‌گفت خدا کی استعفا می‌دی
که شیطون بتونه راحت بمیره
با سنگ می‌زد به ماه پشت شیشه
می‌گفت امشب تو کهریزک یکی از ما کشته می‌شه
خون‌و از رو مشتش پاک می‌کنه و 
هی تو دیوار می‌کوبه یه مشت دیگه
همه پی خالی کردن چپ هم
یکی سر صف، یکی ته صف
یکی سینه‌خیز می‌رفت کف شهر
یه نسل بستری‌شده تو تیمارستان دهه شصت
مگه نه؟
همیشه غلط‌اندازه ظاهر قصه
غیرتیه ولی عاشق جنده
هنوزم طوفانیه ساحل فکرش
شهر می‌ترکه 
وقتی در می‌ره ضامن شعرش

زمین گرده و ما کنج جهانیم
دندون‌شکن مثل شوک روانی
من از آتیش اومدم و به آتیش می‌رم
تخممه بهشت با کل اهالیش
زمین گرده و ما کنج جهانیم
می‌خوره تو صورت خدا مشت فدائی
من از آتیش اومدم و به آتیش می‌رم
تخممه بهشت با کل اهالیش

رو هوا می‌‌چرخید موی درویش مثل بید‌ وحشی
تاریکی می‌شه ترسیم
در حال سوختن می‌درخشیم
تا تاریکی می‌شه ترسیم
ما در حال سوختن می‌درخشیم

Fadaei - Timarestane Dahe 60 [prod. Hekmat, Mahdyar]

جای بالش کلاش زیر سرش
سر آدمی داره، بدن دیوه تنش
یالا بگو کیه الف؟ یالا بگو کیه الف؟
من می‌گم خودتی و تو می‌گی می‌شه مگه

بریم اول بازی
ورق‌و بریده قلم راوی
الف از همه شاکی
جوونیش‌و بوده توی قفس تاریک
جای شکنجه‌ها یادگاری
الان هم مثلثی نشسته وسط قالی
همه‌چی‌و دیده دهن بسته تا الان
عزرائیله می‌کنه کفن تن آدما
پیاده می‌زنه تو شهر 
از بهشت زهرا می‌ره تا جهنم خاوران
پرسه می‌زنه تو درندشت باورا
وقتی تو خودت گیری محاله فرار
سرش پایینه نمی‌ده جواب سلام
زمان می‌بره خوشه بشه شراب
دست مردم نون گندم، دل کباب
بازم آدم گشنه پی غذا
جراحه، می‌ره واسه معاینه مطب
همه‌چی زیر نظر
تیغ عمل تو جیب عقب
انگار تمام آدما بسیجی‌ن و اون زیر لقد
نه امنیت ملی میاد، نه صدا آژیر خطر
حس می‌کنه زنده‌ست وقتی آدما رو می‌کشه
با ساقیا دوسته ولی سر قاضیا رو می‌بره
حالا بگو داره کی بُرش؟
اولش‌و قدم می‌زنه، آخرش‌و می‌دوعه
چی شده؟

جای بالش کلاش زیر سرش
سر آدمی داره، بدن دیوه تنش
یالا بگو کیه الف؟ یالا بگو کیه الف؟
من می‌گم خودتی و تو می‌گی می‌شه مگه

الف آمار ب رو زده
ب داره محافظ و پول و پله
می‌خوای بشنوی داستان؟
کاغذ و امضا، تور و تله
سازمان می‌کنن نورو خفه
نون گندم تیلیت می‌شه تو خون الف
نقشه بی‌نقصه مثل ماه شب چهارده کامله
کلمه نئشه‌ست از شنیدن بار شعر
دست خدا رو می‌شه با کف‌بینی یه فاحشه
کلاهت‌و سفت بگیر اینورا می‌وزه باد جن
هوایی شده الف از جونش سیر
شربت‌و نوشیده
پارچه رو چپونده تو شیشه
صابونا رو رنده کرده تو بنزین
لباس پوسیده‌ی یه گل‌فروش‌و پوشیده
یه آتیش زیبا می‌کشه رو زشتی
نه الف نمی‌مونه بنده‌ی تاریخ
ماشه رو می‌کشه گوله می‌خوره تو کله‌ی حاجی
جامعه‌ی نمایش، صحنه‌ی خالی
هر انقلابی داره یه جنبه‌ی تاریک

جای بالش کلاش زیر سرش
سر آدمی داره، بدن دیوه تنش
یالا بگو کیه الف؟ یالا بگو کیه الف؟
من می‌گم خودتی و تو می‌گی می‌شه مگه

فرق نداره با هم حرف و عملش
صلح‌و دوست داره ولی جنگ‌و بلده
همه حروفا پیدا می‌شه تو زیرزمین صد و ده
همه سر و ته
ولی پا رو دم علف بذاری جات تو صندوق عقبه
یه صدای مطمئن تو یه جو مبهم
هوا برادرکشه، عابرا گرم صحبت
جبر مطلق اینه که 
لنگ کفش الف گیره توی حلق قدرت
سرباز اضافی، خونه‌ی پر
حومه‌ی جرم
مامورا می‌پاچن و پاره می‌شه روده‌ی مبل
اثری از الف پیدا نمی‌کنی اخوی
جز یه کلاش و یه صداخفه‌کن رو لوله‌ی کلت
نداره تب شک نه
تو کوچه‌های شهر می‌خوابه راحت‌تر از یه شاه 
تو یه پشه‌بند
بهم می‌گفت عشق قدغنه و 
الف شب قبل لبای ب رو گذاشت روی لب مرگ
مثل آب روون زلاله بیت
الف مفسد فی‌الارضه جرمش محاربه
شالش کهکشانه نصف کره کلاهشه
حتی کلاغ هم نمی‌دونه ته قصه قراره کجا بره

جای بالش کلاش زیر سرش
سر آدمی داره، بدن دیوه تنش
یالا بگو کیه الف؟ یالا بگو کیه الف؟
من می‌گم خودتی و تو می‌گی می‌شه مگه

از حاجی یه جنازه مونده و یه بنزِ قُر
تیرو نظام می‌خوره خون می‌چکه از لنگ ظهر

Fadaei - Alef [prod. Mahdyar]

می‌گن آدم از کوچیکی بزرگ می‌شه
دنیاش یه تلقین خالص، سر‌به‌هواست
منتظره بده یه دستی نجاتش
تشنه‌ی پوله، نمی‌بینه کوزه گنج زیر خاکه
دمت گرم بگو گرمی چنده زندگی بی‌منت
تا باشه چی قسمت
یا مِن‌مِنی یا مَن مَن
ازت پله می‌سازن بادو می‌ندازی به غبغب، ها؟
نمی‌بینه چاه‌و کور
لو نمی‌ره راز بین خاک و خون
مثل رابطه‌ی تاس و پول
این حرفا نمی‌شه نون و آب
قورت می‌ده فوت‌و باد
سر و وضع خاکی هنوز وایساده رو دو پا
اصلاً راز و روز
اصلاً زار و زور
اصلاً تار و پود خود خالق هم نبوده صاف و صوف
اصلاً یادش به خیر بچگی گل‌کوچیک، شوت و پاس
توپ پلاستیکی، جوب و ساق
نه کبود می‌کنه ضربه‌ها
نه کنایه‌ی بنده‌ها 
وقتی لالن واسه حرف حق 
انگار زبون‌ها روی رنده‌هاست
هی ها می‌‌کنیم ولی گرم نمی‌شه جمع ما
می‌رسیم به استخون هم زیر پوست زمین
اونقدا هم نیست عمق کره
در حال کندن گوشت همیم
خاک گشنه مرده‌خوره
فکر کن یه درصد
کلاغا بترسن
تا حالا فکر کردی به ترس تو دل مترسک؟
دستاشو باز کرده که بغلش کنی
ولی تو می‌ری میخ تو کمرش کنی
جاده نشون می‌ده هر کی سد رام بوده
از اون استخون مونده از من رد پا
یارکشیه بین مرام و جاکشی
خاکی باش قبل اینکه خاک بشی

Fadaei - Moghaddame [prod. Mahdyar]

TheRichPIA - Lonely | Official Audio

Available on all platforms!
https://streamlink.to/Lonely

Beat Producer: Weirdmahdi, Saintkeys
Mix and Mastering: Dehghan, therichPia
Coverart: Villainflame


Lonely

$ome $exy $ongs 4 U

DIE TRYING

CHICKEN

YoungBoy Never Broke Again – Gravity [Available Now]
Download - http://smarturl.it/38Baby
Stream - http://smarturl.it/Stream38Baby
 
Connect with YoungBoy Never Broke Again:
Facebook - https://www.facebook.com/nbayoungboy
Twitter - https://twitter.com/GGYOUNGBOY
Instagram - https://www.instagram.com/nba_youngboy/
Youtube - https://www.youtube.com/c/NbaYoungBoy

Fadaei - Zard [prod. Mahdyar]

Mahdyar

Recent comments

SHARIF

SHARIF

SHARIF

reza kargar

Related tracks