[رخساره-پایان]

مجموعه:رخساره
کلام:محمود
دکلمه:نامور
آهنگساز:عادل
مهندسی صدا:نویان
ضبط:استودیو گرند
عکاس:مسعود نادری
شعر:اسفند ۹۹

رد شدی رفتی که عزیز تر شی
حریص تر بشیم واست و
تو غریب تر شی 
بریز هرچی مونده الکل تهش
من سیاه مست بشم و
تو سفید بخت شی
رخت عزا رو درار قهقهه هامون
بپیچه تو گوشای قانون
توی رخدادت آروم
رخنه کنه عشق رخ نشون بده رخساره خانم
تا روح گرفتی از من رو گرفتی
با خُلقِ خَلق خوب خو گرفتی
جای باد بانو باز بوی اندوه گرفتی
قدت و قدِ غم خَم کردن 
قلع و قمع کردن واسم قلبت و قدغن
نقاره رو بزن دشمن و خبر کن
پدرت آهنگره، مادرت فولاد زره
کمون ابروت و بردار،سینه ت و سپر کن
توی حجله بودی تو لباس رزم
خون سرخت رو اسکناس سبز
قصه داره از
عشق بازی تو بازیِ خون
تا انقراض نسل
نُسخه ت و پیچیدن و نَسَخت و کشیدن
بدنت و دریدن چون تن تو رو ندیدن
گلم حلق آویز رو دار قالی
خشک شده لبخندش تو دار فانی
بهار ما نی
گوشی واسه فریاد ما نی
وقتی قدرت اومد جای جرأت
حتی توی جمله ت
جای سفره دست بردن توی لقمه ت
دنبال فرصت بودن لای مُهلت
ذهن پُره فریاد بود و زبون لکنت
سرزمین مادری خوده غربت


دوش می آمد و رخساره برافروخته بود
تا کجا باز دل غم زده ای سوخته بود
رسم عاشق کُشی و شیوه ی شهر آشوبی
جامه ای بود که بر قامت او دوخته بود


از غروب غیرت
چروک چهرم
رو خطای پیشونیم شروع شعرم
خوب نوشتمت از یه الگریتم
خو بگیرم با چشم قهوه ایت
خوشه چینا و پوست گندمیت
خون بمکن از شاهرگ امید
تف تو تصویر تاریخ 
انگاری انکاری
کوچ کردی از کشف حجاب به حجاب اجباری
نقاب و جر دادی
تو روزای تکراری
از خشم شب نه از روز بی روزی بترس
مرگ مرد نه از پیروزیِ پیزوری بترس
از فردای شکل دیروزی بترس

Rokhsareh

13-Rokhsareh (Payan)

[گل همیشه بهار]

مجموعه:رخساره
کلام:محمود
آهنگساز:آریو
مهندسی صدا:نویان
ضبط:استودیو گرند
شعر:دی ۹۹

کِی از چاله در میام کِی از چاه؟
هشتم گیر نُهِ تو یه سه در چار
هی درجا میزنم
هر روز هی درجا
داخل گلدون رو به آینه ی قدی
تو رو کاشتم تو گلستان سعدی
لب تر کن من چِشم
لب تر کن من چَشم
شبنمات که می چکید روی دفتر
جون به لبم می کرد لب جدول
گل یأس و می چینم
ازش آبغوره می گیرم
طاقچه بالا میذاره شیشه هاش و واسم
من گَردش و می گیرم
بغض پشت لبخندش و می بینم
پیچ و تاب دلبندم و می بینم
گلبرگ لوندم و می بینم
آفتاب و مهتاب تنش و ندیده بودن
نورش و جذب می کرد از لامپ اتاق
الان خشک لای کتاب
ما خوش بودیم گاهی
الان با تنهایی رفیقم و گلدون خالی
من دی ماه سردم گل بهارم
الان چندمین شبیه که تو رو ندارم؟
گلم توی باغ نبود که داخل یه گلدونه
تصور می کرد وسط یه میدونه
دورش می چرخن و میشه عزیز دوردونه
ببخش من و گلم اگه چشات گریونه


گلم من و قال گذاشتی
یاد تو میفتم وقتی که روی قالی گلا رو می بینم
هر کی ساقه ت و بچینه دُمش و می چینم
تو رو که می بینم انگار خدا رو می بینم
می دونم تو رو پیچک پیچونده
از پرچینت پریده و رفت از تو خونه
من تجربه ش و داشتم این قلبه خونه
فوری رد شدن از بوی تنت
نیستی ببینی تهی ترم من از نبودنت
بگو بس نبود غمت؟
منم ناجور ترین وصله رو تنت
تکرارت و به صدتا کلیشه ندادم
گل همیشه بهارم
نمیشه خرابم
دیگه سر پا نمیشم
دیگه حریف این سرما نمیشم
فردا تو پیشم  نباشی منم که توی همه دردا جا میشم
زورش نرسید حتی حرفاش و بزنه
تا برگاش یه ذره زرد شد 
سبز شد یه گل دیگه تو گلدون
نمِ گونه ی گلگون
تو رو کاشتن این برداشت منه
توی دل شب می سوزی توی دل شمع
محاله یادت بیفتم گاییده نشم
گاییده نشم
گاییده نشم
گاهی دل هر دومون
گاهی دل من می سوزه گاهی دل شمع


این تن لش جولق
معلق بود تو هوای تو مکرر
پیش همه کفری بود پیش تو مودب
مرتب می کرد گلبرگات و
کلا با تو مردد نبود مصمم
شک نکن هر روزم غروب جمعه س
اگه گفتم خوبم یه دروغ گنده س
شروع بکن پس
بگو راه رفتت خورده به کوچه بن بست
پریشونی پس پشیمونی از
تصمیمِ ترکِ تلخت
چند ماهه گذشته از رفتنت
هنوز آب می پاشم واسه برگشتنت
دست گل آب میدم چون تشنمه
واسه حقش رفت بگید حقش منه
من تشنه ی عشقم تو چند قطره آب
لبات خشکیده بود من غرق خواب
برگرد که باشم غرق بودنت
رد شم یا جا شم من توی شبت؟
پس ذره باشم از کوه غمت
من خنده باشم محو روی لبت
زندونی یعنی رها شدن از زنجیرش 
قلبم پیشش گیره میره از پرچینش
چِشَم آب نمی خوره گلم چشم نخوره
اسفند دود کنم واسه فروردینش

07-Gole Hamishe Bahar

Gilemeti - حراج (sale)

پشت این جنگ ها، پشت این رنگ ها
پشت این زندگی ها، پشت این سنگ ها
پشت این عشق لعنتی بی خبر
پشت این لبخند های تلخ بی اثر
پشت این لرزیدنای دست که نونشو میده
پشت این خطّای مداده که جونشو میده
من با هر خط که مینویسم له میشم داداش
دارم نقب میزنم به یک بنا به نام من بجنگ
نقب میزنم به سنگ، آب میکشم ازش
لاشه های دیروز من که قلدرن
امروز یه باوَرن که لاشخور خورن
من اون تختم به روی من به گچ زدی به خط
ریه های امروزم از همون گچا پرن
من خُلم یا این همه خلقِ بی خبر
وقتی پشت هر قیچی باغبونیا گلن
آهای عمر کوتاه گل دروغه
آهای پرتگاه نسیب پل دروغه
آهای زن های خسته نفس شدید مجرم
آهای مرد های چرک قصه های کار
آهای بچه های کوچه های خاطره
آهای گونه های سرخ دخترای دار
آهای پیرزن چرخک به دست
چند تا دست باید بچسبن به هم رئیس؟
که مهر بسازن بکنن این مملکتو آباد؟
چند تا دست باید بشن قطع
تا این چرخ بچرخه واسه مملکته آباد؟
چند رئیس جمهور؟چند کابینه؟
چند شعار شهر آزادینه؟
من که مست الکلم أ پرت و پلا پرم
من همون نگارم که گیسومو به دندون کشیدم أ تو دست این تبر
تموم من موند زیر چرخ جامعه
قرصم، دودم، الکلم سقوطم
با تموم مادرای این شهرم این همون پسر بود
به خاطر درد، رگ سرد، تو تن لت و پارَم
من پسر صلحم اما ننم سر زا رفت
من موندم لای شما لاشیا
من موندم لای بازی با این بازیا
کلی انسان طلب دارم
پشت هر نگاه پر از لبخند کج شدم به اخمت
بگو تموم مانع ها رو رشدم بشینن
آخ، که نمیدونی این پشتم چه بیوه اس
پشتم چه بیوه اس، چه بی سند چه تلخ
این جهان چه رنگینه، آخ که نمیدونی
چقد دلم خالیه و راه رفتن با دل خالی چه سنگینه
شدم یه شاعر از دست تو از دست تو تو ها
شدی یه شعر به دست من به دست من منا
پشت این سوز باد تازیونه
رو صورت کتک خورده ی این همه خونه
پشت حق مردم، شعار ناشیونه
پشت این فراموشی های ماهی گونه
پشت لب لال آرزو های محال و هوا و خواب و خیال و
پشت زار لاله و لاله های زار پاره
پشت بابا های جاهل و مادرای پر از زخم
پشت شهر تحقیر، برچسب تقدیر
دستای بی تصمیم
بی قدرت بی خلاقیت
پشت دعای فردایی تلخ
پشت من چه بیوه اس
اما هنوزم رو تخمم میرم راه
لحظه هامو لت و پار میکنم با حرفام
پشت سینم چه قهره دل
پشت این دل چه دل دلیه اهل دل
پشت پر پروازم بازار داسه
تلخه که تیغا میخونن لا لای لاله
پشتم چه بیوه اس
کجا بزارم پشت کدوم ابر ها خدا بزارم؟
پشت تن زر پرست کوچه های تهران
درخت های پاییز برگ گریه میکنن
به قیمت خدای خسته از صدای گرگا
حتی اگه مثِ پشتم بیوه شم
با این دستام شلوار دنیا رو میکشم پایین
من پسر صلحم اما ننم سر زا رفت
یک، دو سه چپ راست بالا پایین
زدین، زدین، زدین، حالا ماییم
منم که میام از پشت قبر آرزو
پشت این عشق لعنتی بی خبر
پشت موی بلندت که دزدیده شد به شعر
یه تیکه ام با صورت رفت تو ناکجا
منم ترددم منم فوت منم منم یه مردم
منم تلخ به رنگ الکل
منم یه صورت با چند هزار چشم و گوش
منم یه قامت با چند هزار دست و پا
من هم کورم، هم لالم، هم کرم، هم خیالم

Ali Sorena - Poshte In Jang Ha   علی سورنا - پشت این جنگها.mp3

" مُحيط "
چكامه و ايفا : اِحسان
اهنگ و طراحى صدا : عرفان بيات
پالايش صوت : عرفان بيات
طراحى جلد : اميرحسين حاجى مرادى
(يك شنبه ، در تاريخ ٨/اسفند/١٤٠٠ منتشر شد)

 “ Environment “
Rapper and Songwriter : Ehsan
Producer and Sound designer : Erfan Bayat
Mixing and Mastering : Erfan bayat
Cover Art : Amirhosein Hajimoradi 
Release Date : Sunday , February 27 , 2022



محيط

قسمت اول :
چه محرم اسرارى بود پنجره بى گناه
خودكشى تدريجى با گونه استخوانى
سيگار هاى بى شمار ، كافئين بى ثبات
از اول الفبا ، من با آى بى كلاه
كلاه پس معركه شديم براى واژه ها
از توصيف درد ها ، غم ها ، غصه ها
توجيه يكه خوردن سر سفره ها
عصاره جوانى تا خطوط پيشانى
درهم و برهم تر از بداهه ترين جمله ها
به سنگينى سينه بعد از عميق ترين كام ها
به سبكى بال از پرواز روى بام ها
از فريب مسافت به فاصله اى جانكاه
جان پناهى ندارم فارغ از اين گام ها
تو اين برهه از زمان تمام واژه ها حقيرند
از بيان درد هاى انسان و بى شك
ما اجتماع زاغه نشين به مانند زاغ ها
روبهك را سير كرديم از پنير فرصت
نوكرباب نكبت بارگاه بى بضاعت
بار ها تيره شديم از دوباره بى كفايت
بار روى دوشم زير بار كوتاهى نرفت
قامتم بلند شد زير سايه تبر
حق من كفاف نميداد به كف دهانم 
از بيان واژه هاى رنجور بى زمانه ت
اين همه رنج رو بى "نون" كردم
رج ببافم روزى از اشتياق باقى مونده م
ولى با هر كلافى كلافه رويا ميبافتم
انقدرى بافتم كه اخر سر باختم
به مثابه خياط كه سوزن را گم كرد
با هر نخ سيگار بخيه ميساختم

همخوان :
هندسه درد رو ديدم از رسم روزگار
با پرگارم چرخيدم به دور كوچه ها
دايره ها مي كشيدم به وسعت چشم ها
محيط من نگاه بود با شعاع لحظه ها (٢)

قسمت دوم :
بى رمق ترينم در لحظه هاى انتظار
مثال خروش موج خوفناكى ام كه زد سيلى 
به تمام صخره هاى استوار
شناگرى مغروقم در عمق هر اتفاق
چو نهال بهارى سبز نشد روز ما
از روزگار خسيس تا پوزخند اسكناس
رهگذر كه مى رقصيد به ضرب هر سكه اى
مچاله تر از كاغذ شاعر بى ادعا
گورستانى از تمام حرف هاى ناگفته
نامه هاى تاخورده
چشم هاى ناشسته
مدفون پشت استخوان جناغم
هر اسم گهربار پيشوند "نا" خورده
وقتى عقربه(عقربِ) ساعت ، ثانيه ها رو نيش زد
لحظه ها ملتهب تر از گذشته پيش رفت
هر دم و هر بازدم از سپيده دم ، دم نزد
گرگ ترين لحظه از كنار ميش رفت
و لب هاى نغمه خوان لالايى لال شد
گل پونه پلاسيد از اشك چشم ها
افكارى فاحشه با سينه بندى پاره
چاك اندر چاك خورد سينه هر شاعر
اعصاب من بى شباهت به ديوار زندان نيست
پر از خط خوردگى و خطوط تكرارى
به جرم بى گناهى پشت هر ميله اى
با قافيه ها سروده ام قطعه آزادى
همدم گردن من دار مكافات شد
وقتى دنيا اسير خواب و خرافات شد
انتظارى نيست اگر بى مايه بميرم
وقتى مرده پرستى مايه مباهات شد

[هفت كفن پوساندم در فهم زندگى
در مسير جانسوز "واج" تا جمله اى]

همخوان :
هندسه درد رو ديدم از رسم روزگار
با پرگارم چرخيدم به دور كوچه ها
دايره ها مي كشيدم به وسعت چشم ها
محيط من نگاه بود با شعاع لحظه ها (٢)

قسمت سوم :
نه به "غين" ارتباطى داشت نه به "قاف"
(غالب-قالب) ، شعر بود تا به اينجاى كار
پر شد حجم محتوا از هجمه ى واژه ها
مكعب ، هرم ، استوانه نامه ها
با دست خط كج و معوجم به دور از خطا
خطوطى رسم كردم رو زبانى كه شد اخته
خطم محل تلاقى "خرچنگ-قورباغه"
از هندسه بركه تا ساحلى گداخته
آب جمعيت سخت ناگوار بود
خشكى رو هديه دادم به گلوگاه شعرم
با وهم تشنگى سيراب از آب گل آلودى
از گل و لاى فكر تو گلايه ميكردم 
كور بخت ميشدى از گره روزمرگى
خرده ها به سر گرفتى از درد سرخوردگى
با يگانه برهان سلب آزادگى
دم گرفتى هر ثانيه از محيط افسردگى
بگذريم از روايت قصه دلتنگى
درد و دل سيگار با پنجره اى غمگين
خيره به توده تيره فامى از ابر مصنوعى
چه خاطراتى دود كردم به همين سادگى
فيلتر پرت شد سمت لبه هاى جدول
جدول بود و هزار معماى لاينحل
پس از كلى كندوكاو پوشالى
سودوكو بازى كردم براى تقويت حافظه
مثل سيب از درخت ، هر اتفاقى افتاد
من تجربه رو كشف كردم ، نيوتن جاذبه

[نوشتى از چرخش هولناك پرگار
مبدأيى آغشته به غبار مقصد]

Mohit [Prod.Erfannbayatt]

Biareh Cash

Sasan Sunami - Emarat

'' دوباره ''
شعر و اجرا : سِـر
ضرب‌آهنگ : پارسایکو

Dobare | دوباره

🗝️
۰۱. سامسارا ( اینترو ) 
مجموعه: ابداع
شعر و اجرا: راستین
ضرب: اشکان
تنظیم: اشکان
جلد: محمود
تاریخ انتشار: ۱۸ شهریور ۱۴۰۲

01. Samsara ( Intro ) 
Albume: Ebda
Rapper: Rastein
Producer: Ashkvna
Cover Art: Mahmood
Data Of Release: 9 September 2023


زاییده شدم از رحم درد
زاییده شدم تو عصر جنگ و خون و حرص قدرت
زاییده شدم سر در دامان مادر فکر کردم کل جهان همینه در امانم، نه
زاییده شدم با باورهای غلط
زاییده شدم بدون فهم دینم رو کردن طلب
چهار چوب قانون حصار، جبر ، نفاق
از ابتدا انداختن گردن ماها طناب
گاییدم افکار پوسیده رو که با زور حتی تو کت منو امثال من نرفت
تو اجتماعی که قدرت یعنی پول، مردم حذب باد میکنن هربار رنگ عوض
حکم فهم ارتداده بی شک
جواب جسارت چوبه داره تو این شهر بی رحم
۹ ماه تو تاریکی منتظر نور
زاییده شدم انگار چشام کور بود
همه جا ظلمات همه جا تاریکی همه نگاه سرد همه بدون هیچ امیدی
صورت ها وارونه هزارتا نقاب همه تو خودشون گیرن خودشون رو زدن به خواب
روشن فکر قلم کور پاپتی، امید واهی نده همه دورگرد دردن
محتاج نقدهای فراستی، زندگیا تخیلی، درام، اسکار بدین از دم
زاییده شدم دست زمخت بابا کشیده شد روی گونم فهمیدم بی رحمه دنیا
فهمیدم واسه نون باید بجنگی
تو دلمون پر شک و تردید بایدم بترسی
هر گلی قشنگ تره سریع میچیننش تو باغ
هر سری بلندتره سریع میکننش تو آب
اینه رسم زندگی منو به کجا آوردین منو چرا زاییدن

01. Samsara ( Intro ) ( Prod by. Ashkvna )

Kandoo

Dide va del (remix)

Music by Mahdyar Aghajani 
Words by Hichkas, Reveal 
Vocals by Hichkas, Reveal, Bidad  and Amin Fouladi

Released by: Saamet 
Release date: Oct 1, 2006 

07-Gole Hamishe Bahar

Mahmoud

Recent comments

$outh.kid

Paulita Morgenstern

Related tracks