از بس قلمو دست گرفتی انگشت سبابه خسته اس

[عکاس باشی]

کلام: محمود
آهنگساز: فغان
مهندسی صدا: نویان
جلد: علی موسوی نیا
ضبط: استودیو گرند
تشکل: برنو
شعر: آذر ۱۴۰۰
تقدیم به برادرم مسعود
#همه_یکسانیم
@mahmoud_hiphop


زیر گنبد کبود
یه عکاس باشی بود یه دوربین کنون
کم بود توی عکساش رنگین کمون
به گمونم کمونه کرد دل غمگین اون
روی سوژه های کوچه های درگیر خون
دوربینت و بردار بکن شال و کلاه
از شاخه گُلا عکس بگیر تا شاه و گدا
مسعود دادا مسیر ما اسیر باد نشه
کلی سوژه ی داغ میشه نصیب ما
بیا توی گود گُر نگیری از دور
مسعود دستور نگیری نری تو پَستو
مسرورت نکنه این فضای پَست و مسموم
مسعود داداشم ، آینه سوژه ی خوبیه
آخه حقایق و میگه ببین داداشم، آیینت
جا بشه تو دایره تو رو کور می کنه
پس صدتا شمع چه فایده؟
نوری نمی بینی توی این شهر که
حتی بالاشم پایینه
یه تبعیدگاهِ که از دیدگاهِ
حُکام به محکوم میشه تحمیل آره
این شهر کلی سوژه ی غمگین داره
سرافکنده میشن
اینجا بهمن و از بهمن می کشن
سوژه داغ مردمِ گوشه ی قاب
چهره ی چرچیل دارن چهل تا نقاب
عکاس سوژه ی بعدیمون کلی درد داره
تَن داده به چَک و لگد و داس و قداره
پُره فریاده، غمباده، حراجه
تو این شهر زن چند مرده حلاجه؟
از قضا خبری نیست از غذا
رو به انقراضِ اقتصاد افتضاح
اقتضای شرایطه 
انتظار نداری مَرد مَرد بمونه بی اسکناس
وقتی زن گشنه س مردونگی داره تاریخ انقضا

عکاس باشی عکاس باشی
به ساز دنیا نباید رقاص باشی
عکاس باشی عکاس باشی
راویِ حقایقی نباید نسناس باشی

یه عکس آب دار از خشکسالی بگیر
از جامعه از جامه ی اجباری بگیر
هر چی دوست داری بگیر
عکاس عکست و نکن بیزنسی
جز تو نیست کسی
که بخواد حقایق و ثبت کنه
دروغ نشر نکن مثل بیست و سی
اونا که گفتن خون خیابون
فتوشاپ و جلوه س
یا باشون بودن هم دست
یا چشم و بستن از ترس
یا مادرشون جنده س
ضعیفه چشم دوربینت لنزه
زومه روی بنزه
بزمه واسه شون واسه ما 
غیر قابل هضمه کذبه
تمیزه لنزِ دوربین تو سوژه ها کثیفن
واسه اونا مکیدن و واسه ما اکیدا
جویدن و شروع کردن زالوها جدیدا
از بس مسعود بی مکث عکس گرفتی
انگشت اشاره ت خسته س
یه لحظه دوربین و بده به من 
بد جور دست و بالت بسته س
می خوام ازت عکس بگیرم و حالش و ببرم
مسعود داداش کدوم دکمه رو بزنم؟
اینجا که ایستادی پشتت دیواره
عکس مشتی آشغاله
بشون رای میدن آره
بیا این ور بایست 
آخه دیوارش گرافیتیِ خوشکلی داره
بَه کی داداش به این خوشتیپی داره؟
با آب و تاب می گیرم یه قاب ناب
از مرد بی نقاب و احسان رفیق فاب
مسعود عشق یه طرفه همیشه سهم من بود
عاشق مبینم اون عاشق بید مجنون
به اون که رفته دیگه نگی برگرد
واست بود یه جای ویژه توی قلبم
می تونستین اونجا سه تایی جا شین
کنار خواهرام معصومه و مریم

عکاس باشی عکاس باشی
به ساز دنیا نباید رقاص باشی
عکاس باشی عکاس باشی
راویِ حقایقی نباید نسناس باشی

عکاس باشی عکاس باشی
دوربینت و بردار پیشم پس باز بشین
حساس باش رو حرفم پس باز داشی
تو که شاهدی جوونی من پای رپ رفت
کلی کلمه بیرون اومد از لای هر حرف
غالبا نفع نداشت 
ولی واسه من خوف بود که بشم خَف
اون که سبک رپ می شد سوژه خنده ش
هر چی برازنده ش بود و می گفت از خشم
ما رو جوجه می دید
آخر پاییز می بینه شعرام 
تاثیر گذاشته رو زن و بچه ش 
صدام مثل خون هادی میشه کف شهر پخش
مسعود چهره ی داداشت بود غمگین زیاد
آخه حقش و می خواد
آسیاب به نوبت
پرش بلند قبلش دورخیز می خواد
می کنم صبر سمتم صد تا دوربین میاد
توی دل سنگشون نمی رفت میخ
کار هیپ هاپ بیخ پیدا می کرد بد ریخت
خودکارم میگه روی ورق خون من ریخت
تا آگاهی بدم و بکنم مو به تن سیخ
داداشت مثل درخته وقتی پُر باره خَم میشه
ضربه خورد از ریشه
وقتی که قطع بشه
واسه ی هر آتیشی هیزم نمیشه
حتی بسوزه هم دود از کنده ش بلند میشه
آخه می دونه این قلبه درگیره
به دست تقدیره
حتی شده با بغض تو عکسات بخند
کی می دونه کدوم عکسش رو سنگ قبر میره؟
می دونی خواب ندارم
شب و روز و بیدارم
رو تن سفید ورق کلمه رو میارم
وقتی که بمیرم و جسدم و بیارن
دفترم و میدن به میراث فرهنگی
خودکارم و می برن توی موزه میذارن

عکاس باشی عکاس باشی
به ساز دنیا نباید رقاص باشی
عکاس باشی عکاس باشی
راویِ حقایقی نباید نسناس باشی

آقا، آقا نمیشه یه عکس از ما بگیری؟

عکاس باشی عکاس باشی
به ساز دنیا نباید رقاص باشی
عکاس باشی عکاس باشی
راویِ حقایقی نباید نسناس باشی

برنو


Comments

sinsoltan

DeADLY

DeADLY

DeADLY

ALEF

Khashayar Noroozi

ehsazn