موسم گل ، دوره ی حسنیک دو روز است در زمانهای به دل آرامی به عالم فسانهای که ز تو مانده نکویی نشانهخاطر عاشقان را میازارخوش نباشد ز معشوقه آزارگر بسوزد شمعُ پروانه را با زبانه چون شود روز ، شمع و شب را نبینی نشانه…
چون شود روز شمع و شب را نبینی نشانه
به به
Home
Feed
Search
Library
Download