شب های رویایی ـ عبدالحسین مختاباد

ما را بس. بانو دلکش

دستی افشان تا ز سر انگشتانت صد قطره چکد هر قطره شود خورشیدی
باشد که بصد سوزن نور شب ما را بکند روزن روزن
ما بی تاب و نیایش بی رنگ
از مهرت لبخندی کن بنشان بر لب ما
باشد که سرودی خیزد در خورد نیوشیدن تو
ما هسته پنهان تماشائیم
ز تجلی ابری کن بفرست که ببارد بر سر ما
باشد که به شوری بشکافیم باشد که ببالیم و بخورشید تو بپیوندیم
هر سونام رشته کن از بی شکلی
گذران از مروارید زمان و مکان
باشد که بهم پیوندد همه چیز باشد که نماند مرز که نماند نام
ای دور از دست پر تنهایی خسته است
گهگاه شوری بوزان باشد که شیار بریدن در تو شود خاموش

تصنیف نیایش- محمدرضا شجریان- همایون شجریان- شعر سهراب سپهری

مثنوی مولانا جلال الدین بلخی
آواز:شهرام ناظری
سه تار: زنده یاد جلال ذوالفنون
نی:بهزاد فروهری
به اهتمام:محمد ذکایی(هومن)
تولید:1997آمریکا

گفت موسی هــای خیره سـر شدی !
خود مسلمان ناشده کافر شدی
این چه ژاژ است این چه کفر است و فُشار
پنبه ای اندر دهان خود فِشار
گر نبندی زین سخن تو حلق را
آتـشـی آید بسوزد خلق را


2.عتاب موسی|مثنوی موسی و شبان|شهرام ناظری

Dokhtar-e Falbin/Banan/Akbar Mohseni

عهدیه  ـ  مرا که با تو شادم٬‌پریشان مکن

شهرام ناظری (آواز بیات ترک، دلا نزد کسی بنشین): آلبوم گل صد برگ

برگرفته از یک شاخه گل برنامه شماره ۱۱۲

آهنگ:	همایون
شد دلم خون ز درد جدایی
ای امید دل من کجایی
تا که من دل به عشق تو بستم
دل ز مهر دو عالم گسستم
من ز خوبان تو را برگزیدم
از لبت لذت جان چشیدم
ای رخت قبله‌گاه امیدم
روی خوب تو را می‌پرستم
بی رویت، ای نگارم
چون مویت، بی‌قرارم
تو مه روشنی، دل و جان منی، جلوه‌ی گلشنی
آرزوی دلی، با صفا چون گلی، شادی محفلی
بیا تو با ما شبی صفا کن، به عاشق خود دمی وفا کن
یار دلربا، محبوب بی‌وفا
بازآ شبی در بر من تو ای دلبرم، در برم، بگذر بر سرم
رحمی آخر به چشم ترم، دلبرم بنشین در برم
ای نوگل گلشن آرزویم
زیبا چون گلی
جز مهر تو من ز عالم نجویم
چون شادی در دلی
روشنی‌بخش هر محفلی

مرضیه - شد دلم خون ز درد جدایی  -  ای امید دل من کجایی

ترانه هایی که بانو مرضیه در گوشه بیات ترک خوانده است:

افسانه دل
افسانه ما
خاطره یک شب
کوی بلاکشان
عمری سر کوی تو
سرو چمن
سوز جاودان

مرضیه - خاطره یک شب

چه خلاف سر زد از ما که در سرای بستی

بر دشمنان نشستی، دل دوستان شکستی

سر شانه را شکستم به بهانهٔ تطاول

که به حلقه حلقه زلفت نکند درازدستی

ز تو خواهش غرامت نکند تنی که کشتی

ز تو آرزوی مرهم نکند دلی که خستی

کسی از خرابهٔ دل نگرفته باج هرگز

تو بر آن خراج بستی و به سلطنت نشستی

به قلمروی محبت در خانه‌ای نرفتی

که به پاکی‌اش نرفتی و به سختی‌اش نبستی

به کمال عجز گفتم که به لب رسید جانم

ز غرور ناز گفتی که مگر هنوز هستی

ز طواف کعبه بگذر، تو که حق نمی‌شناسی

به در کنشت منشین تو که بت نمی‌پرستی

تو که ترک سر نگفتی ز پیش چگونه رفتی

تو که نقد جان ندادی ز غمش چگونه رستی

اگرت هوای تاج است ببوس خاک پایش

که بدین مقام عالی نرسی مگر ز پستی

مگر از دهان ساقی مددی رسد وگرنه

کس از این شراب باقی نرسد به هیچ مستی

مگر از عذار سر زد خط آن پسر فروغی

که به صد هزار تندی ز کمند شوق جستی

seventhsoul | چه خلاف سر از ما که در سرای بستی | محمد رضا شجریان

آمدی جانم به قربانت ولی حالا چرا - استاد غلامحسین بنان

در چند و چون زیستن و گریستن…

شب های رویایی ـ عبدالحسین مختاباد

SiaahSepid

Related tracks