തിരുനബിയെ വാഴ്ത്തിക്കൊണ്ട് അവിടുത്തെ അനുചരന്‍ ക‌അബു ബിന്‍ സുഹൈര്‍(റ) രചിച്ച ബാനത് സു‌ആദ് എന്ന പ്രസിദ്ധ കാവ്യത്തിന്റെ മലയാള പദ്യാവിഷ്കാരം ഇവിടെ പോസ്റ്റുന്നു. കവിത ചൊല്ലിത്തരാന്‍ പലരെയും അന്വേഷിച്ചു. ആരെയും കിട്ടിയില്ല; അവസാനം ഞാന്‍ തന്നെയങ്ങു പാടിയാലോ എന്നു തീരുമാനിച്ചു. ശബ്ദം കഠോരമെങ്കില്‍ ക്ഷമിക്കുക. ഈണത്തെ മറന്ന് കവിത ശ്രവിച്ചോളൂ. 
ആശയം നന്നായി മനസ്സിലാക്കാന്‍ കാവ്യത്തിന്റെ ഘടനയെ അറിയുന്നത് നല്ലതാണ്‌. 
"ആറാം നൂറ്റാണ്ടിലെ അറേബ്യന്‍ കാവ്യസംസ്കൃതിയുടെ മുഴുവന്‍ ലക്ഷണങ്ങളും ആവാഹിച്ച അതിമനോഹരമായ കാവ്യം' തന്നെയാണ്‌ ഖസ്വീദതു ബാനത് സു‌ആദ്.

കവിതയുടെ ഘടന:
തുടക്കത്തിലെ ആദ്യത്തെ പതിനാല് ഈരടികൾ അനുരാഗ പാരവശ്യത്തിന്റെ അയവിറക്കലുകളാണ്. കാമുകി സുആദിന്റെ തിരോധാനത്താൽ ഹൃദയം തകർന്ന കവിയെയാണ് ആദ്യത്തെ വരിയിൽ കാണുന്നത്. അടുത്തവരികളിൽ അവളുടെ സൌന്ദര്യത്തെ വർണ്ണിക്കുന്നു. സുറുമയെഴുതിയ, മിഴികൾ കൂമ്പിയ സുആദിനെ പേടമാനിനോടുപമിക്കുന്നു. തുടർന്ന് കവിയെ ആകർഷിപ്പിക്കുന്നത് അവളുടെ മന്ദസ്മിതങ്ങളാണ്. തെളിഞ്ഞ വെള്ളം ചേത്ത വീഞ്ഞിനെ അനുസ്മരിക്കുന്നു ഉമിനീരിൽ കുളിച്ച അവളുടെ സുന്ദരമായ ദന്തനിരകള്‍.
പിന്നീടു കവി തന്റെ കാമുകിയുടെ സ്വഭാവത്തിൽ സംശയം പ്രകടിപ്പിക്കുകയും അവളുടെ വിശ്വാസ വഞ്ചനയിൽ അമർഷം രേഖപ്പെടുത്തുകയും അവളെ അധിക്ഷേപിക്കുകയും ചെയ്യുന്നുണ്ട്. അപ്പോഴും അദ്ദേഹത്തിന്റെ മനസ്സ് അവളിൽ ഉടക്കി നിൽക്കുകയും ശുഭാപ്തി വിശ്വാസം പ്രകടിപ്പികുകയും ചെയ്യുന്നു. അങ്ങനെ അവളെ പ്രാപിക്കാൻ തന്നെ തീരുമാനിക്കുന്നു. എന്നാൽ അവളുടെ അടുത്തെത്തുക എന്നത് എളുപ്പമുല്ല. വിദൂരമായ ആ പ്രദേശത്തെത്താൻ കരുത്തുള്ള ഒരു വാഹനം വേണം. മരുഭൂമിയുടെ കപ്പൽ അന്ന് ഒട്ടകമായിരുന്നല്ലോ.
അടുത്ത ഭാഗത്ത് അത്തരം ഒട്ടകത്തെ കുറിച്ചുള്ള വർണ്ണനകളാണ്. ഈ കവിതയുടെ നാലിലൊരു ഭാഗവും ഈ വർണ്ണനകൾ കവരുന്നു. അതായത് ഇരുപതോളം വരികൾ. തിരുനബിയെ കാണാൻ മക്കയിൽ നിന്നും മദീനയിലേക്കു പുറപ്പെടാൻ ഉപയോഗിച്ച ഒട്ടകം തന്നെയാണ് ഈ കഥാപാത്രം. 
കവിതയുടെ മൂന്നാം ഭാഗത്തിൽ തിരുനബിയെ കുറിച്ചുള്ള ശുദ്ധമായ കീർത്തനങ്ങളാണ്. അതിന്റെ അവതരണ ശൈലിയും ശ്രദ്ധേയമാണ്. കവിക്കറിയാം തനിക്കെതിരെ മരണ വാറണ്ട് പുറപ്പെടുവിച്ച ആളാണ് മുമ്പിലിരിക്കുന്നത് എന്ന്. അദ്ദേഹത്തെ അനുനയിപ്പിക്കാൻ ഏറ്റവും മനോഹരമായ ഭാഷയും  ബുദ്ധിപൂർവ്വമായ സമീപനവും വേണം. തിരുനബി നല്ലൊരാസ്വാദകനാണെന്ന് ക‌അബിനും ബോധ്യമുണ്ട്. അദ്ദേഹത്തിന്റെ അവതരണം ശ്രദ്ധിക്കുക:
‘ചില ഏഷണിവീരന്മാർ ഞാനെന്തായാലും വധിക്കപ്പെടുമെന്നു പറഞ്ഞ് ഊരു ചുറ്റുന്നുണ്ട്. എന്റെ ആത്മ സുഹൃത്തുക്കൾ പോലും എന്നെ കയ്യൊഴിയുന്നു. എനിക്കൊരു ഭയവുമില്ല. അല്ലാഹുവിന്റെ വിധി അങ്ങനെയാണെങ്കിൽ അതു നടക്കട്ടെ. ഏതു മനുഷ്യപുത്രനും ജനിച്ചാൽ ഒരിക്കൽ മരിക്കുമല്ലോ.’
ഈ ആമുഖത്തോടെ തിരുനബിയെ ഇങ്ങനെ പുകഴ്ത്തുന്നു:
‘അല്ലാഹുവിന്റെ ദൂതർ എനിക്കെതിരെ വാറന്റ് പുറപ്പെടുവിച്ചിട്ടുണ്ട് എന്ന വിവരം എനിക്കു ലഭിച്ചിട്ടുണ്ട്; (എങ്കില്‍ തന്നെയും) അല്ലാഹുവിന്റെ പ്രവാചകരുടെ സമക്ഷം പൊതുമാപ്പ് പ്രതീക്ഷിക്കപ്പെടാറുണ്ട്.’
അമ്പത്തിരണ്ടാമത്തെ വരി വരേ തിരുനബിയെ പുകഴ്ത്തുന്നു. അതോടെ അവിടുന്ന് തന്റെ മേൽമുണ്ടെടുത്ത് ക‌അബി(റ)നെ അണിയിക്കുന്നു.
അടുത്ത ഏഴ് ഈരടികൾ സഹാബികളുടെ – അതായത് മുഹാജിറുകളുടെ വർണ്ണനകളാണ്.
‘പലായനം ചെയ്യാനുള്ള ഉത്തരവുണ്ടായപ്പോൾ അവർ പലായനം ചെയ്തു. എന്നു കരുതി അവർ ഭീരുക്കളല്ല..’ 
പിന്നീടുണ്ടായ പോരാട്ടങ്ങളിലെ അവരുടെ പ്രകടനം അതിനു സാക്ഷിയാണെന്നും കവി സമർത്ഥിക്കുന്നു.
വാല്‍കഷണം: ശബ്ദമൊന്ന് എഡിറ്റു ചെയ്തു കൂടായിരുന്നോ എന്ന് ആരും ചോദിക്കരുത്. ക്ഷമിക്കണം. അതൊന്നും എനിക്കറിയില്ല.

Mammootty Kattayad