رازقي پرپر شد باغ در چله نشست
تو به خاك افتادي كمر عشق شكست
ما نشستيم و تماشا كرديم
دلم مي‌خواد گريه كنم براي قتل‌عام گـل
براي مرگ رازقي دلم مي‌خواد گريه كنم
براي نابودي عشق واسه زوال عاشقي
وقتي ‌كه قلبها و گـلها شكسته و پرپر شدن
وقتي ‌كه باغچه‌هاي عشق سوختن و خاكستر شدن
من و تو از گـل كاغذي باغچه‌اي داشتيم توي خواب
با خشتهاي مقوايي خونه مي ‌ساختيم روي آب
وقتي ‌كه ما تو جشن شب ستاره بارون مي ‌شديم
وقتي ‌كه پشت سنگر سايه‌ها پنهون مي ‌شديم
از نوك بال كفترها خون پريدن مي ‌چكيد
صداي بيداري عشق رو خواب شب خط مي ‌كشيد
دلم مي ‌خواد گريه كنم براي قتل‌عام گـل
براي مرگ رازقي دلم مي ‌خواد گريه كنم
براي نابودي عشق واسه زوال عاشقي
از پشت ديوارهاي شهر انگار صداي پا مياد
آوازخون در به در انگار يه همصدا مي‌خواد
ابر سياه رفتنيه خورشيد دوباره در مياد
دوباره باغچه گـل ميده از عاشقها خبر مياد
دلم مي ‌خواد گريه كنم براي قتل‌عام گل
براي مرگ رازقي دلم مي ‌خواد گريه كنم
براي نابودي عشق واسه زوال عاشقي

Dariush - Razeghi | داریوش - رازقی

Khate Sevom-Faramarz Aslani

گــــوگــــــوش
" ماه پیشونی "
ترانه‌سرا: ایرج جنتی عطایی
آهنگساز و تنظیم‌کننده: واروژان



توی ِ گسترده‌ی رویا ، ای سوار ِ اسب ِ ابلق
دنبال ِ کدوم مسیری ، توی ِ تاریکی ِ مطلق
ای به رویا سر سپرده، با توام ای همه خوبی
راهی ِ کدوم دیاری، آخه با این اسب ِ چوبی

با توام ای که توو فکرت، با هر عشق و با هر اسمی
رهسپار ِ فتح ِ قلب ِ ، ماه پیشونی ِ طلسمی
توی ِ دستای ِ نجیبت ، عکس ِ ماه پیشونی داری
واسه پیدا کردن ِ جاش، دنیا رو نشونی داری

ماه پیشونی ِ توو قصه ، فکر ِ بیداری توو خوابه
خورشید ِ هفت آسمون نیست، عکس ِ خورشید توی ِ آبه
از خواب ِ قصه بلند شو ، اسب ِ چوبیتو رها کن
ماه پیشونی مال ِ قصه‌ست ، مرد ِ من منو صدا کن

اگه از افسانه دورم، اگه ماه پیشونی نیستم
اگه با زمین غریبه ، اگه آسمونی نیستم
واسه خواب ِ خستگی‌هات، مثل ِ یک قصه لطیفم
به صداقت ِ تو مومن ، مثل ِ قلب ِ تو شریفم

Https://www.Facebook.com/GoogooshStar
www.GoogooshStargroup.wordpress.com

Googoosh-Mah Pishooni

چشم من
شاعرترانه: اردلان سرفراز
آهنگساز : حسن شماعی زاده
خواننده : داریوش
نوازنده ی گیتار : آرمیک
ضبط : استودیو ال کوردو بِس
نسخه ی تبدیل شده از روی نوار اصلی ضبط شده در استودیو

ترانه ی چشم من ( نسخه ی تبدیل شده از روی نوار اصلی ضبط شده در استودیو )

Vigen - Dele Divane

Ebi- Shabe zakhmi

ابی سایه #ebi sayeh

» ترانه سرا
( بهروز رضوی )
» آهنگ ساز ( فریبرز لاچینی )
» تنظیم ( اریک )
» خواننده : مرجان
» آلبوم : کویر دل
» آهنگ : گمشده

اونی که میخواستی تو غبارا گم شد

مرغی شد و پشت حصارا گم شد

اسم تو رو رو بال مرغا نوشت

رو کنده ی سبز درختا نوشت

یه روز که بارون میومد بهش گفت

یه روز دیگه رو موج دریا نوشت

دریا با موجاش اون رو از خودش روند

مرغ هوا گم شد و اون رو گریوند

اونی که میخواستی تو غبارا گم شد

مرغی شد و پشت حصارا گم شد

باد اومد و تو جنگلها قدم زد

اسم تو رو از همه جا قلم زد

ببین جدایی چه به روزش آورد

چه سرنوشتی که براش رقم زد



اونی که میخواستی تو غبارا گم شد

مرغی شد و پشت حصارا گم شد

اسم تو رو رو بال مرغا نوشت

رو کنده ی سبز درختا نوشت

یه روز که بارون میومد بهش گفت

یه روز دیگه رو موج دریا نوشت

دریا با موجاش اون رو از خودش روند

مرغ هوا گم شد و اون رو گریوند

اونی که میخواستی تو غبارا گم شد

مرغی شد و پشت حسارا گم شد

باد اومد و تو جنگلها قدم زد

اسم تو رو از همه جا قلم زد

ببین جدایی چه به روزش آورد

چه سرنوشتی که براش رقم زد

اونی که میخواستی تو غبارا گم شد

مرغی شد و پشت حصارا گم شد

اونی که میخواستی تو غبارا گم شد

مرغی شد و پشت حصارا گم شد

فرستنده متن : زمزمه

متن ترانه گمشده در تاریخ شنبه ۲ خرداد ۱۳۸۳ و ساعت 12:31:00 PM ارسال شده است.
Gomshodeh Lyrics and Persian Music


گمشده با صداي مرجان/gomshodeh-Marjan

به شکوه گفتم برم ز دل‌ یاد روی تو آرزوی تو
به خنده گفتا نرنجم از خلق و خوی تو یاد روی تو

ولی‌ ز من دل‌ چو برکنی، حدیث خود بر که افکنی؟
هر کجا روی وصله ی منی، ساغر وفا از چه بشکنی؟

گذشتم از او به خیره سری، گرفته ر‌ه مه دگری
گذشتم از او به خیره سری، گرفته ر‌ه مه دگری

کنون چه کنم با خطای دلم، گرم برود آشنای دلم
کنون چه کنم با خطای دلم، گرم برود آشنای دلم

به جز ر‌ه او، نه راه دگر، دگر نکنم، خطای دگر
به جز ر‌ه او، نه راه دگر، دگر نکنم، خطای دگر

به شکوه گفتم برم ز دل‌ یاد روی تو آرزوی تو
به خنده گفتا نرنجم از خلق و خوی تو یاد روی تو

ولی‌ ز من دل‌ چو برکنی، حدیث خود بر که افکنی؟
هر کجا روی وصله ی منی، ساغر وفا از چه بشکنی؟

هر کجا روی وصله ی منی، ساغر وفا از چه بشکنی؟
هر کجا روی وصله ی منی، ساغر وفا از چه بشکنی؟...

نخفته ام به خیالی
نخفته ام به خیالی که می پزد دل من
خمار صد شبه دارم
خمار صد شبه دارم، شرابخانه کجاست؟
شاعر : نادر گلچین
 آهنگ ساز : پیانو شیدا بهرامیان 

محسن نامجو- شکوه

حوصله ندارم اما همه ی قصه رو میگم
همه ی قصه رو حتی اونجایی که دوست ندارم
بزار صحبت کنیم این بار جای این که بنویسیم
راجع به دو جین سوالو یه سری عقده ی بدخیم
می دونم که دیگه مردم مرگ من موقتی من نیست
این جواز دفن و کفن یه صدای لعنتی نیست
توی این بحبوحه ی شک وسط این همه بحران
خودمو گوشه ی آسفالت جا گذاشتم تو اتوبان
ژست بی خوبی منگی واسه من نگیر دوباره
کسی که جلوت نشسته عصبی و لت پاره
من دیگه اصلا نمیخوام تیغو رو رگم بسرم
پایتخت دود و گوگرد قهرمان قصه ی مرگ

اگه عاشقت نبودم، پا نمی داد این ترانه
بی خیال بد بیاری، زنده باد این عاشقانه 

خط موشکو تو دستت نسل من خط کشی می کرد
واسه انفجار قلبت شعر من خودکشی می کرد
جعبه جعبه استخونو غم پرچمای بی باد
کودکی نسل ما رو به قرنطینه فرستاد
من با زندگی شعرم یا با تو شوخی نداشتم
واسه تو شوخی بودیم ما خیلی تلخه سرنوشتم
حالا هی غلط بگیر از دیکته های نانوشته ام
یا که اوراق بهادار بده جای سرنوشتم

اگه عاشقت نبودم، پا نمی داد این ترانه
بی خیال بد بیاری، زنده باد این عاشقانه 

بین این صد تا اتوبان یه مسیر منحنی نیست
که کسی پشت سرم هی نده فرمان واسه ی ایست
وقتی آژیر رو کشیدن توی گوش لت و پارم
خودم عین بمب دستی شعرم هم شد انفجارم
یه نفر رو در و دیوار خون خاطره می پاشه

یه نفر که میگه این بار بزار انگشت رو رو ماشه
خیلی ساده نرسیدی سر صحنه واسه اجرا
انگاری که محض خنده گرگه زد به گله ی ما

اگه چیزیو نگفتم توی خاطرم نمونده
متاسفم که ذهنم خاک قصه رو تکونده
تسمه ی دلم برید و من از اون دقیقه لالم
یه سری تصویر موهوم ساخته میشه تو خیالم
ببین این زخمای کهنه دیگه پانسمان نمیشن
شدن عین تیر آخر وسط جمجمه ی من

منزوی شو توی قلبت ،ی اد کارون شب دجله
سر کوچه های بن بست ، یاد حجله پشت حجره
بچه های خاک و بارون، یادته ریختن تو میدون
مادراشون پشت شیشه، پدراشون ته دالون
پس چرا با تو غریبست، نسل بی خاطره ی من
یادمون نیست که چه جوری، واسه همدیگه می مُردن
پاش بیفته باز دوباره، روی مغربت می بارم
باز توی منطقه ی مین ، دست و پامو جا می ذارم

اگه عاشقت نبودم، پا نمی داد این ترانه
بی خیال بد بیاری، زنده باد این عاشقانه 

اسم پایتختو با خون ، می نویسم واسه یادداشت
تنها چیزی که تو دنیا ، روی پاهام نگهم داشت
سر و ته کنم تو جاده ، مقصدم تهش همین جاست
وسط برجای تهرون ، ازدحام شعر و رویاست
می گذره این روزا از ما ، ما هم از گلایه هامون
عادی می شن این حوادث ، اگه سختن اگه آسون
توی پاییزمجاور ، وسطای ماه آذر
شد قرارمون که با هم ، بزنیم به سیم آخر

Khate Sevom-Faramarz Aslani

Mananorozpour

Related tracks