جهان - دیگە عاشق شدن فایدە ندارە

هــوس - معیــن و ارکستر انوشیروان روحـــانی

» ترانه سرا: پازوکی
» آهنگ ساز : پازوکی
» تنظیم :  چشم آذر

(این اجرا مربوط هست به برنامه بلور بنفش)
نسخه تصویری اجرا
https://goo.gl/3Z2rmq

امشب دلم میخواد تا فردا می بنوشم من
زیبا ترین جامه هایم را بپوشم من
با شوق بی حد باغچه هامان را صفا دادم
امشب تا میشد گل توی گلدونها جا دادم

بعد از جدایی ها
آن بی وفایی ها
فردا تو می آیی
فردا تو می آیی
بعد از گسستن ها
آن دل شکستن ها
فردا تو می آیی

از خونه ی ما نا امیدی ها سفر کرده
گویا دعاهای منه خسته اثر کرده
من لحظه ها را می شمارم تا رسد فردا
آن لحظه خوب در آغوشت کشیدن ها

بعد از جدایی ها
آن بی وفایی ها
فردا تو می آیی
فردا تو می آیی
بعد از گسستن ها
آن دل شکستن ها
فردا تو می آیی

امشب دلم می خواد تا فردا می بنوشم من
زیبا ترین جامه هایم را بپوشم من
با شوق بی حد باغچه هامان را صفا دادم
امشب تا میشد گل توی گلدونها جا دادم

بعد از جدایی ها
آن بی وفایی ها
فردا تو می آیی
فردا تو می آیی
بعد از گسستن ها
آن دل شکستن ها
فردا تو می آیی

هوشمند عقیلی - فردا تو می آیی

مجموعه اجراهای ترانه
امشب شب مهتاب"

امشب شب مهتابه- با صدای هایـده و مهـستی

عزیز , مرتضی Aziz, Morteza

علیرضا با آهنگ هرگز هرگز از فیلم روسپی

به صليب صدا، مصلوبم ای دوست
تو گمان مَبری مغلوبم ای دوست
شرف نفس من، اگه شد قفس من
به سکوت تن ندادم تا نميرم بی‌کفن
وقتی گفتن يه گناه بود
مثل ديدن يا شنيدن
معنی آواز هم اين بود
ته بن‌بست داد کشيدن
وقتی حتا توی خلوت
فکر آزادی قفس بود
گفتنی‌ها رو می‌گفتيم
اگه فرصت يه نفس بود
به گناه صدا، با جرم گفتن
اگه روی صليب ويرون شدم من
شرف نفس من اگه شد قفس من
به سکوت تن ندادم تا نميرم بی کفن!
توی شبای سکوت، فرياد من بود
ته جنگل خواب، بیـداری رود
از غروب هراس، تا صبح موعود
تيغ خشم خليل، بر قلب نمرود
در عذاب تشنگی گُم
حسرت من "بوی گندم"
بر دلم داغ "شقايق" از عذاب تلخ مردم
از کسی که مثل بختک
تو شب‌هام انداخته سايه
يه سوال ساده کردم، نفرت من شد گلايه
اردلان سرفراز، تهران ۱۳۵۶

Dariush: Masloob (Live) | داریوش: مصلوب - اجرای زنده

صدای بی نظیر مرحوم گل اندام طاهرخوانی معروف به سوسن در فیلم قیصر

ای شب از رویای تو رنگین شده 
سینه از عطر تو ام سنگین شده 
ای به روی چشم من گسترده خویش 
شادی‌ام بخشیده از اندوه بیش
همچو بارانی که شوید جسم خاک 
هستیم ز آلودگی‌ها کرده پاک 

ای تپش‌های تن سوزان من 
آتشی در سایۀ مژگان من 
ای ز گندم‌زارها سرشارتر 
ای ز زرین شاخه‌ها پُر بارتر 
ای در بگشوده بر خورشیدها 
در هجوم ظلمت تردیدها 
با تو ام دیگر ز دردی بیم نیست 
هست اگر، جز درد خوشبختیم نیست

این دلِ تنگِ من و این بار نور؟
هایهوی زندگی در قعر گور؟

ای دو چشمانت چمنزاران من 
داغ چشمت خورده بر چشمان من 
پیش از اینت گر که در خود داشتم 
هر کسی را تو نمی‌انگاشتم
 
درد تاریکی‌ست دردِ خواستن 
رفتن و بیهوده خود را کاستن 
سرنهادن بر سیه‌دل سینه‌ها 
سینه آلودن به چرکِ کینه‌ها 
در نوازش، نیش ماران یافتن
زهر در لبخند یاران یافتن 
زر نهادن در کفِ طرارها 
گم‌شدن در پهنۀ بازارها

آه ای با جان من آمیخته 
ای مرا از گور من انگیخته 
چون ستاره، با دو بال زرنشان 
آمده از دوردست آسمان 
از تو تنهاییم خاموشی گرفت 
پیکرم بوی همآغوشی گرفت 
جوی خشک سینه‌ام را آب، تو 
بستر رگ‌هام را سیلاب، تو 
در جهانی این‌چنین سرد و سیاه 
با قدم‌هایت قدم‌هایم به‌راه

ای به زیر پوستم پنهان شده
همچو خون در پوستم جوشان شده 
گیسویم را از نوازش سوخته 
گونه‌هام از هُرم خواهش سوخته 
آه، ای بیگانه با پیراهنم 
آشنای سبزه‌زارانِ تنم

آه، ای روشن طلوع بی‌غروب
آفتاب سرزمین‌های جنوب 
آه، آه ای از سحر شاداب‌تر 
از بهاران تازه تر، سیراب تر 
عشق دیگر نیست این، این خیرگی‌ست
چلچراغی در سکوت و تیرگی‌ست 
عشق چون در سینه‌ام بیدار شد
از طلب پا تا سرم ایثار شد 
این دگر من نیستم، من نیستم 
حیف از آن عمری که با «من» زیستم
 
ای لبانم بوسه گاه بوسه‌ات 
خیره چشمانم به راه بوسه‌ات 
ای تشنج‌های لذت در تنم 
ای خطوط پیکرت پیراهنم 
آه می‌خواهم که بشکافم ز هم 
شادی‌ام یک‌دم بیالاید به غم 
آه می‌خواهم که برخیزم ز جای 
همچو ابری اشک ریزم هایهای
 
این دلِ تنگِ من و این دود عود؟
در شبستان، زخمه‌های چنگ و رود؟
این فضای خالی و پروازها؟
این شب خاموش و این آوازها؟

ای نگاهت لای‌لای سِحر بار 
گاهوار کودکان بی‌قرار 
ای نفس‌هایت نسیم نیم‌خواب 
شُسته از من لرزه‌های اضطراب 
خُفته در لبخند فرداهای من
رفته تا اعماق دنیاهای من

 ای مرا با شور شعر آمیخته 
 این همه آتش به شعرم ریخته 
 چون تب عشقم چنین افروختی 
 لاجرم شعرم به آتش سوختی

فروغ فرخ‌زاد
از مجموعۀ «تولدی دیگر»

ای شب از رویای تو رنگین شده

امشب دلم می خواد تا فردا می بنوشم من
زیباترین جامه هایم را بپوشم من
با شوق رویت باغچه هامونو صفا دادم
امشب تا می شد گل توی گلدونها جا دادم
بعد از گسستن ها آن دل شکستن ها
فردا تو می آیی
بعد از جداییها آن بی وفاییها
فردا تو میآیی

از خونه ما ناامیدیها سفر کرده
گویا دعاهای من خسته اثر کرده

من روز و شب را می شمارم تا رسد فردا
آن لحظه خوب در آغوشت کشیدنها

امشب دلم می خواد تا فردا می بنوشم من
زیباترین جامه هایم را بپوشم من
با شوق رویت باغچه هامونو صفا دادم
امشب تا می شد گل توی گلدونها جا دادم
بعد از گسستن ها آن دل شکستن ها
فردا تو می آیی
بعد از جداییها آن بی وفاییها
فردا تو میآیی

هوشمند عقیلی - فردا تو میایی

هنوز به یاد خونه , همه دلامون خونه
 هرگز باور نداشتیم , دنیا اینجور بمونه
 سال سال , این چند سال
 امسال , پارسال , پیرارسال
 هر سال میگیم دریغ از پارسال
سال سال , این چند سال
 امسال , پارسال , پیرارسال
 هر سال میگیم دریغ از پارسال

وای دل چه خونه , از کار این زمونه
 حسرت کشیدن سخته , خدا میدونه
 وای وای خدایا , دلزده از خوشیها
 با هم چه آتش زدیم ما به آشیونه

In chand sal hayedehسال سال این چند سال

صفحه اصلی شبکه تلویزیونی من و تو
Manoto is an energizing, cutting edge channel, breaking all boundaries of Persian speaking television.


It entertains, informs and intellectually stimulates its' viewers through a plethora of current, high standard and original shows. It has revolutionised the art and the technology of televised programming by providing Persian speaking viewers with fresh, original material ranging from documentaries and foreign affairs to talent shows and comedy sketches.

علیرضا با آهنگ هرگز هرگز از فیلم روسپی

Manoto من‌ و تو

Recent comments

Gholamreza Yousefi

amin

amin

ghasdi

Related tracks