Jeyran Mene Bakh Bakh - جیران منه باخ باخ

شوخ شوخان ِ شوخ خانه! بخند!
سفرت مست! تا کرانه بخند!

ای نگاهت بهانه ی دلخند!
یک دل سیر، بی بهانه بخند

نرم نرمک برقص دایره را
پشت تحریر تا ترانه بخند

دل ما تنگ می شود، امّا
اشک ما را تو دانه دانه بخند