گلها

دلا از دست تنهايي به جونم ...استاد شجریان
آهنگساز: استاد پرویز مشکاتیان
اشعار: باباطاهر

دلا از دست تنهايي به جونم ز آه و ناله خود در فغونم

شوان تار از درد جدايي كره فرياد مغز استخونم

عزيزون از غم و درد جدايي به چشمونم نمونده روشنايي

گرفتارم به دام غربت و درد نه يار و همدمي نه آشنايي

فلك كي بشنوه آه و فغونم به هر گردش زنه آتش به جونم

يك عمري بگذرونم با غم ودرد به كام دل نگرده آسمونم

نميدونم دلم ديوونه كيست اسير نرگس مستونه كيست

نميدونم دل سرگشته ما كجا ميگردد و در خونه كيست

نصيب كس نوي درد دل مو كه بسياره غم بيحاصل مو

كسي بو از غم و دردم خبردار كه داره مشكلي چون مشكل مو

دلي ديرم كه بهبودش نميبو نصيحت ميكرم سودش نميبو

به بادش مينهم نش ميبره باد بر آتش مينهم دودش نميبو

بود درد مو و درمونم از دوست بود وصل مو و هجرونم از دوست

اگه قصابم از تن واكره پوست جدا هرگز نگرده جونم از دوست

مو آن آزرده بيخانمونم مو آن محنتنصيب سختجونم

مو آن سرگشته خارم در بيابون كه هر بادي وزه پيشش دوونم

به صحرا بنگرم صحرا ته وينم به دريا بنگرم دريا ته وينم

به هر جا بنگرم كوه و در و دشت نشان از قامت رعنا ته وينم

مو كه افسرده حالم چون ننالم شكسته پر و بالم چون ننالم

همه گويند فلاني ناله كم كن ته آيي در خيالم چون ننالم

به آهي گنبد خضرا بسوجم فلك را جمله سر تا پا بسوجم

بسوجم ار نه كارم را بساجي چه فرمايي بساجي يا بسوجم

غم عشقت بيابون پرورم كرد هواي بخت بي بال و پرم كرد

به مو گفتي صبوري كن صبوري صبوري طرفه خاكي بر سرم كرد

دلا از دست تنهايي به جونم ...استاد شجریان

همای و همایون

مثنوی شور
آواز:شبنم مهران
تار:مسعود زین الدین
MASNAVI _E_SHOUR
AVAAZ:SHABNAM MEHRAN
TAAR:MASOUD ZEINODDIN


مثنوی شور18.3.93

تجنیس در سابقه موسیقی دستگاهی به معنیِ در کنار هم نهادن مقامهاست. که در اینجا تجنیس بر پایه مقام شور است که به ترتیب با مقام سه گاه و چهارگاه و حسین تجنیس شده است. اثر حاضر با آواز شبنم مهران و همراهیِ تار مسعود زین الدین برای نخستین بار در تاریخ دوم شهریور ماه یکهزار و سیصدو نودو سه خورشیدی در یک اجرای خصوصی ضبط شده است.

تجنیس شور  2.6.93

دستگاه چهارگاه
غزل از حضرت مولانا 
آواز: شبنم مهران
تار:مسعود زین الدین

مرا عاشق_چهارگاه_شبنم مهران

مثنوی خوانی
آواز :شبنم مهران
تار:مسعود زین الدین
مخالف سه گاه
_____________
ما اگر قلا ش و گر دیوانه ایم
مست آن ساقی و آن پیمانه ایم


مثنوی مخالف سه گاه _شبنم مهران

پیام  عاشق

ای صبا رو سبک‌بار ، از برم سوی دلدار

گو به آن بی‌وفا یار ، حال این عاشق زار

گو به هر کوی و برزن ، پیش هر مرد و هر زن

بگذرم چون به زاری همچو ابر بهاری

از دو چشم گهربار ، در فشانم صدف‌وار

ماه نو چو بر چشم مردم نیاید 

هر کسش به انگشت خود می‌نماید

در غم تو از بس که زار و نزارم 

 با هلال و یک مو تفاوت ندارم

غم بود کوه، دل بود کاه

آتش عشق، درد جانکاه

بس نهاده عشقت به دوش دلم بار  

ترسم از غمت جان سپارم به یک بار

ای گل نشستن با خسان، پیوسته‌ات گر خوست

روزی بیاید کز تو نه، رنگی به جا نه بوست

با غیر اگر که آشنا، از چه به من یار است

سالک به من گر بی‌وفا، از چه به اغیار است

بس بس حکایت از تو ناگفتن همین بهتر

رو رو شکایت از تو ناکردن بسی نیکوست

حسن صدر سالک

ملکه برومند | ای صبا رو سبک‌بار -  Malakeh Boroumand

همه شب نالم چون نی که غمی دارم
دل و جان بردی اما نشدی یارم
با ما بودی بی ما رفتی
چو بوی گل به کجا رفتی؟
تنها ماندم تنها رفتی
چو کاروان رود فغانم از زمین
بر آسمان رود دور از یارم خون می بارم
فتادم از پا به ناتوانی
اسیر عشقم چنانکه دانی
رهایی از غم نمی توانم
تو چاره ای کن که می توانی
گر ز دل برآرم آهی آتش از دلم خیزد
چون ستاره از مژگانم اشک آتشین ریزد
چو کاروان رود فغانم از زمین
بر آسمان رود دور از یارم خون می بارم
نه حریفی تا با او غم دل گویم
نه امیدی در خاطر که تو را جویم
ای شادی جان، سرو روان
کز بر ما رفتی
از محفل ما، چون دل ما
سوی کجا رفتی؟
تنها ماندم، تنها رفتی
به کجایی ای غمگسار من؟
فغان زار من بشنو باز آ
از صبا حکایتی ز روزگار من بشنو باز آ
باز آ سوی رهی
چون روشنی از دیده ما رفتی
با قافله باد صبا رفتی
تنها ماندم تنها رفتی

کاروان - بنان

هزار جهد بکردم که سر عشق بپوشم /نــبود بر سر آتش مـيسرم که نجـوشم /بـهوش بودم از اول که دل به کس نسـپارم /شمايل تو بديدم نه عقل ماند و نه هوشم

https://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%B3%D8%B1_%D8%B9%D8%B4%D9%82

سر عشق - محمد رضا شجریان

دستگاه : شور - آواز دشتی
غزل حافظ
مزن بر دل ز نوک غمزه تيرم
که پيش چشم بيمارت بميرم
نصاب حسن در حد کمال است
زکاتم ده که مسکين و فقيرم
چو طفلان تا کی ای زاهد فريبی
به سيب بوستان و شهد و شيرم
چنان پر شد فضای سينه از دوست
که فکر خويش گم شد از ضميرم
قدح پر کن که من در دولت عشق
جوان بخت جهانم گر چه پيرم
قراری بسته‌ام با می فروشان
که روز غم بجز ساغر نگيرم
مبادا جز حساب مطرب و م
اگر نقشی کشد کلک دبيرم
در اين غوغا که کس کس را نپرسد
من از پير مغان منت پذيرم
خوشا آن دم کز استغنای مستی
فراغت باشد از شاه و وزيرم
من آن مرغم که هر شام و سحرگاه
ز بام عرش می‌آيد صفيرم
چو حافظ گنج او در سينه دارم
اگر چه مدعی بيند حقيرم


همای و همایون

masoud zeinoddin

Related tracks