Word of Izeh

Namoor - Hich.mp3

[هردمبیل]

مجموعه:رخساره
کلام:محمود و تیر
آهنگساز:منکر
مهندسی صدا:نویان
ضبط:استودیو گرند
عکاس:محمدرضا فلاح
شعر:بهمن ۹۹

ببین گلم جوونی کردم پیر
من که کلا لنگم تو این هردمبیل
خودم از بهمن می کشم قلبم تیر
هم رنگ تو بود اون که ننگ تو بود
شکست شیشه ی عمرت و یه سنگ صبور
خواسته هات گمن توی نیازای شدیدم
جدیدا عزیزم میگی بی من اشک میریزی 
وانمود می کنم اون پیازا رو ندیدم
چه آشی واسم پختی
یه پیالش و بریز توی کاسه ی صبرم
پیاز داغ و بریز کف دستای سردم
تو خواب غفلتی چقد سخته تعبیرت
تحت تاثیرت بودم
هم بندت بودم هم همبندت 
از کوره در رفتی من تحت تعقیبت
کیف و کوک می کنم و ساز مخالف میزنم
باد موافق می وزه
وقتشه دلم و به دریا بزنم روی کلکای تو
الان پای تو
منه خام سوختم ما و جرمامون پای دار
خروسای بی محلن مرغای ماهی خوار
من که شیش میزنم تو رفیق شیشمی
حتی شیش تیغ کنم بازم تو بیخ ریشمی
بگو گلم ریخته کدومش کنار تختت
لخته خون من یا موهای لختت


نشسته غم روی این قلبِ تیره و تار
پریده رنگ از لب بوم این رخسار
جونم به لب رسید بم جون بده با لب هات
به دنیای تاریکم نور بده با چشمات
منی که از خودمم قطع امید کردم
شدم یه جون پیر  و خسته و بی رمق
بین این بیمارها
این همه تیمار دار
من فقط دنبال دست تو می گردم
دلت سیاه بود بیخود هی به دلم صابون زدم
که هرچی هست کنارش از همیشه آروم ترم
واسم مثل گل بودی،تا فهمیدم پوچی
با آتیش قلبم زدم تو بارون قدم


یادمه سرباز بودم بی بی می گفت پسرم تو شاه قلبمی
گیشنیزا رو پاک میکرد
یاد می کرد 
از اونی که رفته و خاطره م و خاک می کرد
می گفت دل نده به اون که از خشت اول کجه
چندتا آجر رجه
کج و معوجه
تنه لبه تیغه نَمه نَمه دیده
دیگه غمه همه گیره
الان پیک اوله
کُت تنشه اونی که رو به غم نده
یه روز همه کس خدا میشه اونی که بی کسه
عشق مقدسه
بی بی جون من بسه
نصیحت نکن
پیک شادی تو دور همی بود نه تو مدرسه
به تو یقین دارم به خودم مشکوک
چشام آب نمی خوره خودم مشروب
حرفاش کشک بود
یه وجب روغن داشت
آشی که پخته بود طعمش تلخ بود

Rokhsareh

08-Hardambil

[قرق]

مجموعه:رخساره
کلام:محمود و صاد
آهنگساز:منکر
مهندسی صدا:نویان
ضبط:استودیو گرند
عکاس:مسعود نادری
شعر:اسفند ۹۹

خوارمون کردی بابا گلی به جمالت
خوردی حقم و حلالت
سد راهِ سر به راهت شدن
عازم سکوتی این جاده داد و دادت
پس منم می ریزم کل حرفام و تو ساکت
بارو بندیل و ببند
تعبیر و تغییر داد
زن گیره زنجیر
تحت تاثیر تحقیر
از زبون سرخ و سر سبز نگو برام
من سرخ تر از منجلابم سبز تر از منجیل
یه گرگ تو گله س
من زوزه هاش و می شنوم
زیر پام یه دره س
پس از حواست می پرم
راست می گفت چپ می کنم حالا بیدارم
اگه پایین و نگاه بکنم بالا میارم
وقتی گُر گرفته حُرمش
کرده دوتا دست و مشتش
با صدای غُرش
هر روز می شکنه قُرقش و 
تا نشکنه غرورش
قوی موند رو قولش
اوضاع وفق مراد شد
علی موند و حوضش


لالا لالا خواب عمیق ما ها
لالا لالا دارن تریبون و حالا
لالا لالا من عاری ام از آری
چه وقتی از آزادی گفتیم وقت عزاداری


قسم به آزادی گیسویی که تبرش زدن
قسم به لاله های بریده که به ناحق زدن
قسم به نسل های ناکامی که غارت زدن
هرچی اندیشه مونده رو به صراحت زدن
چه سرخ شدن تموم این نداهای سبز
وقتی له له ی داس اون و از ریشه می زد
تو خفقان بمون با سفیدیا برقص
برا بز کَر بخون برا بز کور برقص
تو این اوضاع خفقان و شریان گرگ میش
از زور عقیدها باید جریان و خُل کُنیش
تو خماری و بکشی نشئه رو گُل کنی
با زور افکار چرت زنجیر و شُل کنی
من هنو به آزادی سر سرخ بها میدم
یه کهنه سرباز از صدتا جنگ روانیم
از مفهوم آزادی تو خاک فقط نما دیدم
این عدالتا سفیدیِ نقص قوانینن


لالا لالا خواب عمیق ما ها
لالا لالا دارن تریبون و حالا
لالا لالا من عاری ام از آری
چه وقتی از آزادی گفتیم وقت عزاداری

04-Ghorogh

1.Bavar Kon - Hamid Arya Ft Saad.mp3

[عکاس باشی]

کلام: محمود
آهنگساز: فغان
مهندسی صدا: نویان
جلد: علی موسوی نیا
ضبط: استودیو گرند
تشکل: برنو
شعر: آذر ۱۴۰۰
تقدیم به برادرم مسعود
#همه_یکسانیم
@mahmoud_hiphop


زیر گنبد کبود
یه عکاس باشی بود یه دوربین کنون
کم بود توی عکساش رنگین کمون
به گمونم کمونه کرد دل غمگین اون
روی سوژه های کوچه های درگیر خون
دوربینت و بردار بکن شال و کلاه
از شاخه گُلا عکس بگیر تا شاه و گدا
مسعود دادا مسیر ما اسیر باد نشه
کلی سوژه ی داغ میشه نصیب ما
بیا توی گود گُر نگیری از دور
مسعود دستور نگیری نری تو پَستو
مسرورت نکنه این فضای پَست و مسموم
مسعود داداشم ، آینه سوژه ی خوبیه
آخه حقایق و میگه ببین داداشم، آیینت
جا بشه تو دایره تو رو کور می کنه
پس صدتا شمع چه فایده؟
نوری نمی بینی توی این شهر که
حتی بالاشم پایینه
یه تبعیدگاهِ که از دیدگاهِ
حُکام به محکوم میشه تحمیل آره
این شهر کلی سوژه ی غمگین داره
سرافکنده میشن
اینجا بهمن و از بهمن می کشن
سوژه داغ مردمِ گوشه ی قاب
چهره ی چرچیل دارن چهل تا نقاب
عکاس سوژه ی بعدیمون کلی درد داره
تَن داده به چَک و لگد و داس و قداره
پُره فریاده، غمباده، حراجه
تو این شهر زن چند مرده حلاجه؟
از قضا خبری نیست از غذا
رو به انقراضِ اقتصاد افتضاح
اقتضای شرایطه 
انتظار نداری مَرد مَرد بمونه بی اسکناس
وقتی زن گشنه س مردونگی داره تاریخ انقضا

عکاس باشی عکاس باشی
به ساز دنیا نباید رقاص باشی
عکاس باشی عکاس باشی
راویِ حقایقی نباید نسناس باشی

یه عکس آب دار از خشکسالی بگیر
از جامعه از جامه ی اجباری بگیر
هر چی دوست داری بگیر
عکاس عکست و نکن بیزنسی
جز تو نیست کسی
که بخواد حقایق و ثبت کنه
دروغ نشر نکن مثل بیست و سی
اونا که گفتن خون خیابون
فتوشاپ و جلوه س
یا باشون بودن هم دست
یا چشم و بستن از ترس
یا مادرشون جنده س
ضعیفه چشم دوربینت لنزه
زومه روی بنزه
بزمه واسه شون واسه ما 
غیر قابل هضمه کذبه
تمیزه لنزِ دوربین تو سوژه ها کثیفن
واسه اونا مکیدن و واسه ما اکیدا
جویدن و شروع کردن زالوها جدیدا
از بس مسعود بی مکث عکس گرفتی
انگشت اشاره ت خسته س
یه لحظه دوربین و بده به من 
بد جور دست و بالت بسته س
می خوام ازت عکس بگیرم و حالش و ببرم
مسعود داداش کدوم دکمه رو بزنم؟
اینجا که ایستادی پشتت دیواره
عکس مشتی آشغاله
بشون رای میدن آره
بیا این ور بایست 
آخه دیوارش گرافیتیِ خوشکلی داره
بَه کی داداش به این خوشتیپی داره؟
با آب و تاب می گیرم یه قاب ناب
از مرد بی نقاب و احسان رفیق فاب
مسعود عشق یه طرفه همیشه سهم من بود
عاشق مبینم اون عاشق بید مجنون
به اون که رفته دیگه نگی برگرد
واست بود یه جای ویژه توی قلبم
می تونستین اونجا سه تایی جا شین
کنار خواهرام معصومه و مریم

عکاس باشی عکاس باشی
به ساز دنیا نباید رقاص باشی
عکاس باشی عکاس باشی
راویِ حقایقی نباید نسناس باشی

عکاس باشی عکاس باشی
دوربینت و بردار پیشم پس باز بشین
حساس باش رو حرفم پس باز داشی
تو که شاهدی جوونی من پای رپ رفت
کلی کلمه بیرون اومد از لای هر حرف
غالبا نفع نداشت 
ولی واسه من خوف بود که بشم خَف
اون که سبک رپ می شد سوژه خنده ش
هر چی برازنده ش بود و می گفت از خشم
ما رو جوجه می دید
آخر پاییز می بینه شعرام 
تاثیر گذاشته رو زن و بچه ش 
صدام مثل خون هادی میشه کف شهر پخش
مسعود چهره ی داداشت بود غمگین زیاد
آخه حقش و می خواد
آسیاب به نوبت
پرش بلند قبلش دورخیز می خواد
می کنم صبر سمتم صد تا دوربین میاد
توی دل سنگشون نمی رفت میخ
کار هیپ هاپ بیخ پیدا می کرد بد ریخت
خودکارم میگه روی ورق خون من ریخت
تا آگاهی بدم و بکنم مو به تن سیخ
داداشت مثل درخته وقتی پُر باره خَم میشه
ضربه خورد از ریشه
وقتی که قطع بشه
واسه ی هر آتیشی هیزم نمیشه
حتی بسوزه هم دود از کنده ش بلند میشه
آخه می دونه این قلبه درگیره
به دست تقدیره
حتی شده با بغض تو عکسات بخند
کی می دونه کدوم عکسش رو سنگ قبر میره؟
می دونی خواب ندارم
شب و روز و بیدارم
رو تن سفید ورق کلمه رو میارم
وقتی که بمیرم و جسدم و بیارن
دفترم و میدن به میراث فرهنگی
خودکارم و می برن توی موزه میذارن

عکاس باشی عکاس باشی
به ساز دنیا نباید رقاص باشی
عکاس باشی عکاس باشی
راویِ حقایقی نباید نسناس باشی

آقا، آقا نمیشه یه عکس از ما بگیری؟

عکاس باشی عکاس باشی
به ساز دنیا نباید رقاص باشی
عکاس باشی عکاس باشی
راویِ حقایقی نباید نسناس باشی

برنو


Akas Bashi [prod.faghan].mp3

قطعه چهارم 
"میکِشنت"
کلام : صور و صلح
میکس و مستر : نویان
جلد : حروف

Miras

4.Mikeshanet(Ft Sulh)

new track from @061kiya label in name ((kheft)) is OUT NOW
@yasinezraeil
@vagheyee
@yasinrasaa
#drill #persiandrill #iranianhiphop
#drillfarsi #061 #izeh #khuzestan

Kheft - Vagheyee Ft Yasinrasaa Ft Yasinezraeil.mp3

Hamid Arya Ft Ar3e - Oghab.mp3

قطعه‌ی «ضربان» منتشر شد. 
کلام : نامور
میکس و مسترینگ : روان
آهنگساز : راوی
جلد : نامور
تشکل : برنو 
تاریخ انتشار : بهمن ۱۴۰۰


Title: Zaraban
Artist: Namoor
Mixing & Mastering: Ravan
Artworker: Mamoor
Label: Berno: Ravi
Artworker: Mamoor
Label: Berno

zaraban

badam by vagheyee has released ❤️‍🔥🤜🏻🤛🏻🤟🏻

badam

قطعه‌ی " #انشان " منتشر شد
کلام ، رپکن : صور
میکس : الف
جلد : ناشناس
ظبط : استدیو رزونانس

Anshan (Prod.Alef)

Peygham-Ahoora-Ft-$outh.kid-Product-Ario_Beats￼

Peygham Ahoora-ft-$outh.kid

Kawasaki

[Forwarded from mahmoud]
[شقایق]

کلام و اجرا: محمود
آهنگساز: فغان
مهندسی صدا: شهریار
جلد: خاکستری_راکس
ضبط: استودیو گرند
تشکل: برنو
شعر: مرداد ۱۴۰۱
با تشکر از: قصاص


قایقی خواهم ساخت
خواهم انداخت به آب
دور خواهم شد از این خاک غریب 
که در آن هیچکسی نیست
که در بیشه ی عشق قهرمانان را بیدار کند


از چوب سادگیم یه قایق می سازم
میندازم به آب بی عایق
پای رفتن ندارم با یه موج 
میرم دیدار شقایقِ عاشق
آبستن درد 
آب از سرم رد
کاشونه رو ترک کردم
یا شونه ت و طرد؟
کشیدی ازم دست کشیدم بادبان و
می شینی پیشم پس نکردی یاد ما رو
یادگارِ یار غارِ زابرار و 
عابراری آواره ی تار و مار و
شقایقم شبای غم شمع های من شواهدن 
که چقد بدون تو شبا بَدَن
بی تابی مهتابی می تابی تاب و توان تنم
آب از سرم گذشته من زیرابی نرفتم
دریا دریاب درد و تشنه ی دیدارم 
این تویی که سیرابی
دل و می گرفت غم
موجا دوره می گرفتن
صخره ها رو به سُخره می گرفتن
قایق و لقمه می گرفتن
ماهیگیرا گیر ماهی ها می افتادن و
طعم طعمه می گرفتن


گرفت با غم تو قایقم خو
می کشم عطر شقایق و بو
وقایع دقایقن مو به مو
بکن حقایق و رو


رو چشمام چشم و بست
بگو چی شد اون عشقه پس؟
وقتی قایقم غرق شد کشتیم به گِل نشست
نبود چه سود که زود سکوت کردی تو گفت و گوت 
دلم شور می زد چون به دریا زده بودمش 
آی شقایق و رود ربود
سوت و کورِ یه توده دودِ دورِ دورِ توی نوره
جورِ جورِ اوضاع واسه گریه
اشک دونه دونه میاد آخ شقایقم توی توره
تو رو از یاد می بَرم می بُرم 
دائم به این قطره ها غبطه می خورم
که تو رو دارن
دادم نرسیده به گوش عالم آدم
شقایق غایبی قایقت قایمه لا چه دردی؟
تو کرانه ی بی کران دریا و این آسمون لاجوردی
موج اوج می گرفت 
گُل ها رو فوج فوج می گرفت
صدای زوزه ی گرگ می گرفت
گُر می گرفت
گُر می گرفت
گم می شدن قایق عاشقا 
دریا عشق و با ظلم می گرفت


گرفت با غم تو قایقم خو
می کشم عطر شقایق و بو
وقایع دقایقن مو به مو
بکن حقایق و رو


زندگی خالی نیست
مهربانی هست
سیب هست
ایمان هست
آری تا شقایق هست زندگی باید کرد

Shaghayegh [prod.faghan]

[کرخت]

کلام و اجرا: محمود
آهنگ: فغان
میکس وکال و مسترینگ: شهریار
جلد: بهناز نصاری
ضبط: استودیو گرند
تشکل: برنو
شعر: اردیبهشت ۱۴۰۱


چه خبر قاصدک؟
روی ساز نی لبک
رقص شاهپرک بود یا موی دخترک؟
یه باد تندم یه تندر
که تند در میرم از چشمای زلفا 
که میشه تند تر
خسته از مجادله م کجا برم؟
مجال دَم زدن نیست عازمِ مرزای مجاورم
قاصدک قاصد کدوم قصیده ای؟
غزل خدافظی رو بخون 
غریبه ای، قرینه ایم 
ما از کدوم قبیله ایم؟
با من همسفر شو
با خبر از خطر شو
اینجا عمرمون هدر شد
ترک من بشین ترک کن این دیار و
شعارای آزادی رو دیوار و
بلبل زبونیای طوطی وار و
قاصدک خوش خبر 
چشم تر به در خیره س
سوختن خشک و تر
راستی چه خبر از مرز پر گهر؟
وزیدم تا توی موی یارها برقصم
گفتن بیدی نیستن که با این بادها بلرزن
وزیدم تا از سکون دریا نترسن
گفتن ناخدا خودِ خداس بادبان و بستن
کی عاشق باد بود کی حزب باده؟ 
تو ازدحامه رفتن کی کرد نظاره؟
نَرَم می میرم 
طبیعت من با موندن در تضاده
قاصدک از آزادی بی خبر می مونه
آخ آخرین بوسه روی گونه


با هر جوانه کشید نفرت زبانه 
زمانه خبرِ آزادی داد با هر ترانه
تردید تو تردد بود بین دو راهی
موندن انگیزه می خواد و رفتن بهانه


بادِ توی باده توی بادیه رفتن تو عادیه
خبر به آبادی ما هم میرسه 
آگاهی آغاز آزادیه
شروع شادیِ آتیه
من می خوام بمونم 
از آزادی بخونم
توی این زمونه هر کی بهونه داره نمونه 
نمونه ش تو که عاشقونه 
سمت لاله های واژگونه 
همجوار خونه داشتی آشیونه
هربار گریخته باد افسار گسیخته
رخنه کرده لخته روی برگای کرخته لاله
نصیب آبادی نشد نسیم آزادی
باد تو بوی توی جوی سوی 
کوی موی روی شونه ی معشوقی
به بادیه مشکوکی
پر کنده فرتوت
بند بندِ بدنمون در بند بند بود
مرز پر گهر یه گربه گنده
با چنگِ گرگِ روی گُرده با حُقه
تشنه ی جرعه ی آب 
گشنه ی یه لقمه
هزار ساله مُرده
وسط کشتار به عشاق یه هشدار داده بودم 
از آخرین بوسه روی گونه
به کفشدوزک و علفی که می زدش جوونه
به مریما و لاله های رو طاقچه ی خونه
گفته بودم با کوشش به گوشش برسونه
خبر آزادی یه روز میرسه به خونه
آخ آخرین بوسه روی گونه


با هر جوانه کشید نفرت زبانه
زمانه خبرِ آزادی داد با هر ترانه
تردید تو تردد بود بین دو راهی
موندن انگیزه می خواد و رفتن بهانه



11 - Kerekht [prod.faghan]

[جوخه]

کلام و اجرا: محمود
آهنگ: فغان
میکس وکال و مسترینگ: شهریار
جلد: بهناز نصاری
ضبط: استودیو گرند
تشکل: برنو
شعر: فروردین ۱۴۰۱


هوا دود و مِه رو به رودِ دِه رفتن
روز و طی کردن توی دی
جرثومه ی عار
سرجوخه پپش جوخه ی دار
زیر چنارِ کِنارِ کُنار
بی گدار زدن به آب زلالِ زلالِ زلال
سربازا به صف یه اسلحه دستشون
ترس و می بینم تو قلب شکستشون
لرزش دستشون ارباب پستشون
مامور بد اخلاق
حناق با یه پوتین براق
مامور و معذورم سرجوخه ام
نزن سرکوفت به من که سرکوبگرم
میده مغزه رد 
حرفام محض اطلاع میده مزه بد 
تلخه معذرت
ترجیمه منفعت به منزلت
در و پنجره ت وقتی بسته باشن
یا مرز و رد کن 
یا سیاهی میشه همه منظره ت
هوا سرده طوفان میاد برف و بوران
منم مرد دوران بگو گرگ گردان
سهم قربان میشه صد گروگان
تا از سرجوخه بشم سرگروبان
سرکوب شیرینه جوخه خوب می دونه
مثل اولین بوسه روی گونه


شهر شد شاهد شهوت شیطان 
شنید و می شد شریک جرم
جوخه ی آتش شلیک کن
جوخه ی آتش شلیک کن
ظالم و مظلوم ملزوم همن 
تو شبیه منی من شبیه تو
جوخه ی آتش شلیک کن
جوخه ی آتش شلیک کن


سرجوخه سرکوبه سهم قربان
با سرهنگ و سرگرد و سرگروبان
امروز تنم رو سنگ و کلوخه
میشه فردا نوبتت سرجوخه جوخه
شاه واسه سرباز رخ می گیره
و زیر سم اسب اُخت می گیره
تن تن داده به تن پوش جنگ
غنیمت خریت تو بقچه میره
مهره ی سوخته ای پره حقه ای 
عقده ای طعمه ای لقمه ای 
ارباب تو رو ریز می بینه نقطه ای
دستای خونیت و بشورشون
به خاک کشوندشون تو شب شومشون
من و کشون کشون برده قشونشون
نشون به اون نشون 
که من عاشقی رو دادم نشون بشون
سربازا تو طول تاریخ
تو ارض تاریک
تا بیخ ماشه رو کشیدن تا نشن توبیخ
عرق عرق دود
ارباب عنق عنق بود
همه جا قرق قرق بود
از گلومون قلپ قلپ قلپ قلپ خون
سرجوخه تشنه ی خون هر جوونه
منم اولین بوسه روی گونه


شهر شد شاهد شهوت شیطان 
شنید و می شد شریک جرم
جوخه ی آتش شلیک کن
جوخه ی آتش شلیک کن
ظالم و مظلوم ملزوم همن 
تو شبیه منی من شبیه تو
جوخه ی آتش شلیک کن
جوخه ی آتش شلیک کن


و تو دختر بهار زلفا
قرار و ملغا بکن 
که طعمه شدیم واسه گرگا، قربان
بانو بی من بهانه نگیر
بهای امید بودن بوسه رو گونه ها
از خون جوونا لاله دمید
این رویش میده بهار و نوید
می خواستم قلبت و از ته قلب
بوسه رو گونه ی رنگ پریده ت
ولی آزادی داره اولویت
بودی تو بند جسم
بانو تله س طلسم
یه معادله ی دو مجهولی
هر جا که محرومی باشه 
تو علتی معلولی
جابری مجبوری
سکوت می کردی چیزی نمی گفتی
یعنی شریک جرمی جبر و پذیرفتی
با یه تشبیه 
وصال تو حصار و بکنم تشریح  
تا بدی تشخیص که چیزی تهش نیست
فرضا که وصاله 
که رو لباشون لبخند و میاره
مرغ عشقی که در بنده دوباره
عشق و داره آزادی رو نه
صد نسل بعدش فرزند حصاره
عشق و آزادی حقِ هردومونه
مثل اولین بوسه روی گونه


شهر شد شاهد شهوت شیطان 
شنید و می شد شریک جرم
جوخه ی آتش شلیک کن
جوخه ی آتش شلیک کن
ظالم و مظلوم ملزوم همن 
تو شبیه منی من شبیه تو
جوخه ی آتش شلیک کن
جوخه ی آتش شلیک کن



10 - Jokheh [prod.faghan]

[میوه ممنوعه]

کلام و اجرا: محمود
آهنگ: فغان
میکس وکال و مسترینگ: شهریار
جلد: بهناز نصاری
ضبط: استودیو گرند
تشکل: برنو
شعر: شهریور ۱۴۰۰


واسه دیدنت اومدم دارم بانو حراس
دل گاه می گفت کاوه از کاه کوه نساز
آوازه ی آوازت و از برزن شنیدم
آواره ی آواره ام برزخ رو دیدم
یه چشمه عشوه بیای چشمات و عشقه
زشته این تشنه رو بردی لب چشمه
بانو موهای دم اسبیت رعشه به تن رخشه
نقش چشای خمارت من و کرده نشئه
وقتی موهای آشفتت چیره بشن به نظم
کشیده بشن به حصر
با بزم رزم کنم واسه قلب تو قد
قصر پادشاهی بشه ملکه ی ذهنم 
که سیب سرخ لبای تو میوه ی ممنوعه س
عصبی بشم و عصیان بکنه
باز باد بوزه و موهات طغیان بکنه
منه مرد میدان و حیران مژگان جیران بکنه
با کنده های گنده 
یه کلبه بسازیم ما با هم روی نوک قله
تو دل بدی من قلوه
تلخ نمیشه کامم با شور شیرین آتیشمون تنده
زرنگ و زبده
بذار گرگا بدن و بدرن برن
بازم گلها بخرم ببرم بدم
خودت زلفا
لبات شیرین
چهره ت مهتاب و
چشمات شهلا
پس تو قد تموم دخترا زیبایی
گیر دادم به چشمات چون داری چشمای گیرایی
وقتی لبخند می زنی چه ژکوند زیبایی
چه صدا و سیمایی
من سیراب از سرابم میام سمت این می خونه
تشنه ی اولین بوسه روی گونه


عشقی که گرفته تصمیم به تسکین
مردی که شده درگیر تصویر
دختری که شده تسخیر و تسلیم
غمگین غمگین غمگین غمگین


من نحسم حبسم توی بدن خویشتن
خوده عدد سیزده م
هیچ وقت برنده نیستم
یه بازنده ی ذاتی
عاصی 
تو دست یه بیذات
با داد و بیداد
جواب گریه هام و می داد
بیخال من شو تو رو به جون عزیزات
من منتظر شاهزاده با اسب سفید
تو سوار خر مراد اومدی می کنه گیر
تو گل بعیده نوید بده یه روز جدید
کلی درد شدید دارم
که کسی ندید
عین خوره خون و مکید
من دختر بهارم ها نگی نگفتی
خاطر خواها دارم ها نگی نگفتی
حبس انتظارم ها نگی نگفتی
از چشم میفتی اگه نادیده گرفتیم
با تو حال بحث ندارم
آیه های یاس
پس ترس نحس طلسمم دست و بال و بست
نمونده چیزی واسه بزم
رقص بکنه موهام
تو حافظ من بشی و سعدی بخونی برام
من به پای تو بایستم 
تا تو بشینی به پام
با آوازم عجوزه میشه آزرده خاطر
طلسم و باطل بکن تو مرد عادل
تا بدم به قلب تو دل
حبس مکانم الان هم توی این زمان
اصلا چیزی که عیانه رو چه حاجت به بیان
با تو گلستان میشم درون بوستان
بی تو قرن ها غرق وسط قرون وسطی م
گیر گروه گستاخ
غم و درونم انداخت
حتی پیچک پشت پنجره من و می پیچونه
تو اولین قرار اولین بوسه روی گونه؟


عشقی که گرفته تصمیم به تسکین
مردی که شده درگیر تصویر
دختری که شده تسخیر و تسلیم
غمگین غمگین غمگین غمگین



04 - Mive Mamnoe [prod.faghan]

[بُهتون]

کلام و اجرا: محمود
آهنگ: فغان
میکس وکال و مسترینگ: شهریار
جلد: بهناز نصاری
ضبط: استودیو گرند
تشکل: برنو
شعر: مرداد ۱۴۰۰


علف هرزم آفت مزرعه م
من پُره حسرتم
قلبم و پس زدن
زیبا نیستم عین مریم و نسترن
حرف نمی زنن 
سکوت می شنوی تو لب که می زنن
سایه ی همسایه شد سنگین رو سرم
لاجرم منم و یه قلب بی جنم
پشت شیشه های دودی یه پنجره ی چوبی
یه گل مریم پشت نرده ها با توری
بین من و مریم فقط درای قفله
زیبای خفته
تف به اون چشای تحفه
در اورده کفرم و اون حرفای مفتت
متنفرم از اون نگاه مغرورت و
چشمای معصومت و 
صدای مغمومت 
از این همه زیبایی چی بوده منظورت؟
آخ چقد زیبایی مریم
یه تیر خلاص زدم به ندای قلبم
دست نگه دار گل گبر سربار
عرض اندام نکن 
درکت هر بار سخت تر می شد
تو رو باکره می دیدن من و هرزه هربار
طرفدار تو بودن طلبکارِ من
تلمبارِ غم رو هم 
له شده روی تن لگدمال من
مریم هیچ عابری من و ندید
تو من و نده فریب 
می دونم بعیده عشق و بهم بده نوید 
تو رو همه دوست دارن با اون تن سفید
از خشکسالی سراب و عطش چی می دونی؟
از ترکیدن تن تو تگرگ چی می دونی؟
از هرزگی کردن علف چی می دونی؟
از این عابرای بی شرف چی می دونی ؟
یه روزی این تن پیر می زنه جوونه
آخ آخرین بوسه روی گونه


خلاصِ کار عشق لا دردا خلاصه
نفرت و جا دادی تو این قلب قراضه
هر دومون اسیر یه بند بودیم رفیق
قاضی شدی گفتی مرغ همسایه غازه


ببین علف هرز من و ببخش
طلب اشک می کنم با کلی خشم
تو اون ور شیشه هایی
پیش پایی می بیننت و 
ریشه هایی که زمین گیر میشه گاهی
با کدوم هدف آخه تو تیررسشون 
تو دامنه ی بهتونی؟
مثل گوشت قربونی میشی واسه مهمونی
کدوم شرف داره 
هرزه ی آزاده یا باکره ی زندونی؟
بگو چرا حیرونی؟
قضاوت نکن 
صدای دهل فقط بوده از دور خوش
تو این خونه رو فحش می دادی و 
ما توش رشد کردیم
تو چنگال چرک یه گوژ پشت
تو با عابرای کوچه و بوی جوی مولیان
آدمای این خونه مثل مالیخولیان
فراری از خوبیان از داس های خونیان
تو اون ور شیشه ها فقط حرف میزنی
نمی دونی ما اسیر دست اهریمنیم
گهگداری می کنه پنجره رو باز
تا نفس بکشیم در حد یه نیاز
آزار می بینم که آزاد ترینی
عدالت نبوده رفیق هرگز این قیاس
تو با ابر و باد و مه و خورشید و فلک
من با عجز و آه و غم و غربت و کلک
به جرم جَرگه بودن گیر زنجیر
آب و جرعه جرعه میده جیره بندی
سنجید سنگ دلی و دل و رنجید 
به ما کلی خندید
از گریه های هر روز زلفا چی می دونی؟
از زوزه و پوزه ی گرگا چی می دونی؟
از عشق ورزیدن لای ظلما چی می دونی؟
از به ته خط رسیدن دنیا چی می دونی؟
یه روزی آزاد می شیم میریم از این خونه
آخ آخرین بوسه روی گونه


خلاصِ کار عشق لا دردا خلاصه
نفرت و جا دادی تو این قلب قراضه
هر دومون اسیر یه بند بودیم رفیق
قاضی شدی گفتی مرغ همسایه غازه



03 - Bohton [prod.faghan]

"شاعر"
کلام , رپکن : صور
بیت : اینسترومنتال
میکس : الف
جلد : جی ال بی
ناشر : رپ ایذه

Sha'er

ساقی

شعر و اجرا : رضاوار
آهنگ : قطعه ی "رنگی" از مجموعه ی اینسترومنتال "بیتا" ؛ آتور
میکس و مستر: نفیر استودیو

بهار 99

saaghi

MC Soor is an iranian hiphop artist alive in Izeh . He was born in 2004 and has been working in hip hop since 2018 .