Sonati

Nahaan Makon

نهان مکن

پروانه رنگی | نجوا خبازیان
ترانه و آهنگ: کاوه صالحی

هارمونیکا: البرز آئینی
بیس: وحید صالحی
پرکاشن: امین طاهری و آیدین شفایی
گیتار: کاوه صالحی

طراح کاور: زهره حسینی

Parvaneh Rangi پروانه‌ رنگی

From "The Depth" (2013)
04. Unbound
Electric Guitar, Keyboard & Instruments Recording by Sadredin Taheri
Drums by Nima Navapour
Bass Guitar by Amid Bonakdar
Setar by Behzad Ravaghi
Cello by Arsalan Alizade
Drums Recording, Mix & Mastering by Hadi Kiani

In this instrumental rock fusion album by Sadredin Taheri, all tracks except track 3 & 4 demonstrates the most fundamental rock structure of a trio consisting of an electric guitar, bass guitar and drums

Sadredin Taheri - Unbound

Faraway

Clouds

قطعه ي بي كلام (مويه ها)-گروه نوازي موسيقي دستگاهي ايران

بداهه نوازي در دستگاه سه گاه

سه گاه

کلام: آرزو خسروی، حافظ
آهنگ: محسن نامجو (براساس ترانه‌ای از گروه The Doors)
صدا: محسن نامجو، آرزو خسروی

بگو بگو - نسخه‌ی کامل

در سرم مسگرانِ راسته‌ی حاج عبدالعزیز سکنا دارند و تو

به م. ب. حاجیانی
نام قطعه، خط اول است در روایتِ روانبد

‫در سرم مسگرانِ راسته‌ی حاج عبدالعزیز سکنا دارند و تو‬

Cello Music | Instrumental Music | Relaxing Study and Calming

Cello in the Fog - Classical Music

Jesus my joy and my peace

درآستانه- احمدشاملو
Mash Up and rework 4th of July

بايد استاد و فرود آمد
بر آستان ِ دري كه كوبه ندارد ،
چرا كه اگر به گاه آمده باشي دربان به انتظار توست و
                                                               اگر بي گاه
به در كوفتن ات پاسخي نمي آيد .
كوتاه است در ،
پس آن به كه فروتن باشي .
آئينه اي نيك پرداخته تواني بود
                                    آنجا
تا آراستگي را
پيش از در آمدن
                  در خود نظري كني
هر چند كه غلغله ي ِ آن سوي ِ در زاده ي ِ توهم ِ توست
                                                     نه انبوهي ِ مهمانان
كه آنجا
       تو را
           كسي انتظاري نيست.
كه آن جا
       جنبش شايد
                   اما جنبنده اي در كار نيست
نه ارواح و نه اشباح و نه قديسان ِ كافورينه به كف
نه عفريتان ِ آتشين گاو سر به مشت
نه شيطان ِ بهتان خورده ي با كلاه ِ بوقي ِ منگوله دارش
نه ملغمه يِ بي قانون ِ مطلق هاي ِ متنافي .
تنها تو
       آنجا موجوديت ِ مطلقي ،
موجوديت ِ محض
چرا كه در غياب ِ خود ادامه مي يابي و غياب ات
حضور قاطع اعجاز است
گذارت از آستانه ي ِ ناگزير
فروچكيدن ِ قطره يِ قطراني ست در نامتناهي يِ ظلمات
‹ دريغا
       اي كاش اي كاش
                           قضاوتي قضاوتي قضاوتي
                                      در كار در كار در كار
                                                        مي بود ! ›
شايد اگرت توان ِ شنفتن بود
پژواك ِ آواز ِ فروچكيدن ِ خود را در تالار ِ خاموش ِ كهكشان هاي ِ بي خورشيد
چون هرَّست ِ آواز ِ دريغ
                     مي شنيدي:
‹ كاش كي كاش كي
                 داوري داوري داوري
                            در كار در كار در كار دركار ... ›
اما داوري آن سوي ِ در نشسته است ، بي رداي ِ شوم ِ قاضيان.
ذات اش درايت و انصاف
هيات اش زمان.
و خاطره ات تا جاودان ِ جاويدان در گذرگاه ِ ادوار داوري خواهد شد.
بدرود !
بدرود ! ( چنين گويد بامداد شاعر )
رقصان مي گذرم از آستانه ي ِ اجبار
شادمانه و شاكر
از بيرون به در آمدم
از منظر
       به نظّاره به ناظر
نه به هيات ِ گياهي نه به هيات ِ سنگي نه به هيات ِ بركه ئي
من به هيات ِ ‹ما› زاده شدم
                           به هيات ِ پر شكوه انسان
تا دربهار ِ گياه به تماشاي ِ رنگين كمان ِ پروانه بنشينم
غرور ِ كوه را دريابم و هيبت ِ دريا را بشنوم
تا شريطه ي ِ خود را باز بشناسم و جهان را به قدر ِ همت و فرصت ِ خويش معنا دهم
كه كارستاني از اين دست
از توان ِ درخت و پرنده و صخره و آبشار
                                              بيرون است
انسان زاده شدن تجسد ِ وظيفه بود
توان ِ دوست داشتن و دوست داشته شدن
توان ِ شنفتن
توان ِ ديدن و گفتن
توان ِ انده گين و شادمان شدن
توان ِ خنديدن به وسعت ِ دل ، توان ِ گريستن از سويداي ِ جان
توان ِ گردن به غرور برافراشتن در ارتفاع ِ شكوه ناك ِ فروتني
توان ِ جليل ِ به دوش بردن ِ بار ِ امانت
و توان ِ غم ناك ِ تحمل ِ تنهايي
تنهايي
تنهايي
تنهايي  عريان
انسان
دشواري ِ وظيفه است
دستان ِ بسته ام آزاد نبود تا هر چشم انداز را به جان در بر كشم
هر نغمه و هر چشمه و هر پرنده
هر بدر ِ كامل و هر پگاه ِ ديگر
هر قله و هر درخت و هر انسان ِ ديگر را
رخصت ِ زيستن را دست بسته و دهان بسته گذشتم
                                  دست و دهان بسته گذشتيم
و منظر ِ جهان را
              تنها
              از رخنه يِ تنگ چشمي ِ حصار ِ شرارت ديديم و
                                                                 اكنون
آنك ِ در ِ كوتاه ِ بي كوبه در برابر و
آنك اشارت ِ دربان ِ منتظر
دالان ِ تنگي را كه در نوشته ام
به وداع
        فرا پشت مي نگرم
فرصت كوتاه بود و سفر جان كاه بود
اما يگانه بود و هيچ كم نداشت
به جان منت پذيرم و حق گزارم !
چنين گفت بامداد ِ خسته

(DarAstaneh)تنها تو آنجا موجوديت ِ مطلقي

بخش هایی از دو شعر رضا براهنی
موسیقی از بهزاد خجسته و وهاب قریشی

لینک متن شعر اول
http://echolalia.ir/without-seeing-you/

اکولالیا

دست‌هایی شبیه بوسه / رضا براهنی

Mehdi paknejad is a composer ,stringed instrument and Setar player.He is an Iranian musician and
composes  iranian traditional and fusion music .He performs them.

Clouds

Mehdi Paknejad

Recent comments

OmidTavana

emads

behzad samiei

Ehsan Mirab

Related tracks