وای از زمان   ،                                     نه این پیچک جان یک جا ماندنی نیست  وای از دل  ،                                        نه این شمع  پروانه سوز نیست .

آراااام جاااان 🤩 🙏🎋

The Promise

Ba ashkhayem ravaneh shodi

Ba Ashkhayem Ravaneh Shodi - Peyman Javanmard

Soheil Peyghambari: Composer, Clarinet, Harmonium, Divan
Rouzbeh Mehr: Vocal
Kasra Ebrahimi: Percussions
Cover Photo: Sepehr Samadian

support this track

Autumnal delirium of the winds

Memories

در سرم مسگرانِ راسته‌ی حاج عبدالعزیز سکنا دارند و تو

به م. ب. حاجیانی
نام قطعه، خط اول است در روایتِ روانبد

‫در سرم مسگرانِ راسته‌ی حاج عبدالعزیز سکنا دارند و تو‬

My 2nd mashup

Songs used in this mashup:
Olafur Arnalds - Not Alone
Dang Show - I Close My Eyes

https://twitter.com/OlafurArnalds/status/705552384148250624

Not Alone, When I Close My Eyes (Olafur Arnalds & Dang Show mashup)

Tar: Hossein Alizadeh's improvisation at his 65th birthday

Life Story (Hossein Alizadeh's Tar)

درآستانه- احمدشاملو
Mash Up and rework 4th of July

بايد استاد و فرود آمد
بر آستان ِ دري كه كوبه ندارد ،
چرا كه اگر به گاه آمده باشي دربان به انتظار توست و
                                                               اگر بي گاه
به در كوفتن ات پاسخي نمي آيد .
كوتاه است در ،
پس آن به كه فروتن باشي .
آئينه اي نيك پرداخته تواني بود
                                    آنجا
تا آراستگي را
پيش از در آمدن
                  در خود نظري كني
هر چند كه غلغله ي ِ آن سوي ِ در زاده ي ِ توهم ِ توست
                                                     نه انبوهي ِ مهمانان
كه آنجا
       تو را
           كسي انتظاري نيست.
كه آن جا
       جنبش شايد
                   اما جنبنده اي در كار نيست
نه ارواح و نه اشباح و نه قديسان ِ كافورينه به كف
نه عفريتان ِ آتشين گاو سر به مشت
نه شيطان ِ بهتان خورده ي با كلاه ِ بوقي ِ منگوله دارش
نه ملغمه يِ بي قانون ِ مطلق هاي ِ متنافي .
تنها تو
       آنجا موجوديت ِ مطلقي ،
موجوديت ِ محض
چرا كه در غياب ِ خود ادامه مي يابي و غياب ات
حضور قاطع اعجاز است
گذارت از آستانه ي ِ ناگزير
فروچكيدن ِ قطره يِ قطراني ست در نامتناهي يِ ظلمات
‹ دريغا
       اي كاش اي كاش
                           قضاوتي قضاوتي قضاوتي
                                      در كار در كار در كار
                                                        مي بود ! ›
شايد اگرت توان ِ شنفتن بود
پژواك ِ آواز ِ فروچكيدن ِ خود را در تالار ِ خاموش ِ كهكشان هاي ِ بي خورشيد
چون هرَّست ِ آواز ِ دريغ
                     مي شنيدي:
‹ كاش كي كاش كي
                 داوري داوري داوري
                            در كار در كار در كار دركار ... ›
اما داوري آن سوي ِ در نشسته است ، بي رداي ِ شوم ِ قاضيان.
ذات اش درايت و انصاف
هيات اش زمان.
و خاطره ات تا جاودان ِ جاويدان در گذرگاه ِ ادوار داوري خواهد شد.
بدرود !
بدرود ! ( چنين گويد بامداد شاعر )
رقصان مي گذرم از آستانه ي ِ اجبار
شادمانه و شاكر
از بيرون به در آمدم
از منظر
       به نظّاره به ناظر
نه به هيات ِ گياهي نه به هيات ِ سنگي نه به هيات ِ بركه ئي
من به هيات ِ ‹ما› زاده شدم
                           به هيات ِ پر شكوه انسان
تا دربهار ِ گياه به تماشاي ِ رنگين كمان ِ پروانه بنشينم
غرور ِ كوه را دريابم و هيبت ِ دريا را بشنوم
تا شريطه ي ِ خود را باز بشناسم و جهان را به قدر ِ همت و فرصت ِ خويش معنا دهم
كه كارستاني از اين دست
از توان ِ درخت و پرنده و صخره و آبشار
                                              بيرون است
انسان زاده شدن تجسد ِ وظيفه بود
توان ِ دوست داشتن و دوست داشته شدن
توان ِ شنفتن
توان ِ ديدن و گفتن
توان ِ انده گين و شادمان شدن
توان ِ خنديدن به وسعت ِ دل ، توان ِ گريستن از سويداي ِ جان
توان ِ گردن به غرور برافراشتن در ارتفاع ِ شكوه ناك ِ فروتني
توان ِ جليل ِ به دوش بردن ِ بار ِ امانت
و توان ِ غم ناك ِ تحمل ِ تنهايي
تنهايي
تنهايي
تنهايي  عريان
انسان
دشواري ِ وظيفه است
دستان ِ بسته ام آزاد نبود تا هر چشم انداز را به جان در بر كشم
هر نغمه و هر چشمه و هر پرنده
هر بدر ِ كامل و هر پگاه ِ ديگر
هر قله و هر درخت و هر انسان ِ ديگر را
رخصت ِ زيستن را دست بسته و دهان بسته گذشتم
                                  دست و دهان بسته گذشتيم
و منظر ِ جهان را
              تنها
              از رخنه يِ تنگ چشمي ِ حصار ِ شرارت ديديم و
                                                                 اكنون
آنك ِ در ِ كوتاه ِ بي كوبه در برابر و
آنك اشارت ِ دربان ِ منتظر
دالان ِ تنگي را كه در نوشته ام
به وداع
        فرا پشت مي نگرم
فرصت كوتاه بود و سفر جان كاه بود
اما يگانه بود و هيچ كم نداشت
به جان منت پذيرم و حق گزارم !
چنين گفت بامداد ِ خسته

(DarAstaneh)تنها تو آنجا موجوديت ِ مطلقي

Second Portrait

پیکر دوم/ شبانه‌ی لیلی به بازخوانی‌ی قیس
 گیسو به باد پیچیده بانوی قیس

اتود روی هفت‌پیکرِ اردبیلی

به رقص در زنجیر الهی

Second Portrait | پیکر دوم

ستاره باران جواب کدام سلامی
 به آفتاب ,
از دریچه ی تاریک؟
Tell me!
Which earnest greeting to sun,
From this obscure prison,are you?
احمد شاملو
Ahmad Shamlou

Herman

Az Daricheh ye Tarik - از دریچه ی تاریک

The Capia Band is an Iranian group consisting of music producer and pianist Vahid Nickdel, tar player Hossein Atapour, cellist Ali safari and videographer Omid Tabbakhi and Navid Fakhim.

which way

قطعه سوز و گداز – دونوازی تار علی چولایی و پیانو ادیب قربانی .
سوز و گذاز نیمه‌بداهه‌ای از علی چولایی و ادیب قربانی و حاصل غم فقدان دوستی ست که به مرگ خودخواسته از دنیا رفت.
.....................
راهشان دور نبود، ولی از مجموعه جاهایی بود که در زندگی یا مدتی فشرده و مدام به آن سر میزنی یا اصلا صد سال یک بار گذارت نمی افتد، برای همین هم بود که هر بار چیزی در مسیر نسبت به قبل عوض شده بود، خوب به چشم می آمد. دم در ایستادم، از شلختگی درختهایی که از خانه ی قدیمی و بزرگشان بیرون زده بود معلوم بود خانه مدتهاست بی دلسوز مانده. در ِ بزرگِ فلزیشان شل و ول تر از همیشه بود، هر چه در زدم در را باز نکردند، داد زدم “شهلا خانوم” باز جوابی نیامد، به در تکیه دادم، در با سر و صدای زیاد لق خورد، صدای سگ همسایه شان بلند شد. خانه از آنچه فکر میکردم کهنه تر و دخمه تر شده بود، طبیعی بود، از وقتی حمید پسر همین شهلا خانوم از بین رفته بود دیگر کسی حال و حوصله ی جمع و جور کردن وضعیت آن خانه ی به آن بزرگی را نداشت. همسایه شان آمد، غر زد که چرا بعد مرگ حمید دیر به دیر می آیم. دعوتم کرد به خانه شان، گفتم آمده ام خاله شهلا را ببینم، ساکت شد، بدون حرف زدن کمی نگاهم کرد، برگشت و همانطور که به سمت در خانه ی خودشان میرفت فاتحه میخواند. کنار در خانه ی حمید و خاله شهلا ایستادم، کوچه خیلی ساکت شد، طبیعی بود، کلافه شدم، به در تکیه دادم،صدایش بلند شد و صدای سگ همسایه پشتش، دٓر که ساکت شد دوباره با کمرم ضربه ای دیگر زدم، ساکت که شد، دوباره شروع کردم…

Sooz O Godaz - In Memory Of Our Beloved Friends

Mehdi paknejad is a composer ,stringed instrument and Setar player.He is an Iranian musician and
composes  iranian traditional and fusion music .He performs them.

Memories

Mehdi Paknejad

Recent comments

Mohammad Mohammadi

mr.mim

Morli

kaboos e ayeneh

Related tracks