DoBaRe

Safarnak

mehr  bebinamet

رخت تن دلبر - مانیکی و آرین

Rakhte Tane Delbar

Ghamsaye

تیتراژ سریال تلویزیونی «بیمار استاندارد»

خواننده: رضا کولغانی
آهنگ‌ساز: دارا دارایی
شعر: کیان ایرجی
تنظیم: داماهی
میکس و مستر: شایان فتحی
طراح گرافیک: مجتبی ادیبی

تهیه‌کننده: احسان رسول‌اف

Kheili Saadeh - (خیلی ساده (بیمار استاندارد

مرتی عزیززاده هالیوود را می خوانَد و من فکر می کنم موسیقی را برای همین باید درست کرده باشند...
.

Recorded in Tehran, Bakara Caffe, May 2019

Morti Azizzade - Hollywood | مرتی عزیززاده - هالیوود

همه چی از یه مکالمه شروع میشه بین دو تا آدم کله پوک
توی تلگرام و اینستاگرام یا خدا رحمت کنه فیس بوک
همه چی از یه صحبت شروع میشه با ته مایه روشن فکری
گوشیاتونو چک کنین میبینین خودتونم توی همین فکرین
اول از یه اعتراض شروع میشه با انواع و اقسام مانیفست
بعد که بهش رو میدی و میخندی میگه یه عکس از اونجات بفرست
بحثای فلسفی کم کم میرن به سمت احساسات غریزی
یه فضای مجازی و هزار چس ناله پاییزی
خزون میرسه با حال و هوای خوب خواب و بیداری
فصل عشقای دم دستی و هرگونه کثافت کاری
کافه ها پر میشن از بچه ژیگولای اهل مطالعه
چاک دخترا باز و پسرا دستشون یکی یدونه معامله
اتاقا و تختای خالی در انتظار اقشار فرهیخته
همیشه فکر میکنی اونی که با توئه نسبت به بقیه یکم بیریخته
شمایی که از همه سری، یه وقت خودتو دست کم نگیری
پارتنرت تکراری شده خب آیدی یه آدم جدیدو میگیری
این که هم اخلاقش خوبه هم تیپ و قیافش جالبه
ولی فقط اونی که باباش پولداره برای شما مناسبه
ازدواج های رویایی، تبلیغ سالنهای زیبایی
ما یه مشت آشغالیم و اینا همه از نسل پاک آریایی
.
قیافه های عملی، رابطه های انگلی
خونه‌های مدرن و صاحبخونه‌های جنگلی
خیابونای بی عبور، آقازاده های بی شعور
واسه مردم صبور همه چی زور زور زور
.
زوج های خوشبخت و گوگولی حموم زایمونای لاکچری
از ترس خیانت همه جا با همن مثل کارتون تام و جری
یه شهره که توش یه عالمه بچه خوشگل خیّر داره
پول مردمو که بخوری نیکوکاری دیگه کاری نداره
سلفی با بچه های بی سرپرست، سلفی با کودکان کار
نیش باز و گشاد شما کنار اون چهره های زرد و زار
آخر هفته های قشنگ، شورت و سوتینای رنگارنگ
روشنفکرایی که تبدیل شدن به یه مشت گرگ و گاو و پلنگ
لودگی و بلاهتی که سیصد هزارتا فالوئر داره
مدافع حقوق بشری که صد رقم قر و فر داره
داف دابسمش سازی که اینجا کسی قدرشو ندونست
چقدر پای گوشی زور زد آرتیست شه ولی نتونست
.
قیافه های عملی، رابطه های انگلی
خونه‌های مدرن و صاحبخونه‌های جنگلی
خیابونای بی عبور، آقازاده های بی شعور
واسه مردم صبور همه چی زور زور زور
.
یه نفر وضعش خوبه هرجا که بگی خرش میره
صدتا دوس دختر داره ولی قربون زنش میره
فمنیستی که واسه خواهر خودش غیرتیه
کریسمسا بابانوئله و محرما هیئتیه
یکی هی توئیت میکنه هی مخ مارو تیلیت میکنه
یکی پای کامپیوتر هی عکسارو ادیت میکنه
حامی حیواناتی که گاهی وقتا کله پاچه میخوره
بهش چیزی نگین دلش نازکه بهش برمیخوره
طبقه بندی های اجتماعی بر اساس لایک و فالوئر
گله بی سر و ته استنداپ کمدین و اینفولوئنسر
همه همه کاری بلدن همه همه چیزو میدونن
همگی از هم بیزارن ولی قدر همدیگرو میدونن  
.
قیافه های عملی، رابطه های انگلی
خونه‌های مدرن و صاحبخونه‌های جنگلی
خیابونای بی عبور، آقازاده های بی شعور
واسه مردم صبور همه چی  زور زور زور
.
همه چی از یه حسادت شروع میشه بین جماعت جو زده
در جهت سواستفاده از احساسات مردم غم زده
همه چی از یه کمبود شروع میشه و تبدیل میشه به عقده شهرت
در حال سبقت از هم در پیست بی نهایت حماقت
گردنا خمیده سرا پایین دهنا بسته چشا باز
مالیدن صفحه های نورانی موبایل با انگشتای دراز
یکی میشه سلبریتی نصف مملکت میرن تو نقش طرفدار
کارخانجات تولید پهن با صف بی انتهای خریدار
اوردوز جامعه با تزریق بیش از حد امید
فساد اخلاقی با شعار همدیگرو قضاوت نکنید
گرفتن ژست فرهیختگی با لباسای چرک و چروک
همه چی از یه مکالمه شروع میشه بین دوتا آدم کله پوک
.
قیافه های عملی، رابطه های انگلی
خونه‌های مدرن و صاحبخونه‌های جنگلی
خیابونای بی عبور، آقازاده های بی شعور
واسه مردم صبور همه چی  زور زور زور

irād band - farhang-e-aammeh - ایــرـاد - فرهنگ عامّه

گرفته شده ازپیج "نقطه" تلگرام

قسمت ۱-چراغارو خاموش کن رفتنی ، لعنتی

اون ۱۰ دقیقه آخر جاده فرودگاه ...

Shaer e Hamishe ba Colt

"من چه کردم جز نشستن گریه دیدن گریه کردن
وقتی باغ قصه می‌سوخت من چه بودم جز یه خرمن"

این شعر شاید با حال و روز همه ما در ایران سازگار باشد.

بازسازی مجدد ما از قطعه شاعر اثر مارتیک خلاق و گوگوش بزرگوار با ترانه‌‌ای از زویا زاکاریان را بشنوید.

موسیقی؛ این تمام چیزی است که ما بلدیم و دوستش داریم، شاید که التیامی باشد برای دردهای این روزها...
...

طراح کاوِر: مجید حیدری
.
وُکال: گلسا رحیم زمانی، محمد موسوی
گیتار: محمد موسوی
گیتار بِیس: مازیار خوّاجیان
درامز: برنا شفیع زاده
میکس و مسترینگ: محمدرضا اصغری
.
مشاور هنری: سیامک قلی زاده

The Poet (feat. Mohammad Moussavi)

با من نرقصی، دلم می‌گیره
بذار تا دستات شونه‌هام بگیره
بعد، برو
شبای غمناک، شبای تیره
برات می‌خونم تا دلت بگیره
بعد، برو
دستامو بپوش، پاهامو بپوش
رقصامو بگیر و پلکامو بپوش
بعد، برو
بذار تا بگم دلم اسیره
با صدای تک تک قدمات می‌میره
بعد، برو

mehr bebinamet

mehr

Recent comments

Miki

MehrSa

User 304125700

Sara Mv

Related tracks